...Rudolf a Red Nose Reindeer...

...


ก็แค่คนสองคน...คิดอะไรคล้ายๆกัน...
ทำในสิ่งที่ตัวเองคิด... เหมือนๆ กัน..

ความสม่ำเสมอในภารกิจ...
ทำให้ในวันหนึ่ง สองคนได้มาพบกัน...

ผู้ชายคนนั้น ทำหน้าที่ของเค้าตั้งแต่วัยหนุ่ม...
จนหมู่บ้านเติบโตขยายพื้นที่ออกมา...

เธอคนนั้น ก็ทำหน้าที่ไปตามปกติเช่นเดียวกัน...
แต่การขยายตัวของหมู่บ้าน ก็เป็นไปตามธรรมชาติที่พาไป...

ในวันที่ทั้งสองคนได้มาพบกันที่ชายแดนของแต่ละหมู่บ้าน...

ทักทายสวัสดีกันตามปกติ...
ได้พูดคุยถามไถ่ความเป็นอยู่ของแต่ละคน...
แล้วบทสนทนาก็เริ่มขึ้น...

" คืนนี้ อากาศหนาวเนอะ..." ชายหนุ่มเริ่มก่อน
" อือม... จ่ะ..." เธอตอบ...

" เสื้อกันหนาวสวยดี..." ชายหนุ่มถามต่อ...
" อือม... จ่ะ..."

" กินอะไรมารึยัง?..." และก็ถามต่อไป...
" อือม... "
" จ่ะ..." เขาช่วยเธอตอบ... เธอทำได้แค่ยิ้มเขินอาย...เพราะไอ่นี่ดันรู้ทัน...

คุณลุงเห็นว่าคงไม่มีคำตอบอะไรที่แปลกใหม่ไปกว่านี้แล้ว...
เขาจึงหยิบลูกแอ็ปเปิ้ลสีแดงจากถุง ยื่นให้กับหญิงคนนั้น ก่อนกล่าวคำลาจากกัน...

ทั้งสองคนแยกย้ายกัน เดินกลับเข้าไปในหมู่บ้านของตน..
ภาใต้แสงดาวระยิบระยับในคืนที่อากาศหนาวเย็น...

ระหว่างทางเดินกลับที่พัก คุณลุงได้มองเห็นกวางน้อยจมูกแดงตัวหนึ่ง...
" มันต้องหนาวแน่ๆ..." เพราะจมูกของมันแด๊งแดง....

" เจ้าคงจะหนาวน่าดูเลยเนอะ..."
เขาเอาผ้าพันคอให้กวางน้อย แล้วเรียกมันว่า "รูดอล์ฟ"...
กวางน้อยมีทีท่าหวาดระแวง ในการกระทำของคุณลุงเสื้อแดง...




" ไป... เรากลับบ้านกันนะ... รูดอล์ฟ..."

กวางน้อยยืนนิ่ง... คิดนิดนึง...
" ใครวะ?... อยู่ดีๆมาชวนเรากลับไปบ้าน.."
" ไปกันเถอะ... รูดอล์ฟ... อากาศหนาวเย็นลงทุกทีแล้วนะ..." คุณลุงเรียกย้ำอีก

กวางน้อยยังยืนมองคุณลุงคนนั้น... เขาดูเหมือน...คุณลุงซานต้า...
" มันจะพาเราไปลากเลื่อนรึปล่าวว๊าาา....???"
ยังไม่ทันที่ความคิดของเรนเดียร์น้อยจะไปถึงไหนต่อไหน...
คุณลุงคนนั้นก็ตัดสินใจทำอะไรบางอย่าง...

เขากดโทรศัพท์ไปที่ฟาร์มเลี้ยงกวางประจำอำเภอ...
" สวัสดีครับ... ผมมีกวางหลงทางอยู่ด้วยกันตัวนึง..."
" ... "
" ใหญ่ครับ..."
" ... "
" อ๋อ... ใหญ่สิ ใหญ่พอสมควรนะ... คุณจะเอารถมา...เอ่อ..."
" ... "
" ได้ๆ ผมรอนะ... เอ่อ ตอนนี้ราคามันกิโลละเท่าไหร่อ่ะ?..."
" ... "

รูดอล์ฟได้ยินแบบนั้น แทบจะหยิบผ้าพันคอเขวี้ยงคืนคุณลุงไป...
แต่มันตัดสินใจเอาหัวไปดุนๆก้นคุณลุง...

" ไป ๆ... กลับบ้านแกก็ได้... ชั้นเริ่มกลัวแล้วอ่ะ.." เรนเดียร์น้อยคิดในใจเอาหัวดุนๆคุณลุง...
คุณลุงยิ้มอย่างพอใจ แล้วพารูดอล์ฟเดินกลับบ้านด้วยกันอย่างอารมณ์ดี...
"...ต้องให้ใช้ไม้แข็ง ไอ่นี่...5 5 5..."

ระหว่างที่เดิน คุณลุงปิดฝาโทรศัพท์เคลื่อนที่กำลังจะใส่ในกระเป๋าเสื้อ...
...แต่มันดันหล่นลงมาบนพื้น...
รูดอล์ฟก็ดั๊นน สายตาดี... มองเห็นหน้าจอโทรศัพท์... เครื่อง turn off อยู่นิหว่า...
" โกหกชั้นเหรอ... ไอ่แก่..." มีควันบางเบาออกมาทางหูของรูดอล์ฟกวางน้อย...

