... เพื่อน(สนิท)ฉัน แฟนกัน และบันได ...
...
สิ่งที่ฉันคิด... สิ่งที่ฉันฝัน... สิ่งที่ฉันสัมผัส... สิ่งที่ฉันเฝ้ารอ... หรือสิ่งที่ฉันพอใจ... จะต้องเป็นจริงได้...บลา ๆ ๆ....
ดนตรีเป็นสื่อชีวิต... จังหวะคอยลิขิตให้ชีวิตก้าวไป... แสงสีที่สวยสดใส....
เรื่องมีอยู่ว่า อู๊ด กับอี๊ด เป็นเพื่อนกัน... รู้จักกันตั้งแต่เรียนประถม 1 ... ก่อนเข้าห้องเรียนก็จะมาเหยียบส้นให้รองเท้าหลุด... ถอดรองเท้าไว้หน้าห้องด้วยกัน... พักเที่ยงก็นั่งกินข้าวปิ่นโตด้วยกัน... เสร็จแล้วก็วิ่งเล่นด้วยกันจนหมดเวลาพักเที่ยง...
หลังเลิกเรียน ก็จะมานั่งที่บันได แกะเชือกรองเท้า และสวมกลับเข้าไปใหม่... ทั้งสองใช้เวลา 5 นาที นั่งแลกเปลี่ยนปรัชญากัน...ที่บันได... " ทำไม เราต้องมาใส่ๆ ถอดๆทุกวันนะ.... ทีคุณครูไม่เห็นถอดรองเท้ามั่งเลย..." " ถ้าคุณครูถอดรองเท้า เค้าก็จะเตี้ยลงอ่ะดิ... ไม่เห็นเหรอ คุณครูเขย่งเท้าสอนเราเป็นชั่วโมงนะ..." " อือม... เป็นคุณครูนี่ลำบากเนอะ... เป็นฉันต้องเมื่อยแย่แน่ๆเลย..."
บางวันรองเท้าของใครคนนึงก็หายไป... เขาไม่ได้แกล้งกันเองหรอก แต่เป็นฝีมือของ "อ้อย"... เธอแอบปิ๊งหนึ่งในสองหมูอ้วนนี้... และรองเท้าข้างที่หายไป ก็มักจะถูกพบอยู่โคนต้นไม้ ต้นใดต้นหนึ่งเสมอๆ... บางทีก็มีห่อขนมวางไว้ข้างๆ... ขึ้นอยู่กับว่าวันนั้น เป็นรองเท้าของใครที่หายไป.... ทั้งสองเกลอก็แบ่งขนมกันกินสนุกสนาน เดินกลับบ้านกันไป...
พอขึ้นประถม 4 อู๊ดกับอี๊ด ต้องแยกห้องเรียนกัน... ไม่มีเพื่อนคู่หูมาเหยียบส้นรองเท้าให้ในตอนเข้าห้องเรียน... ตอนเที่ยงบางทีก็มองหาเพื่อนไม่เจอ... ปิ่นโตที่ใส่กับข้าวมาเต็ม... บางวันก็เหลือไปเทเลี้ยงสุนัขพุดเดิ้ลทอยของลุงภารโรง... ตอนเย็นก็ไม่มีเพื่อนจะมานั่งผูกเชือกรองเท้าคุยปรัชญาด้วยกัน...
วันหนึ่งอู๊ดตัดสินใจ...เดินไปดูที่ห้องเรียนของเพื่อน... เขาเห็นอี๊ด นั่งคุยกันกับอ้อยที่บันได... ถึงจะเป็นคนละบันไดกัน... แต่เชื่อว่าทั้งสองคงคุยปรัชญาบางอย่างกันแน่นอน... อู๊ดอาจจะรู้สึกงอนนิดๆ...
" มิน่า รองเท้าไม่ค่อยหายเลย ตั้งแต่ขึ้นป.4 มา" " ซื้อขนมกินเองก็ได้ฟระ..." ยังไม่ทันที่ร่างกายจะติดตามความคิดไปถึงร้านขนม... เป้หลังก็ถูกเพื่อนคนหนึ่งมาดึงไว้....
ตัดกลับมาเป็นฉากของชายหนุ่มที่กำลังจะจูงรถจักรยานพับได้ขึ้นรถไฟฟ้าบีทีเอส... เขาถูกเพื่อนคนนึงดึงชายเสื้อไว้ ก่อนที่จะมีโอกาสเดินใจลอยไปพบกับประตูรถไฟฟ้าที่ปิดแล้ว... และรถไฟฟ้าเตรียมตัวจะเคลื่อนขบวนออกไป...
" อี๊ด " โอ่ โอ โอ่ โอ่ โอ๊ะ โอละเน้อ แบบนี้แบบนี้มันกว่า... เขากลายเป็นอี๊ด โปงลางไปซะแร้ว... อู๊ดค่อยๆหันกลับมา ถอดแว่นดำออกช้าๆ... แล้วร้องเพลงบ้าง "อู๊ด กับอี๊ด เป็นเพื่อนกัน....."
แล้วอ้อยหายไปไหน....???
casting
อู๊ด - หนุ่ย ไมโคร อี๊ด - อี๊ด โปงลาง
หมายเหตุ - เปลี่ยนชื่อตัวแสดง และเพลงประกอบได้ตามความเหมาะสม....
...
Create Date : 13 กรกฎาคม 2550 |
Last Update : 13 กรกฎาคม 2550 22:30:18 น. |
|
2 comments
|
Counter : 776 Pageviews. |
|
|
|
อิอิอิ .....55555.....
ปรัชญาก็ขึ้นอยู่กะคนที่คุยด้วยเหมือนกันนะ
ว่าแต่สุดท้ายแล้ว " อ้อย " หายไปไหน