|
เมื่อรู้ว่าต้องแบ่งความรักให้ใครอีกคน
หลังจากทดสอบการกลับมาเขียนบล็อกอีกครั้ง ดันลืมเลยว่าจริงๆ แล้วอยากเขียนอะไร มัวแต่เวิ่นเว้อพรรณาอะไรไม่รู้ 
ตั้งใจว่าจะเขียนเรื่องความรักที่มีต่อลูกคนที่ 2 สักหน่อย ดันลืม!!!
หลังจากมีพี่อิงเป็นลูกสาวที่น่ารักคนแรก มันเกิดความรู้สึกที่ว่าโคตรรัก ในชีวิตไม่คิดว่าจะรักใครได้มากเท่านี้ คือ รักมาก มากจริงๆ มากจนไม่รู้ว่าจะบรรยายเป็นคำพูดออกมาได้ยังไง เห็นลูกเจ็บใจมันก็เจ็บ ไม่อยากให้ลูกเจออะไรที่ไม่ดี อยากดูแลอยู่กับเค้าตลอดเวลา
พอท้องคนที่ 2 โดยไม่ได้ตั้งใจ เพราะพี่อิงเอายาคุมแม่ไปซ่อน สงสัยพี่อิงจะเหงา อยากมีน้องมาเล่นด้วยกัน 55555 ครั้งแรกที่รู้ว่าท้องแน่ๆ มันกลับรู้สึกว่า เราจะมีความรักเหลือให้ลูกคนอีกคนมากพอไหมนะ มันเป็นอะไรที่คาใจมาก ตอนท้องก็ไม่ค่อยกินยาที่หมอให้มาครบเหมือนท้องแรก แค่เห็นก็ไม่อยากกิน บำรุงก็ไม่ค่อยบำรุงเหมือนท้องแรก ไม่รู้เพราะเรามัวแต่ดูคนพี่ หรือเป็นอารมณ์ตอนท้อง ไม่แน่ใจเหมือนกัน พี่อิงแรกคลอดหนัก 3,450 กรัม ส่วนน้องอุ่นแรกคลอดหนัก 2,960 กรัม (เก่งตั้งแต่อยู่ในท้องขนาดแม่ไม่ค่อยบำรุงยังเกือบ 3 โล) เราเองก็รู้สึกผิดกับลูกที่ไม่ได้ดูแลเค้าให้ดีอย่างที่เคยทำเหมือนกันนะ
แต่พอน้องคลอดออกมา ที่เคยคิดสงสัยว่าจะรักเค้าได้มากแค่ไหน มันหายไปหมดเลย กลายเป็นทั้งรักทั้งหลงเลยทีเดียว อาจจะด้วยความผูกพันธ์เพราะน้องดูดนมแม่จากเต้าตลอด (พี่อิงดูดแค่เดือนเดียวเอง เลิกเองเลย เพราะพอเริ่มดูดเยอะก็เอาะออกมาหมด เป็นแบบนี้ 3 ครั้ง ลูกหย่านมแม่เองเลย ทีนี้บังคับให้ดูดก็ไม่ดูดแล้ว ไม่เอาเลย  ) ยิ่งโตมายิ่งทำอะไรตลกๆ ตามประสาเด็ก ช่างจ้อกับพ่อแม่ บางทีแอบมีฉลาดเล็กๆ ก็ยิ่งรักยิ่งหลง จนกลับมารู้สึกผิดกับพี่อีกละ 5555 (จะมีใครเป็นแบบเรารึเปล่านะ) บางครั้งเราก็ถามตัวเองนะว่าเราลำเอียงไหม รักลูกเท่ากันรึเปล่า? แต่ความรู้สึกมันก็บอกว่าเรารักเท่ากันนะ แต่การกระทำหรือการแสดงออกไม่เหมือนกัน ด้วยเพราะนิสัยลูกไม่เหมือนกัน คนพี่จะไม่ค่อยเข้ามากอดมานัวเนียเท่าไหร่ ไม่รู้เพราะเราทำกับเค้าน้อยลงตั้งแต่มีน้องไหม เพราะเรากับพ่อเค้าเลี้ยงลูกเองทั้ง 2 คน ยิ่งเจ้าคนเล็กกินนมแม่ก็ยิ่งติดแม่ แต่เราก็พยายามเข้าหาลูกนะ ไม่อยากให้ลูกน้อยใจ หรือคิดว่าเรารักเค้าน้อยกว่า ถ้าทำอะไรที่ไม่เหมือนกันก็จะให้เหตุผลกับลูกเสมอ อย่างเช่น บางทีสั่งเสื้อผ้าในเนตแต่มีไซส์แค่คนเดียว หรือไปซื้อด้วยกัน แต่จำเป็นต้องซื้อให้คนเดียว (อย่างรองเท้านักเรียนคับหรือขาด เสื้อผ้าน้องมีเยอะกว่าพี่) ก็จะบอกและขอลูกกว่าแม่ซื้อให้พี่ ให้น้อง ได้ไหม เพราะหนูมีแล้ว หรือจำเป็นต้องซื้อยังไง
หรือเวลาอยากให้พี่ช่วยดูแลน้องหรือทำอะไรให้น้อง เราพยายามเลี่ยงที่จะบอกให้เค้าเสียสละเพราะว่าเค้าเป็นพี่ แต่จะบอกว่าเพราะเค้าโตกว่า คุยกันด้วยเหตุผลและรับฟังเหตุผลได้มากกว่าน้องที่เด็กกว่า บางครั้งการใช้เหตุผลกับน้องเลยไม่ได้ผล และเพราะเราเป็นครอบครัวเดียวกัน เราถึงต้องรักกันและดูแลกัน เหมือนที่พ่อกับแม่ดูแลหนู ก็เพราะพ่อกับแม่รักหนูเป็นห่วงหนู รู้อะไรมากกว่าหนูสามารถที่จะคอยบอกหรือแนะนำหนูได้ หนูเองก็สามารถบอกน้องแนะนำน้องได้เหมือนกัน
และจะบอกน้องว่าเวลาพี่บอกพี่สอนอะไรถ้าเป็นสิ่งที่ดีต้องเชื่อฟังพี่ ในเวลาที่พ่อกับแม่ไม่อยู่ พี่จะเป็นคนดูแลหนูแทนพ่อกับแม่ และหนูเองก็สามารถบอกพี่เตือนพี่ได้ หรือแม้แต่พ่อกับแม่หนูสองคนก็บอกก็เตือนได้ ถ้าเห็นว่าทำอะไรที่ไม่ถูก ให้เราคุยกันด้วยเหตุผล
แต่ถึงอย่างนั้นก็เหอะ ไม่วายว่าจะมีหลุดอารมณ์กันออกมาอยู่ดี
| Create Date : 22 สิงหาคม 2559 |
|
0 comments |
| Last Update : 22 สิงหาคม 2559 15:52:09 น. |
| Counter : 617 Pageviews. |
|
 |
|
)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [