...คนธาตุเงิน? ... ... ธาตุแท้ของคน จะแสดงตน จากผลของการกระทำ... บางคนก็เป็นธาตุดิน บางคนก็เป็นธาตุน้ำ ธาตุลม ธาตุไฟ... ธาตุไม้ ธาตุทราย ธาตุทอง...ธาตุเงิน... ...ทาสเงิน... 555... เฮ้อออ... ... หกสิงหาคมห้าสอง... เมื่อตอนเย็น ฉันออกไปนั่งมอง ที่ป้ายรถเมล์... นั่งมองผู้คนทยอยเลิกงาน... นั่งมองเด็กนักเรียนทยอยกลับบ้าน... นั่งมองรถวิ่งไปมาบนถนน... สิ่งที่เห็น ก็คือ ฉันเห็นคน... เห็นคนขายของ เห็นคนซื้อของ... เห็นคนกวาดขยะ คนเก็บขยะ... เห็นคนยืนคุยโทรศัพท์... บางคนมือไม่ได้ถืออะไร... เหมือนยืนคุยกับตัวเอง... มีเด็กมาวิ่งเล่น มีรปภ.มาไล่... มีเจ้าหน้าที่เทศกิจเดินไปเดินมา... คนไม่มีงานอะไรจะทำ ก็มาขายของกัน... ขายบาร์บีคิวไม้ละ 5 บาท... อืม... กว่าจะได้กำไรต้องขายกี่ไม้ดีเนี่ย... วินมอเตอร์ไซค์รอรับคนที่จะใช้บริการ... ตำรวจจราจรมานั่งรอเพื่ออำนวยการจราจรตอนที่รถติด... รถเมล์วิ่งผ่านไปมาหลายสาย... บางคันก็เป็นรถเมล์ฟรี จากภาษีประชาชน... ส่วนรถติดแอร์ก็มีสติ๊กเกอร์โฆษณาแปะซะจนไม่รู้ว่า รถคันนั้นวิ่งผ่านที่ไหนบ้าง... ฉันมองเห็นหลายๆคน ขึ้นรถเมล์ร้อน รถเมล์เย็นเพื่อจะกลับบ้าน... ฉันคิดถึงหลายๆคนที่ต้องขับรถกลับบ้าน... ต้องใช้เวลาเดินทางนานเหมือนกัน... เพราะรถติด... ฉันนั่งคิดว่า จะมีคนที่เรารู้จักมาให้เจอหรือเปล่า... คงไม่มีหรอกมั๊ง... ฉันนั่งคิดเล่นๆ ว่า... ถ้าสมัยก่อน มีคนน้อยๆ ปลูกผักปลูกหญ้า... ตกเย็นก็กลับบ้านใครบ้านมัน... พระอาทิตย์จมจากขอบฟ้า ก็เตรียมตัวเข้านอน... ชีวิตคนเราก็คงจะจำเจน่าดู... เพราะต่างคนต่างพึ่งพาตัวเองได้... แต่พอถึงตอนนี้ มีคนเยอะๆ แย่งกันกิน แย่งกันอยู่ ดูน่าสนุกดี... ของอะไรที่ไม่เคยรู้สึกว่าจำเป็น ก็ทำให้เป็นของที่ดูเหมือนจะมีความจำเป็นขึ้นมาซะ... เล่นกับความอยากได้อยากมีของคน.... ก็จะทำให้ขายของได้... ฉันแปลกใจว่า ก็ไม่ได้มีใครมาบังคับให้เราเป็นคนช่างพูดช่างคุย.... แต่ทำไมวันนี้... ใครๆ ก็พูดคุยๆ...ผ่านโทรศัพท์เคลื่อนที่ เต็มไปหมด... ถ้าไม่มีอะไรทำ ก็เอาโทรศัพท์ขึ้นมา... คุยกัน... เขาก็ขายของเก่งดีนะ... มีแบล็คเบอร์รี่ ชีสเค้ก... อิ อิ อิ... ถ้าเป็นสมัยก่อน ก็คงเดินมองคันนา มองต้นไม้... สะพายข้องใส่ปลา ใส่กบ... เดินไป... แล้วก็ส่งใจคิดถึงคนอยู่ที่บ้าน... ส่งใจไปก่อน ตัวตามไปทีหลัง... พอกลับไปถึง ก็ถึง... ทักทายไอ้เผือก อีนวล... วัว ควายใต้ถุนบ้าน... ก่อนจะขึ้นไปกล่าวสวัสดีภรรยาสุดที่รัก... หลังจากนั้น ก็นั่งกินข้าว นั่งคุยกัน... ไม่มีคาราโอเกะ ไม่มีสปา ไม่มีอะไรหลายๆอย่างเหมือนที่บนถนนรัชดา... อยู่กันไป ทำกินกันไป พอจากไป คนใหม่ก็ขึ้นมาทำกิน บนผืนดินเดิม... ไม่มีอะไรศิวิไลซ์ ไฮเทค ไม่มีนวัตกรรมที่ตอบสนองความสะดวกสบายมากมาย...จนเกินไป... คนแก่ๆในชนบท ก็แข็งแรงกันดี เพราะต้องใช้แรงงานทุกวัน... แต่คนอ้วนๆในเมืองต้องไปฟิตเนส... อิ อิ อิ... นั่งคิดไปคิดมา... ก็ไม่ได้ต่อต้านการพัฒนา นวัตกรรม เทคโนโลยีอะไรนะ... คิดขึ้นมาใช้ ให้พอดี... ใช้ให้คุ้มค่า ไม่ฟุ่มเฟือย ไม่ต้องแลกด้วยทรัพยากรมากเกินไป... และไม่เบียดเบียนธรรมชาติมากเกินไป... ก็น่าจะอยู่กันได้ด้วยดี อีกนาน.... คงไม่ต้องถึงกับเอาที่ดินแปลงเป็นกระดาษเอาไปขายล่วงหน้า ขายให้นอมินี.... มีเพื่อนๆชาวโลก มาแย่งพื้นที่ปลูกข้าว แต่ไม่ให้เรากิน.... ส่งกลับไปขายบ้านเค้าอย่างเดียว... ... ฉันคิดเล่นๆต่อไปว่า... ถ้าแต่ละบ้านเลี้ยงหมู เลี้ยงไก่... แล้วอยากกินหมู กินไก่ขึ้นมา... ก็ต้องฆ่า ชำแหละ ล้าง แล้วเอามาปรุงเป็นอาหารกินกัน ... ขั้นตอนเยอะแยะ ยุ่งยาก... และกว่าจะเลี้ยงหมู เลี้ยงไก่ให้เติบโตมา ก็ใช้เวลานานเนอะ... ก็คงจะมีความด้วยรักและผูกพัน...กัน..บ้าง... รึเปล่า...นะ... พอจะฆ่าเพื่อเอามากิน ก็อาจจะสงสาร... อัตราความอยากในการกินเนื้อของเพื่อนสัตว์เลี้ยงก็คงจะไม่มากนัก... ไม่มากเกินไป... ไม่สะดวกสบายจนเกินจำเป็น... และจากที่พระพุทธเจ้าบอกว่า ฆ่าสัตว์ไม่ดี มันเป็นบาป... ชาวบ้านที่ต้องการบริโภคเนื้อสัตว์แบบสะดวกสบายใจก็เลยรวมตัวกัน... เอาหมู เอาไก่ ไปจ้างคนอื่นฆ่า... แล้วก็ช่วยกันตรัสรู้ความเชื่อใหม่ขึ้นมาว่า... เราไม่ฆ่า เราไม่ผิด... ไอ่คนฆ่านั่นแหละผิด... ฉันแค่เป็นคนกิน... ห๊าวววว.... (หาว...) ว่าแล้ว ก็ไปหาซื้อไก่ทอดกินซักครึ่งตัวดีกว่า...หิวละ... ... คนขายข่าว ผู้หากินกับข่าวสาร... การขายข่าว คือ การขายความรู้ ความเข้าใจ คือ การขายข้อมูล วิทยาการที่เป็นประโยชน์ต่อผู้อ่าน ผู้ฟัง ผู้ดู... เพื่อเขาจะได้ใช้พัฒนาตัวเอง และช่วยเหลือผู้อื่นต่อไป... การขายเรื่องโกหก ไม่ต่างจากการที่เราเป็นคนที่โกหกเสียเอง... ไม่รู้ว่าจะต่างกับคนอยากกินหมู กินไก่แล้วไปจ้างคนอื่นฆ่าหรือเปล่านะ... ไม่รู้จริงๆ... บางคนหาตัวละครมาเป็นเหยื่อ... เป็นวัตถุดิบ... เขียนบางเรื่อง...เพื่อขายข่าว... พูดบางเรื่อง...เพื่อขายของ... เขียนและพูดในหลายๆเรื่อง... เพราะขายตัว...ขายใจ... ยึดติดในความสะดวกสบาย...กินเนื้อหมู เนื้อไก่ จนเพลิน... จนลืมว่า... คนเรา เป็นสัตว์กินพืช... ไม่ได้มีเขี้ยวเล็บแหลมคมเหมือนหมาแมว... ถึงแม้โลกจะสร้างคนมาเพื่อกินผัก... แต่บางคนอาจจะเป็นสัตว์กินเนื้อก็ได้มั๊ง... ก้าวหน้า เติบโต บนกองกระดูก และซากของผู้ที่ถูกเบียดเบียน... ถึงจะก้าวเดินต่อไปบนบันไดชีวิตสูงขั้นขนาดไหน... ถึงเก่งแค่ไหน ตัวใหญ่แค่ไหน... สุดท้ายก็จะเหลือเป็นกองๆ เป็นห่อๆ... พอๆกัน... เนอะ... ง่วงแระ... นอนกอดหมอน คิดถึงสาวๆดีกว่า... คืนนี้... คิวใครเนี่ย... อ๋อ... "พอละ เทเลอร์"... อิ อิ อิ... ...   Create Date : 06 สิงหาคม 2552 9 comments Last Update : 6 สิงหาคม 2552 3:32:12 น. Counter : 855 Pageviews. Share Tweet

