 |
| |
มานาประจำวัน - 2010/02/03 "ฉันจะทำอย่างไร"
ฉันจะทำอย่างไร
วันพุธที่ 3 กุมภาพันธ์ 2553
อ่าน: ยากอบ 1:21-25
แต่ท่านทั้งหลายจงเป็นคนที่ประพฤติตามพระวจนะนั้น ไม่ใช่เป็นแต่เพียงผู้ฟังเท่านั้น ซึ่งเป็นการลวงตนเอง – ยากอบ 1:22
อ่านพระคัมภีร์ภายใน 1 ปี: อพยพ 31-33, มัทธิว 22:1-22
ชายคนหนึ่งซึ่งเป็นทั้งเพื่อนและพี่เลี้ยงของผมมา นานหลายปี มักจะพูดว่า เขาศึกษาพระคัมภีร์ก็เพื่อนำไปใช้ส่วนตัวเสมอ
ผมชื่นชมที่เขาให้ความสำคัญกับการนำสิ่งที่เรียนรู้ไปปฏิบัติ เพราะเป็นเรื่องง่ายที่เราจะศึกษา อภิปราย สอน
และเขียนเกี่ยวกับพระคัมภีร์โดยเป็นเพียงความรู้เรื่องพระวจนะเท่านั้น
ออสวอลด์ แชมเบอรส์กล่าวไว้ว่า “หากบรรดาบุตรของพระเจ้าเคยชินกับความจริงอันลึกซึ้งในพระคัมภีร์ก็ถือว่า
เป็นอันตราย เราพูดถึงความเป็นจริงอันอัศจรรย์เหล่านี้บ่อยครั้ง และหลงลืมไปว่าเราต้องสำแดงสิ่งเหล่านี้ในชีวิตของเรา
เป็นไปได้มากที่เราจะเข้าใจผิดว่าเราศึกษาความจริงก็เพื่อรู้เท่านั้น และหลงคิดไปว่าเมื่อเราสามารถอธิบายสิ่งเหล่านี้ได้
ก็เท่ากับเราได้นำมาใช้ ในชีวิตแล้ว”
ยากอบเตือนเราว่าผู้ที่”พิจารณาดูในวิสุทธิบัญญัติ ซึ่งเป็นพระบัญญัติแห่งเสรีภาพ และตั้งอยู่ใพระบัญญัตินั้น
มิได้เป็นผู้ฟังแล้วก็หลงลืม แต่เป็นผู้ที่ประพฤติปฏิบัติตม ผู้นั้นก็จะได้รับความสุขเพราะการประพฤติปฏิบัติของตน”
(1:25) ประเด็นสำคัญไม่ได้อยู่ที่ว่าสอนหรือบันทึกอะไร แต่อยู่ที่ปฏิบัติอะไร
เวลาที่ผมศึกษาพระคำของพระเจ้า ผมไม่ควรตั้งคำถามแรกว่า “ผมจะพูดถึงพระธรรมตอนนี้ว่าอย่างไร” แต่ควรจะเป็น
“ผมจะปฏิบัติพระธรรมตอนนี้อย่างไร” – DCM
เราอิ่มเอมเมื่อได้สอนพระคำ
เรากล่าวย้ำ “อาเมน จริงดังว่า”
แต่จะไม่เป็นประโยชน์แม้สักครา
หากรู้มาแล้วกลับไม่ทำตาม – D. De Haan
ก้าวหนึ่งด้วยความเชื่อฟังพระคำ มีค่าเท่ากับหลายปีที่เรียนรู้พระธรรมตอนนั้น – แชมเบอรส์
| Create Date : 06 กุมภาพันธ์ 2553 |
| Last Update : 6 กุมภาพันธ์ 2553 18:15:50 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 324 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
| |
|
 |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
