พฤษภาคม 2555

 
 
1
2
3
4
5
6
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
30
31
 
 
SF2 เพราะรักคำเดียว

ฟิคเรื่องนี้แต่งขึ้นสนองความต้องการตัวเองล้วน ๆ ชื่อและสถานการณ์ต่าง ๆ เป็นเพียงการจินตนาการและเติมแต่งเพื่อความบันเทิง ไม่เกี่ยวข้องใด ๆ กับบุคคลในเรื่องแต่ประการใด

*************************************************


สวัสดีครับนัท ครับ ….ผมเป็นผู้ชายที่โชคดีมาก...มีแฟนสวยแต่มันก็ไม่ดีตรงที่แฟนผมเป็นที่ต้องการและหมายปองของหนุ่มๆรอบข้างซะเหลือเกินจนบางทีผมก็แทบเดาไม่ออกว่าคนไหนจีบจริงหรือแค่ปั่นประสาทผมให้โมโหเล่น ไอ้ผมมันก็ฉายา“มาเฟียใจหล่อ” คำหลังผมเติมเองครับ เหอะๆๆ

และเพราะซิน (เพื่อนสนิท..ที่ผมแอบเขยิบเป็นแฟนผมเองครับ...คนนี้รักจริงอะไรจริง)ก็ใจดีขี้เกรงใจเค้าไปซะหมด ใครทักใครคุยด้วยก็ตอบรับเค้าไปซะทุกทีบางทีผมก็เห็นซิน แอบคุยซุบซิบ ๆ กับบาส ลูกพี่ลูกน้องผม แล้วก็หัวเราะคิกคักทำหน้าทำตาเหมือนได้ของเล่นถูกใจ ก็พาลทำให้ผมหงุดหงิด ซะทุกทีผมยอมรับว่าผมหวงซิน เข้าขั้นใครเข้าใกล้ซินเป็นต้องเอาตัวขวางกันท่าไปซะหมด ยิ่งช่วงหลังนี้ผมยอมให้ซินไปนั่งดูผมเล่นกีต้าท์ให้ผับพี่แอมด้วยแล้วล่ะก็ .... พวกเสือ สิง กระทิง กระซู่ทั้งหลายนี่แทบจะกลืนซินเซียร์ของผมอยู่ทุกคืน แต่มันก็แค่มองล่ะว๊ะ!!~~ ลองเข้าใกล้สิ่ครับ ผมจะเอาเท้าหล่อ ๆของผมนี่ล่ะยันหน้ามันให้ดู ตอนแรกก็ไม่ได้บอกซินหรอกครับว่าผมมาเล่นให้พี่เค้า....เพราะก่ะว่าจะเล่นแทนพี่ที่ป่วยไม่ถึงอาทิตย์ก็คงไม่ต้องบอกอะไรซิน แต่พอผมหายไปดึก ๆ หลายคืนเข้าซินก็หาว่าผมไปมีกิ๊ก....น๊านน...คิดไปนั่น เดือดร้อนผมต้องพามานั่งดูนั่งเฝ้านี่ล่ะครับ

“ซิน!!~เดี๋ยวนัทไปเตรียมตัวก่อนนะซินนั่งอยู่นี่อย่าไปไหนนะรู้เปล่า”

“อื้ม....รู้แล้วน่า บอกกี่รอบแล้วเนี่ยฮ่าๆ เยอะนะนัท”

......

ขึ้นมาบนเวทีแล้วก็ยังอดห่วงคนสวยของผมไม่หายก็ขนาดผมนั่งอยู่ข้าง ๆ คนยังชะเง้อมองกันคอจะหลุดก็ซินน่ะสวยน่ารักในแบบฉบับที่เป็นซิน ไม่ว่าผู้ชายหรือผู้หญิงก็อยากเข้ามาคุยด้วยแต่ตอนนี้ผมต้องทำงานก่อนครับไม่งั้นงานผมล่มแน่

“ตึ๊ง!!~~”ผมดีดกีต้าท์ตัวโปรดสะดุดจนพี่ทรายนักร้องสาวหันมามองด้วยหางตา ถ้าคนอื่นอาจจะไม่รู้สึกว่าคีย์มันผิดไปแต่ถ้าระดับเป็นนักร้องหรือนักดนตรีอาชีพแล้วยังฟังไม่ออกเนี่ยก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้วล่ะคับ

