อืม...สำหรับนุ้ยแล้ว เจ้านายพูดมาอย่างเดียวค่ะ
"พูดให้น้อยลงนะ ผมจะปลื้มคุณมาก ๆ เลย"

ฮ่า ๆ

สวัสดีค่ะเพ็ญ,

ดีใจที่ปลอดภัยกลับมาค่ะ
ชื่นชมในความตั้งใจที่จะไปทำ
ความดีเพื่อชาติแทนที่จะไปเที่ยว

หนังสือพี่อยากให้ลองอ่านดู
เห็นว่าเป็นหนังสือรางวัลซีไรท์
ปกติพี่จะซื้อทุกเล่มที่ได้รางวัล
ชอบ ไม่ชอบก็ซื้อค่ะ เก็บไว้เป็นที่ระลึก

ขอเอาใจช่วยให้ผลงานที่ตั้งใจทำเข้าตาเจ้านายนะคะ
เชื่อในฝีมือเพ็ญอยู่แล้วค่ะ

ข้อแค่ข้อเดียว

ทำงานให้ถูกใจเจ้านาย

เสียง เจ้านาย เค้าว่ากันพรรณนั้น จ๊ะ

เข้ามาซึมซับค่ะ นายจะได้รัก ได้ปลื้ม

สวัสดีครับ ขอบคุณที่แวะเข้ามานะครับ อ๋อรู้แล้ววิธีทำให้เจ้านายรักทำแบบนี้นี่เอง

สวัสดีค่ะ อืม 20 ข้อ นี่คงมีสักข้อนึงนะคะ ที่ โดนใจเจ้านาย

พี่นกขมิ้นคะ เพ็ญเปิดอ่านไปได้ สอง เรื่องแล้วค่ะ ก็อ่านได้นะคะ มีหนังสือที่อ่านค้างไว้หลายเล่มเลยค่ะ ตอนนี้

เมื่อวานก่อนกลับบ้าน หัวหน้ายังย้ำอีกคะว่าอย่าลืมที่คุยกันน่ะ

สวัสดีค่ะเพ็ญ,

มีสต๊อกหนังสือด้วยหรือ ดีจัง
พี่เองชอบซื้อ แล้วอ่านไม่ทัน บางเล่มลืมไปก็มีค่ะ

หัวหน้า+ลูกน้องมีปฏิสัมพันธ์ที่ดี ทำงานแล้วสบายใจค่ะ

เมื่อคืนพี่ไปทำเนียบมา มองเห็นเต้นท์พธม.เมืองคอน คิดถึงตอนเพ็ญมาค้าง ไม่ทราบว่าเป็นเต้นท์นี้หรือเปล่า(อยู่ข้างคลอง ด้านหลังเวที)

พี่เดินผ่านไปทางแยกมิสกวันมีร้านขายอาหารปักษ์ใต้ แวะเข้าไปซื้อมา 3-4 อย่าง ก่อนซื้อถามแม่ค้าว่าเผ็ดมากไหม แม่ค้าบอกไม่เผ็ด กลับมาถึงบ้านราดข้าวกินพอหายอยากโอ้โหกินไปดื่มน้ำไป..เฮ้อ นี่ถ้าบอกว่าเผ็ดจะขนาดไหนเนี่ย

พี่ส่ง CD มาให้แล้วนะคะ เดี๋ยวคงได้รับ ฝากให้บัวด้วยนะ ถ้าบัวมีที่อยู่ของปะการังและแม่น้องนิกอยากให้ copy ส่งไปให้ด้วย ไม่รู้ว่าจะรบกวนเกินไปหรือเปล่า เกรงใจน้องๆ ค่ะ

สวัสดี พี่นกขมิ้นค่ะ
ช่วงนี้ อ่านหนังสือโต้รุ่งไม่ค่อยไหวค่ะ ก็เลยได้อ่าน เล่มโน้นนิด เล่มนี้หน่อย แล้วแต่ว่า วันไหนรู้สึกอยากอ่าน อะไร มีทั้งนิยาย เรื่องสั้น พวก How to หรือ ตำรา

เพ็ญ โชคดีที่ มีหัวหน้า ที่นิสัยคล้ายกัน
หัวหน้าเพ็ญ เอาใจลูกน้อง โดยการ ซื้อเครื่องส่งสัญญาณ ไวร์เลส มาติดในห้องสำนักงาน ให้คนที่ใช้โน้ตบุ๊คได้ท่องเน็ตกัน สะดวก จนเป็นที่หมั่นไส้ ของสำนักงานอื่นเลยค่ะ

ถ้าเดาไม่ผิดเต้นท์ ที่พี่ว่า คงจะเป็นเต้นท์เก่าที่เขาพักกันก่อนที่จะยึดทำเนียบมังคะ มีบางคนไม่ย้ายเข้ามาข้างในก็เลยกระจายกันหลายเต้นท์ แต่เพ็ญไปอยู่ข้างใน กับกลุ่มนักรบศรีวิชัยนะคะ อยู่ตรงกับประตู 6 ที่เป็นหลังคาเชื่อมระหว่างติดสโมสร กับตึกอะไรก็จำไม่ได้แล้ว ปูเสื่อ นอนกันบนถนน ข้างในรั้วนะคะ แต่คืนวันที่ 8 ต้องย้ายที่นอน ไปนอน ที่จอดใต้ถุนตึกนะคะ เขาลุกมาระวัง นปก กัน

ตรงแยกมิสกวัน มีเต้นท์ ที่เขากั้นเป็นที่ละหมาดด้วยนะคะ เราเรียกกันว่าสุเหร่า ที่ไหน ที่มีอิสลาม ก็ต้างมีสุเหร่าค่ะ ถ้าเป็นร้านแถวนั้นส่วนใหญ่ มาจากนราธิวาส มังคะ แต่เขาเช่าบ้าน อยู่ในกทม. อยู่แล้ว อาหาร ทาง สาม จังหวัด จะเผ็ดน้อยกว่าที่อื่นนะคะ เพ็ญ หาเต้นท์ของสุราษฎร์ฯ ไม่เจอเห็นเขาว่า กับข้าวอร่อย

ขอบคุณค่ะ สำหรับ ซีดี เพ็ญจะถามพี่แมวก่อนว่าอยากได้หรือเปล่า ยังไง จะให้คุณบัว เป็นคนส่งไปให้แล้วกัน ค่ะ

สวัสดีค่ะเพ็ญ,

นึกออกแล้วค่ะว่านอนตรงไหนกัน
เมื่อวานพี่ชวนเพื่อนรุ่นน้องคนหนึ่งไปด้วย เขาไปเป็นครั้งแรก เขาตื่นเต้น พาเขาไปดูทุกซอก ทุกมุมจะได้ซึ้ง

มุมหนึ่งคือสถานที่อาบน้ำด้านข้างประตูทางออกถนนราชดำเนิน ขณะที่พาไปทัวร์มีคนอาบน้ำครบทุกห้อง กำลังอาบน้ำกันซู่ซ่าเลย เพื่อนพี่บอกทำไมอาบน้ำแต่หัววัน (ขณะนั้นเป็นเวลา 17.40 น.)

