Bloggang.com : : lovelyberry : ชีวิตใต้เสื้อคลุม

ชีวิตใต้เสื้อคลุม

ชื่อเรื่องมันแปลกๆใช่ไหมล่ะ

ก็เมื่อวานนี้เราถือเป็นฤกษ์งามยามดีที่มีเวลาว่าง หลังจากที่เพียรหาเวลาว่างมาหลายอาทิตย์ อุตส่าห์พาตัวเองไปถึงหอปูแถวๆคลอง1 อืมใช้เวลาเดินทาง1ชม. เอ๊ะยังไม่ได้บอกเลยนี่ว่าวันนี้เราจะไปไหนกัน
เราจะไปยืดผมค่า หลังที่เก็บข้อมูล+ตัดสินใจอยู่นานว่าจะไปทำที่ไหนดี เพราะมันหลายกระแสเหลือเกิน สุดท้ายก็เลือกที่นี่หล่ะ ไปถึงก็บ่าย2 กว่าจะได้ทำเพราะรอคิวก็เกือบๆบ่าย3แล้วล่ะ ทีแรกว่าจะแวะไปเที่ยวเล่นที่ห้องปูก่อน แต่ก็กลัวช่างเค้าจะตามหาตัวไม่เจอ พี่เค้าบอกเราว่าใช้เวลา4ชม. เพื่อนที่เคยมาทำเค้าก็บอกไว้ประมาณนี้เหมือนกัน เรากะว่าประมาณทุ่มน่าจะเสร็จ แล้วจะชวนปูไปหาอะไรกิน แต่อะไรก็เกิดขึ้นได้ เราทำผมเสร็จตอน3ทุ่ม10นาทีค่ะ หิวข้าวมากเลย ปวดฉี่ด้วย คือตั้งแต่พี่เค้าคลุมผ้าแล้วเราก็ไม่กล้าลุกไปไหนค่ะ นอกเสียจากตอนที่ช่างบอกให้ไปสระผมอ่ะค่ะ งานนี้หิวมากๆๆๆๆๆๆๆๆเพราะว่าทั้งวันกินข้าวเช้า แล้วก็ได้กินกาแฟเซเว่น+หนมปังตอนบ่าย2 แล้วก็ยาวเลย เวลาเบื่อๆก็คุยโทรศัพท์ไม่ได้ด้วย ก็เลยหยิบหนังสือในร้านมาอ่านพวกคู่สร้างคู่สม ทีวีพูล 10เล่มได้มั้งค่ะ อ่านจนหมดร้านเลย แถมยังได้ดูแดจังกึมอีก เพราะปกติเวลานี้จะยังไม่ถึงบ้านก็ทำให้อดดูไป สรุปว่างานนี้เหนื่อยแต่คุ้มค่ะ เพราะว่าพอใจฝีมือช่าง ทำผมเสร็จแวะไปเที่ยวห้องปูนิดหน่อย กะว่าจะไปกินข้าวกันแต่ร้านดันปิด ก็เลยซื้อยำมะม่วงกลับไปกินที่บ้านแทน

ปล.
1.งานนี้มีคนหนึ่งคนบอกว่าทำไมต้องเอาตัวเองไปทรมานมากกว่า6ชม.ด้วยหนอ แถมยังโทรมาเช็คเป็นระยะๆ
2.ได้รับผลตอบรับที่ดีเกินคาดวันนี้มีคนทักว่าทำผมใหม่แล้วดูดี ดูเด็กลง ปลื้มอ่ะ แต่ว่ามันหมายความว่าเมื่อก่อนชั้นดูไม่ได้ใช่ไหมเนี่ย