ถนนสายนี้มีตะพาบ 119 : เพียงความทรงจำ (Remember Me) ถนนสายนี้มีตะพาบ :119 การเริ่มต้นใหม่ โจทย์โดย :คุณต่อ(toor36)    สวัสดีค่ะ ตะพาบคราวนี้มากับโจทย์ ‘การเริ่มต้นใหม่’ หลังผ่านวันเฉลิมพระชนมพรรษาพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวหนึ่งวัน อยากจะเขียนเรื่องเกี่ยวกับ ‘พ่อ’ แต่ก็คิดว่าจะซ้ำกับปีที่แล้วคงไม่ดีแน่ คนอ่านจะเบื่อก็เลยเขียนเรื่องอื่นดีกว่า              จำได้ว่าเริ่มต้นเขียนตะพาบครั้งแรกร่วมกับเพื่อนๆเมื่อตอนตะพาบครั้งที่ 76 ‘โจทย์ 321’ ครั้งนั้นทำให้ต่อยอดเป็นนิยายจบในตอนเรื่อง 321 คาเฟ่ เป็นการชิมลางเขียนแนวผีครั้งแรก สนุกและได้ประสบการณ์ จนถึงวันนี้เขียนตะพาบมาแล้วทั้งหมด 44 บล็อก ตะพาบลำดับแรกๆ ที่เขียนเป็นเรื่องสั้นเสียเป็นส่วนใหญ่ก่อนที่ต่อมาจะเขียนแนวบทความมากกว่า             มี‘เรื่องสั้น’ จากงานตะพาบอยู่เรื่องหนึ่งที่กำลังคิดว่าจะต่อยอดเป็นเรื่องใหม่ หลังจากเรื่องยาวที่ลงอยู่นี้ใกล้จะจบคิดว่าประมาณไม่เกินสองเดือนก็จะจบแล้วค่ะ ถือโอกาสปรับให้เข้ากับโจทย์ ‘การเริ่มต้นใหม่’ ด้วยบทนำนิยายที่บล็อกนี้เลยดีกว่าเป็นการเริ่มต้นใหม่กับ.. เรื่องราวของคนสองคน และความทรงจำผ่านการเดินทางของ ‘ไดอารี่’ ที่ยาวนานกว่า.. สามทศวรรษ.. เพียงความทรงจำ Remember Me เคยนึกสงสัยบ้างไหม? ว่าชีวิตหนึ่งของคนเรา..ผ่านความรักมากี่ครั้งกี่หน รักแท้..เป็นแค่คำนิยามสวยหรูหรือที่จริงแล้วมีอยู่จริง.. มีสักกี่คนที่ได้สัมผัสรักแท้หนึ่งเดียวตลอดชีวิต มีสักกี่คนที่ผ่านความรักที่วกวนเหมือนหลงเวียนวนอยู่ในเขาวงกต มีสักกี่คนที่ได้พบและรักใครบางคนอย่างสุดหัวใจ มีสักกี่คนที่รักที่จะให้และไม่หวังสิ่งใดตอบแทน.. มีบ้างไหม? ๖ ธันวาคม ๒๕๕๗             “คุณพ่อ..คุณพ่อขา”             เสียงใสของเด็กหญิงตัวน้อยดังแว่วลอยลมมาไกลก่อนตัว ผู้เป็นบิดาหันกลับมามองหาต้นเสียงแต่ไม่ทันเสียแล้ว เมื่อร่างกลมโถมเข้าใส่แผ่นหลังหนาภายใต้เสื้อยืดสีน้ำตาลไหม้เก่าๆสำหรับทำสวน เด็กหญิงเจ้าของเสียงเรียกแนบหน้านิ่มกับแผ่นหลังคุ้นเคยพร้อมทั้งโอบรอบคอบิดาแน่น              “คุณพ่อขา หนูพุกหิวแล้วค่ะ”              “โอย..ลูกเอ๊ย เกาะคอพ่อแน่นแบบนี้พอดีหน้าคะมำกัน” ร่างสูงจากที่นั่งยองถึงกับทรุดนั่งชันสองเข่าเป็นผลให้กางเกงขาสั้นสีดำคลุมเข่าเปื้อนดินชุ่มน้ำที่เพิ่งรดต้นจิงจูฉ่ายใบกำลังงามเสร็จหมาดๆ   เด็กหญิงชะโงกหน้ามามองใบหน้าด้านข้างของบิดาด้วยดวงตาสดใสพร้อมเสียงหัวเราะเปิดเผย “คุณพ่อเลอะเทอะหมดแล้ว ฮ่าฮ่า หนูพุกไม่ได้ทำอะไรน๊าคุณพ่อเลอะเอง” “ยายหนูพุกเอ๊ย จริงๆ เลยนะเรา พ่อเลอะเพราะกำลังพรวนดินรดน้ำจิงจูฉ่ายเอาไว้ใส่ข้าวต้มกระดูกหมูอร่อยๆให้หนูไงลูก” “แต่ตอนนี้หนูพุกไม่หิวข้าวต้มนี่คะ” ร่างกลมส่ายหน้าหวือรวดเร็วเป็นผลให้ผมหยักศกเป็นลอนเล็กถักเปียยุ่งสองข้างส่ายไปมา “เราต้องเตรียมเสบียงไว้ไงลูก พรุ่งนี้เช้าพ่อก็เด็ดมาทำข้าวต้มได้อร่อยพอดีเลย” “แต่..หนูพุกหิวขนม คุณพ่อบวดขนุนให้นะคะหนูพุกคิดถึงกลิ่นขนมหอมๆ ม๊ากมากค่ะ” เสียงใสเจื้อยแจ้วกระท่อนกระแท่น ด้วยนึกคำพูดประโยคยาวๆไม่ออก ด้วยวัยเพียงสี่ขวบ แต่ช่างจำนรรจาเหนือเด็กหญิงคนใดในหมู่บ้าน ส่งผลให้ผู้บิดาใจอ่อนละมือจากเสียมขนาดเล็ก มือหนาบรรจงโอบเด็กหญิงตัวน้อยมาไว้ในอ้อมกอด แล้วรวบเข้าสะเอวอุ้มกระเตงกันไปตามทางเดินดินแคบของสวนครัวข้างตัวบ้าน “ก็ได้ กินเสร็จแล้วเย็นนี้พ่อจะพาไปวิ่งที่กาแลหนูพุกห้ามงอแงบอกไม่ไปไม่ไปนะ” “ก็ได้ค่ะ..แต่หนูพุกว่า” “ไม่มีแต่ค่ะ พ่อไม่อยากมีลูกเป็นหมูนะ ถ้าไม่ออกกำลังกายเอาแต่กินมีหวังจากหนูพุกเป็นหมูแน่” ผู้บิดากระเซ้า “หา..ไม่เอา หนูพุกไม่เป็นหมูน๊า” เด็กน้อยที่ถูกทึกทักว่าลูกหมูพองแก้มกลมค้อนขวับรวดเร็ว สีหน้ามุ่ยทันทีที่ได้ยินคำบอกเรียกเสียงหัวเราะจากผู้บิดาได้มากนัก             บ้านไม้สองชั้นรูปทรงล้านนาหลังขนาดปานกลางบนเนินเขาสูงที่มองเห็นจากถนนใหญ่ภายในหมู่บ้านขนาดเล็กกลางหุบเขาไม่ไกลจากตัวเมืองเชียงใหม่ ดูสะดุดตาเจ้าของรถซีดานสีขาวคันยาวที่แล่นผ่านจนต้องชะลอ ก่อนจะหยุดรถแล้วเลื่อนกระจกลงครึ่งหนึ่งมองอย่างสนใจ ร่างบอบบางในชุดเครื่องแต่งกายทันสมัยสมวัยก้าวลงมายืนมองบริเวณโดยรอบนั้นอย่างรู้สึกคุ้นตา              สวนลิ้นจี่ยืนต้นเก่าแก่ปลูกแซมกับต้นขนุนลูกดกสูงใหญ่อย่างไม่เป็นระเบียบแต่ร่มรื่นยิ่งนักในสายตาของสตรีเจ้าของรถคันหรู รองเท้าส้นสูงหนาก้าวเหยียบถนนดินฉ่ำน้ำอย่างไม่ระวังว่าราคาลิบลิ่วของมันจะสกปรกส่งผลให้บุคคลที่อยู่ภายในรถรีบตามลงมาอย่างประหลาดใจด้วยนิสัยคุณย่าไม่ใช่แบบนี้              “คุณย่า รองเท้าเลอะหมดแล้ว จะเดินไปไหนครับ” เสียงทุ้มนิดๆ ของเด็กชายตัวสูงเอ่ยเรียกพร้อมก้าวตามไปติดๆ               “อ้าว..