... ฝันกลางทะเลฝน ... ... ในวันที่เจ็บป่วยก่อนหน้านี้... ฉันฝันว่าบ้านเดิมที่เคยอยู่ตอนเด็กๆ ถูกตกแต่งต่อเติมใหม่...พ่อกับแม่ อยู่ในบ้าน... ฉันเดินเข้าไปดู " อู้หู...ห้องใหม่ใหญ่จังเลย...สวย น่าอยู่...และติดริมแม่น้ำเจ้าพระยา..." ฉันมองผ่านหน้าต่างออกไป เห็นน้ำเจ้าพระยา ท้องฟ้าครึ้มฝน... ความคิดตอนนั้น " ฉันอยากถ่ายรูปเอาไปอวดเธอ... แต่ฉันไม่รู้เธออยู่ที่ไหน..." ฉันเดินเล่นในห้องใหม่นั้นอยู่นาน...จนคุ้นเคย...ก่อนจะออกไปที่ระเบียงริมน้ำ... ถัดจากบ้านของฉันเป็นโป๊ะ เป็นที่จอดเรือเอี้ยมจุ๊นลำใหญ่ๆ... เราเดินต่อเนื่องจากบ้านไปที่โป๊ะ ที่เรือได้หลายๆลำ... เธอคนหนึ่งมาพร้อมเด็กตัวเล็กๆ... เธอเดินเล่นเรื่อยมาถึงระเบียงบ้านที่ฉันยืนอยู่... ตามนิสัยปกติ ฉันก็มองดูเธอนั่งเล่นกับหนูน้อย...และเขยิบเดินเข้าไปใกล้ๆ... เธอไม่ได้มองมา และฉันก็ไม่รู้จักเธอ...แต่... มีอะไรบางอย่าง...ที่อยู่ตรงกลางระหว่างเรา... เธอเดินพาหนูน้อยไปที่เรือลำอื่นๆ... ฉันใส่กางเกงเล เดินตามไปห่างๆ... เมื่อเธอหยุดที่เรือลำหนึ่ง... ฉันจึงต้องเดินให้เลยไป...เพื่อไม่ให้เธอรู้สึกว่าถูกตาม... แต่เรือลำถัดไป ต้องปีนป่ายเล็กน้อย... และฉันรู้สึกในขณะที่ปีนว่า... กุงเกงของฉันกำลังจะหลุด... ฉันจึงต้องรีบปีนย้อนกลับมา ผูกมัดเชือกกางเกงให้แน่นหนาดีก่อน... ในเรือลำที่เธอนั่งเล่นอยู่กับหนูน้อยนั่นแหละ.... ระหว่างกำลังขยับๆ จะมัดกางเกง...เธอก็มองมา แล้ว... เธอยื่นผ้าขาวม้าให้ฉัน...ผ้าผืนนั้นสีแดงๆส้มๆ... เธอเรียกชื่อ "นิ้ง" ... ฉันทำหน้าเฉยๆ... เธอเรียกฉันอีกครั้ง ในอีกชื่อหนึ่ง.... ฉันชะงักไปชั่วครู่... " อ่ะ ฉันให้..." เธอปลดผ้าขาวม้าที่พันรอบคอของเธอยื่นมาให้ฉัน... " เธอไปเอาชื่อนี้มาจากไหน?..." " มีคนเรียกฉันชื่อนี้ แค่คนเดียวเองนะ..." " นี่ฉันเองไงม.ค.(มกราคม)จำไม่ได้เหรอ?" " ก็ฉันไม่เคยพบเธอนี่...ไม่นึกว่าเธอจะ.......ขนาดนี้..." ฉันรับผ้าขาวม้าจากเธอมา กลิ่นห๊อมหอม...ชั้นอยากจะถามว่า... " เธอใช้น้ำยาปรับผ้านุ่มยี่ห้ออะไรอ่ะ..." แต่อย่าเลย...ค่อยถามทีหลังก็ได้... ตอนนั้นฝนตกแล้ว เรานั่งอยู่ใต้ร่มที่หัวเรือลำหนึ่ง... เธอนั่งคุย เล่าบอกอะไรมากมาย...แต่ฉันไม่ได้ยินเสียงของเธอ... ฉันไม่รู้ว่าเธอพูดเรื่องอะไรบ้าง ฉันได้แต่นั่งมองหน้าเธอ.... แล้วนึกถึงเรื่องราวที่เราเคยพูดคุยกันก่อนหน้านี้... เจ้าของเรือทนฟังเสียงเธอต่อไปไม่ได้นานนัก... เขาไล่ให้เราไปนั่งคุยกันที่อื่น... ฉันชวนเธอไปที่ระเบียงบ้านริมน้ำของฉัน เธอบอกตกลง... แล้วเราก็ออกมาตากฝนกัน.... ค่อยๆเดินกลับไปที่บ้านของฉัน... ระหว่างทางเสื้อเธอเปียก และฉันเห็นรอยสักมังกรตัวเบ้อเร่อที่กลางหลังของเธอ....ม่ายช่ายยย... เธอเสื้อเปียก ผมของเธอก็เปียก เธออุ้มหนูน้อยไว้ในอ้อมกอด... ฉันเดินตามอยู่ใกล้ๆ... เธอหันมายิ้มให้เป็นระยะๆ... เราแค่ไม่ได้จูงมือกันในฝันนั้น... ฉันเพ่งดูลายสักมังกรกลางหลังของเธอ... อ่ะ...ไม่ดูๆ ไม่มี....ลืมไป...อิอิ... ความจริงฉันน่าจะเอาผ้าขาวม้ามาบังฝนให้เธอเนอะ... แต่ก็ไม่ได้ทำ... ฉันเอามาคาดเอวอ่ะ... บางช่วงเวลาที่พบใครคนหนึ่งโดยไม่ได้ตั้งใจ ก็ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน....เนอะ ว่ามะ... เธอบอกว่า บ้านของเธออยู่ใกล้ๆบ้านของฉัน... เธอรู้จักร้านอาหารที่ฉันแนะนำไปตั้งหลายแห่ง... ฉันไม่ยักรู้ว่าเธออยู่แถวนี้มาตั้งนานแล้ว... ฉันดีใจที่ได้พบเธอ...ในฝันนั้น... ถึงจะดุๆ แต่เธอก็ดูเป็นคนที่จิตใจดี... เป็นคนง่ายๆ สบายๆ ไปไหนไปกัน เปียกช่างมัน...ก็ฉันยินดี อ่ะ... ทำนองนี้นะ... ระหว่างทางปีนป่ายโป๊ะไปที่บ้าน ฉันได้แต่บอกว่าระวังๆนะ อุ้มหนูน้อยไว้แน่นๆนะ อย่าให้หล่นน้ำไป... ตอนนั้นน้ำเอ่อท้นขึ้นมาจนท่วมทางเดิน... ฉันลืมบอกไปว่า " ฉันก็เป็นห่วงเธอเหมือนกัน " เธอหันมายิ้ม... ยิ้มเธอสวยน่ารักตาโต แต่ไม่กลม...ผมตรงยาวไม่แตกปลาย... ฉันดีใจจะได้อวดห้องใหม่.... ฉันจะชงชามะนาวอุ่นๆให้เธอ... ฉันจะเอาขนมที่เก็บไว้มาให้เธอชิม... ฉันอยากนั่งพูดคุยกับเธอมากมายหลายๆเรื่อง... ฉันอยากนั่งดูฝนตกกับเธอ... แต่ดันตื่นขึ้นมาซะก่อน... ฉันเลยยังไม่ได้ทำอะไรเลยซักอย่าง... ไม่น่ารีบตื่นเลยเนอะ... ...   Create Date : 28 กันยายน 2550 7 comments Last Update : 28 กันยายน 2550 12:03:47 น. Counter : 708 Pageviews. Share Tweet

