25 up only..II

II…

ใบหน้าสวยหวานที่นอนหลับอยู่ข้างๆทำให้พีรวิชญ์ยิ้มขึ้นมาอีกครั้ง ไม่เคยจะมีครั้งไหนเลยที่ข้างกายเขาจะขาดคนๆนี้ หันมานอนตะแคง

แอบสำรวจใบหน้าคนที่กุมหัวใจเขาไว้

ตาโตปิดสนิทเหลือเพียงแผงขนตากว้างและหนา จมูกโด่ง สันจมูกคมสวย ปากแดงอิ่ม

จอนผมยาวงอนที่เคลียข้างแก้มทำให้หน้าที่หวานอยู่แล้วยิ่งหวานขึ้นไปอีก


ร่างบางของคนรักยังคงนอนนิ่ง เสียงลมหายใจสม่ำเสมอ ก้องหลับสนิท หลับอย่างสบายอารมณ์

คงเหนื่อยมาก....หลังจากที่...เมื่อคืน............

...พีรวิชญ์หน้าแดง....

โน้มหน้าลงจุมพิตแผ่วเบาที่หน้าผากสวยก่อนลุกไปเข้าห้องน้ำ

เมื่ออาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว เดินเช็ดผมออกมา คนบนเตียงลุกมานั่งมองเขาอยู่ก่อนแล้ว ส่งสายตาหวาน พร้อมยิ้มอ่อนโยนมาให้


พีรีบเดินเข้าไปหา นั่งข้างเตียง ดึงคนหน้าสวยมาใกล้มอบ Good morning kiss… อีกครั้ง


ก้องตอบรับจุมพิตของพีอย่างเต็มใจ ยิ้มอายๆแต่ไม่วายจะเหวี่ยง


“เช้านี้ท่านผู้บริหาร ออกจะค้ากำไรเกินควรไปแล้วนะ...คุณพีรวิชญ์... ไหนจะลวนลามผมทางสายตา หอมผม แถมยังจะ Good Morning kiss อีก...ฮึ่ยยยย”


ก้องบ่นไม่ได้จริงจังอะไร หน้าสวยออกจะแดงน้อยๆซะอีก จริงๆแล้วเขาแอบชอบด้วยซ้ำ เพราะที่พีทำมันอ่อนโยนและเต็มไปด้วยความรักที่ฉายออกมาทางแววตาเสมอ


“ก้อง...คุณรู้...งั้นก็แสดงว่าคุณตื่นตั้งนานแล้วสิ....แหม แอบเนียนนะครับ....มานี่เลยไปอาบน้ำ”
พีดึงมือให้ก้องลุกจากเตียง ก้องแถตัวลงนอนอีก ยื้อมือไว้ไม่ยอมลุก

“ไม่อะพี....ผมอยากนอนต่อ...วันนี้วันหยุดน้า...วันหยุดที่รอคอยมานาน....ขอนอนอีกนิดนะๆ...ก็...เมื่อคืน...ผมเหนื่อยมากจริงๆ...น้า...นะครับ คุณพีรวิชญ์ ที่รัก”

ประโยคหลังบอกเสียงอ่อยๆพร้อมส่งสายตาวิ้งๆ...แบ๊วๆ...อ้อนสุดฤทธิ์

เฮ้ออออ...ก้องบดินทร์ คุณก็รู้ว่าผมน่ะ แพ้สายตาแบบนี้ของคุณอยู่นะ...จริงๆเล้ย...

พียิ้มน้อยๆส่ายหัวเบาๆ...กอดอก ยิ้มเจ้าเล่ห์

“ก็ได้...แต่ แค่ ชั่วโมงเดียวนะคุณก้อง...ถ้าถึงกำหนดคุณยังเฉไฉอยู่อีก...คงพอจะรู้นะครับว่า...จะเกิดอะไรขึ้น”

พียื่นหน้ามาใกล้ ก้องรีบดึงผ้าห่มมาคลุมโปง...หน้าสวยภายใต้ผ้าห่มหนา...แดงกร่ำ... ใจเต้นแรง อดนึงถึงเรื่องเมื่อคืนอีกไม่ได้....
.
.
.

