รักเก่าๆ เรา "ม่ายอาวค่ะ" อิ อิ

ลืมไปแล้วนะเนี่ย คุณไอความจำดี๊ ดี คุณเพ็ญก็สามารถนะ หามาลงจนได้

แปะๆๆๆ แฟ้มบุคคลขอปรบมือให้ค่ะ 555

สวัสดีค่ะ
โอ้โฮ ไม่ทัน เน็ต ไฮสปีด ทางภูเก็ต เปิดดูก่อน คนอัพบล็อกอีกค่ะ

นำเพลง นี้มาให้พี่ไอค่ะ แต่อย่างที่คุณบัวว่า นะคะ รักเก่าๆ ก็ลืมๆ ไปก็ๆได้

น้องกุ้ง แสดงว่า พี่อยู่เมืองไทย ก็นอน ตารางเมกา พออยู่เมกา ก็ใช้ตารางเมืองไทยอะดิ

ขอบคุณมากๆนะคะน้องเพ็ญ
พี่ไอไม่ได้ฟังเพลงนี้ตั้งนานแล้ว
นึกถึงสมัยเป็นเด็ก... Puppy Love!!
มีความสุขค่ะ


:))

เพ็ญคะ

ตามใจแฟนบล็อกจังเลย เดี๋ยวเคยตัวกันนะคะ เวลาอัพบล็อกต้องทำเพลนเสนอหุ้นส่วนหรือเปล่า หุ้นส่วนคนนี้ใจดี...อะไรก็ได้นิ

เพลงนี้คลับคล้ายคลับคลาว่าฮิตเมื่อนานมาแล้วนะคะ พอได้ฟังแล้วร้องอ๋อ!...เลยค่ะ

เพ็ญคะเด็กนักเรียนสมัยนี้ไม่เหมือนเมื่อก่อนค่ะ ชอบดูดารา ดู คอนเสิร์ต

วันก่อนเพื่อนเล่าเรื่องลูกให้ฟัง บอกว่าไปดูเป้(อารักษ์) ที่ศูนย์การค้าแห่งหนึ่ง เขาจัดในที่แคบ ๆ คนเบียดกันแน่น เขาเองก็อยากเห็นเพราะดูละครฮิตที่จบไปแล้ว ตอนแรกยืนอยู่ห่าง ๆ เผลอหน่อยเดียวโดนแฟนคลับดันจนไปยืนอยู่หน้าเวที

เขาเล่าให้ฟังว่าพอเป้มา คนก็กรี๊ดดังจนแก้วหูเธอแทบแตก และนานด้วยจนพิธีกรบอกว่าพอแล้ว ๆๆ อยากฟังเสียงพี่เป้หรือเปล่า เมื่อนั้นแหละคนดูถึงเงียบกริบ

เขาบอกพิธีกรพูดว่าโอโห..แฟนคลับมีมาหลายรุ่น ดีนะที่ไม่บอกว่ารุ่นป้าเป้ก็มา พี่ฟังยังขำว่าถ้าเป็นพี่ ๆ ก็เขินเหมือนกันนะ เพื่อนเล่าต่อว่าสักครู่ไฟดับกระทันหัน พอไฟมาเป้ก็หายไปแล้ว เขาบอกไม่รู้เป็นแผนกลับก่อนเวลาหรือเปล่า

******
ลูกแม่โดมคะ

ทำไมจำเนื้อเพลงแม่นจังเลยคะ
ไอกับพี่เหมือนกันเลย...โอ้ puppy love!!

Oh my love for the first time in my life
my mind can feel...

******
บัวคะ

ขอบคุณค่ะคุณครูบัว
หนูจะท่องจำให้แม่นเลยค่ะ
ว่าแต่ถ้าหนูท่องสระไอไม้ม้วนได้คล่องแล้วจะมีรางวัลให้หนูไหมคะ

จากหัวหน้าชั้น A1/1

ยังไง ๆ ก็บราวนี่ค่ะ..อิอิ

******
น้องกุ้งคะ

ทำอะไรไว้ที่บล็อกตัวเอง สารภาพมาซะดี ๆ ค่ะ

วันนี้นอนดึกจังนะคะพี่หมิ้น

:))

