คุณบัว นำลิงค์ให้แล้วนะคะ
ถ้าดูจากทีวี ก็จะสบายตา สวยงามกว่านี้ค่ะ
ดู นางมาอยู่จิคะ เลยไม่ได้ดู แม่วาด เพ็ญก็ว่าถ้าไม่ได้อ่าน "คำเตือส"ของเพ็ญ ก็แสดงว่ากำลังยุ่งจนเพลินแน่เลย

พี่หมิ้น พี่ไอ พี่โจ๊ก คงมีความสุขวันหยุดกันนะคะ

แวะมาชม
ชอบมากเลยค่ะ

แวะมาชมค่ะ ไม่ดูทีวีไทยมาตั้งแต่เดือนกรกฎาคม 2006 แล้วค่ะ เพราะเบื่อรายงานข่าวเน่า ๆ ดูแต่ Cable TV ค่ะ แต่เป็นแฟนของแม่วาดมาตั้งแต่หนังสือเล่มแรกแล้ว ขอบคุณนะคะ ที่นำรายการดี ๆ แบบนี้มาให้ชมกันค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณsomphoenix คุณJujastar
ปกติเพ็ญก็ไม่ค่อยได้ดูรายการนี้ ที่ได้ดูก็เพราะแม่วาด บอกล่วงหน้าค่ะ แต่ดูแล้วก็ไม่ผิดหวังที่อุตส่าห์รอดูจนดึก

คุณเพ็ญค้า

ดูได้แค่ หนูแหม่มเธอบอกว่าน้ำตกนี่ ถ้าหน้าหนาวจะเป็นน้ำแข็งหมดเลย ได้แค่นี้ 2 รอบแล้วค่า ฮือๆ

คุณบัวคะ สงสัยมีคนชมเยอะไปหน่อยคงมีการแย่งสัญญาณกัน

ตอนนี้ ก็กลับมามีเรา สองคน มาคุยกันเหมือนเดิม

อ่านเพลงคับ อิอิ

เพ็ญ บัว และลูกแม่โดมคะ

คุยกันแค่สองสามคนก็เหงาซิคะ พี่กลับตัวเป็นคนดีแล้วค่ะ..อิอิ
วันนี้แบมือสองข้างให้คุณครูเพ็ญตี (เบา ๆ) หนึ่งครั้ง บัวให้ตีก้น (เบา ๆ ) หนึ่งครั้งเสมอภาคกันนะคะ
ส่วนลูกแม่โดมให้หยิก (เบา ๆ) หนึ่งทีครึ่ง เหตุผลที่ได้มากกว่าครึ่งหนึ่งคือลูกแม่โดมคงทำได้แค่เอานิ้วจิ้ม ๆ ไปบนเนื้อพี่เท่านั้นแหละเลยเผื่อให้หน่อยนึงด้วยความเอ็นดู...555

*****
วันที่ไปบ้านเพื่อนที่นครปฐม เอาอาหารไปร่วมด้วยช่วยกัน อาหารของคนอื่นเขาไม่เหลือ แต่ของพี่พิเศษหน่อยคือเหลือ ส่วนใหญ่เขาโหวตให้แกงส้ม แม้แต่พี่ก็ยังโหวตให้แกงส้มเลยค่ะ จะไม่โหวตให้แกงส้มก็เป็นการหลอกตัวเองไปหน่อยค่ะ คือของเขามองไปมีแต่กุ้ง แล้วดอกแคพี่ก็ไม่ค่อยได้ทานค่ะ แกงแบบชาวบ้านอร่อยมาก

ส่วนของหวานพี่ทำวุ้นไปโชว์ ได้ผลเกินคาดเพราะถามกันว่าไปเหมาที่ตลาดไหนมา...พอพี่นุบอกฝีมือคนนี้ (ชี้มาที่พี่) เจ้าของบ้านยังงง เขาบอกนึกไม่ถึงว่าจะทำได้ พี่เลยเกทับไปว่าเบเกอรี่ก็พอได้นะเออ...555

นอกจากไปแวะวัดพระปฐมเจดีย์แล้ว ไปแวะไหว้พระที่วัดไร่ขิงด้วยค่ะ คือวัดนี้เป็นวัดหนึ่งที่พี่ศรัทธา สืบเนื่องจากเมื่อปี 2526 มีน้ำท่วมในซอยที่บ้าน พี่และญาติวัยเดียวกันชอบไปย่ำน้ำเล่นสนุกดี เล่นทุกวันจนเท้าใกล้จะเปื่อยพอดีน้ำเริ่มลดระดับลงมาประมาณเหนือข้อเท้า

