... นก ต้นไม้... ฉัน และ เธอ...

ใครบางคน...มีที่ทาง มากมาย หลายสิบไร่....
มีต้นหญ้า มีไม้ใบ...มีกระถิน...
มีนกใหญ่ มีนกน้อย โบยโบกบิน...
ได้หากิน อาศัยคอน นอนอุ่นใจ...

คิดอยากเผา ก็จุดไฟ ในวันหนึ่ง...
สรรพสัตว์ น้อยใหญ่ อยู่ไม่ไหว...
บ้างหนีร้าง บ้างไม่ทัน...ตายกองไฟ...
เพื่ออะไร... ต้องแค่ไหน ถึงจะพอ...

นกที่ฉัน เคยเห็น ในทุกเช้า...
วันนี้เล่า เกาะไม้เหงา มิอาจขอ...
ไร้แมลง ไร้อาหาร... เหลือแต่รอ...
ไม้แตกหน่อ... รอถูกเผา ปีถัดไป...

ประเทศมี นกมากมาย หลากสายพันธุ์...
หลากสีสรร เกาะหากิน ตามต้นไม้...
ประเทศถูก เผามอด วอดวายไป...
คงต้องหา ประเทศใหม่ ไปอยู่กัน...

หากไม่อยู่ ให้ผสม อย่างกลมเกลียว...
หากไม่เหลียว แลใส่ ใจกันบ้าง...
เป็นทาสเขา เราคง ถึงเอวัง...
ถึงตอนนั้น น้ำตาไม่ต้องหลั่ง... มันสายเกิน...

11/05/2555

Create Date : 11 พฤษภาคม 2555		0 comments
Last Update : 11 พฤษภาคม 2555 5:18:47 น.
Counter : 990 Pageviews.
Share Tweet