จนกว่ารักบันดาลใจ

ผู้แต่ง : นาวาร้อยกวี

คำโปรยจากปก

ปลิง...คือนิยามของนางร้ายอย่าง'มนต์วธู' สาวสวยแสนเซ็กซี่ที่ขอกลับมาทวงบัลลังก์นางเอกคืนจากคนรักเก่าอย่าง'ปริวัตถ์' หนุ่มมาดขรึมเสน่ห์แรงที่สาวๆ อยากเดินเคียงคู่วิศวกรโยธามือหนึ่งของบริษัทยักษ์ใหญ่ที่เธอเพิ่งจะได้เข้ามาทำงาน

อีกคนตามตื้อส่วนอีกคนก็คอยตั้งป้อมไม่ยอมให้เธอจีบวิศวกรฝึกหัดอย่างเธอเลยต้องเจอวิศวกรพี่เลี้ยงจอมเฮี้ยบอย่างเขารับน้องใหม่เสียอ่วมแต่มีหรือมือชั้นนี้จะยอมแพ้ง่ายๆในเมื่อเธอหมายตาผู้ชายที่แสนจะเพอร์เฟ็กต์อย่างเขาให้มารักกันให้ได้เมื่อสวยร้ายเต็มรูปแบบที่ทั้งยั่วโมโหทั้งช่างตื้อเป็นที่หนึ่งต้องมางัดข้อกับคนสุขุมมาดนิ่งที่มีตำแหน่งอดีตคนรักพ่วงท้ายมาด้วยปฏิบัติการล่ารักชนิดตาต่อตา ฟันต่อฟัน จึงเริ่มต้นขึ้น

ความเห็นส่วนตัว

สนุกมากกกกกกกกกกกกค่ะ

เป็นเรื่องราวของผู้หญิงคนหนึ่งที่อยากกลับมาทวงตำแหน่งคนข้างกายของอดีตกลับคืนมาอีกครั้งเจ้าหล่อนจึงพยายามงัดกลยุทธทุกอย่างเท่าที่จะสามารถทำได้เอามามัดใจเขาพระเอกของเราก็ร้ายเหลือ ร้ายแบบนิ่มๆ เงียบๆ แต่แอบโหด ทั้งตอกกลับแบบไม่ไว้หน้าทั้งทำร้ายจิตใจ ทั้งหนี และตั้งป้อมปฏิเสธลูกเดียวว่าไม่ ไม่ และไม่

สุดท้ายนางเอกก็เริ่มรู้แล้วว่าเขาหมดใจและไม่เหลือแม้ความรู้สึกดีๆ ไว้ให้เธอแล้วจริงๆเพราะฟางเส้นสุดท้ายที่ทำให้นางเอกคิดได้ก็คือการที่พระเอกบังคับแกมขอร้องให้เธอเซ็นสัญญาว่าจะไม่เข้ามายุ่งเกี่ยวและไม่มาเข้าใกล้กับชีวิตของเขาอีก

แต่โบราณว่าไว้เนื้อคู่กันแล้วยังไงก็ไม่แคล้วกัน สุดท้ายพระ-นางของเรายังไงก็ต้องมาทำงานร่วมกันทำงานใกล้กันอยู่ดี คราวนี้พอนางเอกของเราทำเฉย ไม่สนใจ ไม่ใส่ใจคุยกันเฉพาะเรื่องงาน ก็กลับกลายเป็นว่าคนที่ต้องวิ่งตามคนที่ต้องพาตัวเองเข้ามาวุ่นวายกับนางเอกก็คือตัวพระเอกเอง

เรื่องนี้อ่านทีแรกบอกตามตรงว่าเกลียดนางเอกมาก ทั้งไม่ชอบทั้งหมั่นไส้ ผู้หญิงอะไร แรงได้ใจทว่าพออ่านไปอ่านมา เริ่มเข้าใจเหตุผลของเธอว่าทำไมเธอต้องร้าย ทำไมเธอต้องทำอย่างนี้ยิ่งหลังๆ นี่รักนางเอกเลยล่ะ เป็นนางเอกที่เท่ห์มาก สวย ฉลาด เก่ง มีความคิด ครบสูตรเลย

สำนวนดีค่ะใช้ภาษาอ่านง่าย อ่านได้รื่นไหลไม่ติดขัดคนแต่งวางพล็อตวางปมให้ต้องติดตามอ่านต่อไปเรื่อยๆ จนกว่าจะจบเล่ม วางไม่ลงจริงๆเรื่องนี้ใช้เวลาอ่านแค่วันกว่าๆ เท่านั้นเอง อดตาหลับขับตานอนอ่านกันทีเดียว

ในเรื่องกล่าวถึงการทำงานของอาชีพวิศวกรอาชีพในฝันของใครหลายคน คนแต่งทำได้ดีมากค่ะราวกับว่าเป็นคนในแวดวงวิศวะเลยทีเดียว ทำให้รู้อะไรดีๆ เยอะแยะมากมายศัพท์เฉพาะทาง หรือระบบการทำงานอะไรพวกนี้ คนแต่งก็เขียนมาได้แบบไม่เชิงวิชาการมากแต่เขียนในลักษณะเหมือนบอกเล่าปากต่อปากไรงี้มากกว่า ชอบค่ะ

แต่ที่ชอบที่สุดก็คงเป็นการดำเนินเรื่องอ่านเรื่องนี้แล้วเหมือนตัวละครทุกตัวมีชีวิต มีตัวตนจริงๆ แอบคิดเลยว่า มนต์วธูกับปริวัตถ์นี่มีตัวตนจริงๆ รึเปล่าน๊อ เพราะบรรยากาศของเล่าเรื่องเหมือนทุกอย่างมันมีอยู่จริงๆไม่เหมือนนิยายบางเรื่องที่อ่านแล้วเรารู้สึกแค่ว่า เออ นี่เรากำลังอ่านนิยายแต่สำหรับเรื่องนี้ อ่านแล้วเหมือนกับว่าทุกอย่างที่คนแต่งสร้างสรรขึ้นมันมีอยู่จริงทุกสถานที่ ทุกตัวละครเลย

ชอบมากๆค่ะเรื่องนี้ แนะนำ หากใครยังไม่เคยอ่าน ไม่แน่ใจว่าที่ร้านนายอินทร์ยังมีอยู่มั้ยเพราะออกมานานแล้วเหมือนกัน อีกอย่างเล่มใหม่ของนาวาร้อยกวีก็ออกมาแล้วคืออกเกือบหัก แอบรักคุณสามี เป็นเรื่องต่อมาจากเรื่องนี้เลยและเราก็สอยมาแล้วเรียบร้อยค่ะ