วันนั้นพี่ก็ไปเล่นแต่พี่ความที่เสียดายว่าน้ำลดแล้วขอทำล่วงเวลาหน่อย คนอื่นเขาไปอาบน้ำล้างตัวกันพี่ก็ยังเล่นไม่เลิก อยู่ ๆ เท้าพี่ก็ไปสัมผัสวัสดุอะไรสักอย่างเข้า

พี่ก็เอามือไปควานหาดูว่าเป็นอะไร ปรากฏว่าเป็นพระเลี่ยมทององค์หนึ่ง พอหยิบขึ้นมาจากน้ำพลิกดูเห็นสลักไว้ว่าหลวงพ่อวัดไร่ขิง พี่เอาไปให้คุณลุงดู ท่านเป็นคนที่สนใจพระเครื่อง เอามาส่อง ๆ ดูบอกว่าเป็นพระเก่า ให้เก็บเอาไว้บูชาเป็นสิริมงคลกับตัว

ท่านมาได้อย่างไรก็ไม่รู้ เพราะพี่เล่นน้ำอยู่ในบ้าน หรือว่าลอยมาจากในซอยแปลกมากค่ะ คุณแม่ก็เลยให้พี่สวมไว้สลับกับพระอื่น ๆ ค่ะจนทุกวันนี้ พี่จึงมักแวะทุกครั้งที่ผ่านหรือบางครั้งก็ตั้งใจไปไหว้ค่ะ

ยื่นหน้าออกไปดูพระจันทร์ยังไม่สว่างมากมีเมฆจาง ๆ เดี๋ยวมีคนกลับมาจะชวนออกไปดูอีกครั้งหนึ่งค่ะ

รักทุกคนง้อ ๆๆๆ

พี่หมิ้นอ่ะ

น้องๆ ไม่ใช่พี่นุนะ มางอนใส่พวกเค้าทำไมกันฮึ อิ ฮี่ๆ

โอ้โฮ ฝีมือ "แม่นางนกขมิ้น" ร้ายกาจ เอ๊ย ดีวันดีคืนนะคะ วุ้นออกงานได้ซะขนาดนี้ ขอทายว่า คนที่หน้าบานยิ่งกว่าจานเชิงคือพี่นุแน่ๆ ค่ะ ฟันธง!

อ้อ ที่เหลือน่ะ เพราะทำไปเยอะจัด อ้ะป่าวค้า อิ อิ

บัวก็เชื่ออย่างนั้นนะคะว่าวัตถุมงคลนี่ ถ้าท่านจะอยู่กับเรา เราก็จะได้มาเอง ไม่ต้องซื้อ ไม่ต้องหา ถ้าท่านไม่อยู่กับเรา ท่านก็ไม่อยู่หรอกค่ะ

พระจันทร์ครึ่งซีกก็งามไม่ใช่เล่นน้าพี่หมิ้น ขนาดบัวดูคนเดียวยัง "สวย" เลย อย่างพี่หมิ้นมี "คนพิเศษ" ชี้ชวนชมจันทร์กัน ก็ยิ่ง "จันทร์นวลงามตา พาใจสุขสันต์" เข้าไปใหญ่เลยค่ะ แอบตาร้อนกันอีกแล้ว พวกเรา

สวัสดีค่ะพี่หมิ้น คุณบัว คุณหยี และคุณเพ็ญ

พี่หมิ้นของน้องๆคุยเก่งเหมือนเดิมแล้วเนอะ
อาหารคาวเหลือไม่เป็นไรหรอกค่ะ
อย่างน้อยอาหารหวานก็มีคนคิดว่าเหมามาจากร้าน
แสดงว่าหน้าตาและรสชาติเป็นมืออาชีพจริงๆ

วัดไร่ขิงหนูชอบไปให้อาหารปลาค่ะ
ชอบมองวิวต้นไม้และบ้านคนอีกฝั่งหนึ่งของวัด
ไปทานกลางวันที่ติ๊กโภชนานครชัยศรี แล้วก็ไปไหว้พระให้อาหารปลา
กลับถึงที่ทำงานบ่ายสามกว่า ส่งใบลาและเก็บของกลับบ้าน