พี่กับเพื่อนซื้อมือตบมาเยอะ วันนี้ราคาลดลงมาอีก แม่ค้าขายอันละ 30 บาท จากแต่ก่อน 4 อัน 100 บาท เดี๋ยวนี้มีออกมาใหม่เป็นมือตบคล้องคอ อันเล็ก น่ารักดี พี่ก็ใจอ่อนซื้อมาอีก 1 โหล

เมื่อเช้าเอามาเป็นตัวอย่างให้เพื่อนๆ ที่ทำงานดู เขาชอบใจกัน บอกจะเอาไปให้ลูกๆ เล่น พี่ก็ยกให้เขาไปเกือบหมดแน่ะ

มีหัวหน้าน่ารักจังเลยค่ะเพ็ญ

แก้ไขจ๊ะเพ็ญ
มือตบน่ะเดิม 3 อัน 100 บาทไม่ใช่ 4 อัน 100 บาท มันคนละขนาดน่ะค่ะ...เขียนเอง งงเอง..จ๊าก

สวัสดีค่ะคุณเพ็ญ พี่หมิ้น

เพื่อนบัวเอามือตบเล็กๆ มาฝาก 2 อัน ก็ยกให้สองสาวน้อยไปสนุกกันใหญ่ สาวคนโตบอกว่าหนูตบเล่นจนกลัวจะหักแล้วล่ะค่ะ อิ อิ

แล้วก็กลายเป็นอุปกรณ์ทำโทษคนแพ้ เวลาเล่นเกมส์กันด้วยค่ะ หึ หึ

เพื่อนๆ พี่หมิ้น เข้าใจอ้างลูกบอกให้พี่หมิ้นใจอ่อนยกให้เนอะ แอบเล่นก่อนลูกๆ ก็ไม่แน่ 555

สวัสดีค่ะบัว,

วันก่อนมีทำบุญใส่บาตรที่ทำเนียบ ในข่าวพี่เห็นมีคนนำมือตบไปใส่บาตร อันนี้พี่ไม่เห็นด้วยนะ พระจะเอาไปทำอะไร ท่านก็คงไม่อยากอยู่ข้างไหน เพราะเป็นพระ

ที่ทำงานไม่นำมือตบมาเล่นค่ะเป็นกติกาของเจ้านาย เราต้องมีวินัยที่ค่อนข้างเคร่งครัดกว่าชาวบ้านเขา

เมื่อวานดูผบ.สี่เหล่ามาออกรายการช่อง 3 หรือเปล่า ไม่รู้ว่าคนบางคนจะเข้าใจหรือเปล่าเนอะ

แงๆ พิมพ์เป็นครั้งที่ สาม

สวัสดีค่ะ พี่นกขมิ้น
อยู่ที่นั่นก็เหมือนอยู่ค่ายนะคะ ต้องบริหารเวลา ว่าช่วงไหนห้องน้ำว่าง

วันนี้ ประชุมครูรับเปิดเทอมค่ะ ผอ.เลี้ยงมื้อเที่ยงเป็นขนมจีน มีพี่ที่เพิ่งกลับจากทำเนียบ นำแผ่นซีดี มาให้ดูค่ะ เพ็ญ ก็เลย เปิดให้คนที่นั่งทานมื้อเที่ยงในห้องสำนักงานดูกัน แล้วก็ ก้อป แผ่นแจกจ่ายให้ครูไปด้วยแล้วค่ะ
หนังสือก็มีคนนำมาให้ดู ค่ะ แต่ได้มาเล่มเดียว

มือตบ มีหลายขนาดค่ะ
ช่วงนี้ นายสถานีวิทยุ ที่นคร คงเริ่มเบื่อพันธมิตร เลยไม่ค่อยถ่ายทอด astv ให้ฟัง เพ็ญ เลยไม่ค่อยได้ฟังเท่าไหร่ คงต้องติด จานดาวเทียมสักที44

สวัสดีค่ะเพ็ญ,

สองคนนี่นัดกันมาคุยหรือเปล่า อย่าไปว่าเขาเลย พี่ก็จ้องจะเข้ามาคุยเหมือนกัน..อิอิ

พี่ส่ง CD ให้เพ็ญและคุณโดม ปรากฏว่าคุณโดม ดูแล้วสยดสยอง พี่ก็รู้สึกผิดที่ทำให้คุณโดมต้องเป็นอย่างนั้น

แล้วนี่ไปเปิดขณะทานมื้อเที่ยง จะกินกันลงหรือคะ
หนังสือเข้าไปที่
//www.youngpad.org/seventh-october/
คล้ายๆ CD แต่เป็นภาพนิ่งเท่านั้นเองค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่หมิ้น

หนังสือบัวเห็น+อ่านแล้วค่ะ เพื่อนที่ไปพร้อมคุณเพ็ญ (แต่ไม่ได้เจอกัน) เอามาฝากค่ะ คนนี้ได้บรรยากาศวิ่งหนีตอนเขายิงแก๊สน้ำตาค่ะ เพราะกำลังเดินอยู่แถวๆ ที่เขายิงตอนหัวค่ำนั่นแหละค่ะ หัวซุกหัวซุนเลยเหมือนกันค่ะ เพื่อนคนนี้จะเข้าห้องทำงานบัววันละหลายเวลามาคุยเรื่อง พธม. ค่ะ อิ อิ

บางทีก็มาติดตามข่าวสาร ซึ่งบัวก็ได้จาก P's Angels บ้าง เพื่อนๆ กลุ่มอื่นบ้างนี่แหละค่ะ

ไม่ควรไปยุ่งกับพระท่านจริงๆ ด้วยค่ะ แต่ถ้าพระท่านอยากมายุ่งกะ พธม. เช่น ท่านจันทร์ ก็โอเค ค่ะ อิ อิ

ก็เห็นว่าแถ-ลง แล้วนี่คะ ว่าไม่ออก ไม่ยุบ 6 พรรคร่วม (เลว) ก้ยังเสนอหน้ากันสลอน เฮ้อ

นั่นจิ คุณเพ็ญ แล้วทานข้าว เอ๊ย ขนมจีน กันลง เหรอคะ

เอากาแฟใส่รัก + ความคิดถึงมาส่งค่ะ มีความสุขทั้งวันนะคะ

สวัสดีครับผม ฝากชมโซฟาของผมบ้างนะครับพี่ ต้องการรายละเอียดคำแนะนำ บ้าง

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=cpr-computer

ขอบคุณมากครับ

Bank

ขอบคุณ สำหรับกาแฟ ค่ะ คุณwatase เป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้สำหรับเพ็ญ แต่ ก็ไม่เกินวันละ สอง ถ้วย

แต่พี่นกขมิ้น ไม่ดื่มกาแฟ นะคะ

เมื่อวานเพ็ญ แวะ ที่ป้อมยาม คำนวณ แล้วว่า ซีดี จากพี่ต้องมาถึงแล้วแน่ๆ ไปถึง ยาม ก็ ไปเก็บผัก ที่นักเรียนปลูก จากแปลงเกษตรมาให้ ก็เลย ให้แผ่นซีดี ที่ก้อป ไว้จะให้เพื่อน ไป อ้อ ให้คนขายผลไม้ ไปด้วยแผ่นนึง