ระหว่างรอคนรักชาร์ตแบต (ร่างกาย) อีกครั้ง พีต้มน้ำร้อนสำหรับชงชา...เดินถือถาดชาออกมาที่โซฟานั่ง ละเมียดละไมดมกลิ่นหอมของชา...แล้วนึกย้อนหลังไป

แต่ก่อนตอนที่เขาเริ่มดื่มชา เพราะชาหอม รสชาติดี เพื่อนดื่มชาของเขาก็มีธีร์ จอนห์ และบ่อยครั้งที่เขาต้องดื่ม...คนเดียว....ไม่มีอะไรพิเศษ ...ชา....ก็คือชา

ต่อเมื่อเขามีคนที่เขารัก...ก้องบดินทร์...คนพิเศษสำหรับหัวใจ... มาร่วมดื่มชาด้วย

การดื่มชาทุกครั้งสำหรับเขาก็มีความหมายมากขึ้น สุขใจทุกครั้งที่ได้รับรู้กลิ่นหอมของชา

รสเฝื่อนขม...จางหาย ... เหลือไว้เพียง...ความหวาน

ชาในมือส่งถ่ายความอบอุ่นไปทั่วร่างกายและหัวใจ

เวลาน้ำชาจะมีความหมายสำหรับ...เขากับก้อง...เสมอและตลอดไป

... เวลาน้ำชา ... เวลาของความรัก…
.
.
.

กลิ่นแป้งผสมกับกลิ่นสบู่เหลวหอมอ่อนๆ พร้อมสัมผัสแผ่วเบาที่แก้ม ทำให้พีรวิชญ์ รับรู้การมาถึงของคนของหัวใจ ยิ้มแก้มปริ ...

... ก้องบดินทร์ ....

ระยะหลังมานี่ ก้องมักจะแสดงความรักต่อเขาอย่างเปิดเผยมากขึ้น เมื่ออยู่กันตามลำพัง

ก้องเดินอ้อมจากด้านหลังโซฟานั่งลงใกล้...คนหน้าคม …


“แอบดื่มชาโดยไม่มีผมได้ไงอ่ะพี” ปากอิ่มทำเป็นพูดตำหนิ แต่แววตาไม่เป็นแบบนั้นเลย

“ผมแค่ดมกลิ่น ยังไม่ได้ดื่มเลยคร๊าบ คุณก้องบดินท์” พูดไปก็เทชาจากกาลงในถ้วยที่วางอยู่ตรงหน้าก้อง

ก้องรับถ้วยชามาถือ ค่อยๆสูดดมกลิ่นชา....หอมมาก อาจเพราะสายตาของคนชงที่ส่งความหอมหวานมา.... ทำให้ชาวันนี้...อาจจะหอมกว่าทุกครั้งก็เป็นได้
.
.
.


พีพาก้องไปเดินเล่นที่ห้างดังแห่งหนึ่ง วันนี้เป็นวันหยุดของก้องที่ตรงกับเสาร์-อาทิตย์ ครั้งแรกของเดือนนี้ ... ผู้คนพลุกพล่าน ส่วนใหญ่เป็นเด็กวัยรุ่น ที่มักจะมาดูหนังและเดินเล่นกันเสมอ

...คนเยอะจัง...วันนี้วันหยุดพิเศษนะพี...ฮึ่ยยยย ก้องชักหน้าตึงๆ

“ก้องดูหนังกันนะ...เอ...มีเรื่องอะไรน่าสนใจมั๊ยเนี่ย”


“หนังที่เกี่ยวกับ...ผีผี ผมไม่ดูนะพี ไม่ชอบ”

ก้องหน้าเครียด เริ่มเป็นกังวลว่าพีจะแกล้งเขา ก็ครั้งที่พี ชวนให้ดู DVD หนังผี ที่บ้าน เพราะความกลัวมากๆ เขาก็เลยเผลอตัวนั่งกอดพี แบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว คนชวน เลยได้กำไรไปเป็นกอบเป็นกำก็หลายๆหน

ฮึ่ยยย ไม่น่าไว้ใจเลยจริงๆ คุณพีรวิชญ์

พียิ้มเพราะรู้ว่าก้องกลัวแต่ก็ยังอยากแกล้งคนหน้าหวาน

“แต่เขาบอกว่าเรื่องนี้ดีมากๆเลยนะเนี่ย ดูเถอะหน๊าก้อง มีผมอยู่ใกล้ๆกลัวอะไรอ่ะ”กุมมือก้องกึ่งลากกึ่งจูงไปที่ช่องขายตั๋ว

“ไม่...ก็ผมบอกแล้วไงว่า ..ไม่ชอบ ถ้าคุณอยากดูก็ดูคนเดียวสิ ..ผมจะกลับบ้าน” ก้องบอกหน้าสวยเริ่มบึ้งมากขึ้น สะบัดมือออก หันหลังจะเดินหนีพี

ฮึ!!! วันนี้วันหยุดที่เขารอมานาน อุตส่าห์ถ่วงเวลา หวังว่าจะได้อยู่ตามลำพังกันสองคนแล้วเชียว พีนะพี ดันพามาเดินห้างซะนี่ คนก็พลุกพล่านได้อีกไรอีก น่าเวียนหัว...

