|
|
สู้มะเร็งผ่านข้ามปี - ขึ้น ลง ขึ้น ลง
ผ่านไปแป๊บๆ เข้าปีใหม่ และผ่านเข้าสู่เดือนกุมภาพันธ์อย่างรวดเร็ว
อั๊พเดทล่าสุดแค่เดือน ตค.เพราะตอนนั้นหาทางออกแทบไม่เจอจริงๆ
หลังจากนั้นไม่นาน ก็อ้อนวอนหมอให้ทำอะไรสักอย่าง สุดท้ายหมอก็
ผ่าตัดเปิดหน้าท้องเพื่อขับถ่าย และผลการผ่าตัดก็ผ่านไปได้ด้วยดี
จริงแล้วก่อนการผ่าตัด นนได้โทรหาหมอเจ้าของไข้ หมอบอกว่าทำ
อะไรมากกว่านี้ทั้งฉายแสงคีโม ผ่าตัดอะไรไม่ได้อีกแล้วนะ
นนแทบจะร้องกรี๊ดออกมาในที่ทำงานแต่ก็ต้องอดทน สรุปคือวัีนนั้น
ก็รอดพ้นไปไม่มีใครรู้ว่านนเครียดกับเรื่องอะไรอยู่ ฮ่าฮ่า
แล้วก็มีเรื่องแผลที่บั้นท้าย ที่สุดท้ายเราก็รู้ว่ามันคล้ายฝีคัณฑสูตร
ซึ่งตรงนี้หมอไม่ได้ผ่าออกให้ แต่ใช้เวลาตั้งแต่ตอนที่เข้ารพ.คราวนั้น
ล้างแผลทุกวันและรอเวลาให้เนื้อขึ้นมาจนเกือบเต็ม
การนั่ง นอน มีปัญหามาก ต้องตะแคงตลอดเวลา สงสารมากๆ
พ่ออยู่โรงพยาบาลจนถึง ธันวา ก็คิดกันว่าจะออกจากโรงพยาบาล
เพราะตอนนั้นก็มีแค่แผลที่บั้นท้ายเท่านั้นที่เจ็บ ระหว่างนั้นก็พอเดินได้บ้าง
ออกจากรพ. ก็พักฟื้นที่บ้าน แต่ก็เจ็บแผลอยู่ตลอดเวลา นั่งเดินไ้ด้ไม่สะดวก
การทานอาหารก็เริ่มเป็นอีกปัญหาหนึ่งที่รอใหุ้แม่และพ่อตกลงกัน
แต่จนแล้วจนรอดก็ตกลงกันไม่ได้ มีทะเลาะกันให้เจ้ามะเร็งไ้ด้ร่าเริง
อยู่เนืองๆ แม่จะเน้นชีวจิต เน้นการทานผัก ไม่เน้นน้ำมัน มากๆ
แต่นานๆ เข้าพ่อเริ่มไม่ไหวกับการทานแบบนี้ ก็ขอเป็นแบบอื่นบ้าง
แต่ก็ไม่เคยขอ เนื้อ หรือ หมูนะ ก็อยู่ที่แม่แล้วว่าจะทำให้ได้หรือเปล่า
พยายามอธิบายกันมาหลายครั้งว่า จะมีน้ำมันบ้างแต่พ่อกินได้ ก็ดีกว่านะ
แม่ก็ยังคงไม่ค่อยยอม เคืองเป็นระยะ ๆ แต่นนเข้าใจ แม่ก็เป็นห่วง
ในวิธีของแม่ ...
อาทิตย์ที่แล้ว ก็มีการกระทบกระทั่งกันเรื่องการไป รพ. ระหว่างพ่อและแม่
คือหลังจากออกรพ.มา พ่อก็พอเดินได้นะ นั่งรถไปรพ.เพื่อไปล้างแผล
ทุกเช้าได้ ซักพักหนึ่งพยาบาลก็บอกว่าไม่ต้องมาให้ล้างแล้วนะ ล้างเอง
ที่บ้านได้แล้ว แล้วพ่อก็เกิดความรู้สึกว่าทำไมพยาบาลไม่อยากบริการ
ไม่อยากทำให้พ่อ ..... เกิดอาการน้อยใจ เคือง เลยไม่ยอมไปรพ.อีกเลย
แม่ก็หวังดีอยากให้ไป แต่ยังไงพ่อก็ไม่ไป ก็เลยมีปากเสียง
ทีนี้พ่อทรุดเลย
เดินไม่ได้ ลุกไม่ได้ นอนซม หิวแต่ไม่อยาก
พ่อบอกว่าก่อนหน้านี้ที่อยากกิน ก็ไม่ให้่กิน มาตอนนี้มันไม่อยากไปเสียแล้ว
ฟังดูเหมือนกับฟางเส้นสุดท้ายที่เค้าอดทนมานานมันได้ขาดผึงลง
นนเสียใจนะ ที่มันเป็นแบบนี้ พยายามอธิบายให้พ่อฟังว่าแม่ก็หวังดีและ
เป็นห่วงพ่อมาก ไม่รู้ว่าพ่อจะเข้าใจหรือเปล่า ..
