ในครั้งนี้ด้วยความศรัทธาต่อพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เรียกง่ายๆ ก็รัชกาลที่ 5 นะค่ะ ลูกปัดก้อได้ไปสักการะ คิดว่าโอกาสดีแล้ว เราอุตส่าห์มานั่งตรงข้างๆท่าน น่าจะไปกราบตรงหน้างามสักที
แต่..ก็โดนจนได้ค่ะ ผู้คนยังทำมาหากินกับการกึ่งๆลวงหลอกประชาชน ประชาชนตาดำๆ ตัวน้อยๆ เท่าลูกมู๋ อย่างลูกปัด
วันนั้นลูกปัด ซื้อธูปเทียนไหว้แล้วค่ะ 20 บาท
มีเด็กวัยรุ่นเข้ามาบริการอย่างดีจุดธูปเทียนบูชาให้ ขณะนั้น ลูกปัดก็ไม่ได้คิดอะไร กำลังจะตั้งท่า ไหว้ เด็กวัยรุ่นคนนั้นก็เอา มวนยาสูบที่พันๆ จากใบอะไรสักอย่างมายื่นให้ด้วย ด้วยความที่เราไม่รู้ และคิดว่าคงมากับชุดไหว้ของเค้าก็รับมาโดยดี สักการขออะไรต่อมิอะไร อย่างที่เค้าบอกเสร็จ ก็กำลังตั้งท่าจะกลับไปที่นั่งริมทางที่เรานั่งพักรอบัณฑิตกัน เค้าก็บอกว่าเรายังจ่ายตังไม่หมด
งง ซิค่ะ ถามไปว่าค่าไรอีก
ค่ายาสูบพี่ มวนละ 20
เราก็เลยควักให้อีก 20 แล้วก็จะไป
แต่ ไม่ซิ
พี่ ๆ มัน 9 มวนนะ 9มวน 180 ครับ
เอาแล้วไมละ
180 เออ อยากได้ตามมาเอา บ่นๆ ค่ะ
ลูกปัดไม่สนใจเดินหนีไปเลย
แต่พี่สะใภ้ที่ไหว้อยู่ด้วยกันก็รับมวนยานั่นมาไหว้ด้วย
รับปากว่าจะจ่ายตังให้ แต่ไม่พอให้ตามไปเก็บเอา
ลูกปัดยังคิดอยู่ในใจเลยว่า แหม ๆ ตั้งใจมาไหว้ แท้ ๆ กลับมาโดนหลอก
จ่ายเงินไปแล้วค่ะ 360 บาท ค่ามวนยาสูบ
แต่ยังคิดเคียงๆ ด้วยความที่ปากไว ก็บ่นไร ต่อไรไป โดยไม่สนใจว่าใครจะมอง
"ถ้าพ่อศักดิ์สิทธิจริงนะ เอาตังมาคืนนู๋เลย ไม่ก็ต้องให้นู๋ถูกหวย แหะ ๆ (อันหลังคงยาก เพราะลูกปัดไม่เคยซื้อหวยเลย)
ต่อมาพี่ชายสุดที่รัก ของเรา เดินเอาตังมาคืนค่ะ
พี่ชายนั่งดูเหตุการณ์ พาลอารมณ์เสีย ทั้งเมียและน้องโดนหลอก
เค้าแค่ถามว่าเราได้ซื้อมาไหม ไอ้เราก้อบอกว่าไม่ได้บอกว่าจะเอา เค้ายื่นมาให้เอง เท่านั้นละค่ะ
พี่ชายเรา เค้าเดินไปแจ้งความ ... ก็ ตำรวจเยอะขนาดนั้น มันยังกล้าเนอะ
พี่ชายเล่าให้ฟัง เข้าไปพบตำรวจคนแรก คนที่ 1 ปฏิเสธการช่วยเหลือค่ะ บอกให้ไปแจ้งความเอาที่โรงพัก
พี่ชายลูกปัดก็เริ่มยัวะ ค่ะ โบ้ยภาษาอีสานไป "ผมคนบ้านนอกครับ เข้ามางานรับปริญญา ญาติ โดนแบบนี้ก็ไม่ไหวนะ คุณตำรวจ บ่นๆ นิด ๆค่ะ
เท่านั้นละค่ะ มีคุณตำรวจใจดี ทราบมาว่าคนอีสานเหมือนกัน (คนบ้านเดียวกันเนอะ แต่ไม่ได้สอบถามนะค่ะว่าจังหวัดไหน)
พี่ตำรวจก็เรียกเลยค่ะ แบบคนอีสานคุยกัน "ตรงไหนพี่ เดียวผมจัดการให้เอง อธิบายให้เค้าฟัง เค้าก็เลยพาไป ตักเตือน เด็กที่หากินจากแรงศรัทธาของพวกเรา ๆนี่ละค่ะ
ได้ตังกลับมา 360 บาท
เค้ายังบอกอีกนะค่ะ ว่าพวกนี้หากินแบบนี้ คนเจอเยอะ แต่บางคนไม่ติดใจเอาความ มันก็เลยได้ใจ เค้าก็บอกนะค่ะ ดีที่เค้าอยู่ ไม่งั้น พี่คงได้เสียตังไปเลยแน่ๆ
ก็ถือว่ายังโชคดีค่ะ เงินที่ได้กลับมาเราก็เอาไปซื้อน้ำให้แก่เหล่าตำรวจที่ ยืนรายเรียง เฝ้ารอรับเสด็จพระองค์เจ้าที่จะมาประทานปริญญาบัตรนั่นแหละค่ะ แล้วยังมีเหลือที่จะพอซื้อขนมและข้าวเที่ยงให้เด็ก ๆ ทานด้วย
ลูกปัดเดินกลับไปที่ หน้าลานบรมรูปอีกครั้งค่ะ
ประมาณว่าไปแอบดูพฤติกรรม ของคนพวกนี้
และคิดว่าหากพวกเค้าเพียงแต่หากิน ตามกำลังแรงที่ได้ลงทุนไปก็น่าจะเพียงพอแล้ว เพราะยังไงซะผู้คนก็เข้าไหว้สักการะ อยู่ไม่ขาด
มองดูไอ้มวนยาที่เค้าขายมวนละ 20 นั่น เค้าก็แค่เอาใบอะไรก็ไม่รู้ มาพันๆ เล็ก ๆ หมัดรวมกัน ลูกปัดว่าต้นทุนคงไม่ถึง 20 เป็นแน่ หากเค้าจะขายเพียงแค่ 20, 30 ลูกปัดคงจะไม่โวยวายแน่

**ขอฝากนะค่ะ ใครที่ไปแถวนั้นก็ระวังให้ดี^^