Bloggang.com : โยเกิร์ตรสสตอว์เบอร์รี่ : รักนะ ....แต่ไม่แสดงออก

รักนะ ....แต่ไม่แสดงออก

ช่วงนี้ Girly Berry กำลังมาแรงค่ะ
ไม่เว้นแม้แต่ คนไข้ในโรงพยาบาลของเรา

ณ วอร์ดศัลยกรรมชั้น5 รพ.ชื่อดังแห่งหนึ่งใจกลางเมือง
นักศึกษาแพทย์สาวกำลังถอนstaple
ให้คนไข้ซึ่งเป็นคุณลุงแก่ๆ
(stapleใช้เย็บแผลแทนด้ายเย็บแผลค่ะ
คล้ายๆแม๊กยิงลงไปบนเนื้อ กึ๋ยๆ น่ากลัว
เวลาถอนก็ทำเหมือนแกะแม๊กเลย)

ทุกครั้งที่ถอนStapleคนไข้จะมีสีหน้าเจ็บปวด
ไม่ก็โอดครวญทั้งนั้น
แต่ในคุณลุงรายนี้ แกมีสีหน้าเฉยๆไม่สะทกสะท้าน
นศพ. : เจ็บไหมลุง
ลุงคนไข้ : เจ็บนะ....แต่ไม่แสดงออก(พูดหน้าตาย)
นศพ.:

อันนี้เพื่อนเล่าให้ฟัง
เราฟังแล้วขำกลิ้งเลย
ลุงนี่อินเทรนด์จริงๆ

ช่วงนี้ไม่มีเรื่องวิชาการมาเล่าเลย
เนื่องจากอยู่วอร์ดที่โคดๆสบาย
เลยไปเที่ยวโน่นเที่ยวนี่
เที่ยวกันทุกวัน สบายใจ

แต่มันก็ไม่ใช่จะสบายซะทีเดียวนะ
ถึงไม่มีเรื่องเรียนมาให้คิดให้เครียด
แต่ก็มีเรื่องอื่นอยู่ดี
ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมตัวเองถึงได้เป็นคนคิดมากได้ขนาดนี้
ไม่ว่าจะทำอะไรอยู่ อาบน้ำ กินข้าว เดินเล่น
ก็ยังคิดวนเวียนอยู่กับเรื่องเดิมๆ

บางครั้งก็คิดว่า ตัวเองคิดมากจนเป็นทุกข์
ทุกข์เพราะคิด
คิดมาก จนไม่ได้ลงมือทำอะไรเลย
คิดในสิ่งที่อยู่ในจินตนาการของตัวเอง
ไม่ได้เกิดขึ้นจริง

บ้าไหมเนี่ย

Create Date : 20 พฤศจิกายน 2548

Last Update : 20 พฤศจิกายน 2548 12:55:55 น.

12 comments

Counter : 516 Pageviews.

คุณลุงน่ารักจังเลย อย่างงี้ต้องเอาไปบอกเพื่อนเราซะแร้ววววววว เพื่อนเราคงดีใจน่าดู ที่วัยขนาดลุงยังฟังเพลงของมัน

วันก่อนคุยกะเพื่อนที่เรียนอยู่หมอ มันบ่นสุดๆว่าเรียนหนักไม่ไหวแล้ว แต่ยังไม่ถึงกับเป็นโรค เพื่อนของเพื่อนเราเป็นโรคแบบว่า out of reality ไปแล้วอะ ติดต่อกับพระอัลเลาะห์ได้ อะไรแบบนี้ พุดคนเดียว ต้องได้รับยาตลอดเวลา ฟังแล้วน่าใจหาย

แต่เราว่าท่าทางเจ้าของบล็อกคงไม่เป็นอย่างนั้นเหรอกเนอะ บล็อกออกจะน่ารัก แสดงถึงความอภิรมย์ในชีวิตของเจ้าของบล็อก อิอิ

โดย: ยิ้มสู้

วันที่: 20 พฤศจิกายน 2548 เวลา:13:25:29 น.