Lorenzos oil หนังดีที่ควรดู

โปสเตอร์หนัง

หนังเรื่องนี้เป็นหนังเกี่ยวกับ โรคแอลอีดี ช่องthai PBS นำมาให้ชมเมื่อคืนวันเสาร์(06-08-54) เนื่องจากไม่มีอะไรดู เปิดไปเจอโดยบังเอิญ เป็นหนังที่ให้ความรู้มากๆ ดูแล้วประทับใจ
จะเล่าให้ฟังก็เล่าไม่ถูกไม่รู้จะจับต้นชนปลายยังไง เพราะเนื้อหาส่วนใหญ่เป็นวิชาการมากๆ
เล่าแบบย่อได้ความว่า
ครอบครัวโอโดเน่ มีลูกชายหนึ่งชื่อ โรรันโซ่ เป็นโรคเอแอลดี พ่อแม่พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ลูกหายจากโรคนี้ ควบคุมโภชนาการก็ไม่หาย พ่อแม่ต้องหาข้อมูลวิชาการ บทความจากห้องสมุดเยอะมากเพื่อที่ควบคุมไขมันชนิดหนึ่ง(ไขมัน ซี22 กับซี 24) ไม่ให้อาการของลูกกำเริบ เขาทั้งสองเสียสละเงินส่วนตัว จำนองบ้าน เพื่อมาตั้งกองทุนรักษาโดยให้นักวิชาการทางการแพทย์ นักฟิสิกส์ นักวิทยาศาสตร์ หลายแขนง จนได้กรดโอเลอิก พบในน้ำมันมะกอบบริสุทธิ์เท่านั้น แต่ก็ควบคุมให้ไขมันลดลงได้แต่ อาการก็ไม่ดีขึ้น พ่อเลยต้องหาข้อมูลให้ละเอียดมากขึ้น จนรู้ว่าไขมันชนิดนี้เป็นไขมันสายยาวมาก และก็เจอกรดอีกชนิดหนึ่งชื่อ อินลูซิก มีในน้ำมันพืชที่ต้องสังเคาระห์ ใช้เวลาทำ6เดือน จึงได้ไขมันชนิดนี้มา ทดลองกับน้องสาวแม่ก่อน ค่อยนำไปให้โรรันโซ่กิน เวลาผ่านไปส่งเลือดไปตรวจ ผลออกมากรดไขมันดังกล่าวอยู่ในระดับปรกติ เขาจึงนำน้ำมันทั้งสองชนิดนี้ไปให้กับคนอื่นๆ เพื่อรักษาชีวิตของลูกพวกเขา โดยใช้ชื่อว่า น้ำมันโรรันโซ่
ตอนจบเรื่อง โรรันโซ่ มีพัฒนาการดีขึ้นตามลำดับ เหลือพัฒนาการด้านสมองที่ต้องใช้เวลามาก

ชอบประโยชน์หนึ่งในเรื่อง ตอนนั้นสองคนผัวเมียกอดกันด้วยความท้อแท้ เมียพูดว่า"ตกลงสิ่งที่เราทำมาทั้งหมดนี้ เพื่อคนอื่นใช่ไหม"

ดูแล้วซึ้งมาก

หาข้อมูลจาก อากู๋ มาลงด้วยเพื่อความเข้าใจ ดังนี้


รูปครบอครัวของโลรันโซ่ พ่อแม่และตัวเขา

ข้อมูลจาก //www.doctor.or.th/node/8202

เคยได้ยินชื่อน้ำมันลอเรนโซไหมครับ เรื่องราวของมันค่อนข้างเศร้าแต่ผมก็ยังอยากเล่าให้ฟัง ช่วงแรกผมจะพูดเนื้อหาทางวิชาการมากถ้าใครอยากพักผ่อนสมองก็ข้ามไปได้เลยนะครับ.

