เพื่อนยาก/ข้อคิดจากใจ/บ้านไร่ปลายเมฆ/ลำเนาป่า(RRR 2015) หนังสือตอบโจทย์ Rainy Read Rally 2015 เพื่อนยาก : จอห์น สไตน์เบ็ก ข้อคิดจากใจ : กุหลาบ สายประดิษฐ์ (ศรีบูรพา) บ้านไร่ปลายเมฆ : กีรตี ชนา ลำเนาป่า : ศิเรมอร อุณหธูป เพื่อนยาก (Of Mice and Men) จอห์น สไตน์เบ็ก เขียน  ประชา อัตตธร แปล วรรณกรรมดีเด่นของนักประพันธ์รางวัลโนเบล ปี 1962 พิมพ์ครั้งที่ 9 / สำนักพิมพ์สร้างสรรค์บุ๊คส์ จำนวน 151 / หน้า ราคา 130.- โปรยปกหลัง แก่นแท้แห่งมิตรภาพพึ่งพา ความใฝ่ฝันร่วมกันถึงที่ดินทำกิน และชีวิตวันพรุ่งที่ดีกว่า ท่ามกลางความแล้งไร้ จิตใจหยาบเขลา ฤามนุษย์คิดเพียงแค่จะเอาตัวรอด ตลอดกาล เรื่องย่อ เรื่องของจอร์จ มิลตัน และเลนนี่ สมอลล์ สองกรรมกรหนุ่มไร้ญาติกับการออกเดินทางตามหาความฝันที่เหมือนจะอยู่ไม่ไกล แต่ที่จริงแล้วอาจไม่มีอยู่จริง... เพราะป้าของเลนนี่ตาย จอร์จจึงรับหน้าที่คอยดูแล เลนนี่ ที่สภาพจิตใจไม่ปกติ ถึงแม้เลนนี่จะมีร่างกายใหญ่โตแข็งแรงแต่กลับปัญญาอ่อน ต้องได้รับการดูแลจากจอร์จ ชายหนุ่มร่างเล็กแต่สติปัญญาเฉลียวฉลาด  ทั้งสองต้องร่อนเร่หางานทำไปเรื่อยๆ เพราะเลนนี่เอาแต่ก่อปัญหาให้ตามแก้อยู่เสมอ ถึงจะไม่รู้ตัวว่าสิ่งที่ทำเล็กหรือใหญ่แค่ไหน แต่เลนนี่รู้ว่าจอร์จจะให้อภัย เพราะเขาคือเพื่อนยาก ยามใดที่ฝันถึงที่ทำกิน เลนนี่จะให้จอร์จเล่าถึงฟาร์มในฝันที่ทั้งสองจะมีร่วมกัน ยามที่จอร์จตำหนิ เลนนี่จะทำทีตัดสินใจไปอยู่คนเดียวในถ้ำห่างไกล เพราะเขารู้ว่าจอร์จทิ้งเขาไม่ได้และเลนนี่จะรู้สึกเป็นต่อโดยไม่เคยรู้เลยว่าจอร์จรู้สึกอย่างไร ที่ฟาร์มแห่งนี้ทั้งสองได้พบกับกรรมกรเฒ่าที่พอมีเงินเก็บอยู่บ้าง เฒ่าแคนดี้แขนด้วนเป็นคนขี้เหงา เลี้ยงหมาแก่ไว้เป็นเพื่อน ใช้ชีวิตอยู่ไปวันๆ ไม่มีความฝันใดๆแต่เขาตัดสินใจจะมอบเงินเก็บทั้งหมดที่มีเพื่อสมทบทุนสร้างฝันให้จอร์จกับเลนนี่แลกกับการมีเพื่อนแก้เหงายามแก่เฒ่า และไปให้พ้นจากฟาร์มแห่งนี้เขาอยากปลดระวางก่อนจะเป็นเหมือนหมาแก่ที่เลี้ยง พอหมดประโยชน์ก็ถูกฆ่าทิ้งอย่างไร้ความหมาย นอกจากเฒ่าแคนดี้แล้ว ยังมี ครุกซ์กรรมกรนิโกรอีกคน ที่มีแรงกายแต่ไม่มีเงิน เขาลำบากถูกรังเกียจจากคนในฟาร์ม ปัญหาเหยียดสีผิวทำให้ครุกซ์ไม่เข้าพวกเมื่อมาเจอจอร์จกับเลนนี่ ความหวังของครุกซ์กลับมาอีกครั้ง แต่ครุกซ์ก็ยังเผื่อใจไว้ว่าความฝันนั้นยากเต็มที และพยายามอยู่กับปัจจุบันให้ได้ เหตุการณ์ครั้งนี้ไม่ง่ายเมื่อมีตัวแปรคือภรรยาของเคอร์ลี่ ตัวละครที่ตั้งแต่ปรากฏตัวจนจบไม่รู้ว่าชื่ออะไร เธอเป็นหญิงงามหนึ่งเดียวในฟาร์มที่มีความใฝ่ฝันจะเป็นนักแสดง และมีชีวิตสุขสบาย เธอเหงาและต้องการเพื่อนคุยนอกจากสามีที่คอยกันไม่ให้คนอื่นเข้าใกล้เพราะความหึงหวง ภรรยาเคอร์ลี่เป็นตัวละครสำคัญที่ทำให้ความสัมพันธ์ของเพื่อนยากต้องพลิกผันตลอดไป หลังอ่าน เพื่อนยากสะท้อนความลุ่มลึกของพื้นฐานจิตใจมนุษย์ ชาวตะวันตกมีคำเปรียบเทียบผู้ชายที่อ่อนแอกว่าว่า mice ซึ่งหมายถึง ‘หนู’ ส่วนผู้ชายที่เข้มแข็งเรียก men ในเรื่องเห็นความย้อนแย้งของบุคลิกลักษณะตัวละครที่มองด้วยตาเปล่าไม่อาจเห็นถึงนิสัยส่วนลึก ใครจะคิดว่าหนู คือ เลนนี่ ชายร่างใหญ่แต่จิตใจอ่อนแอ และบกพร่องทางจิต ส่วน men คือ จอร์จ ชายร่างเล็ก แต่เป็นคนเข้มแข็งสองคนที่ไม่เหมือนกันเลย แต่ จอร์จต้องมาดูแล เลนนี่ ซึ่งสร้างแต่ปัญหาเพราะความไม่รู้ ทำให้ตัวเขาต้องเดือดร้อนตลอดเวลา