ตาคี ตามย่าลงมาทำไมลูก ไปรอที่รถไปเดี๋ยวยุงจะรุม แถวนี้ยิ่งเป็นป่าอยู่ด้วยเกิดแพ้ขึ้นมาอีกจะลำบาก ย่าขอไปสำรวจอะไรแถวนี้สักครู่”               “แต่ว่า” เด็กชายนึกแย้งแต่ผู้เป็นย่าหันมาส่งสายตาตำหนิเล็กน้อยส่งผลให้เด็กชายชะงักฝีเท้า แล้วก้าวถอยหลังไปพิงประตูรถฝั่งคนขับช้าๆเฝ้ามองคุณย่าเดินหายเข้าประตูไม้เล็กๆ ของบ้านบนเนิน เด็กชายจ้องป้ายขนาดใหญ่หน้าถนนไม่ไกลจากบ้านหลังที่คุณย่าเดินเข้าไปพร้อมอ่านข้อความภายใต้ป้ายไม้ตัวหนังสือบรรจงไปพลาง เด็กชายถึงกับหน้านิ่วคิ้วขมวดด้วยความสงสัย “รีเมมเบอร์มี โฮมสเตย์ บริการห้องพักราคาถูก ๕๐๐.-/คืน (รวมอาหารเช้า)..ก็ไม่แพง หือหรือคุณย่าจะเปลี่ยนรสนิยมกันเนี่ย ไม่เอานะคีจะไปพักโรงแรม”  เด็กชายอุทานจะตามคุณย่าเข้าไปก็ไม่ได้เพราะเครื่องรถยนต์ยังติดค้างอยู่และเขาก็ยังขับรถไม่เป็น เพียงย่างเท้าก้าวเข้ามาระหว่างทางเดินดินแคบที่มองเห็นตัวบ้านไม้รำไรก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นหอมของดอกไม้ดอกเล็กสีเหลืองนวลตา ‘หอมหมื่นลี้’ ที่ชูช่อบานสะพรั่งเต็มต้นตลอดแนวเรือนร่างบอบบางไล้มือไปตามสุมทุมพุ่มไม้ตลอดสองข้างทางที่ดอกหนาสีเหลืองผลิบานตามก้านกิ่งน่ารักงามตาจนอยากสัมผัสทั่วทุกกลีบดอก ยิ่งใกล้เข้าไปเรื่อยๆ เรือนร่างหนาของใครบางคนที่ยืนหันหลังทำอะไรบางอย่างอยู่บริเวณนอกชานใกล้ประตูบ้านก็ปรากฏแก่สายตาในใจวูบโหวงขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุด้วยรู้สึกคุ้นใครคนนั้นจนน่าประหลาด แล้วเสียงคุยกันที่ฟังพอจะได้ศัพท์ก็แว่วมาเข้าหูจนต้องหยุดยืนฟัง “หอมจังเลยค่ะคุณพ่อขา หนูพุกแอบหยิบขนุนกินแล้ว คุณพ่อชักช้า ฮ่าฮ่า” เสียงหวานใสเล็กดังแผ่วเบาพร้อมเสียงหัวเราะ ส่งผลให้ผู้บิดาหันกลับมาส่งสายตาตำหนิเช่นเคยหากแต่ไม่จริงจัง “คุณแม่เคยบอกว่ายังไง หนูพุกแพ้ยางขนุนไม่ใช่เหรอลูกมานี่ มาล้างมือ มา เดี๋ยวผื่นขึ้นมือขี้เกียจฟังเสียงโอด” เด็กน้อยเจ้าของชื่อ‘หนูพุก’ ถึงกับหน้าเบ้โยนเนื้อขนุนชิ้นโตลงพื้นทันที แล้วเดินส่ายอาดๆเข้าหาบิดาพร้อมเช็ดไม้มือกับชายเสื้อเสียงหัวเราะดังกังวานพร้อมมือหนาจับศีรษะทุยเล็กโยกไม่หยุด “ไอ้ลูกหมาเอ๊ย ไปเก็บเลยทิ้งเรี่ยราดได้ยังไง” ผู้บิดาส่ายหน้ายิ้มพรายพร้อมชี้มือไปยังชิ้นขนุนที่ถูกทิ้งไม่ไยดี “คุณพ่อใจร้าย ลูกหมาที่ไหนนี่หนูพุกตะหาก” ลูกสาวตัวน้อยค่อนพร้อมค้อนขวับบางๆ แต่ก็ยอมเดินกลับไปเก็บทิ้งลงถังขยะแต่โดยดี เพียงเห็นเสี้ยวหน้าคมและริ้วรอยเหี่ยวย่นผมรองทรงแซมสีดอกเลาของชายวัยใกล้เคียงกัน หญิงมาใหม่ถึงกับยกสองมือขึ้นปิดปากราวกับจะกักกั้นเสียงไม่ให้มันเล็ดลอดออกมา ดวงตากลมคลอไปด้วยหยาดน้ำใสที่พร้อมจะรินหลั่งได้ตลอดเวลา ดวงหน้านวลซีดแววตาตระหนก ริมฝีปากบางเคลือบสีพีชเผลอหลุดคำพูดสั้นๆ ออกมา “กฤต..กฤตจริงๆ ด้วย” ร่างสูงผมรองทรงแซมสีดอกเลาหันกลับมาทันทีที่ได้ยินเสียงเรียกชื่อจากหน้าประตู เป็นเสียงแสนคุ้นราวกับอยู่ในความทรงจำของเขามานานนม  เพียงแค่เห็นหน้าแววตาหม่นแสงทอประกายสะท้อนวูบไหวระคนยินดีไม่ต่างกับเจ้าของเสียงเรียกเมื่อครู่รอยยิ้มบางปรากฏในหน้าก่อนจะลุกยืนเต็มสองขาพร้อมเอ่ยคำทักทาย “ไม่เจอกันนานเลยนะ..ทิพย์”  +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ‘การเริ่มต้นใหม่’ ของ ‘กฤต’ และ ‘ทิพย์’ ผ่านความทรงจำของ‘ไดอารี’ ที่หายไป กำลังจะเริ่มต้น.. ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ขอบคุณของแต่งบล็อกสวยๆ จากคุณยายเก๋าและคุณญามี่ค่ะ ^^ ขอบคุณภาพจากบล็อกคุณaicmและเพลงเพราะๆ จากอินเตอร์เน็ตค่ะ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านค่ะ ขอฝากบล็อกไว้สองวัน กลับมาจะตามไปเยี่ยมเพื่อนๆ พี่ๆ ที่บล็อกนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ ^^   Create Date : 06 ธันวาคม 2557 44 comments Last Update : 6 ธันวาคม 2557 1:26:42 น. Counter : 2940 Pageviews. Share Tweet

