เมื่อไม่นานมานี้ ผมได้ดูโฆษณาทางโทรทัศน์ของเครือข่ายร้านอาหารที่อวดอ้างอย่างหวือหวาว่า ที่ร้านอาหารนั้น คุณสามารถ “ตักตวงความสุขได้” คงจะดีไม่น้อยถ้าเพียงแค่ มันฝรั่งเนื้อ พาสต้า หรือของหวานก็ทำให้เรามีความสุขได้แล้ว แต่น่าเสียดายที่ไม่มีร้านอาหารร้านไหนทำได้อย่างนั้น

 

ความสุขเป็นสิ่งที่เข้าใจยาก ดังจะเห็นได้จากแทบทุกแง่มุมในชีวิตเรา เราอาจแสวงหาความสุขจากอาหารหรือสิ่งอื่นๆมากมาย แต่ท้ายที่สุดความสุขก็ยังหลุดลอยไปจากการไขว่คว้าของเราอยู่ดี

 

เพราะอะไร? เพราะว่าโดยส่วนใหญ่แล้วสิ่งที่เราไขว่คว้า ไม่ใช่สิ่งที่ตอบสนองความต้องการซึ่งอยู่ลึกที่สุดในใจของเราได้ การไขว่คว้าอาจทำให้เราสนุก เพลิดเพลิน หรือพออกพอใจแต่เสียงร่ำร้องขอความช่วยเหลือและความหวังในหัวใจของเรา กลับไม่มีใครได้ยิน ด้วยเหตุนี้ผู้เขียนสดุดีจึงได้แนะนำวิธีที่ดีกว่าคือ “คนที่ผู้อุปถัมภ์ของเขาคือพระเจ้าของยาโคบก็เป็นสุขคือผู้ที่ความหวังของเขาอยู่ในพระเจ้าของเขา”(สดด.146:5)

 

หากเรากำลังมองหาความสุขที่มาจากพระเจ้า เราจะพบได้ก็ต่อเมื่อเรามอบชีวิตของเราให้อยู่ในการดูแลของพระองค์ เราจะพบความหวังและความช่วยเหลือได้ ต่อเมื่อเราเชื่อวางใจพระองค์เท่านั้น – BC