... พอแล้ว พอแล้ว นะจ๊ะ... จะพอแล้วจ่ะ ไม่บ้าหอบฟาง.. แม้มากมาย มีตั้งหลายอย่าง... แม้มากมาย มีของหลายอย่าง... อยากจะปล่อยวาง ไม่แบกมากมาย... หนูชื่อ "พอละ เทเลอร์"... ได้พบได้เจอ อะไรมากหลาย... แบกมานาน ปวดเมื่อยร่างกาย แบกมานาน ปวดเมื่อยร่างกาย... รู้สึกสบาย... เมื่อปล่อย เมื่อวาง... ... คืนนี้ "พอละ" จะมาหา แล้ว "ดากานดา" ก็จะมาอีกทาง... ถ้าหลับฝันคงต้องนอนตรงกลาง ถ้าหลับฝันคงต้องนอนตรงกลาง... ไม่อาจเอียงข้าง ทางหนึ่งทางใด... หันซ้าย ก็ถูกดึงทางขวา... พอหันกลับมา ก็ถูกดึงกลับไป... คืนนี้คงหลับลงไม่ได้... คืนนี้คงหลับลงไม่ได้... ไม่กล้าฝันถึงใคร... จะแปลงกายเป็นตุ๊ด... อิ อิ อิ... ...   โดย: loykratong IP: 202.57.173.181 6 สิงหาคม 2552 4:49:05 น.

