... จดหมายถึงน้องๆ(นักข่าว)...
...
สวัสดี...ปาเจโร่...
นี่ยกให้เป็นรถขับเคลื่อนทั้งสี่ล้อแล้วนะ...
รถขับเคลื่อนสี่ล้อต้องพร้อมลุย ไม่กลัวเลอะเทอะ ไม่กลัวรถพัง...
ต้องทำให้บรรลุ mission ก็ถือว่าประสบความสำเร็จ...
ต้องมีกำลังกาย กำลังใจที่ดี แล้วปา ก็จะพร้อมก้าวเดินไปในทุกๆที่
เป้าหมายในชีวิต เราก็ต้องตั้งเอาไว้คร่าวๆ...
ถึงลึกๆในใจกลัวว่ามันจะไปไม่ถึง... ก็ต้องมีภาพ มี sketch เอาไว้...
บางทีมันอาจจะขัดๆอยู่บ้าง กับคำที่ว่า "ชีวิตไม่แน่นอน" ปุบปับนึกจะตายก็ตายกันง่ายๆ...
แต่เราก็ต้องมี sketch ของเราไว้... "ไม่งั้นเราจะล่องลอย"...
ไม่รู้จะเดินไปทางไหน? ไม่รู้จะเดินไปเพื่ออะไร?
...พอเหนื่อยท้อ เราอาจจะหยุดเดินมันดื้อๆ... ซึ่งวัยของเรายังไม่ถึงเวลานั้น...
ม.4 พี่อยากเป็นหมอ
ม.5 อยากเป็นวิศวกร
ม.6 อยากเป็นนักข่าว...
พี่เปลี่ยนเป้าหมายชีวิตไปเรื่อยๆ... เพราะลองทำแล้วทำไม่ได้...
ก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆ... พอเอ็นติดบรรณารักษ์ก็เออ... เป็นบรรณารักษ์ห้องสมุดก็ได้วะ...
ตอนเรียนภาษาอังกฤษ ได้เกรดดี(ดีภาษาไทยนะ ไม่ใช่ D)
เพื่อนยุให้ย้ายไปเมเจอร์ Eng.
แต่ติดแฟน เลยไม่ย้าย... ไม่งั้นชีวิตวันนี้ ก็คงไม่ใช่แบบนี้...
เรียนจบ...ไปเร่ร่อนเป็นครูสอนพิเศษมั่ง เป็นไกด์มั่ง...
วันหนึ่งเพื่อนก็โทรมาชวนไปทำงาน ทีแรกบอกไปทำงานเป็นบรรณารักษ์อยู่ห้องสมุด...
destiny ลิขิตให้... เลยได้ทำงานเป็นนักข่าว ที่คู่แข่งธุรกิจ...
หลังจากนั้น พี่ก็เรียนรู้เรื่อยๆ ว่านักข่าวต้องมีอะไรบ้าง...
ทำถูกมั่ง ทำผิดมั่ง ค่อยๆเรียนรู้ไป...
ถึงวันนี้... ได้เคยมีชีวิตกับงานนักข่าวมาสิบกว่าปี...
แต่ไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเหมือนคนอื่นเค้า...55555
เหตุผล และข้ออ้างของมีเยอะ ทั้งเรื่องความคิดส่วนตัว เรื่องสิ่งแวดล้อม...
แต่คงไม่ต้องยกมาอ้างดีกว่า...
"ความคิดคนเราจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ตามอายุที่เปลี่ยนไป..."
ไม่อยากขายเวลาในแต่ละวัน แลกกับเงินเดือนอีกแล้ว...
อยากใช้เวลาของเรา อยู่กับตัวเองดีกว่า...
เพราะเรากินไม่เยอะ ใช้ไม่เยอะ...
ถึงวันนี้... ก็ได้เรียนรู้หลายอย่างนะ...
ร้อยสร้อยจากคริสตัล ทำขนมอบ แต่งหน้าเค้ก... สนุกดี...
ระหว่างทางตอนนี้ ก็มีเขียนบทความบ้าง มีรายได้เล็กๆน้อยๆ...
เพิ่งรับงานเขียนสกู๊ป เขียนรายงาน งานสัมภาษณ์มาอีก... อันนี้ชิ้นโตหน่อย...
ก็เหมือนกลับไปเป็นนักข่าวอีกทีอยู่ดีน่ะแหละ...
แต่ไม่ต้องไปประจำที่ไหน....
ตอนเย็นก็ไปเรียนทำขนม...
วันนี้ทำคัสตาร์ด กับชีสเค้ก...
ทำเสร็จก็กลับมาบ้าน...
วันก่อนก็ทำคุ้กกี้ช็อคโกแล็ตชิพ
เพราะวันคริสมาสต์เค้าชอบกินกัน เลยลองซื้อมาทำดู...
ไม่มีอะไรยากอย่างที่เราเคยกลัว... แค่กล้าๆลอง แล้วก็ทำมันซะ...
ผลลัพธ์ ก็จะออกมาเอง...
ทุกคนต้องมีทางเดินของตัวเอง...
มีอนาคตของตัวเอง...
พี่ทำได้แค่ บอกสอน ประสบการณ์ที่พี่เคยเดินผ่านมาแล้ว...
ทำผิดก็เตือนกัน ทำดีแล้วก็เอาใจช่วยกัน...
พี่ก็นั่งเป็นกำลังใจให้อยู่ห่างๆ... เนอะ...
ถ้ารู้สึกเหนื่อย หรือท้อแท้ยังไงก็คิดถึงไว้ว่า...
พี่นิ้งมันยังทำได้ เราก็ต้องทำได้สิ(วะ)....555
ไม่มีอะไรฝากละ เป็นคำเดิมๆนะ...
"ตั้งใจ และลงทุนเหนื่อย กับการเรียนรู้...
แล้วเป็นนักข่าวที่เก่งให้ได้...ในวันหนึ่ง..."
นักข่าวจะต้องตาเป็นสับปะรด (หูตาไว)
กับหัวเป็นเห็ด คือ หัวโต เพราะรับรู้เยอะแยะไปหมด..
แล้วก็ใช้ภาษาไทยดีๆ เขียนให้คนอ่าน อ่านแล้วเข้าใจง่าย
แค่นี้ก็เป็นคุณประโยชน์ต่อสังคมละ...:-)
ใครไม่ภูมิใจ เราภูมิใจในตัวเองก็ได้วะ.... สู้ ๆ นะ...
ปล.forward ให้น้องๆนักข่าวช่วยกันอ่านได้นะ ไม่สงวนลิขสิทธิ์...
พี่เห็นบางคนจะเป็นนักข่าวที่เก่งได้...
เราอาวุโสแล้วก็ช่วย(ดัน)เค้าให้เติบใหญ่ขึ้นมา ในทิศทางที่ถูกต้อง...
เป็นกำลังใจให้นะ
...
| Create Date : 08 ธันวาคม 2549 |
| Last Update : 8 ธันวาคม 2549 2:04:47 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 758 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: greentea IP: 125.24.180.122 วันที่: 8 ธันวาคม 2549 เวลา:17:54:34 น. |
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
จึงใคร่ขอความร่วมมือจากท่านเจ้าของเว็บบล็อกนี้ ถ้าไม่เป็นการรบกวนกรุณาติดต่อกลับมาที่ greentea_sp@hotmail.com
ถ้าขอความนี้เป็นการรบกวนท่าน ผมก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะครับ และก็ต้องขอขอบคุณล่วงหน้าสำหรับท่านที่ให้ความร่วมมือครับ