ขอบคุณคอมเมนต์ในตอนที่แล้วด้วยนะคะ พี่อ้อ เริงฤดีนะ / คุณไวน์กับสายน้ำ / พี่ป๋อง foreverlovemom / พี่ก๋า กะว่าก๋า / คุณสมุดบันทึกสีเทา / คุณCG Kyo / คุณบาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน / คุณเอื้อ tifun / คุณซัง zungzaa / คุณฟ้า กาบริเอล / คุณมิล มิลเม / คุณเทียน tiensongsaeng / แม่ซอง ซองขาวเบอร์9 / คุณนิค ที่เห็นและเป็นมา / พี่อ๋า วนารักษ์ / คุณกล่อง อาคุงกล่อง / คุณmoresaw / อ.เต๊ะ multiple / คุณป้าคาล่า Calla Lily / คุณผีเสื้อยิปซี / คุณต่อ(toor36) / คุณเปิ้น fonrin / คุณmariabamboo / คุณป้ากุ๊ก ร่มไม้เย็น / คุณChic Bossy / คุณPichsiny / คุณปาน pantawan / คณ9A / คุณฟ้าใสวันใหม่ / คุณมี๊เก๋ kae-aoe / พี่หนู สายหมอกและก้อนเมฆ / พี่ตุ๊ก ฝากเธอ / พี่่กิ่ง กิ่งฟ้า / คุณhaiku / คุณอิงดาว ณ พราวฟ้า / คุณถปรร / คุณNENE 77 / คุณไอซ์ ปีศาจความฝัน / คุณMr.Chanphanakrit / คุณสาว sawkitty / คุณอินทนน / คุณดา phunsud ขอบคุณสำหรับตะพาบเจ้าน้อยตอนที่แล้ว+ไลค์=โหวตด้วยค่า ไม่อยู่สองวัน ขอฝากบล็อคด้วยนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ   โดย: lovereason 6 ธันวาคม 2557 0:57:02 น.