การระเหเร่ร่อนไปด้วยกันบางครั้งเห็นได้ว่าจอร์จใช้คำพูดรุนแรง และรำคาญเลนนี่มาก เหมือนเลนนี่เป็นตัวภาระแต่เพราะความเป็นเพื่อนยากและรับปากว่าจะดูแล ทำให้จอร์จทิ้งเลนนี่ไม่ได้ ไม่ค่อยชินกับคำที่ใช้เรียกกันระหว่างบทสนทนาเลยค่ะคำว่า กัน (ฉัน) แก (นาย) หมอ (หมอนั่น) อ่านทีไรสับสนทุกที แต่คงเป็นที่สำนวนแปลและการใช้คำให้เข้ากับยุคสมัยของเรื่อง ประเด็นอยู่กับการนำเสนอเกี่ยวกับ‘การฆ่า’ ในเรื่องมีสามการกระทำที่อ่านแล้วรู้สึกว่าโลกนี้โหดร้าย แรกคือฆ่าเพราะไม่ได้ตั้งใจ สองคือฆ่าเพื่อให้พ้นทุกข์ และสามคือฆ่าเพื่อเริ่มต้นใหม่ หนังสือเล่มนี้โด่งดังได้รับการสร้างเป็นละครเวทีและมีบทวิพากย์วิจารณ์ตามมามากมาย แต่ไคลแมกซ์ของเรื่องไม่น่ามาอยู่ในส่วนคำนำเลยเหมือนเฉลยเรื่องตั้งแต่ยังไม่อ่านค่ะ... อ่านจบแล้วรู้สึกเหมือนกับว่า  “มิตรภาพแท้อาจไม่มีอยู่จริง หรือถึงมีจริงอาจมีสิ่งอื่นที่สำคัญกว่ามิตรภาพ คือสัญชาติญาณการเอาตัวรอดของมนุษย์” ข้อคิดจากใจ กุหลาบ สายประดิษฐ์ (ศรี บูรพา) รวบรวมโดย ชนิด สายประดิษฐ์ พิมพ์ครั้งที่ 1 พฤศจิกายน 2539 / 112 หน้า ในกองสมุดบันทึกส่วนตัวของคุณกุหลาบ สายประดิษฐ์ที่เก็บไว้ในห้องหนังสือหลังบ้าน เป็นเวลาไม่น้อยกว่า 30 ปีนั้น ข้าพเจ้าได้พบกระดาษบันทึกข้อคิดเห็นและข้อเตือนใจจำนวนหนึ่ง ส่วนใหญ่เป็นบันทึกรุ่นหลังที่คุณกุหลาบบันทึกไว้ระหว่างพ.ศ.2496-2500 ในเรือนจำบางขวาง ที่ซึ่งถูกคุมขังด้วยคดีที่เรียกกันว่า “กบฏสันติภาพ” บันทึกข้อคิดเห็นและข้อเตือนใจเหล่านี้มีเนื้อหาที่กล่าวได้ว่าไม่ล้าสมัยและเป็นประโยชน์มีจำนวนมากพอที่จะรวบรวมออกมาได้ จากคำนำ โดย ชนิด สายประดิษฐ์           เป็นหนึ่งในคำโปรยปกหลังที่กล่าวถึงคุณกุหลาบสายประดิษฐ์ หรือนามปากกา ศรีบูรพา, อิสสรชน, อุบาสก ฯลฯ โดยคุณชนิด สายประดิษฐ์   หรือ ‘จูเลียต’ผู้แปล  สาวทรงเสน่ห์ (Pride andPrejudice) ซึ่งเป็นภรรยาของท่าน จัดทำไว้สำหรับเป็นข้อคิดเตือนใจ ในเล่มประกอบด้วยชีวประวัติ การทำงาน ด้านการเป็นนักเขียนนักหนังสือพิมพ์ นักต่อสู้เพื่อสิทธิ์ทางการเมือง ทั้งข้อคิดเตือนใจในด้านต่างๆอาทิ ปรัชญา ประวัติศาสตร์ การเมือง การปกครอง กฏหมาย แง่คิดการทำงานงานเขียน โดยหยิบยกข้อคิดทั้งจากในนิยายหลายเรื่องที่ท่านเขียนไว้หรือประสบการณ์ที่เคยเจอ ทำให้เกิดเป็นหนังสือ ‘ข้อคิดจากใจ’ เล่มนี้            หลายประโยคไม่ว่าจะสั้นหรือยาว สะท้อนมุมมองในแต่ละด้านได้ดี ทำให้เห็นอะไรหลายอย่าง ทั้งในแง่ความคิดของความเป็นบุคลากรทางวรรณศิลป์ประวัติศาสตร์ ความเป็นนักสู้ นักหนังสือพิมพ์ตัวยง หนังสือเล่มบาง แต่เต็มไปด้วยคติเตือนใจ อุดมคติที่ปฏิบัติได้ ประโยคโดนใจ เวลาที่คนเราน่าเกลียดที่สุด คือเวลาที่เราคิดถึงประโยชน์ของตัวเองมากที่สุด เวลาที่คนเราน่ารักที่สุด คือเวลาที่คิดถึงคนอื่นมากที่สุด... จากบันทึกเบ็ดเตล็ดในบางขวาง 10 กันยายน 2496         ค่าของมิตรบางทีก็ขม แต่ก็อาจมีค่ากว่าความหวานที่ไร้ความจริง... จากนวนิยาย “จนกว่าเราจะพบกันอีก” มกราคม 2493 บ้านไร่ปลายเมฆ กีรตี ชนา พิมพ์ครั้งที่ 1 ตุลาคม 2535/ สำนักพิมพ์บ้านหนังสือ จำนวน 120 หน้า คำโปรย            ฉันเรียกบ้านหลังนั้นว่า “บ้านไร่ปลายเมฆ”มันตั้งอยู่ท่ามกลางทุ่งกว้างและขุนเขาริมแม่น้ำแควใหญ่ในฤดูฝนอันชุ่มฉ่ำบรรยากาศและภูมิทัศน์ของขุนเขานั้นงดงามเป็นที่สุด            บ้านไร่ปลายเมฆ มีหลังคามุงจากพื้นเป็นไม้ไผ่ เสาบ้านทั้งหลังเป็นไม้สน ยามฝนตกเรามองเห็นสายฝนสาดโปรยไปทั่วท้องทุ่ง มองออกไปนอกบ้านจะเห็นกลุ่มก้อนไอน้ำฟูฟ่องล่องลอยดังก้อนเมฆขาวสะอาดดารดาษระเรื่อยอดไผ่ริมแม่น้ำแควน้อย บางครั้งจะเห็นบ้านของเราอยู่ปลายกลุ่มเมฆพอดี ฉันเรียกบ้านหลังนี้ว่า “บ้านไร่ปลายเมฆ” หลังอ่าน            เป็นหนังสือเล่มบางที่รวมเรื่องสั้นเล่มแรกของครูเหน่ง (กีรติ ชนา) และเป็นเล่มที่เป็นความทรงจำของครู ที่เด็กๆ ในโรงเรียนหมู่บ้านเด็กเรียกครูว่า “แม่เหน่ง”             เขียนขึ้นจากเรื่องจริงในช่วงเวลาหนึ่งที่ครูเดินทางกลับมาเมืองไทยในฐานะผู้ร่วมสร้างมูลนิธิ ไทย-อเมริกัน และบังเอิญได้มาพบกับโรงเรียนหมู่บ้านเด็กที่กาญจนบุรี และสร้างบ้านไร่ปลายเมฆไว้ที่นั่น เพื่อให้เด็กกำพร้าได้อาศัยและเรียนในช่วงเวลาหนึ่ง ปัจจุบันบ้านไร่ปลายเมฆถูกไฟเผาผลาญไปหมด เหลือไว้เพียงความทรงจำ             เรื่องนี้เป็นหนังสือเล่มบางมากรวมเรื่องสั้น 7 เรื่อง ของเด็กชายหญิงต่างที่มา บอกเล่าในมุมมองของครูเหน่งหรือที่เด็กๆ เรียกว่า แม่เหน่ง ที่ให้ทั้งความรัก ที่พักพิง และการศึกษาต้องคอยแก้ปัญหาให้เด็ก เสี่ยงกับหลายๆ เรื่องจากผู้ปกครองของเด็กแต่ละคนก็มีปัญหาต่างกันไปยากเกินกว่าครูจะรับมือไหว บางคนถูกพ่อแม่ทุบตีทำร้าย บางคนถูกนำมาทิ้ง บางคนเป็นเด็กรับมาเลี้ยงพอพ่อแม่บุญธรรมมีลูกเองก็ไม่ใส่ใจดูแล เกิดปัญหาก็เอามาฝากไว้บางคนพ่อแม่เลี้ยงไว้ใช้งานหาเงินไม่ให้ความรัก ไม่ให้การศึกษา บางคนก็ลักเล็กขโมยน้อยเพราะอยากมีหน้ามีตาทัดเทียมเพื่อน แต่ละคนแต่ละปัญหาสะท้อนแง่มุมในสังคมหลากหลาย           หลายๆ เรื่องเป็นปัญหาที่เกิดขึ้นในสังคม จนอดคิดไม่ได้ว่าแล้วแบบนี้พ่อแม่เด็กทั้งหลายจะมีลูกกันไปทำไม ถ้าไม่คิดจะเลี้ยงและดูแลพวกเขาให้ดี หรือว่าก่อนนั้นไม่คิด พอเกิดปัญหาแล้วก็เอาเด็กมาทิ้ง           เข้าใจเลยว่าคนที่ได้ชื่อว่า ‘ครู’ นั้นต้องเสียสละมากแค่ไหน ไม่ว่าจะรับปัญหา แก้ปัญหา และเป็นหลักให้คนหนึ่งคนก้าวไปในทางที่ดีและถูกต้องในอนาคต ประโยคโดนใจ         “มนุษย์นี้ที่รักมีสองสถาน บิดามารดารักมักเป็นผล”            คำกลอนของสุนทรภู่กระทบความรู้สึกของฉันอย่างแรง ท่านสุนทรภู่คงไม่เคยเห็นพ่อแม่ที่ทำร้ายลูก หรือสมัยของท่านไม่เคยมีความยากจนข้นแค้นเท่าปัจจุบัน คงไม่มีการใช้แรงงานลูก ไม่มีการซื้อขายลูกเช่นสินค้าอย่างทุกวันนี้ จึงทำให้สุนทรภู่ไม่ได้เขียนกลอนอีกด้านหนึ่งของพ่อแม่ ซึ่งเราได้พบเห็นหรือได้ข่าวในกาลสมัยนี้ (หน้า 97)       “หนูอยากรู้ว่า ทำไมพ่อกับแม่ถึงได้ทิ้งลูกไป หนูอยากรู้ว่าหนูกับน้องทำผิดอะไรให้พ่อแม่โกรธหรือเปล่า ถ้าหนูทำผิด หนูจะได้ขอโทษ และหนูอยากจะรู้ว่าพ่อกับแม่สบายดีหรือเปล่า” (หน้า 114) ลำเนาป่า ศิเรมอร อุณหธูป นวนิยายรางวัลชมเชยจากคณะกรรมการพัฒนาหนังสือแห่งชาติปี 2527 1 ในหนังสือดี 100 เล่มที่เด็กและเยาวชนไทยควรอ่าน พิมพ์ครั้งที่ 7 กุมภาพันธ์ 2549 / สำนักพิมพ์มติชน จำนวน 196 หน้า / ราคา 190.