จังหวะนั้นเองกลุ่มแฟนคลับของนักร้องซุปเปอร์สตาร์คนดังก็วิ่งกรูเกรียวผ่านบริเวณที่เขาสองคนยืนอยู่ ร่างใหญ่ๆของคนในกลุ่ม ชนก้องเข้าอย่างจัง ร่างบางเซถลา เข้าหาอ้อมแขนของพีที่รอรับเขาอยู่อย่างพอเหมาะ พอเจาะ ... ก้องอยู่ในอ้อมกอดพี ...

สาวน้อยคนนั้นหันมาขอโทษขอโพยยกใหญ่ แต่เมื่อเห็นว่าคนที่หล่อนชนอย่างจังเป็นหนุ่มหน้าหวานคนนึงที่ขณะนี้อยู่ในอ้อมกอดของหนุ่มหน้าตาดีอีกคน เลือดสาวyชอบจิ้นก็แตกซ่าน รีบเดินจากไปพร้อมต่อมจิ้นในสมองที่เริ่มทำงานอย่างอัตโนมัติ

“พี ผมว่าเรากลับบ้านเถอะ...ผมรู้สึก...แปลกๆ” ก้องผละออกจากอ้อมกอดพี บอกด้วยน้ำเสียงเรียบๆ

พีพยักหน้ารับ รู้สึก งงๆ กับสายตาของสาวเจ้าเนื้อคนนั้นอยู่เหมือนกัน
.
.
.
ที่คอนโด

ก้องเตรียมอาหารเย็นอยู่ในครัวอย่างอารมณ์ดี อาหารพิเศษสำหรับฉลองวันหยุดสุดสัปดาห์ที่รอคอย มานาน การทำงานอย่างเขา ยากนักที่จะได้วันหยุดที่ตรงกับความต้องการ และครั้งนี้ก็เป็นวันหยุดที่ตรงกับวันหยุดของพีพอดิบพอดี ...วันหยุดสุดพิเศษในรอบ 2 เดือน ...

ก้องยืนเตรียมอาหารก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เขินความคิดตัวเอง ...ก้องบดินทร์ คิดอะไรอยู่??

หลังอาหารเย็นที่แสนอร่อย ก้องเตรียมDVD ที่พีชอบไว้หลายเรื่อง ไว้ให้พีเลือก เพื่อดูโต้รุ่งฉลองวันหยุดยาวนี้ ด้วยกัน

พียิ้มน้อยๆ เลือกแผ่นพลางกดรีโมททีวีไปพลาง แต่แล้วก็ต้องสะดุดกับการถ่ายทอดฟุตบอลคู่พิเศษ

“ศึกวันแดงเดือด”


“ก้องขอผมดูฟุตบอลก่อนนะ..นะ ผมชอบแมนยูม๊ากมาก ขอดูหน่อยนะ แล้วเดี๋ยวค่อยดูDVDทีหลังนะครับ” พีบอกสายตายังคงจับจ้องไปที่จอทีวีอย่างไม่กระพริบ

“มานั่งนี่มาก้อง ... มาดูด้วยกัน”พีตบไปที่เบาะนั่งข้างตัว

“ไม่!!!..ผมชอบเชลซี”

คนหน้าสวยเม้มปากแน่น หน้างอง้ำ กระแทกเสียงใส่ก่อนเดินงุดๆเข้าห้องนอนไป แผนการที่วางไว้จบลงแล้ว... น้ำตาปริ่มที่ปลายตา
.
.
.

หลับไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ ก้องถูกปลุกด้วยสัมผัสแผ่วเบาที่ริมฝีปากและแก้ม ปรือตาขึ้นมอง พียิ้มกรุ้มกริ่มมาให้ ริมฝีปากบางอยู่ไม่ไกลจากใบหน้าของก้องเลย ยังรู้สึกงอนๆพีอยู่ ก้องหันหน้าหนี


“วันแดงเดือด...จบแล้วเหรอ” ปากอิ่มประชดให้...แล้วเม้มนิดๆ

“เปล่าหรอก...มันกำลังจะเริ่มต่อจากนี้ไงครับ”

พีรีบปิดไฟ ดึงผ้าห่มมาคลุมโปง กอดก้องไว้แนบแน่น ...

....แล้วเรื่องเล่า...ต่อจากเมื่อคืน...ก็เริ่มขึ้น...อีกครั้ง...


…..The end ….


....ไม่แอร๊ยยยยยยยยยยยไม่โฮกกกกกกกไม่หวาน ไม่หื่น???... แต่ก็อยากร่วมฉลอง # 69 อ่ะค่ะ

Create Date : 13 พฤษภาคม 2553		2 comments
Last Update : 6 เมษายน 2554 7:11:15 น.
Counter : 1502 Pageviews.
Share Tweet