เวลาเจอกับเหตุการณ์แบบนี้ ก็ต้องพูด อธิบาย จนกว่าจะหาจุดตรงกลางได้
เมื่อ 2-3 วันนี้แม่ถึงจะพยายามเข้าใจ และยอมเป็นsupporter ที่ดีให้กับพ่อ
ซึ่งบางทีนนก็ไม่แน่ใจว่ามันจะสายเกินไปหรือเปล่า ....
"ทำอะไรอย่ารอ อยากทำก็ทำเลย เวลาและโอกาสไม่เคยรอใคร
แล้วเราจะรออะไร "
พวกเรากังวลเรื่องแผลที่บั้นท้ายของพ่อ เพราะเหมือนจะอักเสบ
แต่พ่อก็ไม่ยอมไปรพ. อาจเพราะแช่ด่างทับทิมเองแล้วนั่งทับนาน
ก็เลยทำให้ระบม บวกกับออกไปเดินมาตั้งไกล 2 วัน แถมมีอะไรทำให้
กำลังใจหดหาย ก็ซมไปหมด ลุกจากเตียงไม่ไหว .....
เท่าที่คุยพ่อก็ยังรักตัวเองไม่ได้คิดว่าจะยอมแพ้ มีบางทีที่รู้สึกว่า
ไม่อยากอยู่อีกแล้ว แล้วบางทีก็บอกว่า ใครไม่รักตัวเองบ้าง เค้ารู้ตัวเองดี
ว่าเค้าทนไหวหรือไม่ไหว ..
พ่อบอกว่าจะต่อสู้กับโรคด้วยตัวเอง ด้วยศรัทธา
นนทำได้แค่ยอมรับ ทั้งๆที่นนก็อยากให้พ่อไป รพ. ใจจะขาด
โลกนี้ไม่มีอะไรแน่นอน
มานั่งดูรูปเมื่อปีใหม่ที่กลับบ้านไป
เรายังทำกับข้าวกินกันอยู่เลย ถึงพ่อจะนั่งไม่ได้ มายืนกิน แต่ก็มีความสุข
มาถึงตอนนี้ไม่รู้ว่ามันสายไปหรือเปล่า แต่ถ้ายังมีโอกาสอีกครั้ง
ก็อยากขอปาฏิหารย์ให้เกิดกับครอบครัวเราอีกครั้ง
พ่อบอกว่าอยากไปไหว้พระแม่กวนอิม ..
นนก็ยังบอกพ่อทุกครั้งที่โทรคุยกันช่วงที่พ่อซมและซึมลงไปนี้ว่า
ถ้าพอทุเลาลงเราไปเลี้ยงอาหารเจที่พระแม่กวนอิมกัน
เมื่อวานร้องไห้ที่ห้องคนเดียวอีกแล้ว หรือว่านนเข้มแข็งไม่พอ
อยากเข้มแข็งมากกว่านี้ เวลาที่กลับไปที่บ้านจะได้เป็นกำลังใจให้แม่
ให้พ่อไ้ด้ ให้ท่านอุ่นใจว่าไม่ว่าจะยังไงลูกคนนี้ก็ยังจะรับผิดชอบงาน
รับผิดชอบตัวเองไม่ให้พ่อกับแม่ต้องเป็นห่วง ...
แล้วเราจะผ่านไปด้วยกัน
| Create Date : 10 กุมภาพันธ์ 2555 |
| Last Update : 10 กุมภาพันธ์ 2555 9:56:13 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 585 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: usakhae_177  วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:10:46:02 น. |
|
|
|
| โดย: ooppoo2011 IP: 101.51.201.252 วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:12:04:09 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ไม่ได้หอมพ่อ มา 5 ปี แล้วยังจำกลิ่นกายพ่อได้เลยค่ะ
ส่งกำลังใจให้เข้มแข็งมากกว่าเดิมนะค่ะ...