เริ่มต้นวันเดินทาง

กว่าจะได้เริ่มเขียนก็กินเวลาล่วงเลยมาสัปดาห์ที่สองแล้วที่มาอยู่ที่อังกฤษ
กำหนดการเดินทางวันที่ 14 ธันวาคม 2552
ช่างเป็นช่วงเวลาที่ฉุกละหุกเหลือเกิน ไหนจะขนของกลับบ้าน ไหนจะเลี้ยงร่ำลาเพื่อนๆ ไหนจะเคลียร์งาน ไม่มีอารมณ์ตื่นเต้นเลย

จัดกระเป๋าเสร็จจริงๆ ก็คืนวันที่ 13 แหละ นอนคุยกับพี่สาวจนเที่ยงคืนกว่าๆ เข้านอนก็ตี 1 ตั้งนาฬิกาปลุกตี 3 ตื่นจริงๆ ก็ตี 4
เมื่อต้องลุกอาบน้ำแปรงฟันมันเกิดอาการคลื่นไส้ เวียนหัว หิวข้าวอย่างแรง
พอแปรงฟันเท่านั้นแหละ โอยยยย กรดในกระเพาะพรั่งพรู หรือว่าอ้วกนั่นเอง นี่คือรอบที่หนึ่ง พูดแบบนี้แสดงว่ามีมากกว่าหนึ่ง ช่ายเลยมันมีรอบต่อไป

เมื่อทุกคนเตรียมตัวเรียบร้อย อาหารเตรียมมาเรียบร้อย(แม่นึ่งข้าวเหนียว)
ลองชั่งกระเป๋าซะหน่อยกันพลาด 18 กิโล อ่ะรอดไป
โอ้ ก่อนจะออกจากบ้านได้ แม่ไล่ให้ไปไหว้พระ ไหว้ตา ยาย พ่อ และน้า ผู้ล่วงลับ ให้คุ้มครองให้เดินทางปลอดภัย แม่ผูกแขนอวยพรให้ลูกสาวอีก ลงบ้านไป อ่ะไปไหว้ศาลพระภูมิ ศาลเจ้าที่ เสร็จสิ้นพิธีกรรม ขึ้นรถออกจากบ้านได้ แต่ยังไม่หมด แม่ให้แวะศาลเจ้าพ่อหลวงราช เป็นศาลที่อยู่คู่หมู่บ้านมาช้านาน เลยแวะกราบลาท่าน แต่ไม่ได้เตรียมดอกไม้ธูปเทียนไปเลย ว่ายมือเปล่า กลัวด้วยหล่ะ ไม่กล้าเข้าไปข้างใน แฮ่ะๆๆๆ มันมืดอ่ะ
จากนั้นก็ได้ฤกษ์ออกเดินทางจริงๆ ซะที

ท่านพ่อรึก็ขับเร็วซะจริงๆ ไม่ไหวแร๊ จอดๆๆๆ ออกมานอกรถไม่อ้วกแฮ๊ะ แต่มันพะอืดพะอม ไอ้น้องชายมันนำร่อง เลยตามมันซะเลย ไม่ไหวๆ แม่ไล่ไปนั่งข้างหลังจะได้รับลม ล้างปากเสร็จสรรพปีนขึ้นไปนั่งข้างหลังกับน้องชายอีกสองคน นั่งอมลูกอมพออาการดีขึ้น พ่อแวะปั๊ม !! เหมือนท้องไส้มันรู้งานออกมาอีกแล้วครับ คราวนี้ไม่มีอาหารให้อ้วก มันก็เป็นลากยางในท้องไส้เรา พ่อบอกว่านั่นหล่ะ ลากเหลือง
โอยยยยยยยยยย จะรอดมั๊ยเนี่ย
ออกมาจากห้องน้ำของปั๊ม พี่สาวก็ยื่นยาแก้เมารถให้กิน ก็เลยจัดการกินข้าวเหนียวไปหนึ่งปั้นรองท้อง แล้วเราก็ออกเดินทางกันต่อ นั่งไปสักพักนึกขึ้นได้ลืมกินยาแก้เมารถ อ่ะไหนๆ ก็นึกขึ้นได้แล้วก็กินมันซะ จากนั้นอีก 20 นาทีต่อไป ไม่ไหวแร๊ มันมาอีกแร๊ เคาะกระจกบอกท่านพ่อแอบซ้ายหน่อย ยังไม่ทันจะจอดดีเลยข้าวเหนียวที่กินเข้าไปกับยาแก้เมารถก็ไม่อยู่ในท้องเราอีกแล้ว เฮ้อ !! ทรมาณอะไรเช่นนี้


จากนั้นล้างปาก เช็ดน้ำตาแล้ว ก็เปลี่ยนมานั่งหน้ากับพ่อ พอดีก็ขึ้นทางด่วนพอดี แล้วทางด่วนมันก็มีเนินขึ้นๆ ลง ๆ เสียไส้ แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี ไม่อ้วก เปิดแอร์ซะหนาวเลยเรา เมื่อถึงสนามบิน อาการเสียไส้ ตื่นเต้นมันมาแบบหยุดไม่อยู่ สั่นไปหมดเลย


เครื่องขึ้นตอน 9.30 น. เช็คอินประมาณ 8.00 ใช้สายการบิน Jet Airway
เช็คอินเสร็จก็ไปหาซื้อของที่ร้าน Family mart กัน กินไส้กรอกไปได้ไม่ถึงครึ่งอัน กินอะไรไม่ได้จริงๆ กลัวจะอ้วก

ใกล้เวลาจะต้องลาครอบครัวแล้ว เลยถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึก แยกจากที่บ้านเพื่อเข้าไปข้างในตรวจพาสปอร์ต สแกนกระเป๋า พอเข้าไปข้างในโอ้วววว มันไปทางไหนฟระเนี่ย มองหา F1 F1 อ่ะเลี้ยวขวา เดิน ๆๆๆๆๆ ร้านค้าข้างทางไม่สนใจมันแร๊ เดินๆๆๆๆๆ จนเจอทางลง F1 เย้ๆ เจอแล้วเครื่องที่เราจะไป ก่อนขึ้นเครื่องก็โทรบอกสตีฟซะหน่อยว่าชั้นยืนอยู่ที่ gate แล้วนะ
คุณท่านยังนอนอยู่เลย ร่ำลากันแล้วก็โทรบอกแม่ว่านั่งอยู่ในเครื่องบินแล้วนะ

ต่อไปจะมาเล่าเรื่องในเครื่องบิน อิอิ รู้สึกว่าจะยาวเกินไปแร๊

Create Date : 27 ธันวาคม 2552 Last Update : 28 ธันวาคม 2552 19:32:40 น. Counter : 3488 Pageviews.		22 comments
Share Tweet