อรุณสวัสดิ์ค่ะ
พี่หมิ้นคะ บางบล็อกไม่ต้องเสนอหุ้นส่วนค่ะ แต่ส่วนใหญ่ หุ้นส่วนจะช่วยตรวจตัวสะกดค่ะ ได้ทั้งไทย เทศ

ส่วนใหญ่เราจะว่างตรงกันเวลาประมาณ บ่ายๆค่ะ คราวนี้เผอิญว่าคุณบัวเข้ามาตอนที่เพ็ญอัพบล็อกเสร็จพอดี

พี่หมิ้นพูดมาเลยนึกออกว่า เมื่อวันอาทิตย์ เป้ กับ อั้ม ที่เขาเล่นละครคู่กัน จะมาโชว์ตัวที่ นคร เพ็ญ ออกไปธุระ ก็ตั้งใจว่าจะขี่มอไซค์ผ่านไปดู แต่ไปเจอ่ฝน เลยรีบกลับบ้าน ใช้อีกเส้นทางหนึ่งลืมไปเลยค่ะ แต่เพื่อนน้องสาวบอกว่าไม่โชว์เพราะเจอฝนตกหนัก แต่เด็กก็ไปรอดูกันเยอะนะคะ อย่างว่าละค่ะ เด็กก็ดูพวกคลิปหลุด เล่นเกม ฟังเพลง ไม่ค่อยได้ชื่นชมกับธรรมชาติ

พี่หมิ้น หมายเลข A1 ใครเป็น เบอร์ ๒ ละคะ

พี่ไอคะ วงสิชล รู้สึกว่า ขึ้นเวทีพันธมิตรด้วยนะคะ

คุณบัว พี่หมิ้น พี่ไอ และคนอื่น มีคนเขาถามมาว่า ถ้าจะเปิดร้านขายส่ง สินค้าพวกกิฟช็อบ ที่ตลาดวโรรส เชียงใหม่ คิดว่า จะเวิร์คหรือเปล่าคะ หรือถ้าเป็นสินค้าอื่น น่าจะเป็นอะไรดี ในเศรษฐกิจอย่างนี้

เพ็ญคะ

A2 น่าจะเป็นบัวนะคะ...อิอิ

พี่เคยแกล้ง ๆ ติดต่อเอาดารามาในงาน ๆ หนึ่งนะคะ เห็นค่าตัวแล้วขนลุกเลยค่ะ ทำไมถึงแพงขนาดนั้นก็ไม่รู้ นี่ละน๊าโบราณว่ามีรูปเป็นทรัพย์และน้ำขึ้นให้รีบตัก เดี๋ยวนี้เขาแข่งกันแต่งตัวโป๊ มีรายหนึ่งถามเลยว่าจะให้แต่งตัวแบบไหน ยิ่งโป๊ยิ่งแพงค่ะ พี่ว่าเป็นค่านิยมที่เพี้ยน ๆ ไปมากเลยนะคะ

ตลาดวโรรสพี่เห็นขายของกินมากกว่าของใช้นะคะ แต่พี่ไม่ทราบว่าจะออกความคิดเห็นอย่างไร เพราะถ้าเป็นพี่ ทำเล และความต้องการด้านการตลาดไม่น่าประสบความสำเร็จนะคะ ดูอย่างไนท์บาร์ซาร์พี่ไปบางทีเหงาหงอยไปมากค่ะ

******
ลูกแม่โดมคะ

เมื่อคืนก่อนปลื้มค่ะ พี่ทำกระท้อนลอยแก้วให้พี่นุทาน
สืบเนื่องจากมีคนเอากระท้อนมาให้เยอะมาก พี่เป็นคนไม่ทานเปรี้ยวพี่เลยเอามาลอยแก้วประมาณ 10 ลูก

เริ่มทำตั้งแต่กลับบ้าน ทีนี้กระท้อนต้องอาศัยแช่น้ำเกลือเพื่อไล่ความฝาดและสกัดความเปรี้ยวออกบ้าง ผ่านไป 1 ชั่วโมงชิมดูก็ยังฝาด ๆ อยู่ เลยแช่เอาไว้อีกประมาณ 45 นาทีก็ใช้ได้ค่ะ

ทีนี้ถ้าจะให้อร่อยหลังจากเอาน้ำตาลที่เคี่ยวแล้วใส่ในกระท้อนก็ต้องเอาไปแช่เย็นเสียก่อนและให้เข้าเนื้อค่ะ มันเลยใช้เวลารอคอยนานค่ะ พี่เลยแวะมาบ้านเพ็ญก่อนค่ะ

พอได้ที่เอามาเสริฟพร้อมน้ำแข็งทุบ ๆ ทีนี้ทานได้ทานดีเลยค่ะ พี่นุบอกว่ายังเหลืออีกตั้งหลายลูกทำให้หมดเลยนะจ๊ะอร่อย...555

ตอนเช้าพี่เอาใส่กล่องมาให้เพื่อน ๆ ที่ทำงานทาน เขาต่างยกนิ้วให้บอกอร่อย ๆๆ....พี่ละเป็นปลื้มยิ่งนัก

A2 ให้คุณบัวหรือคะ

เพ็ญก็กำลังคิดอยู่เหมือนกันค่ะ พี่หมิ้นว่าจะทำยังไงกับกระท้อนที่บ้าน สองสามต้นที่ตอนนี้มันกลายเป็นกระท้อนเปรี้ยวหมดแล้ว คิดว่าน่าจะทำแช่อิ่ม ลอยแก้วก็น่าสนใจดีนะคะ แต่ไม่รู้ว่าจะสามารถหรือเปล่า

กระท้อนลอยแก้วมาแรงแซงวุ้นกะทิ!!!

ไม่อยากจะคุยเลยค่ะพี่หมิ้น...ว่าหนูเคยทำด้วยนะ
ทำกระท้อนลอยแก้วกันในที่ทำงานนี่ล่ะค่ะ
มีหม้อหุงข้าวมาใช้ต้มน้ำตาล มีกาละมังมาแช่น้ำเกลือ
ลงแขกคว้านเม็ดแล้วก็ตัดแต่งเป็นดอก ลูกหนึ่งก็ได้สองดอก
น้ำตาล เกลือ พี่ๆเค้าประมาณสัดส่วนให้ค่ะ
เรื่องขยำน้ำเกลือ ต่างคนต่างทำเองค่ะ ทานแล้วสนิทใจดี
ทำเสร็จก็ใส่กล่องกลับไปแช่ตู้เย็นบ้านใครบ้านมัน
เย็นวันรุ่งขึ้นก็...อร่อยชื่นใจ

นี่ขนาดไม่อยากจะคุยนะคะพี่หมิ้น ยาวเหยียดซะขนาดนี้

:))

ลูกแม่โดมคะ

โอ้โห! แปลงสถานที่ทำงานเป็นห้องครัวซะแล้ว

น่าสนุกนะคะ ยามมีเอี่ยวด้วยหรือเปล่าคะ?

******
เพ็ญคะ

เริ่มทำเลยค่ะ ไม่ยากค่ะ พี่ไม่เป็นโล้เป็นพายยังทำได้เล๊ย
เตรียมน้ำเกลือไว้ 2 กะละมัง ใบแรกเอาไว้จุ่มกันผิวกระท้อนดำ อีกใบเข้มข้นหน่อยเอาไว้แช่ ระยะเวลาประมาณว่าเราชิมดูแล้วไม่ฝาดก็โอเคค่ะ

เคี่ยวน้ำตาลให้เหนียว ๆ หน่อยทิ้งไว้ให้เย็นแล้วราดลงไปบนกระท้อนที่เราบีบ ๆ คั้น ๆ จากน้ำเกลือน่ะค่ะ
ขั้นตอนนี้อย่าหมั่นเขี้ยวมากนักเดี๋ยวกระท้อนเละค่ะ เสร็จแล้วเอาไปแช่ตู้เย็น...ทีนี้ละอย่าให้เซด

ครัวพี่ไม่มีรูปประกอบนะคะ ต้องจินตนาการเอาเองค่ะ...ก๊าก ๆๆ

******
บัวคะ

ไม่ต้องอ่านเม้นท์นี้นะคะ...เขินค่ะ
ทำเป็นรู้ดี...เฮ้อ!

งานนี้ รปภ.ไม่มีเอี่ยวค่ะพี่หมิ้น
เพราะกระท้อนลอยแก้วไม่ส่งกลิ่นรบกวนเพื่อนบ้าน

น้องเพ็ญลงมือทำตามพี่หมิ้นเลยค่ะ
แล้วอย่าลืมเอาไปให้นักเรียนชิมให้ถ้วนหน้านะคะ
ของอร่อยเราต้องเผื่อแผ่กัน...

