จดหมายรักถึงเพื่อน LOVE : วดีลดา เพียงศิริ
จดหมายถึงเพื่อน..LOVE วดีลดา เพียงศิริ พิมพ์ครั้งที่ 2 สำนักพิมพ์ทะเลจันทร์ : พฤศจิกายน 2556 พิมพ์ครั้งที่ 1 แพรวสำนักพิมพ์ : กุมภาพันธ์ 2553 (ชื่อ Miss You Much คิดถึง (...) จัง) จำนวน 160 หน้า ราคา 220.-
**+**+**+**+**+**+**+**+**+**+**+**+**+**+**+** คำโปรย แด่.. เต้น..ผู้บอกฉันว่า..เค้ารักตัวเองที่สุดนะหมู่มู้ (เธอเรียกหมู่มู้...แทนคำว่าแม่หมู) และ.. เธอ..เพื่อนที่ฉันบอกว่า..เราจะฝ่าทางชีวิตไปด้วยกันนะเพื่อนรัก..
**+**+**+**+**+**+** คำนิยามของหนังสือ (ที่ไม่ใช่คำโปรย..จขบ..เพียงเรียบเรียงจากคำนำของผู้เขียน)
เพราะหนังสือเล่มนี้ ไม่ใช่ นิยาย.. ไม่มี คำโปรยหวานแหววและสวยหรู แต่หนังสือเล่มนี้ได้รับเลือกให้เป็นหนังสืออ่านนอกเวลา ของนักศึกษาชั้นปีที่ 1 จำนวนเกือบ 1000 คน ของมหาวิทยาลัยพายัพ เชียงใหม่ หนังสือเล่มเล็กๆ ที่เป็นดั่งหนังสือธรรมะ.. ให้ความรู้สึกสนุกผ่านการเขียนแบบจดหมาย.. ความรู้สึก สนุก ที่เปรียบเหมือนที่ชีวิตเล่นสนุกกับเรา.. ทั้งเหตุการณ์..ผู้คน..การเมือง..ความรัก..ความชัง ในหนังสือล้วนเคลื่อนไหว..แปรเปลี่ยน..ไม่มีสิ่งใดคงทนสักสิ่งเดียว..ไม่มีจริงๆ.. ไม่แน่นแฟ้น..ก็..คลายจางและบางความสัมพันธ์.. ก็..หายไปอย่างไร้ร่องรอยเอาดื้อๆ เราคงเกิดมาเพื่อเรียนรู้..ว่าทำอย่างไร..เราจึงจะสะอาดขึ้นกระมัง..
**+**+**+**+**+**+**+**+**+** ..มาเริ่มต้นแอบดูจดหมายกันเถอะ.. หนังสือเล่มนี้บอกเล่าเรื่องราวผ่านจดหมายทั้งสิ้นจำนวน 45 ฉบับ..แบ่งเป็นจดหมายถึงเพื่อนรัก 34 ฉบับในระยะเวลา 3 ปี และอีก 11ฉบับเป็นจดหมายถึงเพื่อนรักชื่อ ลูกของคุณอุ๋มอิ๋ม (วดีลดา เพียงศิริ)ผู้เขียน..ที่ใช้เวลาตีพิมพ์ในคอลัมน์ Balancing Lifeของนิตยสาร Image (แอบกระซิบว่าเป็นแนวธรรมะเบาๆที่สำนวนอ่านง่ายในรูปแบบจดหมายให้ได้แอบอ่านกัน).. ใช่แล้วค่ะคอนเซ็ปต์มาแบบนี้แล้วจขบ.จะเล่าเรื่องยังไงล่ะทีนี้ ก็เลยคิดว่าจะหยิบยกตัวอย่างบางประโยคแบบย่อมากถึงมากที่สุด..จากจดหมายบางฉบับที่อ่านแล้วโดนใจมาเป็นตัวอย่างดีกว่านะคะ..เริ่มแอบอ่านจดหมายกันเลยค่ะ
**+**+**+**+**+**+**+**+**+**+**+**+** ฉบับที่ 1 : เพื่อนรัก แต่ก่อนฉันเคยรู้สึกว่าทุกข์สุขที่ฉันเขียนถึงเธอมันถูกลำเลียงไปช้า ไม่ทันใจเอาเสียเลย บางทีเธอปลอบมาสามหน้ากระดาษ ไอ้ฉันก็ดันไปทุกข์เรื่องใหม่เสียแล้ว..มันทำให้ฉันมองทะลุเข้าไปสบตากับความเปลี่ยนแปลงของชีวิต เออหนอ..สมแล้วที่พระเทศน์ ความทุกข์ มีไว้ใคร่ครวญไม่ได้มีไว้โอดครวญ..มีใครสักกี่คนในชีวิตที่ทำให้เรารู้สึกดีเช่นนี้ได้ ความไว้วางใจ..เป็นญาติอย่างยิ่ง ท่านชยสาโร ..กล่าวไว้.. (รักเธอ..ไอ้เกลอจอมซน..ฉันเอง..)
