น้องโปรดดดดดดดดดดดดดดด เป็นไงบ้าง ฮือออๆๆ ดูแล้วสงสารจังเลย น่าจะเจ็บมากเลยคุณกานต์จ๋า

หายไวไวน้า

ออร์แกนก็เจ็บตัวทุกวัน หัวโปก ล้มบ้างไรบ้างตลอดเลย วัยนี้วัยซน อันตรายจริงๆ อย่าโทษตัวเองเลยค่ะ คุณกานต์ ไม่มีใครอยากให้น้องเจ็บตัวเนอะ เราระมัดระวังเต็มที่แล้ว แล้วก็จะระมัดระวังให้มากที่สุด

ถ้าน้องโปรดรู้ว่าแม่เศร้า เสียใจแค่ไหนที่หนูเจ็บตัว น้องโปรดต้องเป็นฝ่ายโอ๋แม่กานต์ แล้วบอกว่าน้องโปรดไม่เป็นไรครับแม่กานต์แน่เลย อย่าเศร้าไปเลยนะค่ะคุณกานต์

น่าสงสารน้องโปรดจังเลยค่ะ ยิ่งเห็นภาพแล้วเจ็บแทนเลย เข้าใจหัวอกคุณแม่มากเลยค่ะว่าเจ็บตามลูกแค่ใหน ลูกชายก็เคยตกเตียงตอนจะครบสี่เดือนค่ะ ลูกคว่ำและคืบได้แล้ว แต่คิดว่าออกมาใส่รองเท้าแป๊บเดียวไม่น่าคืบมาถึงขอบเตียงได้ สรุปตกเตียงเลย

เป้นกำลังใจให้นะคะ ขอให้หน้าผากน้องหายเร็วๆค่ะ

น่าสงสารอ่ะ เข้าใจๆๆๆๆ

อยากบอกว่าทุกวันนี้เหตุการณ์ต่างๆ ที่ลูกต้องเจ็บตัวมันยังลอยเข้ามาในหัวเราตลอดเหมือนกัน คิดเท่าไหร่ก็เศร้าทุกที ยิ่งเรย์ยังมีแผลเป็นติดมาด้วย เห็นทีไรก็ช้ำอ่ะ

ใครๆ ก็บอกเราเหมือนที่เราบอกใครๆ ว่าไม่เป็นไรหรอก เป็นเรื่องธรรมชาติ จริงๆ มันก็แค่เป็นคำปลอบใจเพื่อน ปลอบใจตัวเองอ่ะ แต่ความจริงๆ เราไม่มีทางอภัยตัวเองได้เลย

แต่ก็น่ะ ลูกไม่ได้เป็นอะไรมากก็ดีที่สุดแล้ว เราจะปลอบตัวเองว่าโชคดีที่เป็นแค่นี้ ก็คงจะบอกกานต์เหมือนกันว่าดีแล้วที่น้องโปรดเป็นแค่นี้ เนอะ

อย่าเศร้าน่ะๆๆ กานต์มีสติดีมากๆๆ อ่ะ

ขอให้หายไวๆ น่ะจ้ะ

:)

เข้าใจหัวอกพี่กานต์เลยค่ะ สงสารน้องโปรดนะคะ

พี่กานต์ไม่ต้องโทษตัวเองหรอกค่ะ มันเปนอุบัติเหตุไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้นหรอกค่ะ หนูเชื่อว่าพี่ทำหน้าที่แม่ดีแล้วว

เด็กผู้ชายต้องมีหัวแตกบ้างเป็นเรื่องธรรมชาติค่ะ น้องชีสก็เคยตกเตียงตอน 7 เดือน หัวใจแทบหยุดเต้นเลยค่ะ..เข้าใจคนเป็นแม่ค่ะ น้องโปรดหายไวๆน้า คุณแม่จาได้ไม่ต้องกังวล

สวัสดีค่ะ เจนนะคะ มัมมี๊ของคุณทริสตันค่ะ

พอดีเจนลืมพาสของเจนอ่ะค่ะ ก็เลยต้องใช้ล็อคอินอันนี้มาแทน

ตอนนี้เจนอยู่บ้านที่พิษณุโลกแล้วค่ะ

ถ้ายังไงขอเชิญทุกๆท่านแวะไปทักทายเจนได้ในบล็อคของ มิสเตอร์อินเครดิเบิ้ล นี่ได้เลยนะคะ

3 เดือนที่ไทยนี้ เจนคงใช้ล็อคอินนี้ อัพเดทบล็อคแหล่ะค่ะ

ขอบคุณมากๆค่ะ

โห เห็นแล้วเจ็บแทนเลยค่ะ
หายไวๆ นะคะ น้องโปรด