สวัสดีค่ะคุณนุ่น ตอนแรกจะอ่านตอนตื่นนอน แต่อดใจไม่ไหว ขอตามมาอ่านก่อน ขึ้นต้นเรื่องแบบนี้ คนชอบนวนิยายแบบพี่มิล ก็คงต้องตามอ่านไม่ลดละ ฮ่าๆ อยากมีสายตาดีๆเหมือนตอนเด็กๆค่ะ จะได้อ่านนิยายได้ไม่ปวดตา อายุล่วงเลยมาแบบนี้ไม่ไหวค่ะ อะไรก็เสือมหมดเลย ทั้งๆที่มีหนังสือที่อยากอ่านกองไว้ให้อ่านอีกเยอะเลยเนอะ อยากให้คุณนุ่นมีโอกาสได้รวมเล่มจัง พี่คงได้แอบซื้อมาเก็บไว้อ่านก่อนนอน   โดย: มิลเม 6 ธันวาคม 2557 5:24:23 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องนุ่น การเริ่มต้นใหม่ของใครบางคน เหมือนการย้อนกลับไปสู่อดีต เพื่อทวงความทรงจำที่หายไป   โดย: กะว่าก๋า 6 ธันวาคม 2557 6:21:07 น.

สวัสดีค่ะคุณนุ่น ตามมาอ่านงานตะพาบค่ะ   โดย: zungzaa 6 ธันวาคม 2557 8:33:16 น.