จำได้ว่าคุณบัวชอบแบบเปรี้ยวๆ(ปาก)
ใส่ซีอิ๊วน้ำตาลแล้วก็พริกป่น
แช่ตู้เย็นไว้ทานได้


****
ลูกแม่โดมชอบทั้งสองแบบเลยค่ะ


:))

หวัดดีค่า

โอ๊ย เม้นท์กันยาวเหยียดเลย แค่หนีไปอบรม (ที่นิสัยไม่ดี) มาครึ่งวันเองนะเนี่ย

พี่หมิ้นคะ บัวอ่านค่ะ อ่าน ช่วยตรวจทานตามหน้าที่ไงคะ

แต่ขออนุญาตเกทับหน่อยได้มั้ยคะว่า กระท้อนลอยแก้วน่ะเสร็จหนูและทีมงานไปตั้งแต่เมื่อวันอังคารแล้วค่ะ 555
อันเนื่องมาจากเมื่อวันจันทร์เพื่อนรุ่นพี่ที่ "ทราบ" และ "ซึ้ง" ดีว่าบัวชอบผลไม้เปรี้ยวๆ ทุกชนิด เอากระท้อนพันธุ์ "อีล่า" ซึ่งลูกโต เนื้อหนา เม็ดปุยฟู ( 2 ลูกน่ะเกือบกิโลครึ่งเชียวนะคะ) มาฝากพร้อมกับทำหน้าตาประมาณอยาก "ร่วมด้วยช่วยกิน" ก็เลย "จัดให้" เรียกว่า 1 ลูก ทาน 5 คน ยังจุกเลยค่ะ อิ อิ

(ป.ล. แต่บัวไม่คว้านแบบคุณไอหรอกนะพี่หมิ้น ช้าไป บัวใช้มีดสับๆ เหมือนที่เขาทำทรงเครื่องน่ะ อันนี้ก็ขอคุยว่าน้ำหนักมือพอเหมาะ แล้วก็สับแม่นค่ะ ชิ้นจะเท่าๆ กัน แล้ว พร้อมที่จะขาดเมื่อเอาช้อนตัดค่ะ คริ คริ)

ช่วงนี้ไม่ทำบราวนี่ค่ะ พี่หมิ้น ที่เพิ่งทำแจก+กินเองคือ (Yummy) Apple Crumble ค่ะ

ต่อด้วยบัวเพิ่งส่ง เค้กกล้วยยยยยหอมมมมมม ไปให้คุณเพ็ญ 3 ปอนด์ ส่วนรสชาติจะเป็นยังไงต้องถามคุณเพ็ญเอาเอง นะคะ ฮิ ฮิ

คุณเพ็ญก็บอกตามตรงได้นะคะ ไม่ต้องเกรงใจ (กันมั่งเลย) หุ หุ

โครงการวันหยุดนี้ มี บัตเตอร์เค้ก ฟรุตเค้ก เค้กกล้วยหอม (อันนี้น้องให้กล้วยมาอีกแระ เขาตั้งไหว้ทุกวันพระน่ะค่ะ หวีเบ้งเลย)
พี่หมิ้น สนใจอย่างไหนบ้างมั้ยคะ
* * * * * * * * * * * * * *

คุณเพ็ญคะ

กระท้อนเยอะ มีอีกวิธีหนึ่งที่ง่ายมากๆ ไม่ยุ่งยากในการรับประทานค่ะ อร่อยด้วย
วิธีปอกเปลือก+แช่น้ำเกลือ เหมือนที่พี่หมิ้นว่านะคะ ถ้ากระท้อนบ้านก็แช่นานหน่อย เพราะรสฝาดเยอะ แล้วเอามาสับๆ แบบที่บัวว่า (ถ้าไม่ถนัดก็เอามีดกรีดๆ ก็ได้ค่ะ) เอาจุ่มน้ำเกลืออีกรอบ เอาขึ้นมาสะเด็ดน้ำหน่อย แล้วใช้มือกดด้านบน-ล่าง พร้อมๆ กันนะคะ ที่เราสับไว้จะแบะออก เอาใส่ชามก้นลึกหน่อยรอเลยค่ะ
หันไปปรุงน้ำราดนะคะ
ซีอิ๊วขาวเยอะหน่อย (ธรรมดานะคะ ไม่ต้องเห็ดหอม) + น้ำตาลทราย + พริกแห้งป่น คนๆๆๆๆ ให้น้ำตาลละลายเกือบหมด ชิมๆ ให้เค็มหวานเข้มข้นพอดี เผ็ดพอประมาณ ราดลงไปให้ทั่วๆ เลยค่ะ อร่อยเหาะค่ะ