เมื่อกี้ คุยกับพี่แมวแล้ว เพ็ญ จะส่งซีดี ต่อไปให้พี่แมวค่ะ

วันนั้น เพ็ญ ก็ไม่ได้สังเกตว่าใคร ทานได้หรือเปล่า แต่เพ็ญ ทานไปสองจาน
แต่ พอจบแผ่น กลับมาดูอ้าวมีคนเหลือ อยู่ก็ มีแต่แนวร่วมพันธมิตร ทั้งนั้น

สวัสดีค่ะเพ็ญ (น้องคนเล็ก),

เห็นกาแฟของคุณ watase ก็คิดถึงร้านกาแฟของน้องวีดวาดที่ตะกั่วป่า พี่เคยเข้าไปดูในบล๊อกของเธอ พี่ชอบโปสการ์ดมากกว่ากาแฟ..อิอิ

พี่ชอบ emo ที่โพสต์มาจังเลยมันเหมือนสะท้อนอารมณ์ของพี่ตอนนี้เหมือนรู้ใจแน่ะ

CD ส่งให้แม่น้องนิก คงไม่มีปัญหาอะไรเนอะ
เวลานี้พี่โดนเพื่อนแซวเรื่องการเมือง เขาบอกให้พี่แช่แข็งการแสดงความเห็นในบล๊อก(คนอื่น) ไปไม่มีกำหนด..555

ฝากความคิดถึงบัวด้วยนะคะ
ถ้าคิดถึงพี่ให้เข้ามาส่งเสียงในบล๊อกเพ็ญค่ะ

จากมิตรสูงวัยหัวใจพันธมิตร

สวัสดีค่ะ พี่นกขมิ้น

แหม ถ้า พี่ ไม่มาโพสท์ นะคะ เพ็ญคงเหงาแย่เลย

เพ็ญ ก็เห็นใจพี่หมิ้นนะคะ รู้สึกว่าสังคม ก็คาดหวัง กับบทบาท ของ ทหาร กันไปต่างๆ นาๆ

ขนาดเพ็ญ เวลาพวกที่เป็นกลางมาถาม ความคืบหน้าของเหตุการณ์ โดยที่ไม่ยอม ที่จะ อ่านหรือรับฟังข่าวสารด้วยตัวเอง เพ็ญยังมึนเลยค่ะ คิดว่า นี่ขนาดเป็นครูนะเนี่ย แล้ว กลุ่มชาวบ้านที่เขาต้องทำมาหากิน จะตกข่าวขนาดไหน

สงสัยคุณบัว หยุดพักไปผึ่งพุงอีกมังคะ เพราะเท่าที่ รุ้จักกับคุณบัวมา คุณบัวไม่เคยป่วบ เลย

ตอนนี้ ดู บนเวที ที่ทำเนียบ แล้ว รู้สึกมีความสุขดีจังเลยค่ะ

จำคุก 2 ปี ไม่รอลงอาญา

สวัสดีค่ะเพ็ญ,

โทษของคนโกงชาติบ้านเมืองขนาดนี้ พี่ว่าน้อยไปนะ
แล้วยกฟ้องเมีย...อึมมม
(ว๊าย...ออกความเห็นจนได้)

อดไม่ได้หรอก พี่จะแข็งข้อกับเพื่อนๆ ซักครั้ง (แต่ไม่ถึงกับปฏิวัติพวกเขาหรอก อย่างไรเสียเขาก็มีความหวังดีให้อย่างสม่ำเสมอ)

ช่วงนี้เราเหล่านักรบก็เซ็งๆ นะ บางคนถึงกับบอกว่าส่งไปรบให้รู้แล้ว รู้รอดไปยังดีเสียกว่าบ้านเมืองเป็นอย่างนี้

เวทีมัฆวานเขารื้อแล้วเพื่อเปิดทางเสด็จพระราชดำเนินวันพระราชทานเพลิงศพพระพี่นาง
สิ่งที่พธม.ต้องระวังคือแนวประชิดมันใกล้ตัวเข้ามาทุกที
เพ็ญนึกภาพออกไหมคะ ถ้าพวกเกเรมาหาเรื่อง ก็ถึงรั้วทำเนียบเลยนะ

พี่ขอให้กำลังใจพธม. และขอให้เขาปลอดภัยจากการกระทำที่ป่าเถื่อนเช่นที่เกิดขึ้นเมื่อ 7/10

บัว, แอบ (ไม่ได้แอบซินะ พูดผิดจ๊ะ) ผึ่งพุงอีกแล้ว น่าอิจฉาเล็กๆ เพราะคนไม่มีพุง(สมมุติว่าเป็นพี่)ไม่มีที่ไปน่ะ...อิอิ

กำลังฟังเพลง รักคนโทรมาจังเลย จากคอมพ์
เดี๋ยวนี้พี่ up เป็นคอลูกทุ่งแล้ว ต้องโทษเพ็ญที่ทำให้พี่ต้องเป็นเช่นนี้...ฮือๆๆๆ

ใกล้กลับบ้านแล้วซิคะ
ขับรถดีๆ นะคะ

สวัสดีค่ะเพ็ญ,

เมื่อวานได้ข่าวดีเรื่องที่ดินรัชดา แต่คนที่ถูกพิพากษาไม่ยอมรับการตัดสิน สั่งให้เดินหน้าปกครองบ้านเมืองต่อไป ไม่มีคำว่าถอย ต่อท่อกันมาเรียบร้อย

******
ตอนเย็นพี่ไปงานเลี้ยงแต่งงานแถวๆ บ้าน พี่รู้จักกับครอบครัวเจ้าสาว

การจัดงานทำแบบเรียบง่าย
ตอนเข้างานมีเจ้าสาวพร้อมกับพ่อแม่ยืนรับแขกอยู่ มองไม่เห็นเจ้าบ่าว เพราะปกติเขาต้องยืนคู่กันรอรับแขกใช่ไหม

เจ้าสาวบอกว่าเดี๋ยวเจ้าบ่าวมา (ดีที่บอกว่าเดี๋ยวมา พี่ก็เสียวๆ ว่าเจ้าบ่าวจะมาคนเดียวหรือเปล่า กลัวเป็นแบบที่เป็นข่าวตามหน้าหนังสือพิมพ์)

สักครู่ใหญ่ ขณะที่แขกกำลังทานอาหารชุดแรก ก็ได้ยินเสียงฮึ่มๆๆ มาแต่ไกล นึกว่าเป็นเสียงพวกแก๊งมอเตอร์ไซ
ค์ซิ่งในซอย ที่ไหนได้เป็นแก๊งฮาเล่ย์เจ้าบ่าว..