****

คุณเพ็ญคะ
บรรดาแองเจิ้ลกลับมาคุยเหมือนเดิมแล้วนะคะ
นำโดย AG 1 นกขมิ้น

****

ไปแรลลี่เก็บภาพมาฝากกันบ้างนะคะคุณบัว

****

ไอกำลังรอชมภาพสวยๆจากออสเตรียนะคะคุณหยี
คิดถึงค่ะ

:))

บัวคะ

ไม่ได้งอนแต่มันวูบ ๆ ไปอ่ะ ดีนะที่วูบไม่นานถ้าขืนนานมีหวังไอ(ลูกแม่โดม) ไม่ได้ซีมี (พี่) หรอก โน่นไปทำสมาธิอยู่บนเขาหลักพักใจมากกว่าค่ะ

บัวไปเอาคำว่า "แม่นางนกขมิ้น" มาจากไหนคะ หรือคิดได้เอง พี่อึ้งนะที่บัวเอ่ยคำนี้ขึ้นมา

มีคนเดียวที่เรียกพี่ว่า "แม่นางนกขมิ้น" คน ๆ นั้นคือคุณแม่ค่ะ ที่มาที่ไปคือช่วงที่พี่เค้าเอาจริงเอาจังคุณแม่จะบอกว่าต่อไปไม่เป็น "แม่นางนกขมิ้น" แล้วนะเพราะพี่เค้าชอบเรา(พี่) จริง ๆ ดังนั้นพี่จึงใช้คำนี้เรียกแทนตัวเองตลอดว่าเป็น "นกขมิ้น" ค่ะ

พี่จึงแปลกใจว่าเออตรงกับความหมายที่อยู่ในใจพี่เล๊ยยยย ถ้าเปิดสำนักเมื่อไหร่บอกพี่ด้วยนะจะไปใช้บริการค่ะ...อิอิ

จะไปแรลลี่ที่ไหนคะ เดินทางปลอดภัยนะคะ

******
ลูกแม่โดมคะ

ยังไม่ถึงกับมืออาชีพค่ะ เพราะยังมีข้อบกพร่องที่จะต้องปรับปรุงอีกเยอะค่ะ เพียงแต่เพื่อน ๆ เขาคงดูที่ความตั้งใจของพี่มากกว่าค่ะ

เย็นนี้จะไปงานแต่งรุ่นน้องคนหนึ่งแถว ๆ เมืองชายทะเล เจ้าบ่าวเขาเป็นสมาชิกชมรมฮาเลย์ เขาคุยให้ฟังว่างานเขาสบาย ๆ แบบกันเอง แล้วเขาจะให้เจ้าสาวซ้อนรถเขาไปพร้อม ๆ ทีมงานของเขา ดังนั้นงานนี้จึงจะไม่มีการใส่สูท ใส่ชุดวิวาห์ มีแต่ชุดหนังแทน....เฮ้อ..อยากลองบ้างจังเลยค่ะ...ท่าทางจะมันส์

พี่หมิ้นคะ

เย็นวันนี้พี่หมิ้นก็คงสบายๆ
เสื้อเชิ้ตกางเกงยีนส์แล้วก็แจ็คเก็ตหนังหนึ่งตัว
อยากเห็นจังเลยค่ะ...

:))

ขอบคุณค่ะ พี่หมิ้นที่กลับมาคุยกันเหมือนเดิม เพ็ญกะลังคิดว่า เวลามีเพลงเพราะมาลงจะมีใครเขามาฟังหรือเปล่าน้า

พี่หมิ้นคะ

หนูสงสัยค่ะว่า พี่หมิ้นอยากลอง ซ้อนฮาร์เลย์ หรือว่า สวมชุดหนังคะ หรือทั้งสองอย่างคะ สับสนค่ะ อิ อิ

เพ็ญคะ

ไม่ต้องขอบคุณค่ะ พี่ซิต้องขอให้น้อง ๆ รักพี่เหมือนเดิม
ระยะนี้พี่จะฟังเพลงของ MJ แทบทุกวันค่ะ อ้อ! กำลังชอบเพลง 21 guns ของ green day ด้วยค่ะ