หากพูดถึงไขมันเชื่อว่าสาวๆ หลายคนคงจะกลัว แต่ทราบไหมครับว่ามีเด็กกลุ่มหนึ่งที่ขาดมันไม่ได้ ใช่แล้วครับ มันคือ Lorenzo ' s oil. ผมขอปูพื้นความรู้บางอย่างก่อนนะครับเพราะผู้อ่านบางคนอาจจะไม่ใช่แพทย์.

เซลล์ประสาทของคนเรามีส่วนที่ยื่นยาวออกไปจากตัวเซลล์เรียกว่า axon ค.ศ. 1878 Louis- Antoine Ranvier (1835-1922) แพทย์ชาวฝรั่งเศสค้นพบว่า axon ซึ่งทำหน้าที่ส่งกระแสประสาทจะถูกฉนวนที่เรียกว่า myelin sheath หุ้มอยู่เป็นระยะๆ ทำให้มีจุดที่อยู่ระหว่าง sheath เหล่านี้เป็นระยะๆ เช่นกันเรียกว่า Node of Ranvier กระแสประสาทจะถูกส่งผ่านอย่างรวดเร็ว โดยกระโดดจาก node หนึ่งไปยัง node ถัดไป ดังนั้นถ้าไม่มี myelin sheath กระแสประสาทจะเคลื่อนที่ได้ช้ามากหรือแทบจะไม่ได้เลย. มีโรคที่เกิดจากการทำลาย myelin มากมายหลายโรค แต่สามารถแบ่งออกเป็น 2 กลุ่มใหญ่ๆ คือ กลุ่มที่ถ่ายทอดทางพันธุกรรม เช่น leukodystrophy และกลุ่มที่เกิดขึ้นภายหลัง เช่น multiple sclerosis เป็นต้น. ผมจะพูดถึงเฉพาะโรคแรกนะครับเพราะเป็นพระเอกของวันนี้.

Leukodystrophy มี 2 แบบคือ Adreno-leukodystrophy : ALD ตั้งชื่อตามอวัยวะที่เสียการทำงานคือ ต่อมหมวกไต (adrenal gland) และ white (leuko) matter ของสมองซึ่งโรคนี้เป็นตั้งแต่เด็กและจะเสียชีวิต 2-3 ปีหลังได้รับการวินิจฉัยโรค. ส่วนแบบที่ 2 คือ Adrenomyeloneuropathy : AMN ซึ่งเป็น ALD ที่เกิดในวัยอายุ 20-30 ปี.

จุดสำคัญของเรื่องนี้เกิดขึ้นในเดือนเมษายน ค.ศ.1984 เมื่อ Lorenzo Odone บุตรชายวัย 6 ปี ของ Augusto และ Michaela มีอาการทางระบบประสาทและแพทย์วินิจฉัยว่าเป็น ALD. Augusto ซึ่งไม่มีความรู้ทางการแพทย์ยอมรับไม่ได้ที่แพทย์บอกว่าลูกของเขากำลังจะเสียชีวิตในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า แพทย์เพียงแนะนำให้เขาเข้ากลุ่มผู้ป่วยโรค ALD ที่กิจกรรมต่างๆ เพียงแค่ให้ผู้ปกครองมาปรับทุกข์กันเท่านั้นเอง.

ขณะที่ Michaela ต้องเหน็ดเหนื่อยอย่างมากในการดูแลลูก เขาก็เริ่มหาข้อมูลของโรคนี้โดยแทบจะฝังตัวเองอยู่แต่ในห้องสมุด จึงทราบว่าโรคนี้เกิดจากผู้ป่วยไม่สามารถกำจัดกรดไขมันสายยาวมาก (Very Long Chain Fatty Acid : VLCFA) ออกจาก ร่างกายได้ ซึ่งมันจะไปทำลาย myelin และทำให้เกิดโรค ALD.

