... จดหมาย จาก loykratong ...
...
12 ต.ค.2552
สวัสดี... ดากานดา...
วันนี้ก็... ผ่านต้นเดือนมาสิบเอ็ดวันแล้ว... โชคดีนะ ที่ฉันไปหายืมเงินมาจ่ายค่าที่พักได้ทัน... ไม่งั้นป่านนี้ คงได้ไปนอนที่วัดแล้วล่ะ... โชคดีๆ... จริงๆ...
แต่...ฉันก็ ได้สูญเสียบางอย่าง...และได้มาบางอย่าง... ฉันสูญเสียเจ้าหนี้แสนสวย ที่มาทวงค่าเช่าห้องพักไป... เธอคงจะจากไปจนกว่าจะถึงเดือนหน้า... และ ฉันได้เจ้าหนี้ใหม่ ที่ฉันไปยืมเงินเขามาจ่ายค่าห้องเช่าแทน... ไม่เห็นจะสวยเหมือนคนเก่าเรยยย... อืม... ฉันเลยคิดว่า " ถ้าเราหลุดจากวงจรหนี้... เราคงจะสูญเสียเธอไปทั้งสองคน... เฮ้อออ... ไม่ดีเลย ว่ามะ...." มีหนี้ ก็มีสุขได้เหมือนกันเนอะ...คนเรา... อิ อิ อิ...
อืมม... แล้วเรื่องที่เธอเคยเป็นห่วง ว่าฉันจะอดอยาก จนไม่มีอะไรกินนะ... วันนี้... ฉันมีข้าวกินทุกวันเลย... มีทั้งข้าว มีทั้งน้ำ... ฉันไม่ได้กินแต่บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปอีกต่อไปแล้ว.... เย้.....
ฉันมีข้าวขาหมูรสเลิศ... และมีกาแฟเยว..ว...ที่เราอยู่ด้วยกันตั้งแต่เช้าจนค่ำมืด...
ฉันมีหน้าที่การงาน และมีเครื่องแบบด้วย... ตอนเช้า ก็สวมหมวก ใส่ผ้ากันเปื้อน... เปิดร้าน จัดของ เตรียมไว้ขาย... ตอนเที่ยง ก็จะมีลูกค้ามาเยี่ยมเยียนมากมาย... (บางวันก็มีมาก มีน้อย... บางวัน ก็... อืม... เนอะ...) ตอนบ่าย ก็จะว่าง ว๊าง...ว่าง... ฉันก็ใช้เวลาช่วงนั้น นั่งคิดถึงเธอล่ะ... ตอนเย็น ก็จะนั่งหาว... หลายครั้งที่หลับ...ก็(อาจ)จะฝัน... คอนค่ำๆ... ก็ได้ขายของบ้าง... มีหลายวัน... บางวันก็นั่งหาวต่อจากตอนเย็น... พอค่ำมากๆ ก็เก็บของ... ปิดร้าน... พรุ่งนี้มา ค่อยว่ากันใหม่...
ลืมไป...ยังไม่ได้เล่า... ฉันมีหน้าที่ชงกาแฟเยว... ล้างแก้ว เช็ดโต๊ะ ซื้อของ และ ฯลฯ ... เหนื่อยนะ... แต่ก็สบาย(ใจ)ดี... สะบาย... สะบาย.... ถึงจะขายได้บ้าง ไม่ได้บ้าง... ก็... อย่างน้อย มีหมวกใส่ มีผ้ากันเปื้อน... มีแสงแดดเป็นของตัวเอง... เราจะพบกันทุกวันตั้งแต่สายๆยันบ่ายแก่ๆ... ร้อนๆ สะใจดี... มีผิวสีแทนให้เลือกว่าจะแทนแค่ไหน... ไม่ต้องเข้าตู้นอนใส่แว่นอบผิวสีแทนเหมือนในหนัง... ตอนนี้เหรอ... ฉันแทนไปครึ่งตัวแระ... 5 5 5...
ฉันยังโชคดี ที่มีรถมอเตอร์ไซค์ของตัวเองให้ขับขี่ไปซื้อของ... มันใช้ขับขี่ได้สนุกสนานมาก... ยกเว้นวันฝนตก กับวันแดดจัด... และถ้าวันไหนรถมอเตอร์ไซค์เกิดใจน้อยขึ้นมา ก็ยางแบนซะงั้น... ฉันก็จะเหนื่อยอีกนิดนึง... ไม่มากหรอก... ก็แค่ชุ่มเหงื่อน่ะ...หุ หุ หุ...
ฉันยังมีอะไรให้ทำอีกเยอะแยะ... มีเหงื่อให้ออกทุกวัน... ไม่ต้องไปวิ่ง ไม่ต้องออกกำลังกาย... เพราะที่ทำอยู่ทุกๆวัน ก็แทบจะหมดแรงแร้ววว... พอตอนกลางคืน ก็มีความง่วงมาเร่งเร้าให้นอนหลับ... และ... และ... มีเธอตามมาอ่านเรื่องที่ฉัน(พยายามจะ)เขียน... คืนนี้ เขียนแล้วเนอะ... อิ อิ...
หวังว่า เธอคงสนุกสนานกับภารกิจที่ทำในทุกๆวันนะ... อย่าลืมรักษาสุขภาพ ดูแล yourself ดีๆ... มีเรี่ยวมีแรงทำสิ่งดีๆ... ให้ตัวเรา และให้ใครๆเป็นการทั่วไปนะ...
คิดถึงจ่ะ...
ปล. วันลอยกระทงปีนี้ ฉันคงจะนั่งล้างถ้วย ล้างแก้ว...อยู่แถวนี้... ลอยเผื่อด้วยละกันนะจ๊ะ... อิ อิ อิ...
...
Create Date : 12 ตุลาคม 2552 |
|
2 comments |
Last Update : 12 ตุลาคม 2552 1:03:25 น. |
Counter : 966 Pageviews. |
|
|
|
......แถมชูสองนิ้ว........