เพ็ญคะความรู้สึกของพี่กลับมาเหมือนเดิมแล้ว ดังนั้นหากเพ็ญและบัวมีกิจธุระอะไรไม่ว่างไม่ต้องเข้ามาคุยก็ได้นะคะ พี่ยังมีลูกแม่โดมและคนอื่น ๆ ที่รู้จักและคุยด้วยได้ค่ะ
(จับเพื่อนที่เป็นต้นเหตุครั้งนี้ถ่วงหม้อลงน้ำไปแล้วค่ะ)

******
ลูกแม่โดมคะ

เสื้อเชิ้ตกางเกงยีนพอได้ค่ะ แต่เสื้อหนังนี่ไม่ผ่านแน่ ๆ คะ เพราะพี่เค้าบอกขืนแต่งตัวเลียนแบบเจ้าภาพจะไม่ให้ควงเข้างาน คือจะรออยู่ในรถแหละค่ะ

น่าแกล้งเหมือนกันเนอะ แต่สายตาบ่งบอกว่าพูดจริงนี่ซิใจเลยแป้ว...อิอิ

บัวคะ

ฮาร์เลย์มองดูเท่ห์ทั้งคนขับคนนั่งซ้อนเลยนะคะบัว เวลานั่งต้องซบแผ่นหลังคนขับ(กรณีเป็นแฟนกัน) พี่ยังไม่เคยเห็นคนที่เป็นแฟนกันซ้อนท้ายแล้วนั่งหันหน้าออกเลยคอยแต่จะหันหน้าเข้าหาความอบอุ่นตลอดนิ

พี่อยากลองนั่งดูแต่ขอเป็นระยะสั้น ๆ ทางไกลไม่เอาเพราะกลัวตกหัวฟาดพื้นแล้วจำไม่ได้ว่าตัวเองเป็นใครค่ะ...ก๊าก ๆๆ

ส่วนเสื้อเป็นเสื้อหนังก็เท่ห์แต่ถ้าให้ดีต้องมีเครื่องหมายสารพัดแบบติดโชว์ความเก๋ายิ่งเยอะ ยิ่งรก ยิ่งดี (เขาว่าอย่างนั้น) พี่มีเสื้อหนังอยู่ตัวหนึ่งชอบมากแต่ไม่เคยใส่ที่นี่ไปใส่ที่บ้านพี่สาวค่ะ ไปบ้านพี่สาวบ๊องส์ได้ไม่อายใคร...อิอิ

แน่ะ
แอบเปรี้ยวเหมือนกันนะคะ พี่หมิ้นน่ะ

เอ่อ คุณพี่คะ ถ้าหล่นหัวฟาดพื้น แล้วจำอะไรไม่ได้เพราะ ไม่สวมหมวกกันน็อค ผิดกฏหมายนะคะ ฮิ ฮิ ระวังจะโดนเค้า "โสน้าหน้า" ด้วยนี่จิ จุก อิ อิ

ที่เห็นๆ จะมีซบสองแบบนะคะพี่ แบบแนบหน้าซีกซ้ายหรือซีกขวากับแผ่นหลังคนขับ นี่คือกรณีสาวเจ้า ตัวเล็กหน่อย อีกแบบคือถ้าสาวตัวสูงยาวหน่อย ก็ซบแนบทั้งตัวเอาคางไปเกยไหล่คนขับไว้ 555 ของพี่หมิ้นจะออกมาแบบไหนน้า ถ้าซบน่ะ

แต่ว่า ตอนนี้ อย่าขัดใจ คุณพี่นุ เลยนะคะ เดี๋ยวก็ "งานเข้า" เอ๊ย "เข้างาน" คนเดียว ไม่หนุกนะคะ

บัวคะ

พี่ก็ทำนองชอบนะแต่ไม่แสดงออกแต่ไปอยู่โน่นปล่อยเลยตามเลยพี่สาวบอกได้โอกาสแล้วนี่รีบคว้าไว้ก่อน

เวลาเห็นเขาแต่งแบบครบเครื่องคลุมหน้ามิดชิดแล้วก็เหมือนอะไรก็ไม่รู้ รุ่นน้องคนนี้เคยไปเอารถวิ่งไปถึงภูเก็ต(งาน bike week ที่ป่าตอง) กับแฟนเขาด้วยค่ะ เขาเล่าว่าสนุกมากไปเรื่อย ๆ (120 กม./ชม.) ดูวิวข้างทาง (โม้หรือเปล่า) แค่ได้ยินเสียงเครื่องยนต์เขาบอกมีความสุข

ถ้าพี่ซ้อนคงอยู่ในท่ากอดเอวเอาศีรษะยันแผ่นหลังป้องกันหลับค่ะเพราะถ้าเอาหน้าแนบรับรองต้องมีเคลิ้มกันบ้างละค่ะ(ฝันหวาน)...อิอิ

ไปก่อนนะคะเดี๋ยวไม่ได้นั่งสี่ล้อไปร่วมงาน บางคนอาจจะปล่อยให้ไปสองล้อแทนค่ะ

พี่คะ
120 กม/ชม. คงจะ หูอื้อ แล้วล่ะค่ะ อาจหมายถึงการจอดชมวิวเป็นระยะๆ มั้ง อิ อิ

"ชอบนะ แต่ไม่แสดงออก" ไม่เป็นไรค่ะ แต่ "รักนะ แต่ไม่แสดงออก" ไม่ได้ละมั้ง เหอๆ

วุ๊ย พี่นุจะทิ้งพี่หมิ้นได้ลงคอเชียวเหรอ "น่ารัก ช่างออด ช่างอ้อน" ซะขนาดนี้
อย่านะๆ อย่าบอกว่าไม่จริ๊ง ไม่จริง บัวมี "ตาทิพย์" นะ สิบอกให่เด้อ

ประกาศ
ให้ฟรีชุดหนังซิ่งมอเตอร์ไซค์

เนื่องจากลูกห้ามซิ่ง แฟนห้ามเม้ง
เจ้าของอายุยาว วเรศตกรุ่นวัย ๔๘ (ขอย้ำ ๔๘) ไม่ได้ใส่มา ๓ ปีแล้ว

ใครต้องการ ไปรับได้ที่ ฮอลแลนด์

ฟรี จ้ะ ฟรี...

ขอบคุณน้องเพ็ญนะค่ะที่นำมาให้ชม
อยากไปเที่ยวนอร์เวย์จัง

บัวจ๋า สบายดีนะค่ะเห็นโปสการ์ดจากแดนไกลยังจ๊ะ

พี่หมิ้นด้วยค่ะหยีไม่ค่อยได้เข้ามาคุยเลย เป็นโรคเบื่อคอมพ์เบื่อบล็อคมากๆเลยค่ะช่วงนี้ สงสัยอากาศร้อนมากด้วยมังค่ะ

คุณไอขอบคุณมากๆค่ะที่ฝากความคิดถึงกัน คิดถึงคุณไอมากๆแต่หยีก็เพิ่งเข้ามาและเห็นคุณไอฝากความคิดถึง ...ฝากคิดถึงน้องผึ้งต่อด้วยนะค่ะ

บล็อคนี้พี่หยีเล่าเรื่องจากต่างแดนค่ะ น้องผึ้งสบายดีไหมเอ่ย?

น้องกุ้งจ๋า เป็นยังไงบ้างค่ะยังอยู่ที่ซานฟรานใช่เปล่า? เที่ยวสนุกละสิ

พี่โจ๊ก...สบายดีเปล่าค่ะโมโหร้านไทยค่ะพี่ขวัญเรือนเล่มที่แล้วมาไม่ถึง ทางร้านไทยบอกว่าหายไปทั้งลัง หยีอดอ่ายนู๋มัสเลยแย่จัง

ฉบับที่เท่าไหร่ ที่ไม่มี
จะสแกนนู๋มัสส่งให้อ่านจ้า

พี่โจ๊กก็ไปเรื่อยๆแหละ
บุญพาวาสนาตีบ ได้เป็นเจ้านายลูก
หล่อนไปสมัครทำงานเมื่อไหร่ ไม่แจ้ง มาแจ้งอีกทีว่า เขารับทำงานช่วงฤดูร้อน พอโทรไปถามฝ่ายบุคคล แหม...สาวออฟฟิศหัวเราะกรี๊ก กรี๊ก...ต่างบอกว่า หน้าตาหนุ่มเนยแบบนี้ คนแก่ต้องเอ็นดู เลยรีบรับให้ไปช่วยคนแก่เก็บกวาดบ้าน

