...หลัง บอล โรค...
...
Life still going on... เมื่อตื่นนอน ก็โหยหิว กิ่วท้องหา... ไม่แตกต่าง จากลูกนก ลูกอีกา.. ถ้าตื่นมา ก็ต้องหา อาหารกิน...
เพื่อประทัง ชีวิต ให้อยู่รอด... เพื่อสุขใจ ได้ช่ำปอด อร่อยลิ้น... เพื่อเรี่ยวแรง สลัดปีก โบกโบยบิน... เป็นอาจินต์ เป็นแบบนี้ ทุกๆวัน...
กินเสร็จแล้ว ก็ต้องถ่าย ระบายออก... กินในนอก กินใต้โต๊ะ หฤหรรษ์... กินมากมาย คลื่นในอากาศ ยังกินกัน... กินถึงชั้น สวรรค์ฟ้า ว้าา...ดาวเทียม...
กินเกินเลย อาหาร ก็ไม่ย่อย... กินบ่อยๆ เหิมเกริม จนลืมเหนียม.. หลงศักดา ว่าข้าใหญ่ ไร้ใครเทียม... ตอนนี้ถูก เผาจนเกรียม กับตึกราม...
อ่ะ กินเสร็จแล้ว กลับมาอาบน้ำ แปรงฟัน ดูสินั่น ตะกรัน หิน ปูน ทราย สุดวาบหวาม... ก็กินซะ เลอะเทอะ เปรอะเปื้อนชาม... สวาปาม ไม่เลือกที่ ไม่ดีเอง...
แปรงฟันนะ คะที่รัก ของคนไทย กลับตัวและ กลับใจ นะพี่เอ๋ง... ผิดไปแล้ว หนูอภัย คนกันเอง... รู้พี่เก่ง อยากให้มี คุณธรรม...
ประการแรก พี่ต้องเลิกโกหก... เลิกชูชก เลิกงกเงิน ไม่เห็นขำ... เลิกใจร้าย ไม้ระกำ หลงมืดดำ... ไม่น่าทำ ไม่น่าหลอก ใครไป ดาย (die)...
ประการถัดมา ต้องเลิกซะ เอทีเอ็ม... ปิดบัญชี ที่ถูกจ้าง ถูกผูกไว้... หรือชาตินี้ จะเป็นลูก จ้างเขาจนตัว ดาย... หวังสบาย ตอนกี่ขวบ ตอนไหนกัน...
แปรงฟันเสร็จ ไปอาบน้ำ แปรงฟันใหม่... แปรงฟันไป ส่องกระจก อย่าผกผัน... เมื่อวานแบบนี้ พอพรุ่งนี้กลาย เป็นแบบนั้น... เฮ้ออ...ขอเหอะช่วยกัน ฉันสงสาร ประเทศไทย...
โจบแระ...
01/07/2553
Create Date : 01 กรกฎาคม 2553 |
|
4 comments |
Last Update : 1 กรกฎาคม 2553 5:32:37 น. |
Counter : 820 Pageviews. |
|
|
|