* * * * * * * * * * * * * * *

คุณไอคะ

บัว "นับถือ" จริงๆ นะเนี่ย สารพัดของกินอร่อยๆ แต่คุณไอยัง "ผอม" อยู่ได้น่ะ สุดยอด

* * * * * * * * * * * * * * *
หนูกุ้ง
จะอยู่อเมริกาจนถึงเมื่อไหร่จ๊ะ

* * * * * * * * * * * * * * *

คุณเพ็ญคะ
เพื่อนบัวเคยเปิดร้านที่ไนท์บาร์ซาร์ ยังต้องเลิกกิจการเลยค่ะ

แต่บัวไม่ทราบว่าตลาดวโรรสเขาปรับปรุงอะไรบ้างหรือเปล่านะคะ
น้องคนที่อยากเปิดร้านเขาคงศึกษาข้อมูลบ้างแล้วมั้งคะ

เดี๋ยวจะลองทำตามสูตรคุณบัวบ้าง
ที่ผ่านมาไม่เคยแช่น้ำเกลือเลยค่ะ
บางครั้งก็เจอแบบฝาดๆเหมือนกัน

:))

คุณไอค้า
สวนทางกันกลางอากาศเนอะ

ถ้าพันธุ์ "ปุยฝ้าย" หรือ "อีล่า" ไม่ต้องแช่น้ำเกลือนานหรอกค่ะ มไค่อยฝาดอยู่แล้ว นอกจากยังสดอยู่มากเท่านั้น

บัวคะ

มาบอกช้าไป 24 ชั่วโมงเองค่ะ(ไม่มากเนอะ) เพราะพี่ได้เอากระท้อนที่เหลือมาทำแบบลอยแก้วหมดเกลี้ยงแล้วค่ะ หากจะทำแบบบัว(ซึ่งก็น่าสนใจค่ะ) พี่ต้องไปหาซื้อกระท้อนมาใหม่ซิคะ

ลูกแม่โดมต่อให้ทานเป็นพายุก็ไม่อ้วนค่ะ เพราะออกกำลังกายสม่ำเสมอ มีวินัยในตัวเอง อย่างนี้ต้องยกนิ้วให้

คุณบัว พี่หมิ้นคะ

ชมซะเขินไปเลยค่ะ
คุณบัวสิคะพี่หมิ้น...ออกกำลังกายก่อนไปทำงานทุกวัน

กระท้อนถ้าเนื้อแดงๆจะมีรสฝาด
ส่วนที่เนื้อขาวๆจั๊วะๆ ไม่ฝาดใช่หรือเปล่าคะคุณบัว

:))

พี่หมิ้นคะ
ทำลอยแก้วน่ะ "ดี" แล้วค่ะ ก็พี่นุ "ชอบ" นี่นา ใครอื่นก็ไม่สำคัญเท่าหรอกค่า

คุณไอคะ

คงงั้นมั้งคะ บัวไม่แน่ใจนะ หลังๆ มานี่ เจอแต่กระท้อนพันธุ์ ไม่เจอกระท้อนห่อ หรือกระท้อนบ้านเลยค่ะ แต่ก็เห็นว่าเนื้อหนา (ชอบค่ะ ไม่ชอบเม็ด) เป็นสีอ่อนมากๆ ค่ะ

แหะๆ พี่หมิ้นขา ก็หนูไม่รู้ว่าพี่หมิ้นจะแอบไปดูบล็อคด้วย ก็เลยลงรูปนั้นลงไปค่ะ แหะๆ แบบว่าหนูคิดว่ามันแปลกดีง่ะ หวังว่าพี่หมิ้นคงไม่โดนตากุ้งยิงนะคะ