คืนนั้น... ชาวบ้านได้ยินเสียงแว่วๆ ผ่านหน้าต่าง และช่องลมมาว่า
"ช่วยด้วยยย....ช่วยด้วยยย..." เป็นเสียงของคุณลุงนั่นเอง
เพราะรูดอล์ฟเปลี่ยนจากแค่ดุนๆ เป็นวิ่งไล่ขวิดก้นคุณลุง...
นอกจากจมูกของรูดอล์ฟจะแดงแล้ว ดวงตาของมันก็เปลี่ยนเป็นสีแดงไปด้วย...

และ ในคืนนั้น...คุณลุงกลับถึงที่พักเร็วกว่าปกติ...
เลื้อลีแดงชุ่มไปด้วยเหงื่อ...
รูดอล์ฟนอนหลับในคอกอย่างอบอุ่น...
แต่คุณลุงกลับมีเรื่องค้างคาใจ...

" ไอ่รูด๊อป... ฮึ่มมม... เดี๋ยๆพรุ่งนี้เจอกัน..."

...

ส่วนหญิงคนนั้น หลังจากได้รับแอ็ปเปิ้ลจากคนแปลกหน้า...

เธอวางมันเอาไว้ที่โต๊ะหัวเตียง...
เธอจุดตะเกียง และเริ่มเขียนไดอารี่หน้าแรก เล่าถึงที่มาของแอ็ปเปิ้ลผลนี้...

เธอสารภาพกับไดอารี่ว่า เธอไม่รู้จะพูดคุยโต้ตอบยังไงกับคุณลุงคนนั้น...
เธอได้จ้องมองเข้าไปในดวงตาของเขา...
เธอเห็นอะไรบางอย่างอยู่ในนั้น... ในดวงตาของเขา...
เธออยากจะบอกว่า " แคะขี้ตาออกก่อนดีมั๊ย แล้วเราค่อยคุยกันต่อ..." แต่เธอก็ไม่กล้า...
เพราะนั่นอาจจะทำให้ first impression วุ๊ปหายไปในทันที....

ทุกครั้งที่ตอบ " อือม...จ่ะ..." เธอรู้สึกขยุกขยิกที่นิ้วชี้...
แล้วได้แต่คิดในใจว่า...
" แคะมันออกมาซะทีจิวุ้ยยย... ชั้นทนดูขี้ตาของแกต่อไปไม่ไหวแล้วนะ..."
แต่เธอก็ยังสงวนท่าที...
เธอหวังว่าในวันต่อๆไป... เขาคงมองกระจกบ้าง...ก่อนที่จะเดินออกมาเจอใครๆ...

ระหว่างที่เธอนอนเขียนไดอารี่อย่างอารมณ์ดี...
เธอได้ยินเสียงแว่วๆ มาจากหมู่บ้านข้างเคียง...

" ช่วยด้วยยย... ช่วยด้วยยย...โว้ยยยย..."

เธอไม่รู้ว่าเป็นเสียงของใคร...
เธอรู้แค่ แอ็ปเปิ้ลผลนี้จะส่งกลิ่นหอมไปจนถึงตอนเช้าวันพรุ่งนี้...


...

เช้าวันต่อมา รูดอล์ฟตื่นขึ้นภายใต้สายตาจ้องมองของกวางรุ่นพี่ที่มาอยู่ก่อน 8 ตัว...
Dasher, Dancer, Prancer, Vixen, Comet, Cupid, Donner และ Blitzen
ทั้งแปดตัวเป็นกวางใน "โครงการไถ่ชีวิตโค กระบือ กวาง นกกระจอกเทศ และสัตว์แปลกๆที่คนเราจะพึงเลี้ยงไว้เพื่อกินเนื้อ"
ที่คุณลุงนำทรัพย์สินบางส่วนไปแลกชีวิตพวกมันมา...

ยังไม่ทันที่รุ่นพี่ทั้งแปด จะดำเนินการอย่างไรต่อไป คุณลุงก็ตื่นขึ้น...
ไม่หรอก... คุณลุงยังไม่ไปเช็คบิลเจ้ารูดอล์ฟในทันที เขาต้องล้างหน้าแปรงฟันก่อน...

คุณลุงเดินมาที่คอก หอบหญ้า หอบฟาง มาเลี้ยงลูกหลานในคอกทั้งแปด... บวกหนึ่ง...
แล้วคุณลุงก็เปิดเพลงนี้ให้ฟัง...


Rudolph The Red-Nosed Reindeer


Johnny Marks (c) 1949

You know Dasher and Dancer
And Prancer and Vixen,
Comet and Cupid
And Donner and Blitzen.
But do you recall
The most famous reindeer of all?

Rudolph the red-nosed reindeer (reindeer)
Had a very shiny nose (like a light bulb)
And if you ever saw it (saw it)
You would even say it glows (like a flash light)

All of the other reindeer (reindeer)
Used to laugh and call him names (like Pinochio)
They never let poor Rudolph (Rudolph)
Play in any reindeer games (like Monopoly)

Then one foggy Christmas Eve
Santa came to say (Ho Ho Ho)
Rudolph with your nose so bright
Won't you guide my sleigh tonight?

Then all the reindeer loved him (loved him)
And they shouted out with glee (yippee)
"Rudolph the red-nosed reindeer (reindeer)
You'll go down in history!" (like Columbus)


...

Create Date : 17 ธันวาคม 2549		2 comments
Last Update : 18 ธันวาคม 2549 4:38:05 น.
Counter : 754 Pageviews.
Share Tweet