มานาประจำวัน - 2010/05/03 "คำพูดนั้น สำคัญไฉน"

คำพูดนั้น สำคัญไฉน

วันจันทร์ที่ 3 พฤษภาคม 2553

อ่าน: สุภาษิต 15:1-7

ถ้าผู้ใดเข้าใจว่าตัวเป็นคนมีธัมมะและมิได้สงบปากคำ แต่หลอกลวงตัวเอง ธัมมะของผู้นั้นก็ไม่มีประโยชน์ – ยากอบ 1:26


อ่านพระคัมภีร์ภายใน 1 ปี: 1 พงศ์กษัตริย์ 14-15, ลูกา 22:21-46

ผมเคยได้ยินวัยรุ่นจากครอบครัวคริสเตียนคนหนึ่งพูดว่า “แม่ผมไม่คิดว่าการสบถเป็นสิ่งที่เลวร้าย” แล้วเขาก็สาธยายให้ฟังถึงคำที่แม่ยอมรับได้ ซึ่งล้วนเป็นคำที่ถือว่าไม่เหมาะสมมานานแล้ว

มาตรฐานทางด้านภาษาของสังคมได้ตกต่ำลงในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา แต่เราไม่จำเป็นต้องลดมาตรฐานของเราตามไปด้วย เมื่อเราพยายาม “ระมัดระวังในการดำเนินชีวิต” (อฟ.5:15) เราควรจะคิดถึงการถวายเกียรติแด่พระเจ้าด้วยคำพูดของเรา

พระเจ้าทรงพอพระทัย เมื่อเราใช้ลิ้นของเราด้วยความเข้าใจ สุภาษิต 10:19 ย้ำเตือนเราว่า “เขาผู้ยับยั้งริมฝีปากของตนเป็นผู้หยั่งรู้” ก่อนที่จะพูด ให้เรากลั่นกรองทุกคำที่ออกจากปากของเรา “บุคคลที่รักษาปากและลิ้นของตน ก็รักษาตัวเขาเองให้พ้นความลำบาก” (21:23)

คำพูดในเชิงบวกและแฝงไปด้วยความเมตตาเป็นสิ่งที่สำคัญ แม้กระทั่งในการพูดถึงปัญหาที่แก้ยาก “ลิ้นของปราชญ์แจกจ่ายความรู้” แต่ “คำกักขฬะเร้าโทสะ” (สภษ.15:1-2)

สุดท้าย จงหลีกเลี่ยงการใช้คำพูดที่สะท้อนถึงตัวเราเองในฐานะบุตรของพระเจ้าผิดเพี้ยนไป เปาโลเตือนเราว่า “อย่าให้คำหยาบคายออกมาจากปากท่านเลย” แต่จงตั้งมาตรฐานให้สูงในการใช้คำพูดอย่างชอบธรรม

จงใช้วาจาที่พระเจ้าผู้บริสุทธิ์พอพระทัยและยอมรับได้ เพื่อถวายเกียรติแด่พระองค์ในแต่ละส่วนของชีวิต – JDB

ลิ้นของเราเราอาจนำพรหรือเป็นเพลิง
สร้างรอยยิ้มรื่นเริงหรือบาดแผล
จงสำรวจตนเองอย่าเชือนแช
เพื่อรู้แน่ไม่พลั้งลิ้นผิดพลาดไป – Anon.

สิ่งที่เราพูดบ่งบอกถึงสิ่งที่เราเป็น

Create Date : 03 พฤษภาคม 2553		0 comments
Last Update : 3 พฤษภาคม 2553 12:25:50 น.
Counter : 371 Pageviews.
Share Tweet