- “ป่าแต่งองค์ทรงเครื่องใหญ่ ห่มสไบสีโศก ตกกลางคืนก็เคลื่อนใบส่ายโยกกับลมไหว ก้านกิ่งทำเสียงล้อลมพลางกวัดไกว แล้วทิ้งใบจากก้าน... ลอยคว้างลม”            เรื่องของ ‘ลำเนา’ สาวบ้านป่า ที่หลงรักป่าและอุดมการณ์รักษาผืนป่ามากกว่าชีวิตสุขสบายในเมือง ลำเนาได้พบกับ ‘ชด’ ในฤดูหนาวคืนหนึ่งที่บ้านป่าเมืองเหนือ ชด... หนุ่มเมืองกรุงที่จับพลัดจับผลูทิ้งงานตามเพื่อนมาเที่ยวต่างจังหวัดเพื่อเยี่ยมเพื่อน ทำให้เขาได้เจอกับลำเนา            ลำเนาไม่เหมือนใคร เป็นผู้หญิงสวยเด็ดเดี่ยว อยู่ท่ามกลางธรรมชาติและทำงานเพื่อป่า ลำเนาไม่รักทะเล เพราะทะเลให้ความรู้สึกแตกต่างจากป่า มันทั้งกว้างและเวิ้งว้าง ไม่เหมือนป่าให้ความรู้สึกสุขสบายร่มเย็น ชดกับลำเนารักกัน มีสัมพันธ์กัน ชดหมายมั่นจะแต่งงานกับลำเนาเขาถามเธอหลายครั้ง แต่ลำเนาปฏิเสธทุกครั้ง และพอใจกับสิ่งที่เป็นอยู่ในปัจจุบันแต่ชดไม่ มันไม่ใช่ครอบครัวในแบบที่ชดอยากให้เป็น            สาวรักอิสระอย่างลำเนารักชดจนยอมมีความสัมพันธ์กับเขาแบบไม่ผูกมัด(ถ้าเป็นหญิงอื่น อาจจับชดมัดมือมัดเท้าตีทะเบียนจองไปแล้ว) ลำเนาไม่ปฏิเสธสังคมเมือง แต่ทิ้งบ้านป่าไม่ได้ เธอไม่ต้องการให้การแต่งงานเป็นอุปสรรคกับอุดมการณ์และความต้องการที่แท้จริงของเธอ ในสายตาคนอื่น รวมถึงแม่และพี่สาวของชด ลำเนาเป็นกบฏสังคม คิดต่างจากผู้หญิงตามขนบประเพณีเดิมที่ต้องการทะเบียนสมรสและการผูกมัด แต่ลำเนาไม่ใช่แบบนั้น ไม่มีอะไรจะหยุดเธอได้แม้แต่คนที่เธอรักที่สุด หลังอ่าน            อ่านเรื่องนี้เหมือนอ่านนิยายผสมบทกวี ในขณะที่นิยายสมัยใหม่บทบรรยายไม่สำคัญมากเท่ากับบทพูด แต่เรื่องนี้มากมีบทบรรยาย และหลายประโยคใช้คำที่แปลก ไม่ค่อยได้อ่านในนิยายรุ่นใหม่ เหมือนผู้เขียนพลิกแพลงเล่นคำ และมีการใช้ศัพท์หลากหลาย สำนวนแพรวพราวหาตัวจับยาก บางทีอ่านไปรู้สึกเหมือนอ่านบทกวีที่ดำเนินเป็นเรื่องราว ลำเนาในเรื่องเป็นผู้หญิงที่มีความเป็นเฟมมินิสต์เต็มขั้น ไม่แคร์สังคม ไม่แคร์หลายอย่างรอบกาย ไม่แคร์แม้กระทั่งงานแต่งงาน ทั้งที่สมัยนั้นหายากมาก (ก็นานมากแล้วสมัยนิยายออกใหม่ๆ) ผู้หญิงส่วนใหญ่ไม่มีความคิดแบบนี้ แต่ผู้เขียนทำให้ลำเนาแตกต่างจากคนอื่นมากจนจดจำเธอได้            คำศัพท์บางคำแบบว่าไม่ค่อยเจอสำนวนแบบนี้ ไม่แปลกใจที่นิยายเรื่องนี้โดดเด่นมากเมื่อตอนพิมพ์ครั้งแรก จนกลายเป็นกระแสทั้งเห็นดีและไม่เห็นด้วยแต่เรื่องนี้ได้รับการตีพิมพ์ต่อเนื่องหลายครั้งมาก เป็นอีกเรื่องที่ชอบมากค่ะ ประโยคโดนใจ       “ส่วนใหญ่ผู้คนที่มาเที่ยวมักพอใจธรรมชาติ พอใจความสุขสบายที่ได้จากสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ แต่ก็เพียงชั่วประเดี๋ยวประด๋าวที่เขาให้เวลากับมัน ช่วงเวลาอันจำกัดจำเขี่ยเท่านั้น แล้วไม่นานเขาก็ลืมมันสนิท ...กลางคืนบนภูเขามีดวงตานับพัน คุณเคยเห็นไหมดาวพราวดาวพร้อยระยิบระยับ เดี๋ยวนี้กรุงเทพฯ ที่คุณอยู่มีบ้างไหม ไม่มีเลย”        “แทบจะมองไม่ออกว่านั่นคือเม็ดดาว ท้องฟ้าฝ้าฟาง แม้สีของฟ้าก็ยังขุ่น อากาศเป็นพิษมันเริ่มต้นจากลอยฟ่องขึ้นไป แล้วถูกลมพัดหาย จนพอศอนี้มันจับหนาเป็นฝ้าอยู่เต็มชั้นบรรยากาศ น่าสงสารคนกรุงอีกหน่อยมองจากที่นั่นคงไม่เห็นกระทั่งพระจันทร์” (หน้า 46) ++++++++++++++++++++++++++++++++++++ สี่เรื่องที่ลงพร้อมกันในบล็อกนี้ เป็นเรื่องที่อ่านจบปีที่แล้วกับเกม RRR: Rainy Read Rally 2015 เพิ่งจะได้เอามาลงบล็อกค่ะ ขอบคุณของแต่งบล็อกสวยๆจากคุณยายเก๋าและคุณญามี่ค่ะ ขอบคุณเพลงเพราะๆจากอินเตอร์เน็ตค่ะ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านค่ะ^^   Create Date : 20 มกราคม 2559 32 comments Last Update : 20 มกราคม 2559 21:45:29 น. Counter : 5282 Pageviews. Share Tweet