**+**+**+**+**+**+**+**+**+**+**+** ฉบับที่ 2 : เจ้าเกลอจอมแก่น ฉันชอบความรู้สึกอย่างนี้จังเลยเธอแบบ ..ส่งครีมที่เหลือครึ่งกระปุกมาให้เพื่อนช่วยใช้ต่อน่ะ มันแน่นแฟ้นจนบอกไม่ถูกเหมือนเวลาไปปาร์ตี้บ้านพี่นก แล้วน้อมรับอาหารทุกอย่างที่เหลือกลับบ้านหน้าตาเฉย ท่านชยสาโร..ท่านว่าไว้ ความอดทนเป็นเครื่องเผากิเลสอย่างยิ่งคือไม่รังเกียจสิ่งที่น่ารังเกียจ ไม่ ยินร้ายในสิ่งที่ชวนให้ยินร้าย ไม่ฝืนสิ่งที่เราแก้ไม่ได้ไม่น้อยใจกับการต้องอยู่กับสิ่ง ที่ไม่ชอบ (แน่นอนที่สุดจ้ะ..เพื่อนรัก..ฉันเองจ้ะ)
**+**+**+**+**+**+**+**+**+**+**+** ฉบับที่ 3 : เจ้าเพื่อนรักเอ๋ย เพื่อนของเธอคนนี้เกือบตายไปแล้วจ้ะ บ่ายวัน..ขาดสติเพราะหมกมุ่นอยู่กับเหตุการณ์บ้านเมืองพื้นที่ฉันยืนอยู่มันยวบยาบๆ เธออย่าเพิ่งคิดว่าธรณีจะสูบฉันนะจ้ะเพราะไม่ใช่แค่พื้น เพดานมันพากันแปลงร่างเป็นพัดลมเบอร์ 3 คือหมุนติ้วเป็นลูกข่าง ฉันผู้ก๋ากั่นต้องตะโกนด้วยความตกใจว่า ยอมแล้วจ้า แล้วพุ่งหลาวนอนแผ่หราหมดสง่าราศีตรงราวบันไดนั่นแหละ ฉันไม่เป็นผู้ตามรู้ ผู้ตามชมละครการเมืองเลยให้ตายเถอะ ฉันโดดลงไปเล่นสุดตัว เล่นแบบไม่ถอดปลั๊กเพราะอินและผูกใจเจ็บชนิดหลับก็ยังโกรธ คนไม่มีสตินี่หัวมันมึนใจมันทึบจริงๆนะเพื่อนนะ.. (จากฉัน..ยายแก่หนังเหนียวผู้สบตากับความตายมาหมาดๆ)
**+**+**+**+**+**+**+**+**+**+**+**+** ฉบับที่ 4 : เพื่อนรัก ใครเป็นคนคิดคำว่า หดหู่ หนอ..ฉันอยากก้มลงกราบสักครั้ง เธอคิดดูสิเพื่อนรัก หดยังไม่พอหู่ซ้ำลงไปอีก (ใครเห็นภาพใดฉันไม่ทราบแต่ฉันนั้นเห็นภาพตนเองเป็นหมาหูตกลู่ลงมากอง อดสูยิ่งนัก) พระท่านว่าไว้..คนเรานั้นผูกติดไว้กับโลกอย่างแท้จริง ลูกก็เหมือนโซ่ ล่ามไว้ที่คอ, ทรัพย์สมบัติ ล่ามมือทั้งสองข้างไว้ส่วนสามีภรรยาเหมือน โซ่ที่ล่ามเท้าไม่ให้ขยับไปไหน และฉันขอแต่งเองต่อท้ายว่าพ่อกับแม่ เป็นโซ่ล่ามหัว (ใจ) ฉันตกใจเมื่อหมอบอกว่าแม่ของฉัน ป่วยทางจิต อาการของโรคคือทั้งซึมเซาและก้าวร้าว ฉันทั้งโกรธทั้งอายเมื่อแม่ของฉันบอกว่าโกงแล้วรวย ให้โกงให้มากๆ จะได้รวยๆ แต่เวลานี้ฉันรู้แล้วว่าแม่ของฉันป่วยไม่สบายมากๆชีวิตเป็นของไม่สบาย กายป่วยเสมอ ใจป่วยเสมอ.. ฉันต้องเป็นหมาที่จะรักแม่ตัวเองอย่างไม่มีเงื่อนไขแม้มันจะไม่ได้ง่ายเหมือนสคริปต์เพราะชีวิตจริงนั้นแสนซับซ้อน ไม่ง่ายเหมือนในหนังสักนิดเดียว (รักเธอด้วยความหดและหู่อย่างสุดซึ้ง..จาก ฉัน..ผู้ไม่มีฟอร์มและเล่าหมดเปลือก..)
