Men are from Mars, Women are from Venus II

วันนี้อ่านไปได้อีกบท ไม่เข้าใจเหมือนเดิม เค้าไม่เคลียร์หรือว่าเราโง่เองหว่า

คือเค้าบอกว่าผู้ชายน่ะเหมือนหนังยาง เค้าจะมี cycle ของเค้าที่จะยืดไปแล้วหดเข้ามา
ตอนแรกที่คบกันใหม่ๆ เค้าก็จะหดเข้ามาไกล้พยายามเข้าใจและใกล้ชิดกับคนรัก หนังยางตอนนั้นก็จะเหี่ยวๆไม่มีชีวิต เลยต้องออกไปหาอิสระให้ตัวเอง แล้วพอเค้าออกห่างแล้ว เค้าก็จะรู้เองว่าเค้าต้องการคนรักมากเท่าไร
ประมาณว่าเค้าจะกลัวว่าจะเป็นคนทีอ่อนแอ หรือเป็นคนที่พึ่งพาคนอื่นมากเกินไปถ้าหากเค้าปล่อยตัวเข้าใกล้และสนิทกับคนรัก ผู้ชายเลยต้องพยายามหาเวลาส่วนให้กับตัวเองบ้าง แต่ผู้หญิงกลับไม่เข้าใจและพยายามบังตับให้ผู้ชายบอกตัวเองว่าเป็นอะไร เพราะคิดว่าคนรักไม่รักตัวเองแล้วจึง ผู้ชายบางคนไม่รู้ด้วยซำว่าตัวเองเป็นอะไร และบางคนก็ไม่ได้พยายามที่จะยืดตัวเองให้ออกห่าง ซึ่งจะทำให้ตัวเองรู้สึกไม่ดีโดยที่ตัวเองไม่รู้สาเหตุ
----เราค้านอ่ะ เราไม่เชื่อหรอกว่าผู้ชายทุกคนต้องการอย่างนั้น เค้าบอกว่ามันเป็นสัญชาตญาณน่ะ --->>>คิดว่าไงกันเหรอ
แล้วสิ่งที่ผู้หญิงควรทำคือ
1. ไม่พยายามดึงดันให้เค้าอยู่ตอนที่เค้าต้องการแยกออกห่าง
2. เริ่มพูดเมื่อเค้าเข้ามาใกล้
3. เมื่อเค้ายอมที่จะรับฟังแล้ว ผู้หญิงควรที่จะชื่นชมและขอบคุณที่เค้ายอมฟัง ซึ่งจะทำให้ผู้ชายเปิดใจมากขึ้น

ที่บอกว่าเราไม่เข้าใจน่ะก็คือคำจำกัดความของความห่าง เพราะว่าบางตัวอย่างที่ยกมาคือทั้งสองกำลังมีปัญหากัน แล้วผู้ชายก็เดินหนี ไม่ยอมฟัง อันนี้เราว่ามันไม่ใช่การออกห่างเพื่ออิสระ แต่หนีปัญกามากกว่า แล้วการที่จะให้ผู้หญิงรอเพื่อที่จะคุยกับเค้าเรื่องที่อยู่ในใจเวลาที่ผู้ชายพร้อม ถึงตอนนั้นตอนที่อารมณ์ดีๆแล้ว มันก็เหมือนฟื้นฟอยหาตะเข็บไม่ใช่เหรอ ไม่เข้าใจอ่ะ หรือว่าการพูดคุยที่เค้าพูดถึงคือแค่พูดเรื่องทั่วไป ไม่ใช่เวลาที่มีปัญหาหว่า แล้วถ้ามันเป็นแค่การพูดคุยธรรมดาจริงๆ ทำไมผู้หญิงถึงทำให้เป็นเรื่องใหญ่ขนาดนั้น หรือว่าทำไมผู้ชายจะคิดมากไปว่าจะทำให้ใกล้ชิดแฟนตัวเองมากเกินไป ไม่เข้าใจอ่ะ

Create Date : 20 พฤษภาคม 2550		0 comments
Last Update : 17 มิถุนายน 2550 8:31:58 น.
Counter : 872 Pageviews.
Share Tweet