ยินดีกับคุณนุ่นด้วยครับ หนังสือน่าสนใจทุกเล่มครับ บ้านไร่ปลายเมฆ อ่านแล้วนึกถึงหนังสือ บ้านเล็กในป่าใหญ่ lovereason Book Blog ดู Blog   โดย: เศษเสี้ยว 20 มกราคม 2559 0:24:20 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องนุ่น โหวต book blog ครับ พี่ก๋าได้อ่านเรื่องเดียว คือ เพื่อนยาก เล่มนี้ชอบมาก เป็นเรื่องสั้นที่ทรงพลัง อ่านจบแล้วคิดอะไรต่อได้มากมายเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 20 มกราคม 2559 6:50:06 น.

โอ้โห อ.เต๊ะ พึ่งจะรู้ว่า เดี๋ยวนี้เค้ามีแรลลี่ อ่านหนังสือกันด้วย แล้วต้องมี หา rc อะไรกันด้วยมั้ยละครับเนี่ย 555 นักเขียน ที่เป็นคนไทย 3 คนนี่ อ.เต๊ะ รู้จักและเคยอ่านผลงานผ่านตามาบ้าง เรื่องฝีมือไม่ต้องพูดถึง ระดับนี้แล้วนะครับ แต่เดี๋ยวนี้ เรื่องนักเขียนนี่ อ.เต๊ะ ชอบและติดตามผลงานเค้า อยู่คนเดียว มัน เอ๊ย แกไม่เหมือนใคร ผลงานแกแต่ละเรื่องนี่ หาสาระอะไรในชีวิตไม่ได้เลย แต่แกก้ยังทู่ซี้ ตะบี้ตะบัน เขียนอยู่ไม่เลิก แถมออกแนวคุ้มดีคุ้มร้าย อีกตะหาก555 นานๆ แกจะออกผลงานซักเรื่องนึง ต้องเรียกว่าเป็นของหายากกันเลยทีเดียว แกใช้นามปากกาว่า multiple ไม่รู้ว่าคุณน้องนุ่น พอจะรู้จักบ้างมั้ยละครับ 5555 บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต lovereason Book Blog ดู Blog   โดย: multiple 20 มกราคม 2559 7:39:06 น.