**+**+**+**+**+**+**+**+**+**+**+** ฉบับที่ 5 : เธอที่รัก ฉันได้รับจดหมายของเธอปุ๊บก็รีบตอบโดยพลัน (แบบนี้แถวบ้านเธออาจจะเรียกว่าหลับหูหลับตารีบตอบ แต่คนแถวสุขุมวิทเขาเรียก ดองแช่ หมก หมัก รู้ไว้ด้วยจ้ะ เราโชคดีแค่ไหนที่มีเพื่อนที่พูดกับเราอย่างน้อยเราก็ไม่ต้องไป ยืด ขดเล็กขดน้อยในสมองเพื่อจะตีความว่าตกลงมันชมหรือด่ากันแน่วะ.. ที่จริงจิตอันพร้อมจะทราม ของฉันยังจัดชนชั้นใหม่ๆได้อีกหลายหมวดแต่ตอนนี้ฉันต้องลาไปทำกับข้าวก่อนจ้ะผู้ไม่ประสงค์จะออกนาม (ลูก) และชายไทยไม่ทราบชื่อ(สามี) ร้องหิวข้าวกันระงมทีเดียว (รักเธอ..ไม่เสื่อมคลาย..จากฉันผู้มีโครโมโซมขี้อิจฉาในรังของโรคใบนี้..)
**+**+**+**+**+**+**+**+**+**+**+** ฉบับที่ 6 : ที่รักของฉัน ฉันชอบเขียนจดหมายหาเธอในร้านกาแฟอาจเพราะฉันชอบเต๊ะท่าเป็นนักท่องเที่ยวผู้เหงาเศร้ากลางเวียงเจียงใหม่ ไม่มีลูกไม่มีสามี การงานอื่นใดมาเกะกะรุงรัง คนอะไรพูดจาทิ่มแทงคนอื่นตลอดเวลา ฉันไม่อยากบอกเต้ยหรอกว่าพวกเราล้วนวิ่งหนีคมหอกคมดาบในอารมณ์ของสามีเจ้าหล่อนมาตั้งแต่กรุงเทพฯแล้วใครจะไม่รู้ว่าหมอนี่ชอบเตะหมา ด่าพระ ระรานมนุษย์ทุกคนที่อยู่ใกล้..เพียงไรไม่ใช่หน้าที่ของเราที่จะไปเที่ยวสูด เที่ยวฮึ๊ด เที่ยวดม ทั้งหมดมันคืออาการของโรค เราถึงหลบหลีกคนที่ไอหรือจาม แต่เราไม่ได้โกรธคนเป็นหวัดเพราะรู้ว่าเขาไม่ได้แกล้ง รักและคิดถึงเธอ(ไม่ใช่คำลงท้ายดาดๆ มันเรื่องจริง) ฉัน..ผู้ตะบันกาแฟเป็นแก้วที่สาม เพราะไม่กล้านั่งร้านของเขาฟรีๆ
**+**+**+**+**+**+**+**+**+**+** ฉบับที่ 7 : ตึ๋งหนืด..ยอดรัก เชียงใหม่หนาวแล้วลูกจ๋า หนูบอกว่าที่ปารีสนอกจากจะหนาวลมมากๆแล้วฝนยังเทลงมาอีก นี่โลกเราไม่สบายมากขนาดนี้แล้วหรือ..ลูกรัก แม่ไม่รู้จักเพื่อนหนูแต่แม่พูดได้ว่าเขาต้องหาคนมาเป็นลูกไล่เขาให้ได้ในแต่ละสถานการณ์เพื่อให้คนชมว่าเขา ฉลาด เราไม่ได้เป็นเหยื่อของเขาสักนิด เราเป็นเหยื่อของตัวเราเองหลายปีผ่าน มาเวลาแม่คิดถึงเรื่องนี้แม่จึงรู้ว่าที่เราบ้าไปกับเขา เพราะเราอยากฉลาดเหมือนเขา ถ้าตอนนั้นเราไม่ทุรนทุรายแล้วบอกกับเขาว่าพูดตรงๆนะถ้าเทียบกับเธอแล้วฉัน ไม่ค่อยฉลาดว่า..เท่านี้ก็หมดเรื่อง เพื่อนแม่มาแอบอ่านแล้วถามว่าถามจริงเหอะ..แกทำได้เหรอที่สอนลูกน่ะ แม่บอกว่าทำไปพร้อมกัน แม่-ลูก มีไรมะ? (รักหนูมากจนแม่เองยังตกใจ...