ภาพที่ทำให้ผมสติแตกก็คือผมเห็นผู้ชายคนหนึ่งกำลังนั่งลงคุยกับซินแล้วก็ทำท่าชนแก้วกับแก้วของซินผมจ้องภาพนั้นไม่วางตา จนเหมือนมีรังสีแผ่ออกไป ผู้ชายคนนั้นหันมาสบตาผมนิด ๆแล้วยิ้มมุมปากให้ผม

ผมกัดกรามแน่น.... พี่ทรายมองตามสายตาผมจนพบสาเหตุ แล้วก็หันกลับมามองผมนิดหน่อยจนผมต้องเนียน ๆก้มหัวขอโทษพี่แก แล้วแกหันไปสนใจการร้องต่อ

“ซินเมื่อกี้คุยกับใครอ่ะ รู้จักกันหรอ???” ผมควบคุมอารมณ์และน้ำเสียงสุดชีวิตแล้วถามเสียงให้เป็นปกติที่สุดเท่าที่จะทำได้ด้วยเพราะรู้ดีว่า คนอย่างซิน ถ้าพูดไม่เพราะไม่ดีใส่ล่ะก็อย่าหวังจะได้ยินอะไรจากปากซิน จะได้เพียงความเงียบงันไปนานแสนนานเมื่อก่อนผมไม่รู้ เวลาไม่พอใจก็ตะคอกใส่ไปสุดท้ายซินก็ไม่พูดกับผมไป 1 อาทิตย์เต็ม ๆ ตอนนั้นผมเริ่มตามจีบซินใหม่ๆ เหมือนโลกจะแตกครับ เรียกว่าขยาดมาจนทุกวันนี้

“ว่าไงอ่ะ.....รู้จักกันหรอเพื่อนคนไหนเปล่าทำไมนัทไม่เคยเห็นอ่ะ”

“เปล่าอ่ะ .... เขามาขอเลี้ยงเหล้าซินอ่ะ”

“เห้ย!!!~ใครว่ะมันนั่งโต๊ะไหน??”

“นัท....นั่งลง”

ครับ....คุณซินบอกเสียงนิ่งๆ ให้ผมนั่งลงแล้วคุณคิดว่าผมที่กำลังอารมณ์เดือดปุดๆๆพร้อมจะงับหัวไอ้คนที่มันเข้าใกล้ซินได้ทุกคนอยู่ตอนนี้จะทำยังไงครับ

........

......

.....

......

....

~แป่ะ~~

“เฮ้อออออ....” ผมก็นั่งลงซิ่ครับ แอบเห็นซินยิ้มเย็น ๆให้ผมหนึ่งทีไม่รู้คุณนายเค้าจะอารมณ์ดีไรขนาดนั้น ชั่งตรงข้ามกับผมซะสิ้นดี

“นัทอาทิตย์หน้า เราชวนบาสกับพวกองุ่นมาด้วยดีมั้ย ไม่ได้มาดื่มกันนานล่ะคิดถึง”

“ไอ้บาส อ่ะนะ จะคิดถึงมันทำไม”

“หึหึ”

“ชวนแต่พวกองุ่นมาก็พอ”

“...........”

“ซิน....แค่พวกองุ่น”

“................”

“................”

“บาสด้วยก็ได้”

“ก็แค่นั้น หึหึ”

.......................................

“เห้ย ไอ่นัทฝากบอกซินด้วยนะเว้ยว่าที่ชวนไปเที่ยวผับพี่แอมอาทิตย์หน้าอ่ะกูไปได้นะเว้ย เมื่อคืนกำลังจะบอกซินแม่งโทรศัทพ์กูเสือกแบตหมด อดคุยกับซินเลย”

“เออ....!!!~~~!!!! =[]= เมื่อกี้มึงว่าไงนะไอ่บาส มึงคุยโทรศัทพ์กับซินหรอ”

“...........เออ....ไมว่ะ”

“ไอ้บาสสสสสส~~มึงไปโทรคุยกันได้ไง มึงเอาเบอร์ซินมาได้ไงแล้วมึงคุยกันบ่อยแค่ไหนแล้วเนี่ย สาดดดดดดดเอ้ย!!!~~”

“ฮ่าๆๆๆๆ ......ความรู้สึกช้าว่ะมึงอ่ะ”