เจ้าบ่าวเขามาในมาดเซอร์จริงๆ ชุดที่เขาใส่เป็นมาตรฐานเดียวกับพวกขับฮาเล่ย์ทุกอย่าง (เคยเห็นไหมคะ) ทีแรกพี่นึกว่าเป็นแขกซะอีกแน่ะ ที่แท้เป็นเจ้าบ่าวและเพื่อนๆ...เฮ้อ

เขาดูอ่อนกว่าเจ้าสาวมาก แล้วก็จริงอย่างที่พี่คาดเดา
ช่วงที่เชิญเจ้าบ่าว เจ้าสาวขึ้นเวที โฆษกก็ซอกแซกเหลือเกิน ถามโน่น ถามนี่ สุดท้ายมาลงที่มีอะไรจูงใจให้มารักกับรุ่นพี่ (เขาสองคนยิ้ม)

นี่เป็นคำตอบของเจ้าบ่าวค่ะ :
ผมกับนารักกันไม่นาน เราเริ่มจากความเอาใจใส่ดูแลซึ่งกันและกันจนกลายมาเป็นความรัก มีคนบอกผมว่าทำไมไม่รักคนวัยเดียวกัน หรือ อ่อนกว่า
มารักคนอายุคราวพี่ ผมรักที่ตัวนา ผมไม่ได้มองที่อายุของนา

วันนี้ผมดีใจมาก ผมขอเขาแต่งงาน 3 ครั้ง เขาถึงได้ตกลง และผมจะไม่เปลี่ยนใจ
ถ้าไม่ใช่สามี ภรรยา เราก็เป็นพี่เป็นน้องกันเหมือนเดิม....

เจ้าบ่าวเขา 26 เจ้าสาวเขาประมาณแม่น้องนิกนะ

ของชำร่วยเขาเป็นพวงกุญแจรูปเจ้าบ่าว+เจ้าสาวยืนคู่กับฮาร์เล่ย์ค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณเพ็ญ พี่หมิ้น

มารายงานตัวค่ะ อิ อิ

แหม น่ากลัวนะคุณเพ็ญนี่ รู้ทันบัวซะเรื่อย 555

พี่หมิ้นคะ งั้น "ชีวิตนี้ยังมีหวัง" เนอะ นี่ก็เพิ่งมีน้องสาวเพื่อนสนิทมาแจกการ์ด ดูหน้าตาเจ้าบ่าวแล้วยังละอ่อนอยู่ ถามไถ่ก็ได้ความว่าอ่อนกว่าเจ้าสาว 4 ปี ฮิ ฮิ เพราะฉะนั้น "อายุ" ไม่ใช่ประเด็นนะคะพี่หมิ้น

นั่นสินะ ยกฟ้องเมีย แถมไม่โดนยึดทรัพย์ มันน้อยไปจริงๆ ค่ะ

สวัสดีค่ะบัว,

เพ็ญ น่ากลัวจริงๆ (กลัวจะรู้ทันไปโม๊ดดด) อีกไม่นานต้องรู้ทันพี่อีกคน..อิอิ

ฟังดู "เหมือน" ชีวิตมีความหวังใช่ไหมบัว?
พี่มาเทียบเคียงตัวเองกับคู่เมื่อคืน ก็มีแสงวาบๆ ในหัวใจเหมือนกันนะ...วุ๊ย..จั๊กกะจี้นิดๆ

แต่พี่ไม่เลี้ยงต้อย มันเขินน่ะ ทำใจไม่ได้หรอกจ๊ะ ขออายุมากกว่าไว้ปลอดภัยกว่า
ที่พูดนี่เพ้อเจ้อ คิดไปเองทั้งนั้นค่ะ ไม่มีใครมาบอกหรอก..555

สวัสดีค่ะพี่หมิ้น

สงสัยวันนี้เจ้าของบล็อกยุ่งๆ มังคะ ยังไม่เห็นเข้ามาคุยกันเลย

โอ๊ะโอ ชีวิตมันก็ต้องมีอะไรให้กระชุ่มกระชวย หัวใจ "นี๊ดส์นุง" นะคะ ฮิ ฮิ

เพื่อนรุ่นพี่บัวคนนึงมีคู่ชีวิตที่อายุน้อยกว่ากัน 10 ปีค่ะ แฮ็ปปี้มาก แต่ไม่ได้เลี้ยงต้อยนะคะ สามีหาเลี้ยงเต็มที่ คริ คริ

ว่าแต่ ถ้าขอรุ่น "อายุมากกว่า" เนี่ย ยังจะมีเหลือมาถึงเราเหรอคะ พี่หมิ้นขา ฮุ ฮุ

บัว, ไอ้ที่ว่ามากกว่านี่ ไม่ได้ระบุนะว่ามากกว่าเท่าไหร่ ของพี่เป็นวินาทีก็เอาล่ะ..เฮ้อ
(หน้าเริ่มมืดแย้วววว)

******
เพ็ญกำลังทำงานช่วยลูกพี่อยู่ละมั้ง เอ้าสู้สู้

กำลังนี้พธม.ประชุมเพื่อสรุปว่าจะพักรบชั่วคราวหรือเปล่า

แน่ๆ สมชายโดนมือตบที่ TOT มีคนบอกว่าเดินก้มหน้างุดๆ หลบไปอีกทาง

พี่ลาหยุดพาน้องๆ โครงการไปเล่นน้ำทะเลหน่อยนะคะ
แล้วคุยกันต่อค่ะ

สวัสดีค่ะ

เพ็ญ ไม่น่ากลัว หรอกค่ะ การที่เราจะรู้ทันใคร มันอยู่ที่ว่าเจ้าตัว เขาเปิดใจ กับเราหรือเปล่า แล้วเพ็ญ ก้จริงใจ กับ คุณบัว และ พี่หมิ้นนะคะ ก็รู้ทัน รู้จัก เท่าที่ คุณบัว พี่หมิ้นจะเปิดใจให้นั่นแหละ

เรื่องเพลง รักคนโทรมาจังเลย เพลงเพราะดีค่ะ แต่ที่เพ็ญ ไม่นำมาเปิดเพราะ เป็นเพลง ของแกรมมี่
หนึ่ง แกรมมี่อยู่ฝ่ายตรงข้ามกับเรา
สอง แกรมมี่เขาเข้มงวดเรื่องลิขสิทธิ์ ถ้าจะเปิดเพลงเขาต้องใช้ลิงค์ของเขา ซึ่งใช้ยากค่ะ

เรื่อง ความรัก อายุเป็นเพียงตัวเลขค่ะ เขาว่างั้น เพ็ญ มีเพื่อนรู่นพี่เหมือนกัน สามีอายุน้อยกว่า น่าจะ 7 ปี ฝ่ายหญิงก็ชอบทำตัว กระชากวัย ฝ่ายชาย ก็ทำตัว แก่เกินวัย ก็เลยสมดุลกัน ก็อยู่ดีมีสุขกันดี

วันจันทร์ค่อยคุยกันอีกค่ะ

อ้าว หลานชายเพิ่งโหลดเพลงที่คุณเพ็ญว่า ลงมือถือให้อ่ะคะ ไม่รู้หรอกว่าของใคร อิ อิ

พี่หมิ้น ไปทะเล กลับมาตัวดำมั้ยเนี่ย ฮิ ฮิ

สวัสดีค่ะเพ็ญ และ บัว,

บัวเอ๋ย พี่บอกไม่ถูกว่ากลับมาเที่ยวนี้ตัวดำขึ้นหรือเปล่า
เพราะก่อนไปก็(ค่อนข้่าง)ดำ กลับก็(ดำ) เหมือนเดิมแหละค่ะ

