ปกหลัง...ความเก่งกาจของพญายมแห่งหุบเขาลืมทุกข์เป็นที่เลื่องลือไปทั่วใต้หล้า
ไม่ว่าใครจะเป็นโรคไหน ถูกพิษชนิดใด เมื่อคนเจ็บคนป่วยมาอยู่ตรงหน้าเขาขอเพียงยอมรับเงื่อนไข ‘ช่วยหนึ่งชีวิตแลกกับฆ่าหนึ่งชีวิตคืนกลับมา’เท่านั้น ทุกปัญหาจะไม่ไร้ทางเยียวยารักษาอีกต่อไป

ด้วยเหตุนี้สำหรับเขาแล้วพิษตัดวิญญาณที่เด็กหนุ่มผู้หนึ่งโดนหาได้ร้ายกาจอะไรนักจะให้เขาช่วยก็ทำได้ง่ายดุจพลิกฝ่ามือ

ทว่านอกจากเจ้าเด็กนั่นจะปฏิเสธไม่ยอมรับเงื่อนไขของเขาแล้วมันยังบังอาจมาตบหน้าเขาอีก!

ได้...เช่นนั้นเขาก็จะยอมเมตตาช่วยชีวิตคนเอาบุญสักครั้งโดยที่มันไม่จำเป็นต้องยอมทำตามเงื่อนไข

ขอให้มันมาเป็นข้ารับใช้ของเขา ‘สิบแปดปี’ก็พอ

เทียบกับการรักษาชีวิตเอาไว้ได้แล้ว ค่าตอบแทนนี้นับว่าถูกมากกระมังหึๆ

อ่านจบ...อ่านได้เรื่อยๆค่ะ นางเอกเคยเป็นคุณหนูแต่ครอบครัวตกอับแม่เลยจะบังคับให้แต่งงาน นางเลยหนีออกมาปลอมตัวเป็นชายท่องยุทธภพไปเรื่อยๆจนโดนพิษเกือบเอาชีวิตไม่รอด แต่ก็ได้พระเอกช่วยเหลือไว้พระเอกมีฉายาว่าพญายมหากจะให้ช่วยรักษาใคร จะต้องไปฆ่าคนให้เขาก่อนหนึ่งชีวิตแลกหนึ่งชีวิตแต่นางเอกไม่ยอมพระเอกเลยเอาบุญให้อยู่รับใช้ข้างกายไปสิบแปดปี

นางเอกในคราบผู้ชายก็ดูแลนายท่านอย่างดีแต่ว่าก็มีขัดแย้งกันเรื่อยๆเพราะพระเอกจะรักษาคนก็ต่อเมื่อคนๆนั้นไปฆ่าคนให้เขาก่อน นางเอกเห็นว่าไร้มนุษยธรรมเกินไปเลยโดนลงโทษหลายครั้งหลายหน (จริงๆพระเอกเค้ามีเหตุผลของเค้านะคะ)

คือเรื่องก็ดำเนินมาเรื่อยๆล่ะค่ะนางเอกมีชีวิตอยู่ในหุบเขาลืมทุกข์ก็สุขสบายดี ถ้าไม่ต้องถูกพระเอกทำโทษน่ะนะแต่เรื่องรักนี่...มาไวไปนิดค่ะ แค่พระเอกไปเห็นนางเอกตอนเป็นหญิงโดยบังเอิญ...แค่นั้นแหละหลงละเมอเพ้อพก ปากว่ามือถึงตลอดเลย อะไรมันจะไวปานนั้น 555

อาจจะเพราะเล่มนี้เล็กๆบางๆประเด็นอะไรต่างๆเลยไม่มีให้ลุ้นเท่าไหร่ อ่านไปเรื่อยๆคิดจะมีตัวละครโผล่มาก็โผล่แล้วก็เคลียร์ปัญหาง่ายนิดเดียว ปุ๊บปั๊บตัดจบเลย...สั้นดีค่ะ