ตุลาคมปีนั้นเองเขาก็จัดการประชุมนานาชาติในเรื่องนี้ มีแพทย์คนหนึ่งบอกในที่ประชุมว่า การให้ กรดไขมัน oleic แก่ผู้ป่วยอาจจะลดระดับ VLCFA ในเลือดได้ เขาจึงหาไขมันนี้ให้ลูกกินแต่มันไม่ได้ผลระดับ VLCFA ยังคงสูงอยู่. เขาค้นวารสารต่างๆ ในห้องสมุดจนพบว่ามีการทดลองในสัตว์เมื่อ 50 ปีก่อนได้ผลแต่ใช้กรดไขมันอีกชนิดหนึ่งคือ erucic acid เขาและภรรยาไปติดต่อบริษัทยาต่างๆ ให้ช่วยผลิตไขมันตัวนี้ให้แต่ได้รับคำตอบตรงกันคือการแยกไขมันชนิดนี้ให้บริสุทธิ์ทำได้ยากและไม่คุ้มทุน แต่พวกเขาไม่ย่อท้อจนกระทั่งพบกับนักเคมีชาวอังกฤษที่เกษียณ แล้วคนหนึ่งซึ่งเห็นใจจึงรับปากว่าจะทำให้ และ 6 เดือนต่อมาชายคนนี้ก็มอบ erucic acid ให้แก่พวกเขา.

Augusto ผสม oleic acid กับ erucic acid และให้แก่ Lorenzo ทางสายยางให้อาหาร (เพราะตอนนี้นอนไม่รู้สึกตัวอยู่บนเตียง) ผลปรากฏว่าระดับ VLFCA ลดลง!! ไม่มีแพทย์คนใดเห็นด้วยกับการทดลองของเขาเพราะจากการทดลองในสัตว์ erucic acid ทำ ให้สัตว์ทดลองเสียชีวิต Hugo Moser แพทย์เพียงคนเดียวที่กล้าพอ. เขานำ Lorenzo ' s oil ไปทดลองให้แก่เด็กที่มีพันธุกรรมของ ALD แต่ยังไม่เกิดโรค ปัจจุบันเด็กเหล่านี้ส่วนใหญ่ยังไม่มีอาการของโรคเลย จากการค้นพบนี้ทำให้ Augusto ได้รับปริญญาเอกในเวลาต่อมา.

บริษัท Universal Pictures สนใจเรื่องนี้จนนำไปสร้างเป็นภาพยนตร์เรื่อง Lorenzo 's oil ออกฉายในปี
ค.ศ. 1992 และได้รับรางวัลออสการ์ 2 รางวัลในปี ค.ศ. 1993 (สาขานักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมและบทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม).

ปัจจุบัน Lorenzo ยังมีอายุอยู่เขารับรู้เรื่องราว ทุกอย่าง, กะพริบตาและกระดิกนิ้วได้ (ซึ่งใช้ในการสื่อสารกับคนอื่น) เขาเสียใจที่ Michaela เสียชีวิตไปเมื่อหลายปีก่อนจากโรคมะเร็งปอด Augusto เล็งเห็นว่าการปลูกถ่าย myelin น่าจะเป็นวิธีที่รักษาโรคนี้ได้ เขาจึงก่อตั้ง the myelin project ซึ่งจะให้ทุน อุดหนุนการวิจัยต่างๆ ที่อาจจะสามารถรักษาโรคนี้ได้ (ร่วมบริจาคได้ที่ //www.myelin.org/).

วันที่ 26 มกราคม ค.ศ. 2002 วารสาร New Scientist สัมภาษณ์ Augusto ว่า " Do you see yourself as a scientist.? เขาตอบว่า " No, I am a father." คำตอบของเขาทำให้ผมประทับใจมากและ รู้สึกว่าถ้าแพทย์รักษาผู้ป่วยเหมือนว่าเป็นพ่อ, แม่, พี่, น้องหรือแม้กระทั่งลูก ปัญหาการฟ้องร้องคงเกิดขึ้นน้อยกว่าที่เป็นอยู่.



ธีรวัฒน์ บูระวัฒน์ พ.บ.,โรงพยาบาลท่าแซะ, จังหวัดชุมพร
E-mail : burawatt@hotmail.com

Create Date : 07 สิงหาคม 2554 Last Update : 8 สิงหาคม 2554 7:19:45 น. Counter : 12375 Pageviews.		11 comments
Share Tweet