พี่เพ็ญขา ถูกต้องแล้วค่ะ กุ้งเป็นประเภททำตรงข้ามกับชาวบ้านอะค่ะ แหะๆ

พี่บัวขา ตอนแรกก็ว่าจะอยู่สามเดือน แต่ตอนนี้ชอบที่นี่ค่ะ เลยกะจะอยู่หกเดือนเลยค่ะ กลับประมาณ พย. ค่ะ น้องสาวจะได้มีเพื่อนอยู่ด้วยค่ะ

อ้อ สารภาพค่ะ เพลงนี้กุ้งไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยค่ะ เพิ่งมาได้ยินตอนนี้แหละ เพราะดีนะคะ

สมัยนั้นน้องกุ้งอาจจะยังไม่เกิด
หรือไม่ก็ยังเป็นเด็กอนุบาลอยู่

:))

๐๐๐๐๐๐
วันนี้ดีจริง
๐๐๐๐๐๐

จะได้หยุดยาวห้าวันแล้ว
ขอบคุณท่านนายกฯมาร์ค


:))

น้องกุ้งคะ

เพลงข้างบนเก่ามากค่ะ น่าจะยังไม่เกิดเพราะพี่เองก็ยังเด็กมากค่ะ แต่ที่รู้เพราะความจำเป็นเลิศค่ะ...อิอิ
เคยเห็นไหมคะ ส.ว.หลงตัวเองน่ะค่ะ...555

******
ลูกแม่โดมคะ

ของทานเล่นจำพวกกระท้อนราดพริก หรือ มะกอกยำอะไรพวกนี้เมื่อก่อนต้องไปหาซื้อแถวบางลำพู มีหลายร้านแต่ที่เด็ดสุดอยู่ตรงหัวมุมใกล้ ๆ สหกรณ์พระนครเนอะ

บางครั้งพี่กลับบ้านช้าก็ไม่ใช่อะไรหรอกค่ะต้องเดินจากโรงเรียนเพื่อมาซื้อให้บรรดาพี่ป้าน้าอาที่บ้านเป็นประจำค่ะ แต่พี่ไม่ทานค่ะเพราะไม่ว่าจะทานมาก ทานน้อย ท้องเสียค่ะ

วันนี้วันศุกร์แล้ว พรุ่งนี้เริ่มต้นหยุดยาวพี่สองคนจะไปเที่ยวบ้านเพื่อนพี่นุที่ปราจีนบุรีค่ะ ค้างหรือไม่ค้างยังไม่สรุปค่ะ แต่จะไปดูเขาแปรรูปอาหารที่สวนของเพื่อนพี่เค้าค่ะ

ไม่รู้ติดใจอะไรจะให้พี่ไปดูว่ามีอะไรบ้างที่เขาแปรรูปกระท้อนน่ะค่ะ

******
บัวคะ

พี่เห็นความเอื้ออาทรของบัวและเพ็ญ พี่ดีใจนะคะที่พี่ก็เป็นส่วนหนึ่งของบล็อกนี้ที่มีแต่คนน่ารัก มีน้ำใจ มีมิตรจิตร มิตรใจซึ่งกันและกันค่ะ

นึกว่าแปรรูปหน่อไม้ซะอีกค่ะพี่หมิ้น
แต่แถบนั้นก็มีกระท้อนเยอะแถมมีชื่ออีกตะหาก

ทานเผื่อน้องๆด้วยนะคะพี่หมิ้น
ขอให้พี่หมิ้นพี่นุมีความสุขในวันหยุดนี้ค่ะ

:))

ปกติกุ้งก็ชอบฟังเพลงเก่าๆนะคะ เพราะครอบครัวกุ้งรักเสียงเพลงทุกคนค่ะ ฟังได้ทุกเพลง ทุกแนว

แถมยังชอบร้องคาราโอเกะด้วยค่า หุหุ

น้องกุ้งคะ

ดีค่ะรักในเสียงเพลง คนไม่มีดนตรีเขาบอกเป็นคน "ชอบกลนัก" ยิ่งถ้าใครฟังดนตรีไม่เห็นเพราะ เขาบอกว่า "เขานั้นเหมาะคิดกบฏ" เลยด้วยซ้ำไปค่ะ

ชอบเวลาที่น้องกุ้งเลือก e-mo มาประกอบคำพูด เข้ากันได้ดี
พี่นึกเอาเองว่าคนที่คิดตัว e-mo นี่ลึก ๆ แล้วคงจะเป็นคนยียวนกวนอารมณ์พอสมควรนะคะ