“ไอ้บาสกูจะฆ่ามึง ...มึงตีท้ายครัวกูหรอ”

ผมหงุดหงิดครับยอมรับว่าลึก ๆ ผมก็หึงซินกับบาสแหล่ะ ก็เค้าสองคนเหมือนมีความลับอะไรกันที่ผมไม่รู้เวลาคุยกันก็มีประโยคที่ผมไม่เข้าใจ เป็นธรรมดาใช่มั้ยครับที่ผมจะหึงแต่ก็ไม่ได้หึงจริงจังอะไรเท่ากับคนอื่นๆที่เข้ามาหาซินเพราะผมรู้ว่าถ้าบาสจะแย่งซินไปจากผม ผมก็ไม่ลังเลที่จะฆ่ามันแน่ และจะเชือดอย่างสบายใจแน่นอน

“หึหึหึ”

“เฮ้ย!!~~ไอ้นัท...ไอ้นัท!!!~~”

“เออ ..... ว่าไงมึง”

“เป็นไรว่ะ หึงจนสมองกระทบกระเทือนหรอว๊ะ”

“เปล่ากูกำลังคิดวิธีฆ่ามึงให้มึงไม่ทรมานมากในฐานะที่มึงเป็นญาติกู”

“โหหห!!!~~ ไอ้เชี้ย......รักกูบ้างถ้าไม่มีกูคอยเป็นไม้กันหมาให้ มึงโดนหมาคาบซินไปแดกแล้วไอ่...ควายเผือกกกกกกกกกก!!!~~”

“เฮ้ย!!!~ หมายความว่าไง”

“เอ่อออ........”

“ไอ้บาสสส....จะพูดไม่พูด”

“เอ่ออ..เอ่อ...กู...กูไม่รู้มึงไปถามกันเอาเองกูไม่เกี่ยว”

แล้วไอ้บาสก็วิ่งหนีหายแว๊บไปแล้วครับ...ทิ้งไว้แต่ความงงและสงสัย.... ผมรีบมุ่งหน้ากลับเข้าบ้าน ตั้งใจว่ากลับไปจะรีบโทรหาซินแต่ใจผมมันก็สั่งให้ขับรถมุ่งตรงมาหาซินที่บ้านซึ่งก็ห่างกันไปไม่กี่ซอยนักหรอก......พอจอดรถเดินเข้าบ้านซินมาได้ ก็เห็นซินกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ในสวนหน้าบ้านผมเดินลิ้ว ๆ เข้าไปหาทันทียิ่งเห็นซินวางหนังสือในมือแล้วยิ้มหวาน ๆ ให้ผมความหึงความหวง บวกความน้อยใจก็แล่นขึ้นสมองทุกที ผมยอมซินมาตลอดตั้งแต่เราคบกันซินสั่งอะไร บอกอะไรผมก็ทำให้อย่างไม่ต้องคิดเพราะผมรักเค้ามาก.....มากจนเกินคำว่า“รัก” แล้วครับตอนนี้

“มาได้ไงอ่ะนัท .....”

“................................”

“มีไรหรือเปล่าเนี่ย....มาถึงก็จ้องหน้าซินเลย”

“.............................”

“นัท!!~~~”

“ซิน...ซินนอกใจนัทหรือเปล่า”

“ห๊ะ!!!~ นัทว่าไงนะ”

“ซินมีคนอื่นนอกจากนัทหรือเปล่าซินแอบมีกิ๊กหรือเปล่า”

“หึหึ ไปฟังใครพูดอะไรมาอีกละ ฮ่าๆ”

“นัทไม่ตลกนะซิน ... ซินก็รู้ว่าจริง ๆแล้วนัทไม่ใช่คนใจเย็นเท่าไร”

“แล้วนัทจะให้ซินตอบว่าอะไรล่ะ .....อย่ามาหาเรื่องทะเลาะนะนัท ซินไม่ชอบ!!!~”

“ใช่สิ... อะไรก็ ซินไม่ชอบ ซินไม่ชอบ แล้วอะไรล่ะที่ซินชอบบ”

“.....................”

“เคยชอบนัทบ้างหรือเปล่า????”