สวัสดีค่ะคุณแม่น้องซี.. แวะมางานตะพาบด้วยคนค่ะ น่ารักดีนะค่ะเรื่องจองหนูพุก.. จะรออ่านต่อค่ะ..เรื่อง 2 หนุ่มสาว   โดย: อ้อมแอ้ม IP: 49.230.79.111 6 ธันวาคม 2557 9:59:29 น.

สวัสดีคร่าาาาา :)   โดย: แฟนlinKinPark 6 ธันวาคม 2557 10:27:44 น.

สวัสดีค่ะ แวะทักทายเพื่อนตะพาบค่ะ รออ่านตอนต่อไปนะคะ ^^   โดย: ugly princess 6 ธันวาคม 2557 10:29:13 น.

มาอ่าน หนูพุก .. ค่ะ .. .. อ้าว ?? หลอกให้รัก .. หลอก ให้ หลง .. แล้วจะ ชิ่ง ไปไหน 2 วัน คะ เนี่ย ??   โดย: foreverlovemom 6 ธันวาคม 2557 10:29:46 น.

สวัสดีกับวันที่อากาศเย็นๆค่ะคุณนุ่นมาอ่านตะพาบค่ะ   โดย: ญามี่ 6 ธันวาคม 2557 10:49:33 น.

ขอบคุณนะคะที่แวะไปเยี่ยม :)   โดย: ผีเสื้อยิปซี 6 ธันวาคม 2557 13:01:10 น.

วันนี้มาอ่านตะพาบของคุณนุ่น .. อ่านเสียเพลินเลยอ่ะค่ะ แต่เสียที่ว่ามันสั้นนิดหน่อยนา อยากได้ยาวๆ อีกนิดค่ะ 555 ( เป็นคนเรียกร้องตั้งแต่เมื่อไหร่กันค่ะเรา 555 )   โดย: JewNid 6 ธันวาคม 2557 14:49:42 น.

เริ่มต้นเพื่อค้นพบอดีต น่าสนุกจังค่ะคุณนุ่น ตามมาอ่านต่อค่ะ   โดย: ซองขาวเบอร์ 9 6 ธันวาคม 2557 16:50:56 น.

กลับมาพบกันอีกหน ในความทรงจำที่กลับมาหวนเริ่มต้นใหม่ ในชีวิตจริง เอ เราจะรู้สึกยังไงนะ จะเศร้าหรือดีใจ   โดย: กาบริเอล 6 ธันวาคม 2557 20:14:39 น.

