"ติดข้างนี้ เพราะเป็นเข็มที่แฟนให้"

เมื่อปี ๒๕๓๐ เป็นวาระเฉลิมพระชนมพรรษา ๕ รอบพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยดำริจัดสร้างเข็มพระเกี้ยว ในลักษณะเดียวกันกับเข็มวิทยฐานะ โดยใช้วัสดุเป็นทองคำ ขึ้นทูลเกล้าฯ ถวายเป็นของเฉลิมพระขวัญในวาระดังกล่าว ที่ด้านหลังของเข็มนี้ มีจารึกว่า "ชาวจุฬาฯ ขอถวายไว้ด้วยความภักดียิ่งชีวิต"

เวลาต่อมา เมื่อถึงใกล้งานพระราชทานปริญญาบัตรในปีถัดมา มีโทรศัพท์มาสอบถามว่า "เข็มที่จุฬาฯได้ทูลเกล้าฯถวาย หากจะทรงประดับเข็มดังกล่าวนั้น จะประดับได้ที่ใดบนฉลองพระองค์"

ศาสตราจารย์ (พิเศษ) ธงทอง จันทรางศุ ผู้รับผิดชอบในการจัดสร้างเข็มที่ทูลเกล้าฯ ถวายนั้น ได้ตอบไปว่า เข็มนั้นลักษณะเดียวกันกับเข็มวิทยฐานะ ซึ่งรัชกาลที่ ๖ ทรงบัญญัติให้ประดับทางอกเสื้อข้างซ้าย แต่สำหรับเข็มดังกล่าว มิได้มีระเบียบใดๆ กำหนด หากจะทรงประดับ ณ ที่ใด สุดแต่พระราชอัธยาศัย

เมื่อถึงงานพระราชทานปริญญาบัตร ผู้เฝ้าทูลละอองธุลีพระบาทก็ได้เห็นเข็มพระเกี้ยวทองคำ ที่ทูลเกล้าฯ ถวายนั้น อยู่บนฉลองพระองค์เบื้องขวาภายหลังเสร็จสิ้นการพระราชทานปริญญาบัตรแล้ว พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวประทับ ณ ห้องรับรอง หอประชุมจุฬาฯ มีพระราชดำรัสว่า

"เข็มวิทยฐานะนั้น ระเบียบกำหนดให้ประดับด้านซ้าย แต่เข็มนี้ (ทรงชี้ไปที่เข็ม) ติดข้างนี้ เพราะเป็นเข็มที่แฟนให้"

และนับแต่นั้นต่อมา ทุกครั้งที่เสด็จพระราชดำเนินมาพระราชทานปริญญาบัตรแก่บัณฑิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ก็จะทรงประดับ "เข็มที่แฟนให้" มาด้วยเสมอมิได้ขาด นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณต่อชาวจุฬาฯ ที่ยังคงเป็นที่จดจำตราบจนทุกวันนี้

(สรุปจากบทความของศาสตราจารย์ (พิเศษ)ธงทอง จันทรางศุ ในนิตยสารจามจุรี ฉบับ ตุลาคม - ธันวาคม ๒๕๔๙)

อนึ่ง เข็มที่แฟนให้ ทรงหมายถึงเข็มสถาบันของผู้มอบ ที่ใช้เป็นเครื่องหมายแทนใจของผู้ที่มีความรักต่อกัน ธรรมเนียมเช่นนี้ มีตัวอย่างเคยปรากฎเมื่อครั้งรัชกาลที่ ๖ พระราชทานเข็มเครื่องหมายกรมทหารราบเบา เดอรัม (จัดทำขึ้นใหม่ด้วยอัญมณี) อันเป็นกรมที่ทรงเคยประจำการ แก่พระนางเจ้าสุวัทนา พระวรราชเทวี