...ถ้า คนเราไม่เสพติดกับ "เงิน"... คนเราเสพติด "อะไร" กันแน่?...

...


"เสพติด" คือ "addict"
บางที คนเราก็ addict เป็นช่วงๆ...

ตอนเด็กๆ ก็จะ addict อ้อมกอดแม่... เต้านมของแม่...
ความอบอุ่นของอาม่า... เต้านมของอาม่า...
โตขึ้นมาก็ addict to เต้านมของคนใหม่ ...

ตอนเด็กๆ จะ addict to หนังยาง หนังสติ๊ก ปืนปลอม ปลากัด บีเอ็มเอ็กซ์ เกมส์นินเทนโด้...
โตขึ้นมาก็ addict to หนังโป๊ ...

ตอนเด็กๆ จะ addict to โอเล่ ลูกอมช็อคโกแล็ต หมากฝรั่งตราแมว ถั่วซอง บ๊วยซองที่แถมตุ๊กตุ่น...
โดขึ้นมาก็ addict to บุหรี่ ...

ตอนเด็กๆ จะ addict to น้ำเต้าหู้ ไวตามิลค์ ไอติมน้ำแข็งกด... รวมมิตร หวานเย็น บ้อกเกี่ย...
โตขึ้นมาก็ addict to เหล้า เบียร์ ...

ตอนเด็ก จะ addict to ขนมถาด ขนมห่อใบตอง ลูกชิ้นปลาทอด ขนมเบื้อง ขนมแป้งทอด ...
โตขึ้นมาก็ addict to ฟาสต์ฟู้ดส์ ...

ตอนเด็กๆ จะ addict to เครื่องเล่น ในงานวัด ในงานกินเจ ชิงช้าสวรรค์ ยิงปืน ละครงิ้ว หนังจอ...
โตขึ้นมาก็ addict to งานคอนเสิร์ท ซิ่งรถแข่ง บันจี้จัมป์ สเก็ต สกี ดำน้ำ บอลลูน เครื่องบินส่วนตัว... ว่ากันไป...

ตอนเด็ก จะ addict to เพลงสุรพล เพลงไวพจน์... เพลงบ้านนา ลูงทุ่ง.... ดูหนังอินทรีทอง
โตขึ้นมาก็ addict to เพลงอะไรๆ เปลี่ยนไปตามกาลเวลา... ดูหนังสิไปเด้อ..แมน...

ตอนเด็ก จะ addict to เลิฟ กับสาวๆข้างบ้าน ก็เดินไปโรงเรียนด้วยกัน เดินกลับบ้านด้วยกัน
เล่นขายข้าวขายแกงด้วยกัน... แต่งตัวตุ๊กตากระดาษด้วยกัน...
โตขึ้นมาก็ addict to เลิฟ จีบกัน ดูหนัง ฟังเพลง สร้างความประทับใจให้เกิดขึ้น...
ชวนแต่งงาน... ชวนกันมีลูก... สร้างฐานะ... เติบโต... แก่... แล้วก็บ๊ายบายไป...


การ addict to อะไรบางอย่าง... เพื่อให้ได้รู้สึก ว่าเติมเต็ม ...ให้ได้รู้สึกว่า มีความสุข...
ก่อนจะ addict to อะไรบางอย่าง... ก็ควรจะมีปัจจัยไว้รองรับ...
และ มันคือ "เงิน" นั่นเอง....
ถ้าไม่มี "เงิน" ก็ไม่มีอะไร....
เพราะ "เงิน" ใช้ซื้อทุกสิ่งอย่าง...
จริงเหรอ?

no money no honey.

ไม่มี "เงิน" พ่อแม่ ก็ซื้ออะไรๆให้เราไม่ได้ สมัยที่เราเป็นเด็กๆ...
พอโตขึ้น ถ้าเราไม่หา "เงิน" เอง ก็ไม่มี "เงิน" มาซื้ออะไรๆ ให้ตัวเองได้เหมือนกัน...

