ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.ที่ 115 "โกรธ"
โกรธ
ตั้งใจมั่น มั่นใจจิต ไม่คิดโกรธ ไม่ถือโทษ ให้เป็นทุกข์ หลุดพ้นหนอ นั่งสวดมนต์ บ่นคำพระ ไม่รั้งรอ ไฟที่ก่อ ค่อยค่อยผ่อน ออกไปไกล
เมื่อความโกรธ เกิดพิโรธ จนป่วนปั่น จิตไหวสั่น ให้งันงก ยากผลักไส เพลิงพลุ่งพล่าน เฝ้าเผาผลาญ ฝังในใจ พลาดพลั้งไป ไม่ระวัง ทุกข์ตามมา
ระงับไว้ ไม่ให้โกรธ คลายกลัดกลุ้ม ไฟไม่สุม รุมเร้าทรวง เป็นมิจฉา ตัวเบาหวิว ทั้งเย็นฉ่ำ กับเมตตา เกิดปัญญา สมาธิรุ่ง สุขใจเอย
คุยกันท้ายเรื่อง
การแต่งกลอนนับวันจะถอยหลัง
เนื่องด้วยความขี้เกียจ
ถ้าตั้งใจนิดนึง พยายามหาคำสละสลวย
จัดสรรคำให้ต่อเนื่องก็จะได้กลอนที่เพราะและสวยงาม
ขอขายผ้าเอาหน้ารอดไปก่อนค่ะ
ช่วงนี้เวลามันกระชั้นไปทุกอย่าง
เดือนนี้ชีพจรลงเท้า
ต้องจรลีไปอีกล่ะ จนสิ้นเดือน
ไปแอ่ว เดี๋ยวก็กลับมาค่ะ
ขอบคุณเพื่อนที่ติดตามอ่านค่ะ
Create Date : 07 ตุลาคม 2557 |
|
59 comments |
Last Update : 18 ตุลาคม 2557 19:10:46 น. |
Counter : 1855 Pageviews. |
|
|
|