นอกจากจะทาครีมกันแดดที่เน้นเฉพาะหน้าแล้ว
ยังใส่เสื้อแขนยาวคลุม ดีที่ไม่กางร่มให้อายชาวเลเค้านะ

trip นี้สนุกดี พี่พาไปเที่ยวอ่าวมะนาวที่อยู่ในกองบิน 53 ประจวบคีรีขันธ์ด้วย
ได้รับการต้อนรับอย่างดีจากลูกน้องเก่า
ของพี่ชาย ที่กลายมาเป็นเพื่อนกันในที่สุด

ทีแรกจะให้นอนเต้นท์ริมหาดซะแล้ว พี่ชอบมากได้บรรยากาศสุดๆ แต่สงสารน้องๆ ไม่อยากให้เขาลำบาก(กรณีปวดท้องต้องเดินไปเข้าห้องน้ำกลางดึก)

กลับกรุงเทพพาไปไหว้พระที่วัดบรมราชากาญจนาภิเษกอนุสรณ์
คณะสงฆ์นิกายรังสรรค์ ตั้งอยู่ที่บางบัวทอง นนทบุรี
พี่เคยมาเมื่อครั้งยังสร้างไม่เสร็จสมบูรณ์
มาคราวนี้สมใจเพราะเสร็จสมบูรณ์สวยงามมากๆ
อลังการงานสร้าง เป็นศิลปะแบบจีน ใช้เวลาสร้าง 15 ปี เพื่อเฉลิมพระเกียรติในหลวงครองราชย์
ครบ 50 ปี

ที่นี่ดีมาก คือได้ไหว้ครบหมดทั้งพระพุทธเจ้า 3 องค์, พระอรหันต์ 18 องค,์ องค์เซียน 8 องค์และพระโพธิสัตว์่กวนอิม พันกร เฉพาะพระรอบๆ ก็เป็นหมื่นองค์แล้ว เรียงรายอยู่ในโบสถ์(เป็นองค์เล็กๆ)
คุ้มค่ามากค่ะ

อาหารเย็นพาไปกินที่ร้านบ้านส้มตำ
บรรยากาศร้านเหมือนนั่งทานที่บ้านเพราะอยู่ในสวน
คนตำจบนิเทศ จุฬาเชียวนะ
มะพร้าวน้ำหอมเพียบ เฉพาะพี่คนเดียวล่้อไป 3 ขวด จุใจ แถมของหวานเป็นไอติมกะทิอีกแน่ะ

เด็กทุกคนสนุกสนาน พี่ก็พลอยมีความสุขไปด้วย
ส่งกลับภูมิลำเนาไปเรียบร้อย
นี่รออีกชุดเด็กใต้กลับมาจากเชียงใหม่
สองทีมเขาเจอกันผูกมิตรกันเรียบร้อยโรงเรียน"นกขมิ้นและพวก"

วันนี้ตั้งใจนอนดึกเพื่อเข้ามาคุยก่อน
วันจันทร์พี่มีภารกิจเรื่องงานแต่เช้า
อาจไม่มีเวลาคุยค่ะ

เพลง รักคนโทรมาฯ ของ พี ร็อคสะเดิ้ด ค่ะ คุณบัว เพลงเขาน่าฟัง หลายเพลงอยู่เหมือนกัน

อ่าวมะนาว เพ็ญไปมาสองครั้งแล้ว น้ำทะเลยังเล่นได้ค่ะ สะอาดดี อาหารก็อร่อย ที่พักก็มีหลายระดับ

สวัสดีค่ะคุณเพ็ญ พี่หมิ้น

คนสวย (แต่ใจ) ไม่ดำ ถึงตัวดำ ก็มีแต่คนรักค่ะ แฮ่ะๆ

อยากกินส้มตำๆๆๆๆๆๆๆๆ ด้วย

อ่าวมะนาว ยังไม่เคยไป
อ่าวมะขามไปบ่อยๆ มาตั้งแต่เด็ก เพราะใกล้บ้าน อิ อิ

โฮ๊ย ถ้ารู้จักชื่อเพลง หรือคนร้อง ก็ม่ายช่ายบัวน่ะสิ คุณเพ็ญ

สวัสดีค่ะท่านทั้งสอง,

บัว เพ็ญพูดถูกเป็นของพี สะเดิด (พี่ทำเป็นรู้ดี ที่แท้ก็ของปลอม รู้งูๆ ปลาน่ะ)

ครั้งหนึ่งกำลังฟังเพลงลูกทุ่งมหานคร ได้ยินโฆษกคุยกับผู้ฟังทางบ้าน

คนโทรมา: ขอเพลงความต้องการทางแพทย์สูง ของพี สะเดิดค่ะ
ดีเจ: ครับ เดี๋ยวจัดให้ ว่าแต่มีความต้องการสูงจริงหรือเปล่าครับ
คนโทรมา: ไม่มาก พอดีๆ ค่ะ

พี่เงี่ยหูฟัง พี่หูฝาดได้ยินว่าเพลงความต้องการทางเพศสูง นึกในใจว่าไหนๆๆ ดูซิเนื้อเพลงมันจะว่ายังไง เฮ้อ!
หลงประเด็นไปเลย

แต่คนร้องท่าทางเขาจะอินกับเพลง (MV ช่วงถูกอุ้มขึ้นไปนอนบนเตียง) ทีเดียวเชียว

บัว เรื่องส้มตำมีคุยต่อนะ
เนื่องจากเมนูส้มตำมันมีหลากหลายมาก พวกพี่ก็ไม่รู้จะสั่งอะไรที่ขึ้นชื่อของทางร้านเขา

พี่ก็เลยบอกว่าอะไรก็ได้ค่ะ ที่อร่อยที่สุด
คนตำ(บัณฑิตจุฬา) เขาบอกอย่างพี่ต้องลองส้มตำปลาร้าค่ะ โอ้ยโย่ ! รู้ได้ไงเนี่ยเหอ (คิดในใจ)

สงสัยกำลังเรียนปริญญาโท จิตวิทยาเนอะบัว หรือไม่ก็ต้องโทษโหวงเฮ้งพี่เองแหละ
ต้องปรับปรุง look ใหม่ซะแย้ว..555

นี่นัดกันหรือยังไงค่ะมาพร้อมกันเลย..อิอิ

เพ็ญเที่ยวเก่งกว่าบัวนะ รู้จักและเคยมาอ่าวมะนาวด้วย
อย่างว่าบัวเขาแม่บ้าน แม่เรือนก็ยังงี้แหละค่ะ พูดถูกไหมคะ?

ผิดค่ะ พี่หมิ้น

บัวเที่ยวเก่งกว่าคุณเพ็ญค่ะ 555

แต่ประดาจังหวัดที่อยู่บนเส้นทาง ภูเก็ต -กทม. เนี่ย จะไม่ค่อยได้แวะค่ะ

ส่วนมากจะไปทางเหนือๆ เกือบครบแล้วมั้งคะ บางจังหวัดก็หลายรอบ

แล้วก็ทางเมืองกาญจน์น่ะค่ะ ส่วนอีสานนี่ยังขาดอีกหลายจังหวัด

ใต้นี่ก็คิดว่าเกือบครบแล้วเหมือนกันค่ะ

บัวน่ะ คงจะเป็น ผีบ้าน ผีเรือน แหละ ได้ค่ะ เพราะคุ้มดีก็ทำ คุ้มร้าย ก็ไม่ทำ แต่ไม่ชอบให้ใครมายุ่มย่ามในบ้าน ก็เลยต้องทำเอง (หรือที่จริง)คือ ไม่มีกะตังค์พอจ้างคนทำงานมั้งคะ อิ อิ

ส้มตำปลาร้า นี่ ต้องขออภัย ที่หนูทานมิเป็น ส้มตำปูก็มิสามารถ ช้อบ ชอบ ก็แต่ตำไทยมะละกอ หรือไม่ก็ตำไทยผลไม้ค่ะ อ้อ ตำไทยปูม้าสดๆ ก็พอไหวค่ะ อู๊ยยยยยย น้ำลายจะหยด

สุขสันต์เย็นวันจันทร์นะคะพี่หมิ้น

สวัสดีค่ะบัว,

ขำน่ะที่บอกว่าเป็นผีบ้าน ผีเรือน ที่บ้านไม่ต้องตั้งศาลพระภูมิเนอะ อิทธิฤทธิ์มากกว่าเป็นไหนๆ

บัวเป็นคนที่มีความเป็นตัวของตัวเองสูง ชอบความเป็นส่วนตัว (ดูจากไม่ชอบให้ใครมายุ่มย่ามในบ้าน)
เรื่องทำงานบ้านนี่ ถ้าเราทำเองได้พี่ก็ว่าดีนะ ออกกำลังกายไปในตัว พี่ยังชอบทำเลย ยกเว้นล้างตู้ทองใหญ่ และทองเล็ก

แล้วที่บอกว่าไม่มีกะตังค์จ้างแม่บ้านน่ะไม่จริงหรอก ทำไม่ถูกใจ หรือไม่ได้ดังใจมากกว่า..อิอิ

******
สวัสดีค่ะเพ็ญ,

ใกล้เปิดเทอมแล้วนะคะ
ขอให้ทำงานอย่างมีความสุข

ถ้ามีเพลงของกล้วย แสตมป์ ชุด 4 ก็เอามาลงบ้างนะคะ

พี่เริ่มอินกับแวดวงลูกทุ่งซะแล้ว
งานปีใหม่ที่เขาเตรียมจะจัด เขาบอกพี่ว่าจะให้มีการประกวดร้องเพลง เขาคงคิดไม่ถึงว่าพี่แอบสนใจ

พี่ตัดสินใจเดี๋ยวนั้น(ยังเป็นความลับ รู้ก็แต่เพ็ญกับบัวนี่แหละค่ะ) ว่าพี่จะขอลุ้นรางวัลกับเขาสักหน่อย ที่จริงต้องบอกว่าขอแสดงออกสักหน่อย...555

เพลงที่ตั้งใจจะร้องคือเพลงนางฟ้า ของ ฌามา
หรือเพลงมาทีหลังหวังแต่ง ของ นุ้ย สุวีณา ดีเอ่ย?
เพ็ญว่าดีไหม แนะนำด้วยค่ะ
(เอาจริงแฮะเรา)

สวัสดีค่ะพี่หมิ้น

คุณเพ็ญเปิดเทอมตั้งแต่อาทิตย์ก่อนแล้วค่ะ เห็นว่า "ไม่ปลิ้ม" เท่าไหร่กับตารางสอนเทอมนี้ค่ะ อิ อิ

ที่บ้านไม่มีศาลพระภูมิจริงๆ ด้วยค่ะ มีแต่ที่พระพุทธรูปเล็กๆ ค่ะ

ตอนซ่อมบ้าน เคยให้ลูกน้องมาช่วยดูแลคนงาน เขาบอกเขาหลับตอนบ่ายๆ (อู้งานแล้วมั้ยล่ะ) แล้วเห็นเป็นผู้หญิงสาวแต่งชุดจีนๆ มายืนมองยิ้มๆ ค่ะ บรื๋อ แต่เจ้าของบ้านไม่เคยเห็น "ใคร" หรือ "อะไร" เลยค่ะ


เตรียมงานปีใหม่กันตั้งแต่ตอนนี้เลยเหรอคะ ของพวกบัวก็เตรียมตัวหัวฟูกันล่ะค่ะ เรื่องปาร์ตี้สุขสันต์วันปีใหม่คงลืมไปได้เลย เพราะงานจะเยอะ ถึงเยอะมาก ค่ะ

แต่ตอนนี้ หัวฟูก่อนใครก็บัวล่ะค่ะ โปรเจ็คต์เยอะมาก และ "มันมาอีกแล้ว" การพิจารณาขึ้นเงินเดือนพนักงานประจำปีค่ะ เฮ้อ แค่คิดก็เหนื่อยแล้วค่ะ แต่เพื่อลูกน้องร่วม 200 ชีวิต เราต้อง สู้ สู้

เอ๊ เลือกเพลงเหรอคะ หรือว่าจะเป็นเพลง "นางฟ้ากับยาพิษ" ดีคะ พี่ขา

แล้วถ้าจะให้แจ่มแหว่ม ก็ต้องอลังการเสื้อผ้าหน้าผมและท่าเต้นประกอบเพลงด้วยนะคะ ฮิ ฮิ

เอาเลยค่ะ ล่ารางวัลไปเลยค่ะ ถ้าได้ที่หนึ่งมาประกาศให้น้องนุ่งช่วยกันดีใจด้วยนะคะ

สวัสดีค่ะบัว,

วันนี้ฟ้าเปิด เอ๊ยไม่ใช่นายไปหาข่าว เลยคุยต่อ (ไม่เรียกว่าอู้นะ เรียกว่าเอางานเก็บเข้าลิ้นชักชั่วคราว)

พี่มีประสบการณ์เกี่ยวกับศาลพระภูมินะคะ
เมื่อตอนที่พี่ปรับปรุงซ่อมแซมบ้าน เราก็เปลี่ยนศาลใหม่รวมทั้งเจ้าที่ก็ใหม่ ใหม่หมดทุกอย่าง ยกเว้นเจ้าของบ้าน..อิอิ

ตอนที่คนทำพิธีเขานำสวดมนต์และอัญเชิญสิ่งศักดิ์สิทธิ์มา อยู่ดีๆ แก ล้ม หน้าหงายหัวเกือบโขกกับพื้นแน่ะ
พวกเราก็งง พอจะเข้าไปช่วยแก จังหวะเดียวกันกับที่แกยันศอกขึ้นมาสวดต่อแบบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และพอเชิญเจ้าที่ก็เป็นอย่างเดียวกัน แต่คราวนี้มีลมพัดมา ลมเย็นมากเหมือนลมหนาว ทุกคนรู้สึกหมดแต่ไม่พูดอะไร

ครั้นเสร็จพิธีแกบอกว่าแกโดนถีบ ลักษณะเหมือนเอาแกเป็นบันไดเหยียบแกขึ้นไป แกบอกว่าแกทานน้ำหนักไม่ไหวจึงล้มลงไป

ของบัวน่าจะเป็นพวกแม่ย่านางประจำบ้านนะ(เดา) ดีค่ะมีสิ่งศักดิ์ประจำบ้านคอยคุ้มครอง

