Group Blog |
SF7 คนสำคัญ คนสำคัญ .... ต่อให้จะมีใคร ๆ ผ่านเข้ามาในชีวิตอีกซักสิบสักร้อยคน... คนพวกนั้นก็นับว่ายังสำคัญน้อยกว่าคนๆ นั้น... คนที่ยืนข้างกันมานานหลายปี นับแต่เรารู้จักกัน เมื่อครั้งที่ความคิดและสิ่งที่ชอบของเราตรงกัน... เคยมั้ยที่รู้สึกว่ามนุษย์ถูกสร้างมาเพื่อตามหาส่วนที่ขาด ..... ถ้าจะเทียบให้เข้าใจง่าย คงเปรียบตัวเราเป็นตัวต่อเลย์โก้ที่บริษัทสร้างมาให้มีขาไว้ต่อเข้ากับชิ้นส่วนต่างๆ ตามแต่ใจจะสร้างสรรค์ ... ใจคนเราก็คงเหมือนกัน....ถูกสร้างมาเพื่อตามหาส่วนที่จะมาเติมเต็มส่วนหนึ่งในชีวิตให้ออกมาดูสวยงามและมั่นคงเป็นที่ยอมรับจากคนที่มองเข้ามา ต้องยอมรับว่า มนุษย์ส่วนหนึ่งเป็นสิ่งมีชีวิตที่มักให้ความสำคัญกับคนอื่นมากกว่าใจตัวเองส่วนสำคัญชิ้นนั้น ๆ ก็ต้องดูสวยงามให้สมกับที่คนจะมองและวิจารณ์ตามมา...... .....ในชีวิตหนึ่งคงพยายามอย่างมากที่จะค้นหาส่วนที่ขาดหายไปเพื่อมาเติมเต็มในชีวิต และเมื่อเราเจอชิ้นส่วนที่เรารู้สึกชอบ หรือถูกใจ...ก็ย่อมต้องทดลองประกอบและนำมาเป็นส่วนหนึ่งกับตัวกับใจเรา .....แล้วถ้ามันไม่ใช่ ทำให้เดินไม่สะดวกหรือติดขัดก็ต้องถอดแล้วลองมองหาชิ้นอื่นมาแทนที่ แต่ถ้าเมื่อไรที่เราเจอชิ้นส่วนสำคัญที่เข้ากันได้กับเรา...... ที่พอดีพอเหมาะกับชีวิตเราแล้ว ย่อมจะต้องถนอมส่วนนั้นให้ดีที่สุด เพราะเราย่อมรู้ดีว่าส่วนสำคัญนั้น ๆ ถ้าหายไปจากชีวิต หรือบุบสลายไปจะทำให้เราไม่มีความสุขและบางคนถึงกับอยู่ไม่ได้ถ้าขาดสิ่งสำคัญนั้นไป แน่นอนว่าถ้าในเวลาต่อมา เราพบเจอสิ่งสวยๆ งาม ๆ ก็เป็นธรรมดาที่เราจะถอดสิ่งสำคัญที่รักออกเพื่อทดลองของใหม่ ๆ นำไปอวดและโชว์ให้ใคร ๆ อิจฉาเล่นว่าเรามีของเล่นชิ้นใหม่ .... ...... .... ... แต่เราจะไม่มีวันทิ้งสิ่งสำคัญที่เข้ากับเราได้พอดีไปอย่างแน่นอน....เพราะมันไม่ง่ายเลยที่ชีวิตเราจะหาสิ่งสำคัญนั้นเจอได้ง่ายๆ มันไม่มีนิยามของความหมาย......ในเมื่อเราสองคนที่เปรียบตัวเองเป็นจิ๊กซอร์พลาสติกนั้น ได้ผ่านมาเจอกันได้ทดลองร่วมกันเดินไปข้างหน้าด้วยจุดยืนที่เป็นหนึ่งเดียว.... เราสองคนรู้ดีว่าเราทั้งสองเป็นตัวต่อที่เข้ากันได้ดี และเป็นส่วนสำคัญของกันและกัน ...... ... ..ถ้าเรายังคงความเป็นหนึ่งเดียวนี้ไว้....เราก็ยังเป็นคนสำคัญของกันและกันอยู่ดี ไม่ว่าใครจะผ่านเข้ามาในชีวิตของผมและเขา ..... คนที่ผ่านเข้ามาเหล่านั้นก็เปรียบเหมือนตัวต่อสีใหม่ ที่เราทดลองใส่เดินไปอวดเพื่อนข้างบ้านว่าวันนี้เรามีของเล่นใหม่ ให้ใครหลายคนอิจฉา หรือจะหมั่นไส้ก็อีกเรื่องหนึ่ง ......แต่แล้วก็เท่านั้น...... เพราะถ้าถามว่าคนสำคัญสำหรับผมเป็นใคร...ก็ยังคงเป็นเขาคนเดิมคนที่มีหลาย ๆ อย่างคล้ายกัน ... คนที่มองตาก็เข้าใจ...คนที่คลิกกันในหลาย ๆ เรื่อง...... แม้ใครหลายคนจะทนนิสัยแย่ ๆ ของผมไม่ได้ แต่เขาก็รับได้ ไม่ใช่ทน แต่เป็นรับได้เพราะถ้าวันไหนเราใช้คำว่าทน วันหนึ่งเราจะทนไม่ได้ ....และก็เหมือนกันที่ใครหลายคนทนนิสัยเอาแต่ใจร้ายๆ ของเขาไม่ได้ แต่ผมก็รับได้ ..... จนในชีวิตนี้ผมยังนึกไม่ออกว่าเราจะเจอคนที่คล้ายกันและเข้ากันได้ขนาดนี้อีกหรือเปล่า .... เขาไม่เคยเรียกร้องขอสิทธิ์ที่เป็นคนสำคัญ...... เราทั้งคู่ต่างใช้ชีวิตในสิ่งที่ตัวเองชอบ เรามีอิสระจะเลือกใคร ๆ อื่นเข้ามาเป็นสีสันของชีวิตแต่ใครเหล่านั้น จะไม่ใช่ทุกสิ่งเหมือนอย่างเรา .... เมื่อเราหันกลับมายังจุดที่เราต้องเดิน.....เราก็พร้อมจะวางของเล่นสีสวยลงแล้วก้าวไปกับเขาอย่างไม่ลังเล เพื่อความฝันและสิ่งที่รัก....ที่ทำให้เราสองคนมาเจอกัน มีบ้างบางทีที่คิดจะนิยามความสัมพันธ์ของเราสองคน แฟน...คงไม่ใช่ เพื่อน....ก็ดูจะเกินเพื่อนในบางที ...... .... .. ก็อย่างที่ว่ามันหาคำนิยามยากเกินไป .... จึงตัดสินใจล้มเลิกที่จะค้นหานิยามให้กับชีวิตเราสองคน แค่ผมรู้ว่า เขายังเป็นคนสำคัญของผมและผมก็ยังเป็นคนสำคัญของเขา และเราจะยังคงรักษาระยะห่าง และให้ความสำคัญของเราให้คงอยู่ไปนาน ๆ เท่านั้นก็พอแล้ว ^_^
|
lucky si
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
Friends Blog Link MY VIP Friend    |
|||||||||||||