โด่ นอนมาก ฝันมากน่ะพี่ลอย ขา   โดย: ป้าซ่าส์ 28 กันยายน 2550 2:15:29 น.

แล้วถ้าฝันร้ายล่ะ ? ผวาตกใจตื่นได้แต่ภาวนา ... ขออย่าให้เป็นจริง ขออย่าให้เป็นจริง.   โดย: ... ??? ... IP: 125.25.190.68 28 กันยายน 2550 3:10:35 น.

เอ๋ เอ๊ เอ เอ่ เอ๊ เอ นอนต่อเหอะคุณลอยขา ตื่นมาก็เจอแต่สัมภเวสีค่ะคุณลอยแขน หลับอยู่โลกช่างศิวิไลซ์ ตื่นมานั้นไซร้ อย่าให้ said เอยยยยย   โดย: rendezvous (be-oct4 ) 28 กันยายน 2550 7:34:10 น.

... ในวันที่ฉันตื่นจากความฝันนั้น... ก็รู้สึกเหมือนเดิมทุกๆครั้ง... " เป็นได้เพียงแค่ฝัน... แค่หลอกตัวเองฝันไปวันๆ... ไม่มีวันที่ฝันนั้น จะเป็นจริง..." เรื่องบนเตียง - บอย พีซ เมคเกอร์ ไม่ฝืนฝัน ไม่มั่นยืน ไม่ขีนต่อ คงจะพอ พักใจไว้ แค่ตรงนี้ ไม่ตามใจ ให้เจ็บตัว ไม่ลองดี พอแค่นี้ ดีกว่า นะหัวใจ... ไม่เผลอใจ ไปให้ไกล กว่านี้ จริงแล้วที่ "สติ" ช่วย ควบคุมได้ ใจตัวเอง ไม่ได้เป็น ใจของใคร ไม่หวั่นไหว ไม่ทอฝัน จากวันวาน... ...   โดย: loykratong 30 กันยายน 2550 0:50:46 น.