บัวฉลาดมากที่บอกให้พี่เลือกเพลง "นางฟ้ากับยาพิษ" พี่คิดว่าบัวเข้าใจความรู้สึกของพี่ที่โดนยาพิษเข้าให้ซะแล้ว
แต่ไม่เป็นไรค่ะ ท.ทหารอดทนค่ะ..555

พี่ยังมีความรัก ความปรารถนาดีให้กับ P's angels ทุกคนเสมอ แต่พี่ไม่อยากเป็นเช่นที่มีผู้ comment มาจ๊ะ
บัวเข้าใจพี่นะ

นั่นสิคะ พี่หมิ้น

ถึงแม้จะมองไม่เห็นและพิสูจน์ไม่ได้ แต่ไปไหนมาไหน บัวก็บอกกล่าวกับสายลมค่ะ

แล้วบ้านบัวน่ะ เข้าทำนอง แมว (ที่ไม่ได้เลี้ยงเอง) ไปหา หมา (ที่ไม่ได้เลี้ยงเองอีกเช่นกัน) มาสู่ ค่ะ นกหกก็มาทัวร์ทุกวัน ไม่มีวันหยุด เวลาบัวไปต่างจังหวัดนานๆ หลายวัน มีห่วงเหมือนกันค่ะ ว่าพวกเขาจะอด แต่จะโปรยไว้ พี่แกก็คงฟาดเรียบตั้งแต่วันแรก แหละ บัวว่า ทำอะไรไม่ได้มาก ก็ ทำใจ ตัดใจ อย่างเดียวค่ะ

เอ่อ งง นิดนึงค่ะ ใครคอมเมนท์อะไร พี่หมิ้น ตรงไหนเหรอคะ ทำไมบัวตกข่าวล่ะเนี่ย

สวัสดีค่ะ พี่หมิ้น
คุณบัว เขาเที่ยวไกลค่ะ เพ็ญนะเที่ยวใกล้ๆ

พี่หมิ้นเอาจริงหรือค่ะ เรื่องร้องเพลง เพ็ญว่า เพลงผู้หญิง จะร้องง่ายกว่านะคะ ไม่ต้องโหนคีย์ แต่ถ้า เรื่องเสื้อผ้า หน้าผม ท่าเต้น ก็ต้องปรึกษาคุณบัว

แหม คุณเพ็ญก็เที่ยวไกลๆ เหมือนกันนี่นา เพียงแต่ชีวิตการท่องเที่ยวของบัวเริ่มต้นก่อนคุณเพ็ญหลายปีไง เลยได้เที่ยวเยอะกว่า 555

เอ่อ เสื้อผ้า หน้า ผม พอได้ ค่ะ แต่ท่าเต้นนี่ ขนาดเต้นกับหลานๆ ตอนคาราโอเกะกันอย่างเมามัน เจ้าตัวเล็ก ยังหัวเราะขำกลิ้งกับท่า "หางเครื่อง" ของบัวเลยนะคะ มันจะไหวเหรอคะ คุณเพ็ญ จะพาพี่หมิ้นเค้า "เสียเซลฟ์" เปล่าๆ

อืม นี่เราพักยกคุยเรื่องการเมืองนานเหมือนกันนะนี่คะ

สวัสดีค่ะเพ็ญ และ บัว,

ท่าทางน้องสองคนจะสนับสนุนให้พี่เป็นจำอวด
ประจำกรมซะละมั๊ง OK บ้าก็บ้าวะ (พูดไม่เพราะ ถ้าพูดว่าบ้าก็บ้าค่ะ มันไม่ได้อารมณ์)
ถึงวันนั้นไม่รู้จะยังจะยืนยันเซลฟ์ตัวเองได้หรือเปล่า

เพ็ญ กว่าจะถึงวันนั้น พี่คงโหนคีย์ได้คล่องแล้วละ ไม่แน่นะอาจขอร้องชิงรางวัลเพลงหนึ่ง ร้องให้ฟังฟรีๆ อีกเพลงหนึ่งเป็นของแถม ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว

เสื้อผ้า หน้าผม และท่าเต้นพี่ไม่กังวลค่ะ
กังวลแต่ภาพพจน์ตัวเอง หลังวันงานน่ะค่ะ..เอิ๊กๆๆ

คุยเรื่องการเมืองจะีดีหรือคะ
ก็เพราะเรื่องการเมืองนี่แหละพี่ถึงได้รู้สึกผิดๆ
จนทุกวันนี้
เหตุเกิดจาก CD แท้ๆ้ ทีเดียวเชียว..เฮ้อ..คิดถึงปะการัง

ตื่นเต้นจังเลย พี่หมิ้น งานปีใหม่ พี่คงสนุกแน่เลย ไม่ต้องกังวลหลังวันงานหรอกค่ะ ถ้ายังคิดจะแถมอีกเพลงนึงหน่ะ

ว่าแต่ว่า ไม่สนใจจะร้องเพลง "โบว์แดงแสลงใจ" บ้างหรือคะ เพลงเร็วก็ร้องง่ายกว่าเพลงช้า 555+

ใครน๊า มาว่าพี่หมิ้นได้ (ยังไม่ได้ไปอ่าน บล็อกพี่ปะการังเลย) แต่เมื่อวานยังมีเด็กนักเรียนมาขอ ซีดี ที่เพ็ญเลย เมื่อเช้า ก็มีคนนำหนังสือมาให้ 10 กว่าเล่ม บอกฝากแจกด้วย (มัยไม่แจกเองก็ไม่รุ)
ตอนนี้เห็นว่ามีแผ่นที่สอง มาแล้ว

สวัสดีค่ะเพ็ญ,

เป็นกำลังใจให้พี่ดีแท้ๆ (ไม่ให้กังวลกับภาพพจน์ตัวเอง)
ช่วงนี้พี่ต้องอุ๊บ อิ๊บไว้ก่อนค่ะ เดี๋ยวมีคนรู้ทัน จะตัดหน้าพี่ไปก่อน

เพลงเร็วพี่ประเมินตัวเองแล้ว สามารถร้องได้ แต่ส่ายมากไม่ได้ เพลงเร็ว มันก็ต้องเต้นเร็วไปด้วย มันต้องส่ายเยอะๆ ถึงจะเข้าตากรรมการ ยิ่งถ้ามีเสามาให้เกาะด้วย กรรมการยิ่งชอบนิ พี่กลัวกรรมการแยกไม่ออก ระหว่างเสา กับ พี่ เพราะรูปร่างไม่ต่างกันมากนัก..555

เพ็ญ เพลงโบว์แดงแสลงใจ มันเก่าแล้วนา...เอิ๊กๆ
ไม่อยากได้ชื่อว่า คนโบราณร้องเพลงโบราณน่ะ

เรื่อง CD เห็นมีออกมาใหม่จริงๆ ด้วยค่ะ
ต่อไปนี้พี่จะส่งไปให้ใครต้องชั่งใจให้ดีๆ ว่าคนที่เราจะส่งไปให้เขายินดีรับหรือเปล่าน่ะ