แม่)
**+**+**+**+**+**+**+**+**+** จดหมาย 7 ฉบับเป็นพียงตัวอย่างบางส่วนจากหนังสือเล่มนี้ที่ จขบ. ได้มาเพราะเป็นแฟนเพจคุณอุ๋มอิ๋ม..ที่ตีพิมพ์ครั้งที่สอง โดยคนสำคัญที่ทำให้หนังสือเล่มนี้เกิดขึ้นได้คือคุณภัทรีดา ประสานทอง ที่คุณอุ๋มอิ๋มเขียนในคำนำว่า..แป้งพูดกับฉันเสมอว่า..นี่เป็นหนังสือธรรมะของแป้ง..แป้งอ่านตั้งไม่รู้กี่รอบแล้ว จขบ.ก็อยากจะขอบคุณคุณแป้งเช่นกันค่ะ ที่ทำให้หนังสือเล่มนี้สำเร็จเป็นรูปเล่มได้อย่างน่ารักลงตัว..ภาพประกอบสดใสและมีชีวิตชีวา รายได้สมทบทุนช่วยเหลือสุนัขและแมวจรจัด จขบ.ก็เลยจัดมาสองเล่มเล่มหนึ่งมอบให้เพื่อนบล็อคเมื่อตอนแลกของขวัญปีใหม่ชาวบล็อคกันในโครงการ ของขวัญ ของคุณฉัตร ณปลายฉัตร และอีกเล่มที่อยู่ในมือ จขบ.เป็นเล่มที่มีลายเซ็นของคุณอุ๋มอิ๋ม(ขอบคุณที่ให้เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของกันและกันค่ะ) แนวการดำเนินเรื่องภาษาเขียนเป็นแนวถนัดของคุณอุ๋มอิ๋มที่ จขบ.ชื่นชอบและติดตามอยู่เสมอเสียดายที่ไม่มีงานออกใหม่ให้ติดตามในช่วงนี้เลยค่ะ
**+**+**+**+**+**+**+**+**+**+**+** ป.ล. ถึงผู้อ่าน..จาก จขบ. ขอเขียนจดหมายถึงเพื่อนๆ แบบหนังสือเล่มนี้บ้างค่ะสำหรับเรื่องต่อไปที่จะรีวิวคือเรื่อง ห้วงวิวาห์รักร้อย ของ คุณณวลี ค่ะ กำลังเสพความหวานได้ครึ่งเล่ม แล้วคิดว่าอ่านจบท่าทางจะหลงพระเอกในเรื่องอีกตามเคย..และคงไม่รอช้าพาอา ตรัยมาเสิร์ฟหลังอัพบล็อกนิยายการฝีมือ และตะพาบตามลำดับ
ช่วงนี้ชีวิตยุ่งเหยิง..ทั้งนิยายของตัวเองที่นานๆจะอัพทีจนคนอ่านจะหายหมด ทั้งโจทย์ตะพาบที่ชอบเขียน ทั้งบล็อกการฝีมือที่อยากทำ ทั้งเขียนรีวิวนิยายในโครงการReading Biingo Challenge ทั้งซีรีย์ชุดมาเฟีย.. อะไรมันจะวุ่นวายขนาดนี้อย่ากระไรเลย..ขอจบการรีวิวแต่เพียงเท่านี้ดีกว่า.. (จากจขบ..ผู้หาเหาใส่หัวของตัวเอง..ไปแล้วจ้า..) ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ขอบคุณของแต่งบล็อคสวยๆจากคุณยายเก๋าและคุณญามี่ค่ะ ขอบคุณภาพสวยๆ และเพลงเพราะๆ จากอินเตอร์เนตค่ะ ค่ำๆ ค่อยตามไปอ่านบล็อคพี่ๆ นะคะ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ตอบโจทย์หัวข้อที่ 15 : หนังสือที่ไม่ใช่นิยาย ค่ะ
Create Date : 04 มิถุนายน 2557 |
|
51 comments |
Last Update : 4 มิถุนายน 2557 15:32:48 น. |
Counter : 3076 Pageviews. |
|
|
|
...ค่อยๆ ทำจ้ะนุ่น
ไม่ใช่เหาหรอก ดีออก