... โทรไปทำไมไม่รู้ ...
...
โทรไปทำไมไม่รู้ คิดถึงมากอยู่ถึงได้โทรไป... หลายวันแล้วเธอไม่รับสาย.. หลายวันแล้วเธอไม่รับสาย..
เลยลองโทรไปอีกซักทีนึง...
โทรไปทำไมไม่รู้ จู่ๆคิดถึงขึ้นมาเฉยๆ... รู้มั๊ยนะ คิดถึงเธอจังเลย... รู้มั๊ยนะ คิดถึงเธอจังเลย...
ยังจะเฉยเมย... ทำกันได้ลง...
...
" ชั้นอ่ะ... กาสีเขียว..." นางเอกบอกก่อน " อือม... รู้แล้ววว..." พระเอกตอบไป
" แล้วโทรมาไมอ่ะ..." " ป่าววว..." " ป่าวว แล้วนี่เสียงหมาที่ไหน...." " เออ....เอ่ออ.." ยังไม่ทันจะเอ้ออ้าคำถัดไป..... เธอวางหูไปซะแร้ววว....... เฮ้ออ... เอาใจยากเจงๆเรยเนอะ...สาวๆเนี่ยยย...
ลองกดโทรศัพท์ไปอีกครั้ง.... " มีอะไรอีกอ่ะ..." " เค้าส่ง sms มา ให้กากบาทไง....เลย..." " ชั้นเห็นแล้ว..." " เลย... โทรมาบอกอ่ะ..." เธอวางหูใส่เป็นครั้งที่สอง...
พระเอกของเราถอดใจ ไม่โทรละ... แต่ก็ไม่วายจะส่ง sms ไปเป็นครั้งสุดท้าย... " งั้น ชั้นไปละนะ..."
เธอส่งกลับมาถามว่า " ไปไหน?..." แล้วเธอก็นั่งรอคำตอบ....
"ไม่มีสัญญาณตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก...." นั่นเป็นเสียงตอบรับ หลังจากที่เธอพยายามโทรไปหาเขาอีกครั้งนึง...
...
พระเอกของเรานั่งเกาคิ้ว เกาคางอยู่ในร้านฟาสต์ฟู้ดส์ริมถนน... " ยุงเยอะจิ๊บเป๋งงง...." หลังจากกินเกาเหลาเนื้อตุ๋นหมดถ้วย เขาก็เดินทางกลับบ้าน... ลืมโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะ...
หลังจากเขากลับไปแล้ว พนักงานเสริฟ เห็นโทรศัพท์วางอยู่... เธอหยิบขึ้นมากด turn on เผื่อเจ้าของจะโทรกลับมา... ก่อนจะหยิบมาใส่กระเป๋าจิงโจ้...ที่ผ้ากันเปื้อน...
...
เวลาผ่านไปไม่นาน... โทรศัพท์ที่กระเป๋าหน้าท้อง ก็ดังขึ้น...
" สวัสดี ค่าาาา........" พนักงานเสริฟรับสาย " เธอเป็นใคร?..." " คะ?... คือ..ว่า...." ก่อนจะ...อธิบาย... " ไม่ต้องอธิบายเรยยย.....มันอยู่ไหน? ไปเรี....." ตู๊ด ๆ ๆ ๆ.......
พนักงานเสริฟรู้ว่าเสียงนั้นไม่น่าจะเป็นเจ้าของโทรศัพท์ เธอจึงกดวางสาย... เพราะ... ไม่รู้จะฟังไปทำไม... เธอแค่รอให้เจ้าของโทรศัพท์โทรมา... คนอื่นไม่เกี่ยว...
...
พระเอกของเรา...กลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ.... กำลังอาบน้ำ อาบท่า ใส่เสื้อผ้าตัวใหม่... " เดี๋ยวค่อยโทรไปอีกที...ลั๊นลา...."
...
นางเอกของเรายังไม่ลดละความพยายาม... ความสงสัยนำหน้าทุกสิ่งอย่างแล้ว...
" เธอเป็นใครกันแน่?..." " ชั้น เป็นใคร เธอจะอยากรู้ไปทำไม?... ยะ..." พี่พนักงานเสริฟ ก็เล่นสนุกเลยตอนนี้... " เธอ...ช่วยไปเรียกเจ้าของโทรศัพท์" ตู๊ด ๆ ๆ ๆ.........
แล้วพี่พนักงานเสริฟ ก็กดปุ่มวางสายอีกครั้ง...เพื่อความสะใจ...ส่วนตัว.... " อยากพูดจาไม่ดี... ชั้นจะแกล้งซะให้เข็ดเรย อิอิ..."
เมื่อนางเอกของเราลองกดโทรศัพท์ไปอีกครั้ง.... " พี่เค้า ไม่สามารถมารับสายได้ในขณะนี้...." เธอพูดเสียงอ่อนหวาน มีเอ็คโค่เล็กน้อย เหมือนที่ได้ยินในห้างสรรพสินค้า " อืม....." นางเอกของเรา ควันออกหู...และท่าทางจะระเบิดในเวลาอันใกล้นี้... " พี่เค้า อาจจะกำลังอาบน้ำอยู่... จะบอกว่าใครโทรมาดีคะ?..."
" อืมมม...." ก่อนที่อะไรจะระเบิดออกมา... เธอเลือกที่จะกดปุ่มวางสายโทรศัพท์... ไม่พูดอะไรต่อ..... แต่คิดไปถึงไหน ก็... ไม่รู้นะ....
...
" ลั๊นลา ๆ ....." พระเอกของเรายังไม่รู้เรื่อง มัวแต่อาบน้ำประแป้ง แต่งหล่อ.. อิอิอ...
ลั๊นลา...
...
Create Date : 22 สิงหาคม 2550 |
|
5 comments |
Last Update : 22 สิงหาคม 2550 4:19:11 น. |
Counter : 780 Pageviews. |
|
|
|
สงสารตอนต่อไปอ่ะค่ะ
อิ.. อิ