หนังสือเขาเอามาให้เพ็ญแจก คงจะวิเคราะห์แล้วว่าเพ็ญมีความน่าเชื่อถืออะค่ะ..อิอิ

บัวคงกำลังดุ(ดูแล)ลูกน้องอยู่
มีลูกน้องตั้งเป็นร้อย เก่งเนอะ
พี่เห็นบางแห่งมีพนักงานไม่กี่สิบคน ยังบ่นปวดหมองเลย

ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ

สวัสดีค่ะคุณเพ็ญและ พี่หมิ้น

งั้น "โบว์รักสีดำ" มั้ยคะพี่ อิ อิ
แล้วที่คล้ายๆ กันน่ะ เสากลมหรือเหลี่ยมคะ พี่ขา 555

ของบัวเพิ่งมีงานเลี้ยงพนักงานไป มีหลายคนถามว่าทำไมไม่ขึ้นเวทีสักเพลง เพราะ มีวงดนตรีที่พนักงานเล่นกันเอง แล้ว พนักงานหลายคนก็หมุนเวียนกันขึ้นร้องเพลงไงคะ บัวเลยบอก รู้ว่า ร้องตรงนี้ ไม่ได้ตังค์ เลยไม่ร้อง 555 บางทีก็บอก พอดีวงเขาเล่นเพลงที่บัวร้องไม่ได้น่ะ ฮุ ฮุ

ไม่ได้ดุค่ะ พอประชุมเช้าเสร็จ ก็มีแขก (ที่มิได้โพกหัว) แวะมานั่งคุยด้วย ค่ะ

นี่นะคะ พิมพ์เม้นท์ ยังไม่จบก็มีน้องอีกคนเข้ามาปรึกษาให้ช่วยดีไซน์เสื้อผ้าหน้าผมจะไปปาร์ตี้วันเสาร์นี้ สรุปว่าขอยืมชุด+ช่วยแต่งหน้าให้ด้วย เฮ้อ

แน่ะ พี่หมิ้น รู้ด้วยว่าเป็นเพลงเก่า
ตั้งแต่มาฟัง พันธมิตร เพ็ญไม่ค่อยได้ฟังเพลงใหม่เท่าไหร่ เลย ไม่รู้ว่าเพลงอะไร น่าจะใช้ประกวดมากสุด

เพ็ญน่ะ จะกล้าขึ้นเวที เมื่อมีเฉพาะคนในโรงเรียนเท่านั้น ถ้ามีแขกอื่น ด้วยเพ็ญ ก็ม่ายกล้าหรอกค่ะ เดี๋ยวจะเสียภาพพจน์ ความน่าเชื่อถือหมด อิอิ

พธม. โดนสุนัขลอบกัดซะแล้ว
ช่วงนี้เป็นเทศกาลปล่อยผี พวกนี้คงถูกปล่อยมาขอส่วนบุญที่ทำเนียบน่ะ

บ้านเมืองเราวุ่นวาย สับสน ซ่อนเงื่อนเพราะคนๆ เดียวแท้ๆ

******
สวัสดีค่ะเพ็ญ และ บัว,

เมื่อวานพี่ไปเดินห้างเพื่อซื้อของใช้ จากนั้นก็เดินไปแถวๆ ที่ขายเครื่องประดับเพื่อไป survey ไว้ก่อน (เอาจริง)

พี่เห็นวิกผมสวยๆ เยอะแยะ เลยวางแผนว่าจะลงทุนซื้อวิกใส่คงจะดี เอาสีอะไรดีล่ะเพ็ญ, บัว มันมีหลายสีนะ อ้อ...มีทรงหน้าม้าด้วย (คิดถึงบัว เจ้าแม่ผมทรงหน้าม้าตัวจริง)

เรื่องขึ้นเวที ครั้งหนึ่งพี่เคยหน้าแตกอย่างแรง คู่บ่าวสาวชื่อเล่นเขาคล้ายๆ กันคือ อ๋อ กับ อ้อ (เดาได้ไหมว่าใครเป็นเจ้าบ่าว ใครเป็นเจ้าสาว)

ก่อนขึ้นก็ท่องเป็นอย่างดี
เดินสะดุดนิดเดียว พี่สลับชื่อให้เสร็จเรียบร้อย
คำอวยพรของพี่ช่วงใกล้จบ:
ขอให้อ๋อดูแลน้องอ้อให้ดีๆ ให้น้องมีความสุขมากๆ ตามใจเยอะๆ แล้วจะดีเองจ๊ะ

ก่อนลงจากเวทีพี่ก็หันไปส่งยิ้มให้เขาสองคน พอไปที่โต๊ะเพื่อนบอกเมื่อตะกี้รู้ตัวไหมว่าพูดผิด พี่ก็เถียงว่าผิดตรงไหน เพื่อนบอกว่าเจ้าสาวชื่อ "อ๋อ" เจ้าบ่าวชื่อ "อ้อ"

เฮ้อ! แก่แล้วก็ยังไม่ยอมรับอีกนิ
มิน่าช่วงหลังๆ มานี่ไม่มีใครเชิญเลยแฮะ...555

สวัสดีค่ะพี่หมิ้น

วันนี้ต้องคุยกันสองคนละมั้งคะ คุณเพ็ญมีภารกิจด่วนไปประชุม 2 วัน (ขั้นด่วน อิ๊บอ๋าย - บัวเปล่าหยาบคายนะคะ คุณเพ็ญบอกจริงๆเพิ่งรู้ตัวเมื่อวานนี้ตอนบ่ายๆ)

ใช่ค่ะ ได้ข่าวพวกชั่วเลวเสียชาติเกิด เมื่อเช้าก็ใจหายค่ะ สงสาร พธม. จริงๆ เจ็บมากตั้งหลายคนนะคะ

อันที่จริงเทศกาลปล่อยผีนี่มันของเมืองนอกเขาไม่ใช่เหรอคะ แล้วเขาก็สนุกสนานกันเฉยๆ แต่พวกเลวนี่มันทำความชั่วเพิ่มขึ้นอ่ะค่ะพี่

คิดแล้ว แค้นๆๆๆๆๆ
****************

เอาจริง ก็ดูสีชุดก่อนสิคะพี่ แต่บัวว่าวิกสีบลอนด์ทอง เวิร์ค แน่นอนค่ะ หน้าเราจะ ไบรท์" ไม่มี "สก็อต" นำหน้าด้วยค่ะ

เอาขนตาวิ้งๆ ติดด้วยนะคะพี่หมิ้น

อ่ะแน่นอน ผมม้า หน้าไม่ "ป้า" นะพี่ คริ คริ

หุหุ วิกผม หรือคะพี่หมิ้น

สีอะไรดี น๊า ต้องดูว่า เสื้อสีอะไร ความจริง เพ็ญว่าสีเขียวก็น่าสนใจดีนะคะ ทรงหน้าม้าก็ได้

เพ็ญ เดาชื่อ บ่าว สาว ผิด อ่ะ เดา อย่างที่พี่ว่า

ที่โรงเรียนเพ็ญ น้องเขาชื่อ เอ๋ มี สามี ชื่อ เอ ครูที่โรงเรียนก็เรียกผิดกันบ่อยๆ

เพ็ญ อัพบล็อกใหม่ เพื่อพี่หมิ้นโดยเฉพาะ เดี๋ยวจะใส่เป็นหน้าแรก