******
ลูกแม่โดมคะ

ที่สวนเพื่อน he คนนี้เขามีหลากหลายมากค่ะ ทั้งทุเรียน มังคุด ขนุน ค่ะ แต่ที่ปลูกมากที่สุดคือกระท้อนค่ะ

บ้านเขาผลิตสินค้าส่งขายในกลุ่มของโอทอปด้วยค่ะ พี่เคยทานกระท้อนกวนเขาทำเหมือนท๊อฟฟี่อร่อยมากค่ะ

เขาเคยเล่าให้ฟังว่าผลไม้ของเขาให้ประโยชน์แม้กระทั่งเปลือก เช่นเปลือกมังคุด เปลือกทุเรียนก็เอาไปใช้งานต่อได้อีก ขนาดซังขนุนยังเอาไปกวนขายได้อีกค่ะ

เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยมีหน่อไม้แล้วค่ะ เพราะราคาไม่ดี แต่ถ้าเป็นไผ่ตรงเขายังมีตัดขายอยู่บ้างค่ะ

บ่ายอย่างนี้มีของว่างอะไรทานคะ
วันนี้เจ้านายสั่งทับทิมกรอบมาให้ทานค่ะ

คิดถึงทุก ๆ คน

ไผ่บางต้นก็ไม่ "ตรง" นะคะพี่หมิ้น อิ อิ

แต่ถ้าอยากทาน "หน่อไม้ไผ่ตง" ละก็ที่แถวเกาะนี้ ยังมีให้ทานตรึมค่ะ

พี่หมิ้นทานทับทิมกรอบเผื่อน้อง
ๆด้วยนะคะ เบิ้ลเลยค่ะ!!!
วันนี้ที่ทำงานไม่มีของว่างค่ะ มีแต่หมูยอ แหนมเนืองมาขาย
หยุดยาวอย่างนี้แม่บ้านต่างก็ตุนกันยกใหญ่

ทริปปราจีนบุรีของพี่หมิ้นน่าสนุกนะคะ
แค่นึกถึงผลไม้สดๆ ทุเรียน มังคุด ก็อยากไปด้วยแล้วค่ะ
ยังไม่พูดถึงแบบแปรรูปอย่างกระท้อนกวน ฟังดูน่าทานนะคะเปรี้ยวๆหวานๆ

วันนี้หนูได้กระท้อนมาแล้วค่ะพี่หมิ้น
ตั้งใจจะทำสูตรคุณบัว ฟังที่เล่าแล้วเปรี้ยวปาก
ส่วนลอยแก้วชอบทานนะคะ แต่ตัดใจค่ะ
น้ำเชื่อมเค็มๆหวานๆเปรี้ยวๆก็ต้องทานจนหมดแน่ๆ

****
พี่หมิ้น คุณบัว คุณเพ็ญ คุณหยี เที่ยวให้สนุกมีความสุขในวันหยุดนะคะ
ส่วนน้องกุ้งมีวันหยุดและมีความสุขทุกวันอยู่แล้วเนอะ

:))

หวัดดีครับแวะมาเที่ยวเจอกันอีกแล้วเพลงเพระมากหาตั้งนานชอบมากขอบคุณ ตอนนี้ความรักมันกัดกินใจฟังไปร้องให้ไป จังหวะพอดีพิมจะรู้มัยเนี่ย

เพราะมากค่ะ

กลุ่มเพื่อน ๕.๖๓ โรงเรียนอุตรดิตถ์ ขอเชิญเพื่อนๆ ทุกท่าน ร่วมงาน ๑๐๐ ปี โรงเรียนอุตรดิตถ์ วันที่ ๑๑-๑๒ ธันวาคม ๒๕๕๒

แล้วรู้หรือยังล่ะ "วันใดขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก"
อยากบอกอะไรก็จะรับรู้ไว้...ว่าฉันก็เป็นเหมือนเธอ..
อยากบอกให้เธอได้รู้ไว้เธออยู่ในใจฉันเสมอไม่เคยลืม
เวลาเจอก็ดีใจถึงแม้ว่าไม่ได้พูดได้คุยกับเธอก็ตาม
แต่อยากให้รู้ว่า "ยังรัก" เสมอ เช่นกัน