Group Blog |
ขั้นตอนการโกอินเตอร์ ย้อนหลังไปประมาณ 5 เดือนที่แล้วได้กระมัง ต้องเกริ่นก่อนว่าตัวเราเป็นโรคขี้เกียจสันหลังยาวมากกก เรียงลำดับความสำคัญในชีวิตได้แย่มากรู้นะว่าอะไรสำคัญควรทำก่อนแต่ก็เอาไว้ก่อนทำทีหลัง ทำให้แพลนแรกที่ตั้งใจไปเรียน Fall 2012 เริ่มเดือนกันยายน ไปไม่ทันเพราะทำเรื่องไม่ทัน จนต้องไปเริ่มเรียนเอา Winter 2013 คุณเอ้ยยยฉันเนี่ยแอร์ 24 c' ก็ร้องหนาวแล้ว ไปเจอ Chicago ตอน Winter เหอะกลัวตัวเองละเกินว่าจะขดอยู่แต่ในตึกไม่ยอมออกไปไหนได้ข่าวว่าหนาว -20 c' ก็มีมาแล้วไหนจะพายุหิมะอีก ลมแรงอีก หึหึ เกลียดทั้งนั้นเลยยยแต่ในเมื่อเป็นความผิดพลาดของตัวเองก็ต้องยอมรับสินะ แรกเริ่มก็ที่เข้าไปเว็บของมหาลัยในส่วนของโครงการ เป็นเว็บที่ได้จากพี่อาร์มนั่นเอง ในเว็บนั้นจะแจงข้อมูลทุกอย่างตั้งแต่ ค่าใช้จ่าย เวลาเรียน วิธีสมัครเรียน บลาๆๆๆ เราก็ทำตามสเต็ปเช็ควันเวลาที่จะเรียน เช็คราคาคอร์สเรียน เลือกคอร์สที่จะเรียน สมัครเรียนออนไลน์ แล้วก็ดูข้อตกลงว่าเค้าต้องการให้เราส่งอะไรไปบ้าง ก็ส่งไปให้ครบแล้วก็รอ I-20 จากที่เรียน จะบอกว่าการที่ต้องทำเองทั้งหมดและไม่รู้อะไรมาก่อนเลยมันยากน่ะเฟ่ย ไม่รู้ด้วยซ้ำจะต้องใช้อะไรบ้างก็ได้ความช่วยเหลือจากเพื่อนที่จะไปเรียนที่เมกาเหมือนกันหลายคนที่เค้ามีเอเจนซี่ เราก็ไปแอบถามๆ เค้าไปขอข้อมูลเค้าว่าต้องทำยังไงอะ ก็ได้ข้อมูลมาเยอะและรู้มาว่าการจะตอนแรกว่าต้องใช้ I-20 เพื่อขอ Visa แล้วต้องใช้ Visa F1 เพื่อเข้าประเทศเป็นวีซ่านักเรียน พอสมัครเรียนไปละเราก็ทำได้แค่นอนรอ I-20 นานเหมือนกันกว่าจะส่งมานอนรอจนเบื่อ พอ เฟดเอ็กซ์ มาถึงบ้านดีใจใหญ่ ต่อไปก็ Visa สินะ เข้าไปเว็บสถานฑูตอเมริกาในไทย แล้วก็กูเกิ้ล และพันทิปเลยคะ หาหาหาข้อมูล แล้วก็ถามเพื่อนที่เค้าไปทำวีซ่าผ่านมาแล้วขอข้อมูลว่าเค้าต้องใช้เอกสารอะไรบ้าง ใครอยากรู้ถามหลังไมค์มาได้นะคะยาวขี้เกียจพิมพ์ ชีวิตฉันถ้าขาดคนช่วยเหลือเนี่ยอาจจะตายได้เลยทีเดียว การทำวีซ่าก็ไม่ได้ยากอย่างที่เค้าว่ากันซะหน่อยอ่านภาษาอังกฤษไม่ค่อยดีอย่างฉันยังทำเองได้เลย ก็ก้อปแปะในกูเกิ้ลไปดิอันไหนขี้เกียจอ่านยาวนักอะ พอมันแปลไทยเราก็จับแต่อันสำคัญๆ แล้วก็ตอบไปตามความเป็นจริง เอกสารอะไรที่เค้าต้องการก็ไปทำมาล่วงหน้า อะไรที่เค้าให้ไปจ่ายก็ไปจ่ายมาก่อนแล้วคุณจะได้หมายเลขยืนยันมา (ไอ้อะไรๆที่ฉันว่าเนี่ย เราจะรู้เองตามขั้นตอนการทำของเราหนะแหละเค้าจะรีเควสมาเองว่าเค้าต้องการอันนี้อันนั้น ฉันก็ไม่เคยรู้ล่วงหน้ามาก่อนหรอก