lovereason Book Blog เล่มแรกนี่น่าสนแฮะ แต่ดูสำนวนการแปลแล้ว อาจอ่านสับสนกับสรรพนามนะ 555 mice เรียกแทนผู้ชายที่อ่อนแอ แต่ หนู ในไทยนี่ไหงใช้กันเกลื่อน อิอิ ปีนี้ตั้งใจหาหนังสืออ่านเหมือนกัน เคลียร์ระบายของเก่าไม่หมดก็เริ่มจ่ายแจกละ ^^   โดย: กาบริเอล 20 มกราคม 2559 7:54:23 น.

ยามเช้ามาทักทายนุ่นจ้า   โดย: sawkitty 20 มกราคม 2559 8:08:33 น.

โหวตหนังสือจ้ะนุ่น เคยอ่านสองเรื่องคือเพื่อนยากกับลำเนาป่า พี่ชอบเพื่อนยากนะ กันกับแกเป็นคำแทนตัวเองของผู้ชายในสมัยก่อนนนนน่ะจ้ะ เค้าไม่พูดกูมึงเพราะไม่สุภาพในสมัยนั้นน่ะนะ ฮา จะไปสิงคโปร์เหรอ มีอะไรอยากรู้ก็ถามมานะเผื่อตอบได้จ้าา ขอบคุณที่ไปตอบเรื่องอิงลิชคอทแทจนะคะ ถ้ามีโอกาสพี่จะลองไปดูค่า   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 20 มกราคม 2559 8:47:15 น.