สวัสดีค่ะคุณนุ่น ปีใหม่ไปเที่ยวที่ไหนบ้างน้า มีความสุขทุก ๆ วันนะคะ   โดย: kor_pink 6 ธันวาคม 2557 20:53:49 น.

“ไม่เจอกันนานเลยนะ..ทิพย์” กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !! เขินม้วนตัวสิบตลบ สะพานโค้งห้าร้อบ และตีลังกาล้อเกวียนสิบแปดหนคะ เขินแทนคะ บ้าจริงงงง !! ฮาๆๆ   โดย: Chic Bossy 6 ธันวาคม 2557 20:58:53 น.

มาชมงานตะพาบน้องนุ่น อิอิ แต่มาดึกมากๆแล้วจองคิวไว้ก่อนนะครับ ขอบคุณน้องนุ่นที่แวะมาให้กำลังใจที่บ้านนะครับผม ^^   โดย: วนารักษ์ 6 ธันวาคม 2557 22:49:10 น.

เริ่มต้นใหม่ ก็ชวนติดตาม..ครับคุณนุ่น ชักอยากจะรู้เรื่องต่อ...ครับ   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 7 ธันวาคม 2557 3:03:58 น.

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต lovereason Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น แวะมาทักทายขอรับ   โดย: ขุนเพชรขุนราม 7 ธันวาคม 2557 11:18:43 น.

มาสวัสดีคุณนุ่นค่ะ   โดย: เหมือนพระจันทร์ 7 ธันวาคม 2557 14:04:03 น.

เขียนงานตะพาบมานานมากเลยนะคะ เก่งจังเลยค่าาา เราเพิ่งเขียนได้แค่ 5 ครั้งเองค่ะ ^_^   โดย: Mir & deS 7 ธันวาคม 2557 15:02:25 น.

สวัสดีค่ะน้องนุ่น พี่กิ่งมาอ่านงานตะพาบน้องนุ่นสมเป็นนักเเขียนจริงๆค่ะ พี่กิ่งอ่านเพลินสนุกมากค่ะ ขอให้น้องนุ่นหลับฝันดีค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 7 ธันวาคม 2557 21:48:21 น.

ช่างพูดช่างคุยจริงๆเลยค่ะยัยหนูพุก .. ทิ้งท้ายเอาไว้แบบนี้ให้อยากรู้นะคะคุณนุ่น ต้องตามต่อๆๆ   โดย: ที่เห็นและเป็นมา 7 ธันวาคม 2557 22:09:01 น.

มีนิยายเรื่องใหม่มาเปิดตัวให้อ่านกันด้วย เป็นการเริ่มต้นใหม่ในปีใหม่ที่จะมาถึงนี้นะครับ อิอิ ^^ อ่านเพลินได้หลายรสชาติเลยนะครับ น่ารักๆจากหนูพุก แล้วก็ปริศนาจากคุณยายทิพย์ คุณลุงกฤต ชื่นชมกับงานเขียนเรื่องใหม่นะครับน้องนุ่น ^^   โดย: วนารักษ์ 7 ธันวาคม 2557 22:15:50 น.

เริ่มเรื่องใหม่ เปิดตัวด้วยพ่อลูก ดีจังนะคะเข้ากับวันพ่อด้วย   โดย: มี้เก๋ + ป๊าโอ๋ = ซีทะเล (kae+aoe ) 8 ธันวาคม 2557 8:59:14 น.

เริ่มเช้าวันดี .. ดี .. ด้วย .. ดอกไม้ .. งาม .. งาม ..   โดย: foreverlovemom 8 ธันวาคม 2557 9:50:42 น.

สวัสดีค่ะคุณนุ่น เห็นหนูพุกอ้อนคุณพ่อแล้วนึกถึงสามีบุ๊งค่ะ ถ้ามีลูกสาวมาอ้อน ๆ แบบนี้ อยากได้อะไร สงสัยให้หมดค่ะ   โดย: Close To Heaven 8 ธันวาคม 2557 10:24:11 น.

แค่เริ่มต้นก็หลงรัก "หนูพุก" แล้วสิคะ เด็กอะไร ช่างพูดช่างเจรจา จริง ๆ แล้วคนอ่านก็ "เริ่มต้น" ติดนิยายเรื่องใหม่ต่อไป 555   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 8 ธันวาคม 2557 18:05:27 น.