ความรู้สึกดีดี ... ที่มีให้ ความห่วงใย ที่มี ... อยู่เสมอ ความคิดถึง ... ที่ส่งไปให้เธอ คงทำให้ " เธอ " พบเจอความอุ่นใจ   โดย: mk ... IP: 202.12.118.61 10 ตุลาคม 2550 17:08:30 น.

" ข้อความ " พอช จะอยู่ไกลห่างสักเท่าไหร่ สิ่งหนึ่งที่ยึดใจเราอยู่ ไว้ไม่ให้เราห่างกัน คือความห่วงใยที่เธอให้ฉัน คำพูดเหล่านั้น ที่เธอคอยส่งมา ให้ฉันได้รับรู้ ให้ฉันนั้นได้มั่นใจ ไม่มีสิ่งไหนที่จะลึกซึ้งถึงคุณค่า ผ่านมาจากถ้อยคำนั้น ผ่านมาจากสายตาฉัน และสิ่งๆนั้นบอกฉันให้รู้ตลอดมา ฉันและเธอจะเดินไปด้วยกัน ไม่ว่าจะทุกข์หรือว่าจะสุขสันต์ ฉันจะมีเธอข้างกาย วันเวลาจะนานสักเพียงไหน เพื่อนฉันคนนี้นั้นไม่มีวันห่าง และไม่มีวันจากไปไหน ในวันที่ฉันไม่มีใคร เปิดอ่านข้อความเก่าๆ ช่างมีความหมายจากวันนั้น คือความห่วงใยที่เธอให้ฉัน ข้อความเหล่านั้น ที่เธอคอยส่งมา ให้ฉันได้รับรู้ ให้ฉันนั้นได้มั่นใจ ไม่มีสิ่งไหนที่จะลึกซึ้งถึงคุณค่า ผ่านมาจากถ้อยคำนั้น ผ่านมาจากสายตาฉัน และสิ่งๆนั้นบอกฉันให้รู้ตลอดมา ฉันและเธอจะเดินไปด้วยกัน ไม่ว่าจะทุกข์หรือว่าจะสุขสันต์ ฉันจะมีเธอข้างกาย วันเวลาจะนานสักเพียงไหน เพื่อนฉันคนนี้นั้นไม่มีวันห่าง และไม่มีวันจากไปไหน ให้ฉันได้รับรู้ ให้ฉันนั้นได้มั่นใจ ไม่มีสิ่งไหนที่จะลึกซึ้งถึงคุณค่า ผ่านมาจากถ้อยคำนั้น ผ่านมาจากสายตาฉัน และสิ่งๆนั้นบอกฉันให้รู้ตลอดมา ฉันและเธอจะเดินไปด้วยกัน ไม่ว่าจะทุกข์หรือว่าจะสุขสันต์ ฉันจะมีเธอข้างกาย วันเวลาจะนานสักเพียงไหน เพื่อนฉันคนนี้นั้นไม่มีวันห่าง และไม่มีวันจากไปไหน   โดย: ม.ค. IP: 125.25.130.89 12 ตุลาคม 2550 6:57:18 น.

ความคิดถึง..ห้ามกันไม่ได้ อัลบั้ม: Voice Male โอ๊ค สมิทธิ์ อารยะสกุล เธอคงเหนื่อยใจเมื่อรับสายกัน เพราะฉันคือคนเคยรัก แค่โทรมาหาอย่างคนรู้จัก ไม่อยากให้เธอวุ่นวาย ที่รบกวนโปรดอภัย ก็รู้ตัวดีว่าฉันไม่มีสิทธิ์ แต่ความคิดถึงมันห้ามไม่ไหว มันคงห้ามไม่ไหว คิดถึงยังไง ก็ยังคิดถึงเธออยู่อย่างนั้น เจอใครต่อใครเป็นร้อยเป็นพัน แต่ว่าฉันเหงาเมื่อไหร่ ในใจฉันมีแค่เพียงเธอ แค่เพียงต้องการจะไถ่ถามกัน เธอนั้นสบายดีไหม ถึงแม้ว่าเราไปกันไม่ได้ แต่ขอห่วงใยเหมือนเดิม ที่รบกวนโปรดอภัย ก็รู้ตัวดีว่าฉันไม่มีสิทธิ์ แต่ความคิดถึงมันห้ามไม่ไหว มันคงห้ามไม่ไหว คิดถึงยังไง ก็ยังคิดถึงเธออยู่อย่างนั้น เจอใครต่อใครเป็นร้อยเป็นพัน แต่ว่าฉันเหงาเมื่อไหร่ ในใจฉันมีแค่เพียงเธอ แต่ความคิดถึงมันห้ามไม่ไหว มันคงห้ามไม่ไหว คิดถึงยังไง ก็ยังคิดถึงเธออยู่อย่างนั้น เจอใครต่อใครเป็นร้อยเป็นพัน แต่ว่าฉันเหงาเมื่อไหร่ ในใจฉันมีแค่เพียงเธอ   โดย: ม.ค. IP: 125.25.207.142 13 ตุลาคม 2550 6:42:48 น.