เพื่อนยาก เรื่องโปรด ส่วนเล่มอื่นๆ เดี๋ยวจะต้องหามาอ่าน เพราะ น่าสนใจค่ะ ขอบคุณนะคะ คุณนุ่น   โดย: นัน IP: 192.99.14.34 20 มกราคม 2559 9:20:29 น.

ขยันอ่านจัง นี่คงเป็นคุณสมบัติอย่างหนึ่งของนักเขียนที่ดี อ่านเยอะ ๆ จะได้เก็บเกี่ยวเป็นวัตถุดิบมาใช้ในงานเขียนนะคะ เพื่อนยาก = ให้อภัยได้ทุกเรื่อง ยกเว้น ผู้หญิงข้าใครอย่าแตะ จริง ๆ น่ามีเรื่องเงินด้วยนะคะ อิอิ ลำเนาป่า = นึกถึงสามีภรรยาคู่นี้เลยค่ะ หลุดโลกจริง ๆ //goo.gl/lef37N   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 20 มกราคม 2559 12:19:41 น.

หนังสือดีๆทั้งนั้นเลยครับ   โดย: PZOBRIAN 20 มกราคม 2559 15:08:52 น.

พี่เคยอ่านเพื่อนยาก เล่มเดียว ชอบทั้ง 2 ข้อความ ที่นุ่น คัดมาจากหนังสือข้อคิดจากใจ ลำเนาป่า หนึ่งในหนังสือดี 100 เล่ม น่าสนใจจ้ะ ความคิดของลำเนา ก็น่าอยู่หรอกนะ ที่เค้าจะว่า กบฏสังคม บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต sirivinit Hobby Blog ดู Blog mambymam Home & Garden Blog ดู Blog เศษเสี้ยว Photo Blog ดู Blog lovereason Book Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 20 มกราคม 2559 17:22:25 น.

ลืม... แหนมเนือง ส่วนมากถ้าไม่มีมะเฟือง เค้าแทนด้วยมะม่วง ส่วนกล้วยดิบ ต้องมีในชุดอยู่แล้วจ้ะ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 20 มกราคม 2559 17:23:48 น.

มาอ่านค่ะ ยังไม่จบ อ่านทีละมากๆไม่ได้ ไว้กลับมาใหม่   โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 20 มกราคม 2559 20:54:33 น.

สวัสดีค่ะคุณนุ่น นานๆ จะมาเล่าถึงหนังสือที่อ่านที จัดเต็มเลย โหวตบล็อกให้นะคะ   โดย: ออโอ 20 มกราคม 2559 23:09:31 น.

หนังสือเก่าทั้งนั้นเลย ยังไม่เคยอ่านซักเล่ม อยากร่วมโครงการแบบนี้เหมือนกัน แต่ไม่มีเวลาอ่านหนังสือมากขนาดนั้น ไม่งั้นต้องลดเวลานอนลง +   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 20 มกราคม 2559 23:16:39 น.

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านค่ะ พรุ่งนี้ค่อยตามไปเยี่ยมพี่ๆ เพื่อนๆ ที่บล็อกนะคะ   โดย: lovereason 21 มกราคม 2559 0:58:22 น.

อรุรสวัสดิ์ครับผม   โดย: ขุนเพชรขุนราม 21 มกราคม 2559 6:11:31 น.

ขอบคุณสำหรับรีวิวหนังสือค่า   โดย: บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน 21 มกราคม 2559 8:12:21 น.

สวัสดีค่ะคุณนุ่น ขอข้ามนะคะ ให้อ่านคงตายก่อนค่ะ หลับแน่ๆ ทางนี้สายปฎิบัติค่ะ ชอบทำมากกว่าชอบอ่านค่ะ 555+ คุณนุ่นสบายดีนะคะ อุ๊เรื่อยๆค่ะ   โดย: ลอยละล่อง บล็อกแกงค์ 21 มกราคม 2559 17:00:23 น.