ต้องยกความดีความชอบให้มาดามครับ เธอครีเอทได้สุดๆไปเลย ประหยัดด้วย 5555   โดย: กะว่าก๋า 8 ธันวาคม 2557 18:30:03 น.

ชื่อน่ารักจัง หนูพุก เริ่มต้นมาก็น่าสนุกแล้วจ้ะนุ่น   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 8 ธันวาคม 2557 20:53:34 น.

เป็นเรื่องราวที่อบอุ่นๆ เป้นความรู้สึกที่ดีจริงๆค่ะคุณนุ่น สำหรับงานตะพาบคราวนี้ มีขนมยามดึกฝากคุณนุ่นนะคะ นอนหลับฝันดีค่ะ   โดย: กาปอมซ่า 8 ธันวาคม 2557 22:25:42 น.

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านค่ะ ^^ ตามอ่านบล็อคยังไม่ครบเลยพรุ่งนี้ค่อยไปตามอ่านบล็อคพี่ๆเพื่อนๆนะคะ ขอบคุณมากๆค่า   โดย: lovereason 9 ธันวาคม 2557 0:35:27 น.

พ่อลูกคู่นี้น่ารักดีครับ มีออกอาการงอนของลูกด้วย ทิ้งข้อความชวนให้คิดต่อได้เลยนะ +   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 9 ธันวาคม 2557 0:38:06 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องนุ่น   โดย: กะว่าก๋า 9 ธันวาคม 2557 6:09:12 น.

ส่งความสุข ค่ะ ..   โดย: foreverlovemom 9 ธันวาคม 2557 12:27:25 น.

แวะมาอ่านค่ะคุณนุ่น   โดย: บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน 9 ธันวาคม 2557 12:49:23 น.

น่าจะเรียกเรื่องนี้ว่า เริ่มต้นที่ตอนจบ   โดย: nulaw.m (คนบ้า(น)ป่า ) 9 ธันวาคม 2557 16:04:55 น.

ต้องขอบคุณมากนะคะที่แวะไปสุขสันต์วันเกิด ขอให้คุณนุ่นได้รับพรดี ๆ ที่ให้ไปกลับคืนมาอีกหลายร้อยเท่าเลยค่ะ   โดย: haiku 9 ธันวาคม 2557 22:43:17 น.

เมื่อวานอ่านแล้ววันนี้มาโหวตงานเขียนให้ครับน้องนุ่น ^^ เพลงเพราะจังนะครับเพลงของแสตมป์หรือเปล่าเพราะจังเลยครับผม ขอบคุณที่มาให้กำลังกับงานเขียนที่บ้านนะครับ ขอให้เรื่องใหม่นี้ได้รับความนิยมจากมิตรรักแฟนคลับนะครับ   โดย: วนารักษ์ 9 ธันวาคม 2557 22:46:00 น.

เช้า .. เช้า ..   โดย: foreverlovemom 10 ธันวาคม 2557 5:40:10 น.

สวัสดีค่ะน้องนุ่น เขียนเรื่องเก่งจริงๆค่ะ ขอให้เขียนเรื่องรุ่งเรืองและขายดีๆๆๆไปนานๆนะคะ มีความสุขวันหยุดค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 10 ธันวาคม 2557 10:00:50 น.

ชื่อเรื่องน่าสนใจมากๆ ค่ะ   โดย: sawkitty 10 ธันวาคม 2557 15:58:07 น.

โหวตให้งานตะพาบของคุณนุ่น . . . พร้อมชวนทานขนมด้วยกันนะคะ * ปอมลงเรื่องสั้นที่เขียนในถนน ใน blog แล้วค่ะ   โดย: กาปอมซ่า 10 ธันวาคม 2557 18:29:47 น.

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านค่ะ ^^ พรุ่งนี้ค่อยไปเยี่ยมพี่ๆ เพื่อนๆ ที่บล็อคนะคะ ยังตามอ่านได้ไม่ครบเลย ขอบคุณมากๆค่า   โดย: lovereason 11 ธันวาคม 2557 2:30:20 น.

พี่ตามมาอ่านค่ะน้องนุ่น คงเป็นการเริ่มต้นที่ดีนะคะ   โดย: tanjira 11 ธันวาคม 2557 13:25:07 น.