...ยิ้ม... ...ขอบคุณนะ ที่ไม่เคยทำให้ผิดหวัง...   โดย: ... IP: 202.57.143.90 6 สิงหาคม 2552 12:30:31 น.

P'K ฮาเลลูย่า วันนี้ไปดูคลิปที่บ้านกอร์น่ะ แล้วจะได้เข้าใจชีวิตกอร์ ว่ามันน่าสงสารขนาดไหน ฮือ ฮือ ร้องให้ ๆๆๆ ร้องให้..โอ๋ ฮ่าๆๆๆๆ กอร์เขียนสไตล์ P'K เป็นแล้วอ่ะ กอร์จับทางได้แล้ว เวลาอ่านเรื่องของ P'K ต้องมีการ play safe ทั้งสองแขน เลยอ่ะ อิอิ วันนี้ขื่อหนูจะเป็น พอละ แล้วตอนนี้หนูก็จะเป็น พอละ ไปแล้ว   โดย: model de gorrya 7 สิงหาคม 2552 0:24:41 น.

... บ๊าบ บาย จ้า... พอละ เทเลอะ ... อิ อิ อิ... ...   โดย: loykratong IP: 202.57.168.193 7 สิงหาคม 2552 0:44:35 น.

... แวะมาบอกว่า ... Thomas and Tanya ... มี the latest update แล้วจ่ะ... https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=loykratong&month=07-2009&date=20&group=2&gblog=330 https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=loykratong&month=07-2009&group=2&date=24&gblog=331 ...   โดย: loykratong IP: 202.57.168.134 7 สิงหาคม 2552 3:30:05 น.

ชิ ชิ ที่ไม่ใช่ ชิ วา ว่า แต่จะเป็น ชิ ชิ ไอ่..ไอ่.. ไอ่..คนไม่มีรองเท้าส้นสูง ชิ ชิ.. (ใส่อีโมรูปที่ 1)   โดย: พอละ เทอ..เละ (แน่ๆ) IP: 112.142.53.59 7 สิงหาคม 2552 7:15:12 น.

ไปหา P' Thomas แล้วน่ะ เลยแวะมา รายงานก่อน ไปเรียนน่ะ P'K คืนนี้ถ้ากอร์ไม่ดึก ตอนกลับบ้านมาก คุยกันน่ะ C u P'K   โดย: model de gorrya 7 สิงหาคม 2552 15:00:41 น.

เพื่อนกอร์ส่งลิงค์เพลงนี้มาให้ฟัง P'K รู้จักเพลงนี้มั้ย กอร์เพิ่งเคยฟัง แต่กอร์ชอบมากเพราะมันมีกีต้าร์ อย่างเดียวลองฟังดูน่ะ   โดย: model de gorrya 7 สิงหาคม 2552 15:11:04 น.

โดย: model de gorrya 7 สิงหาคม 2552 15:12:15 น.