นักเรียน ที่เรียนจะจบ ก็เตรียมตัวออกมา เพื่อหา "เงิน"...
นักเรียนแพทย์ นักเรียนวิศวะ นักเรียนอะไรๆ....
พ่อค้า แม่ขายตามตลาดนัด ตลาดไม่นัด แท๊กซี่ วินมอเตอร์ไซค์ ก็ต่างแย่งชิงพื้นที่ขายของ...ที่จอดรถ...
เพื่อ ตามหา "เงิน" เหมือนกัน...
เจ้าของสัมปทานพื้นที่ ผู้ที่มีอำนาจในรัฐบาล ในกระทรวง ทบวง กรม...ล้วน หา"เงิน"...
จาก "อำนาจ" ที่ตัวเองมีอยู่....

ฉัน ก็ต้องหา "เงิน" จาก "ต้นทุน" เท่าที่มีอยู่... เช่นกัน...
จากความรู้ที่มี ถ้าไม่มี ก็ไปหาเรียนเอา...หัดทำ แล้วก็ ทำให้เป็น...
ถ้าวันหนึ่ง ทำได้จนเก่ง ก็จะเป็นสิ่งที่ดี...
เพราะฉันเชื่อว่า คนเรา เป็นนักเรียนได้ตลอด ไม่ว่าจะอายุกี่ขวบก็ตาม...

ฉัน จะยอมเป็น "ลูกจ้าง" ถ้าถูกจ้างเพื่อได้ใช้ความสามารถในงานที่ทำ ฉันจะทำด้วยความเต็มใจ...
แต่ ฉันจะไม่ยอมเป็น "ลูกน้อง" เพื่อจะเอาใจใคร... ให้เขา หรือเจ้านาย รู้สึกว่าตัวเองใหญ่มากมาย...
และมองคนอื่นเป็นทาสาทาสีของเขา อย่างไร้คุณค่า... ฉันไม่เคารพ และไม่นับถือ คนแบบนี้...

ฉันจะ "ไหว้" เฉพาะคนที่ ฉันเห็นสมควรว่าเขาควรที่จะได้รับเกียรติ์ด้วยการไหว้...
ฉันจะไม่ไหว้ คนที่ฉันไม่รู้สึกว่า เขาควรได้รับเกียรติ์นั้น...
ถึงแม้การไหว้ จะนำมาซึ่ง "เงิน" หรือ โอกาสในการสร้าง "เงิน" ก็ตาม...
บังเอิญว่า "เกียรติยศ" และ "ศักดิ์ศรี" ของฉัน ดันแพงกว่า.... "เงิน"....

จริงอยู่ ฉันเป็นคนหนึ่ง ที่เสพติด "เงินตรา" และขาดมันไม่ได้...
ฉันเลือก ที่จะดิ้นรนไปหามันมา... โดยไม่ให้ตัวเองรู้สึกว่า "เกียรติยศ" และ "ศักดิ์ศรี" ได้สูญเสียไป...
ถึงแม้ฉันจะขายลูกชิ้นทอด หรือกวาดถนน...
จะดิ้นรนจนหยดสุดท้ายเท่าที่จะไปไหว...
จะไม่งอมือเท้าไม่ขอใคร...
จะดูใจว่ามีแรงแค่ไหนกัน...

จะเป็นปลาตัวเดิมว่ายทวนน้ำ...
จะผ่านข้ามทุกกระแสแม้แปรผัน...
จะยืนหยัดจะเหลืออยู่จะฝ่าฟัน...
จะยึดมั่น แม้เป็นแค่ loykratong....

สุดท้ายแล้ว คนเราก็ addict to "เงิน" จริงๆ เนอะ หนีไม่พ้น...
ก็ หา "เงิน" กัน ด้วยวิธีที่ "ถูกต้อง" ที่สุด ละกัน...
หลังจากนั้น ก็แบ่งปันให้ "ผู้ยากไร้" ในเวลาที่ เริ่มรู้สึกว่า "เงิน" มีเหลือเฟือ...

ปล. "ผู้ยากไร้" ในที่นี้ หมายถึง มูลนิธิต่างๆ บริจาคแล้ว นำใบเสร็จไปหักลดหย่อนภาษีได้ด้วยนะ...
ถ้าจะถามว่า มีที่ไหนบ้าง... ฉันก็จะบอกว่า เธอลองหา(เอาเอง)ดูสิ...
อยู่ที่ว่า พร้อมจะหา หรือ พร้อม จะ "ให้" หรือ ยัง....

...

Create Date : 05 กรกฎาคม 2552		5 comments
Last Update : 5 กรกฎาคม 2552 6:55:36 น.
Counter : 896 Pageviews.
Share Tweet