Book blog vote เลยจ้า น้องนุ่นริวิวได้ละเอียดงดงามมาก พี่ไม่เคยอ่านหนังสือที่4เล่มนี้ กลับได้สัมผัสเนื้อพร้อมมีข้อความโดนใจกำกับด้วยค่ะ ขอบคุณมากที่ไปเยี่ยมพี่นะคะ อ่านไปเรื่อยๆค่ะพักนี้ หลังๆมาจะเป็นแนวแฟนตาซี ดิสโทเปียไปนุ่นแล้ว 555 เทคแคร์เช่นกันจ้า   โดย: anigia 21 มกราคม 2559 23:33:16 น.

ชอบข้อคิดคะคุณนุ่น ถ้าจิตใจดีอะไรๆก็ดีนะคะ ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆคะ วันนี้เอาอาหารจานผัดพร้อมข้าวมาฝากคุณนุ่นด้วยคะ   โดย: Mitsubachi 22 มกราคม 2559 6:00:10 น.

สวัสดีค่ะน้องนุ่นพี่กิ่งมาแสดงความยินดีด้วยนะคะ มาช้าไปหน่อยต้องขอโทษจริงๆค่ะ ตอนนี้คุณแม่ดีขึ้นมากแล้วค่ะ วันนี้พี่กิ่งจะพยายามอัพบล็อกตะพาบให้ทันพรุ่งนี้ไม่รู้จะทันมั๊ย อิอิ มาอ่านงานเขียนของกุหลาบ ศรีประดิษฐ์ พี่กิ่งก็ชอบอ่านงานเขียนของท่านนะคะ แต่หลังๆนี้ไม่ค่อยจะมีเวลาอ่านหนังสือเลยค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต เนินน้ำ Food Blog ดู Blog lovereason Book Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น มีความสุขวัศุกร์ค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 22 มกราคม 2559 11:25:50 น.

เพื่อนยาก ... น่าอ่าน แต่ต้องระวังคำนำสินะ หึหึหึ   โดย: kunaom 22 มกราคม 2559 16:28:24 น.

สวัสดีค่ะคุณนุ่น . . . คุณนุ่นอ่านหนังสือเยอะจังเลย . . . แต่ละเล่มมีเสน่ห์ในตัวของตัวเองจริงๆนะคะ ทานขนมยามเย็นด้วยกันนะคะ มีความสุขในวันสบายๆค่ะ   โดย: กาปอมซ่า 22 มกราคม 2559 19:05:10 น.

อรุณสวัสดิ์ขอรับคุณนุ่น   โดย: ขุนเพชรขุนราม 23 มกราคม 2559 4:17:21 น.

ยามเช้ามาชวนนุ่นไปอ่านงานตะพาบจ้า   โดย: sawkitty 23 มกราคม 2559 8:05:06 น.

สวัสดีค่ะคุณนุ่น แวะมาเล่นตุ๊กตาน้องเพี้ยน เค้าอยากได้ต้องทำไงบ้าง บอกที อยากได้อยากได้ 555+ คุณนุ่น เค้าอ่ะคุนลุยๆ แมนๆ ค่ะ 555+   โดย: ลอยละล่อง บล็อกแกงค์ 23 มกราคม 2559 9:08:26 น.

เข้ามาอ่านหาความรู้รอบตัวครับ.   โดย: เจียวต้าย 23 มกราคม 2559 17:17:10 น.

สวัสดีค่ะน้องนุ่น เคยอ่านบ้านไร่ปลายเมฆกับลำเนาป่า ตัวเอกของเรื่อง เป็นคนมีอุดมการณ์ แต่ไม่รู้ว่าหนังสือสองเล่มนี้ยกให้ใครไปแล้ว แอมอร   โดย: peeamp 23 มกราคม 2559 17:38:46 น.

มาดักรอตะพาบบ้านนี้ ฮิฮิ   โดย: เป็ดสวรรค์ 23 มกราคม 2559 17:59:53 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต NENE77 Literature Blog ดู Blog คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog lovereason Book Blog ดู Blog พี่อุ้มมาโหวคหนังสือให้น้องนุ่นจ้า   โดย: อุ้มสี 24 มกราคม 2559 8:29:51 น.

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านค่า ^^ แล้วจะไปเยี่ยมพี่ๆ เพื่อนๆ ที่บล็อกนะคะ   โดย: lovereason 25 มกราคม 2559 0:33:24 น.

ส่งกำลังใจค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต mambymam Home & Garden Blog ดู Blog **mp5** Dharma Blog ดู Blog AppleWi Beauty Blog ดู Blog ที่เห็นและเป็นมา Music Blog ดู Blog lovereason Book Blog ดู Blog   โดย: ALDI 4 กุมภาพันธ์ 2559 21:27:43 น.