เน้นรุกไล่ไปเลยไม่ได้หาข้อมูลเท่าไหร่) รุสึกว่าจะต้องจ่ายค่า pin ค่าธรรมเนียมวีซ่า ค่าSEVIS อะไรพวกนี้ก่อนจำไม่ค่อยได้ละหลายเดือนละแ้ล้วก็เลือกวันสัมพาษณ์ เค้าว่าเลือกยากกันตอนเราไปเลือกเขียวเป็นแถบเลือกได้สบาย แต่ตอนเราเลือกมีปัญหาต้องแก้ใน DS-160 นิดหน่อยเลยต้องเลื่อน วันสัมพาษณ์ไปอีก แต่จะทำอะไรเช็คให้ดีๆ เพราะDS-160 เหมือนจะแก้ได้แค่ 2 ครั้งเท่านั้น เราก็แอบตกใจตอนที่รู้ว่าเฮ้ยฉันใช้โอกาสในการแก้ไปแล้วครั้งนึงถ้าเกิดผิดอะไรขึ้นมาทำไงเนี่ย ลุ้นอยู่เหมือนกัน พอวันสัมพาษณ์มาถึงลำบากเรื่องการแต่งตัวไปอีกต้องแต่งตัวสุภาพแหมปกติขาสั้นยีนส์ชุดๆตลอดดด ลำบากไปหาซื้ออีกคะแหกขี้ตาไปยืนต่อแถวหน้าสถานฑูตซื้อข้าวไปยืนกินมันตรงนั้นแหละคนมองมองไป ฉันไม่ยอมท้องร้องอดข้าวเพื่อให้ตัวเองดูดีในสายตา ใครก็ไม่รู้หรอก พอเข้าไปก็ผ่านไปตามสเต็ปของเค้านะแหละอย่าไปกลัว (แอบสั่นเหมือนกันเพราะไปอ่านในพันทิปมาเยอะ) เค้าก็ไม่ได้จะกินหัวเราซะหน่อยถ้าเราตอบอย่างสุภาพ ตอบเท่าที่เค้าถามพอไม่ต้องพูดเยอะ ไม่ต้องลนทำใจสบายๆ เหมือนไปต่อแถวซื้อข้าวตอนเราไม่ค่อยหิว เค้าถามอะไรมาก็ตอบไปในด่านแรก(คนไทย)ที่ไปถึง พอเข้าด่านสองที่เป็นตัวชี้วัดว่าจะผ่านรึไม่ผ่านเราก็งง ทำไมช่องมันเหมือนเวลาเราซื้อตั๋วรถทัวร์เลยหละ เป็นฝรั่งผู้หญิง เค้าถามเราเป็นภาษาไทยเราก็ตอบไปก็งงๆ ตอบไทยบ้างอังกฤษบ้าง เค้าก็คงงงๆ กะเราเหมือนกันแล้วก็ผ่านมาได้ด้วยความงงๆ เค้าก็เก็บพาสปอร์ตเราไปทีนี้ก็โล่งใจออกมาซื้อซองจดหมายไว้รอวีซ่าส่งมาที่บ้าน ผ่านไปประมาณอาทิตย์วีซ่าส่งมาเปิดดูระยะเวลา ดีใจเว่อร์ๆ ได้มาตั้ง 5 ปี ยิ้มกริ่มเชียว ได้ที่เรียนแล้วได้วีซ่าแล้วก็เหลือที่พัก คนไปรับ ประกันแล้วก็ตั๋วเครื่องบินอีกสินะ มาต่อกันเลย ที่พักเราก็เมลไปถามที่เรียนหนะแหละว่าคุณแนะนำที่ไหน เค้าจะแนะนำที่ไหนละคะก็หอในยูเค้าสิ แพงบรมคะ แพงแต่เด็จแม่ต้องการให้ได้เพื่อนก่อนให้รู้จักทางอะไรก่อนแล้วค่อยย้ายออกมา กัดฟันจ่ายไปก่อนควอเตอร์นึง อยากจะเป็นลมพอไปดูค่าห้องข้างนอกยู ต่างกันเว่อร์ๆๆๆๆ แต่เอาเถอะเลือกไปแล้ว แต่คุณเชื่อมั้ยกว่าจะเมลถามเค้าได้ ไม่กี่บรรทัดเองนะล่อไปหลายชั่วโมง สกิลการเขียนแย่ถึงแย่มาก จนคิดว่าจะไปเขียน essay รอดมั้ย อ๋อลืมเล่าตอนสมัครเรียนเค้าให้เขียน essay เช็คสกิลภาษาเราโดยห้ามใครช่วยและห้ามใช้กูเกิ้ลแปลใดใดทั้งสิ้น จากที่เขียนไปคิดว่าคงโดนส่งไปเริ่มเรียน beginner รู้สึกอึดอัดใจและไม่อยากทำทุกครั้งเลยเวลาต้องเขียนเนี่ยไม่ชอบเลยยยย เอาจริงๆ ที่พักตอนนี้ก็ยังไม่เคลียร์เลยยังเครียดๆ อยู่เพราะยังไม่ลงตัวรอเค้าเมลกลับมาเป็นเดือนละกำลังจะส่งเมลไปทวงแล้วเนี่ย ส่วนเรื่องคนไปรับ พี่อาร์มเค้าก็หาเพื่อนเค้าไปรับให้อยู่ถ้าไม่มีใครไปรับก็อย่าได้กลัวปากมีไว้ถาม(แหมทำเป็นปากกล้าเกิดผิดพลาดมาแย่เลย) ต่อด้วยเรื่องประกัน555+ อันนี้ก็ยังไม่เสร็จเลยก็ไปถามเพื่อนมาอีกหนะแหละแล้วก็เมลไปถามที่ยูให้เค้าแนะนำมาก็ยังเลือกไม่ได้ระหว่างสองอันนี้แต่คืนนี้จะเลือกให้เสร็จๆละจริงจังดองนานเดี๊ยวลืมทำ ส่วนเรื่องตั๋วเครื่องบินก็ได้จากเพื่อนอีกเหมือนกัน เพื่อนให้เบอร์เอเจนซี่มาก็สบายหน่อยโทรไปบอกวันเวลาเค้าเค้าก็หาให้ได้ตั๋วไปกลับของ KE เห็นหลายๆ คนก็ไปสายการบินนี้ สงสัยจะถูกที่สุดละมั้งไปต่อเครื่องที่โซล ส่วนวันเวลาบิน เฮ้อวันปีใหม่ไม่คาดหวังให้ใครมาส่งเลยจริงๆ ดีละไม่ต้องมาเยอะเดี๊ยวร้องไห้งอแงขึ้นมาอายเค้า ที่เลือกวันปีใหม่ก็เพราะว่าเราต้องเริ่มไปรายงานตัววันที่ 3 Jan 2013 แต่เราไม่อยากไปฉลอง New Year Day แบบเศร้าๆกับอารมณ์โฮมซิกที่โน่นเลยเลือกเดินทางมันวันปีใหม่ซะเลยตัดปัญหา แต่ถามว่ายังเศร้ามั้ยก็เศร้าดีแต่ก็คิดซะว่าเป็นการเริ่มปีใหม่กับสิ่งใหม่ๆ ทุกอย่างจะใหม่หมดนับจากวันนั้นอะไรแบบนี้ พิมพ์นานเริ่มชักเหนื่อยตอนนี้ฝนเริ่มจะทำท่าตกละยังไม่ได้ไปทำธุระเลยคงต้องไปก่อนละ เดี๊ยวต่อไปจะมาเล่าต่อเรื่องการเตรียมตัวเตรียมข้าวของไปโกอินเตอร์กันนะคะ ตอนนี้ยังไม่ถึงไหนเลยเดี๊ยวพรุ่งนี้ว่าจะไปซื้อกระเป๋าเดินทางแล้วววววว ตื่นเต้นๆ 555+มันสนุกก็ตรงนี้แหละได้ shopต่อไปคงจะมีรูปมากขึ้นที่เป็นรูปที่ถ่ายเองนะเพราะจะเริ่มถ่ายเก็บไว้ละ ที่ผ่านมาเป็นรูปที่ไปเอามาจากกูเกิ้ลนะคะเครดิตจากกูเกิ้ลให้ตรงนี้เลยนะคะ ขอบคุณมากๆ เลยครับ.. ^^
โดย: KAI (nookookai8 ) วันที่: 7 พฤศจิกายน 2555 เวลา:16:47:40 น.
ท่าทางคนเขียนจะมั่นใจไม่เบา ชอบตรงที่ตัดสินใจเดินทางวันปีใหม่พร้อมทั้งเหตุผล
โดย: ablaze357 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2555 เวลา:22:04:58 น.
5555 ก็ไม่ได้มั่นใจอะไรขนาดนั้นคะ แต่เป็นคนคิดอะไรแปลกแล้วก็ไม่ค่อยกลัวอะไรเท่าไหร่ (หมายถึงกลัวที่จะเรียนรู้พบเจออะไรใหม่ๆอะคะ)
ขอบคุณนะคะที่ติดตาม โดย: looktannaka วันที่: 8 พฤศจิกายน 2555 เวลา:10:27:48 น.
|
looktannaka
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ก็เป็นหญิงสาวอารมณ์ไม่ค่อยเสถียรชีวิตบางวันดูวุ่นว๊ายวุ่นวายบางวันดูน่าเบื่ออย่างที่สุด บุคลิกและนิสัยส่วนตัวเปลี่ยนแปลงไปตามคนที่อยู่ด้วยและอารมณ์ค่ะ ความชอบหรอชอบทุกอย่างเร้ยนยยยยยมาแชร์กันได้คะ Link |