ทุกวันนี้ก็คุมงานล้นมือ
(นางงามสามตำแหน่ง)
ตกเช้าไปทำงาน
ตกบ่ายหอบงานมาทำต่อที่บ้าน
ตกบ่ายแก่ ทำกับข้าว
ตกเย็นไปฟิตเนส ไปโยคะ
ตกค่ำเขียนนิยาย พร้อมกับแจ๊ดกับเพื่อน บางคนโทรมาตอนแจ๊ด ตอนเขียนนิยาย...แล้วก็ดูทีวีไปด้วยนะ
ตกดึกนอนซุกตัวข้างคนนอนกรน
แถมละเมอเป็นรหัสเอทีเอ็มของตัวเองให้พี่โจ๊กจดไม่ทันด้วย
เช้าขึ้นมา...ตื่นอีกแล้ว

เสาร์บางทีต้องไปทำกับข้าวไทย บุฟเฟต์ห้าสิบคนขึ้นไป
อาทิตย์ ปาร์ตี้ค่ะปาร์ตี้...แฟนนิยายมาหา ตรึมค่ะ มาแอบตะล่อมถามตอนจบแบบหนูบัว แต่ไม่หลงกลลล

นี่ยังไม่รวมสอนคอมพิวเตอร์ให้คนแก่ กับพาคนแก่รวยนั่งรถ eat air
แถมแกให้ขับเฟอร์รารี่สีแดงแปร๊ดของแก พาแกไปซิ่งด้วยนะ...

ชีวิตนี้ เป็นอีแจ๋ว ให้คนแก่จริงๆ

แต่มีเวลาคุยเจ๊าะแจ๊ะกับนายช่างนะ
หล่อนยังชงกาแฟ กับน้ำส้มมาเสิรฟที่เตียงทุกเช้า...

รำคาญหรือยังจานเพน...งั้นไปล่ะ

หยีคะ

โอ้โฮ!...หยีหายไปนานเลยค่ะ หลาย ๆ คนคิดถึงโดยเฉพาะลูกแม่โดมนะคะ

หยีเป็นโรคเบื่อบล็อก เบื่อคอมพ์ไม่เป็นไรค่ะ อย่าเบื่อพี่แบบสามคนเค้าเบื่อเลยนะคะ...ฮือ ๆๆ (ล้อเล่น)

ลองหยีกลับมาบ้านแล้วรับรองเดี๋ยวต้องมีเมนูเด็ด ๆ ทั้งคาว หวานให้พี่ต้องน้ำลายหยดอีกครั้งแน่ ๆ จะรอดูนะคะ

******
เพ็ญ บัว และลูกแม่โดมคะ

เมื่อวานบรรยากาศงานเป็นกันเองดีมากค่ะ มีรถมาร่วมงานประมาณ 14 คัน สวย ๆ ทั้งนั้นเลย พี่ไปยืนมองมีน้องเจ้าของรถคันหนึ่งเขาบอกพี่อยากลองดูหน่อยไหม พี่ก็เลย "ปีน" ขึ้นไปนั่งเล่น น้องเขาเปิดเพลงจากเครื่องเสียงให้ฟังด้วยค่ะ

พี่นั่งได้สักพัก he บอกลงมาได้แล้วเดี๋ยวติดใจขึ้นมาพี่เค้าลำบากใจเพราะไม่ถนัด ไม่สามารถจัดให้ได้ อีกอย่างแพงด้วยค่ะ

พี่เค้าบอกกลัวตรงมอเตอร์ไซค์ทำหล่นน่ะค่ะ (ดีใจหรือเสียใจหนอ)

ใครเบื่อใครคะพี่หมิ้น
(ล้อเล่นนนน)


:))

ลูกแม่โดมคะ

จ๊ากกก...เจอเนียงละออย้อนให้ซะแล้ว ไม่นะไม่เบื่อ...อิอิ

วันนี้เพ็ญกับบัวคงไปเล่นหุ้นกันอยู่หรือเปล่า แต่สังเกตดูเพ็ญกับบัวจะงานประจำเยอะนะคะ นี่ถ้าเพ็ญเป็นผอ.สงสัยเข้ามาคุยได้อาทิตย์ละครั้ง...555 (เอาเถิดนานแค่ไหนก็จะรอ ร้อ รอ)

บัวคะ

ไปปล่อยปลากับเขาหรือเปล่า เห็นมีคนภูเก็ตปล่อยปลากันค่ะ

แต่ถ้าเป็นปาท่องโก๋ภูเก็ตอย่าปล่อยเด็ดขาดนะคะ ต้องรีบเอาเข้าปากตามด้วยโอวัลตินค่ะ..อาหย่อยสุด ๆ