เพราะความหึงและอารมณ์น้อยใจแท้ๆ ที่ทำให้ผมหลุดคำนั้นออกไป ซินนิ่งเงียบไม่ตอบผมเลยยิ่งโมโหเข้าไปใหญ่

“...ซิน...ซินเคยรู้สึกแบบที่นัทรู้สึกหรือเปล่า”

“.......................”

“.....หึ....คงไม่เคยซินะแน่ล่ะคนอย่างคุณหนูซินสวยเลือกได้นี่นะ...คุณ...โอ๊ะ!!!~”

~~!!เพี๊ยะ!!!~~~

เสียงร้องของผมมาพร้อมๆ กับฝ่ามือสวย ๆ ทั้งสองข้างประกบกันบนข้างแกล้มผม เกิดเสียงเพี๊ยะไม่ได้แรงมากเหมือนในละครทีวี แต่มันก็เรียกสติผมที่โดนอารมณ์หึงครอบงำมีสติขึ้นมานิดหนึ่ง(นิดเดียวจริง ๆ ครับ)

“ถ้านัทยังใส่ความเราไม่หยุด.....เราก็ไม่มีเรื่องต้องคุยกันอีก”

“....นัท....แค่...สงสัยน่ะ”

“...สงสัยก็ถามดี ๆซิ่นัท...ไม่ใช่ใช้อารมณ์แบบนี้”

“ ก็....ก็บาสบอกว่าถ้าไม่มีมันอ่ะซินโดนหมาคาบไปแล้ว แสดงว่าต้องมีใครมาจีบอยู่ใช่เปล่า มันเป็นใครบอกนัทมานัทจะไปต่อยมัน จะไปบอกมันให้มันรู้ว่าซินมีแฟนแล้ว”

“แฟนหรอ....แฟน....เราเป็นแฟนกันตอนไหนนัท”

“เฮ้ย!!!~~อะไรอ่ะทำไมซินพูดแบบนี้ล่ะ นัทรักซินซินก็รู้นี่”

“แต่ไม่เห็นเคยบอกเลยเพิ่งได้ยินวันนี้เนี่ย......=///=”

“เห้ย!!~อย่ามา ๆ ซิน นัทบอกซินบ่อยมากเลยเหอะ”

“เช่น....????”

“ก็....ก็อย่างตอนที่...เราไปค่ายอาสาตอนปี1 ไง ตอนนั้นนัทบอกชอบซินครั้งแรกเลยนะ”

“ครั้งที่ซินเป็นไข้หนักไม่รู้สึกตัวไป 2 วันน่ะหรอ??”

“เอ่ออ....เอ่อ..แล้วก็ยังมีเมื่อ..เมื่อตอนที่เราเลี้ยงรับปริญญาไง นัทบอกรักซินกลางวงเหล้าเลยนะ”

“แต่คืนนั้นซินเมาน๊อคตั้งแต่สองทุ่มอ่ะนะ”

“เอ่ออ.....เอ่อ....นัท...นัท...นัทไม่กล้าบอกตรงๆ นี่...แต่นัทก็แสดงออกขนาดนี้แล้วอ่ะ ไม่เรียกแฟนก็ไม่รู้ว่าไงแล้วนะซิน

“นัท...เราคบกันมาตั้งหลายปีถึงนัทจะแสดงออกว่าเราเป็นอะไรกัน แต่เรา....เรา...”

“..............”

“แต่เราก็อยากได้ยินว่านัทรักเรานะ”

“..ซิน!!~~”

“...>///<”

ผมทำอะไรไม่ถูก...เอาแต่จ้องหน้าซินที่ตอนนี้หน้ามันขึ้นสีระเรื่อบางๆ ก้มหน้ายิ้มอายๆอยู่ตรงหน้าผม .....

ผมค่อยๆ ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ ซิน ใกล้จนจมูกของเราชนกัน ดวงตาคู่สวยสบตากับผมริมฝีปากผมค่อย ๆ เคลื่อนเข้าใกล้ปากบางแดงที่เม้มแน่น.... อีกนิดผมก็จะได้ครอบครองเรียวปากบางๆ สวยนั่นแล้ว ถ้าเจ้าของไม่หันหน้าหนีผมซะกลางคัน

“....?????.....”

“.....///....ก็นัทยังไม่บอกเราเลย...จะทำแบบนี้ได้ไง”

“อ๊าวว!!!~~อารมณ์กำลังได้..ซินจะขัดทำม๊ายยย!!~~”

“หึหึ ...ไม่รู้ล่ะ....ถ้าไม่พูดก็ไม่ให้จูบ -///- (พูดเองก็เขินเองแฮะ)”

“ฮ่าๆๆๆ” พอได้ยินซินพูดบวกกับอาการเขินที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นมาของซินผมก็เผลอหลุดขำจากที่จะซึ้งก็กลายเป็นฮากันทั้งคู่

“ซิน....นัท..รักซินนะ...รักมากซินล่ะรักนัทบ้างมั้ย”

“.........”

“......อื้ม...ซินก็..รัก..นัทนะ”

“แล้วทีนี้นัทจูบได้ยังอ่ะ ฮ่าๆๆๆ ซินอย่าหนีสิ่...มาให้นัทจูบก่อน ....~~~”

ถ้าไปเล่าให้บาสฟังสงสัยผมต้องโดนมันแซวไม่เลิกแน่ๆ ก็คบกับซินมาตั้งนาน หวงก็แสนหวง แสดงออกซะสุดชีวิตขนาดนี้ ใครจะมาคิดว่าความรักของเราสองคนมันเพิ่งเริ่มคำว่า แฟนกันไม่กี่นาทีที่ผ่านมานี่เอง ซินมาเฉลยตอนหลังว่าที่มีคนเข้ามาขายขนมจีบจริงๆ ก็เลยลองไปคุยกับบาสดูว่าจะให้ช่วยเป็นไม้กันหมาให้ได้มั้ย... ตอนแรกผมก็ฉุนครับสนิทกว่าผมเป็นไหน ๆ ทำไมต้องไปขอให้บาสช่วย ซินก็บอกว่า

“ก็นัทไม่เคยบอกรักเราเลย ..เกิดไปขอให้ช่วยแล้วนัทปฏิเสธขึ้นมาจะทำหน้ากันยังไง จะเป็นเพื่อนกันได้ยังไงแล้วอีกอย่างบาสเค้าก็เห็นว่าซินลำบากก็เลยเสนอตัวเข้ามาช่วยเป็นครั้ง ๆ ไปไม่ได้ไปประกาศว่าบาสเป็นอะไรกับซินซะหน่อย ....”

แล้วอีกเหตุผลก็คือช่วยกระตุ้นให้ผมสารภาพรักกับซินซะทีเพราะซินรอจนเบื่อแล้วผมก็ยังไม่ยอมบอกรักให้ซินมั่นใจในความรู้สึกของเราสองคน

สำหรับผมคำว่ารักมันไม่ได้มีค่ามากไปกว่าการกระทำที่ผมแสดงออกถึงความเชื่อใจ ให้เกียรติ ที่ผมมีมาตลอดหลายปีนี้แต่บางครั้งคำว่า “รัก”คำเดียวสั้น ๆก็จำเป็นและมีคุณค่าสำหรับคนข้าง ๆ ผม ถ้าคำนี้จะทำให้ซินของผมยิ้มได้ผมก็ยินดีจะซ่อนความเขินบอกรักคุณซินไปทุกวัน ........




Create Date : 07 พฤษภาคม 2555
Last Update : 29 พฤษภาคม 2555 22:13:15 น.
Counter : 1169 Pageviews.

3 comments
  
ก็บอกซะตอนนั้น ไม่สบายบ้าง หลับบ้าง คงรู้เรื่องนะ
กำ =_=;
เฮ้อ "มาเฟียใจหล่อ" ใจหล่ออย่างเดียวจรีิ.จริง แต่ "ใจไม่ถึง" อ่ะ
5555+
น่ารักค่ะ จะรอตอนต่อไปนะคะ
โดย: katai IP: 124.120.45.14 วันที่: 4 มิถุนายน 2555 เวลา:2:21:12 น.
  
ขอบคุณค่ะ คุณ katai ^^
โดย: lucky_pchy วันที่: 8 กรกฎาคม 2555 เวลา:0:43:09 น.
  
บ๊ะ!! ก่ะแค่รักคำเดียว กว่าจะบอกได้นะนัท ใจปลาซิวจริง ๆ
โดย: น้องกิ๊ฟแดง IP: 124.120.76.84 วันที่: 15 ตุลาคม 2555 เวลา:23:20:59 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

lucky si
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



New Comments
MY VIP Friend