Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2550
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728 
 
1 กุมภาพันธ์ 2550
 
All Blogs
 

ดานัง ...ความสวยงานตามจุดเล็กๆที่ไม่ควรมองข้าม (DaNang)

จากฮอยอันพวกเราก็เช่ารถตู้มาดานัง .. ติดต่อรถเช่าจากคนต้อนรับหน้าเคาเตอร์โรงแรมที่พัก .. ค่าเช่ารถก็ 15USD หรือ 240,000ด่อง .. คิดต่อคนแล้วพอๆกับOpen Tour Busที่คิด 3USD (แพงกว่าที่มาจากเว้) .. แถมเรากำหนดเวลาออกเดินทางเองได้ด้วย .. ก็นัดเวลารถตู้ออกจากฮอยอัน 1pm แต่กว่าจะออกจริงก็ 1.30pm.. (แถมตอนที่คุยติดต่อจองรถ ทางเราก็ขอให้เค้าช่วยขับรถวนหาที่พักให้ด้วย เค้าก็ตอบตกลง )

รถตู้นั่งกันสบายๆ7คน ... (คนขับนั่งอยู่ด้านหน้าซ้ายสุด เพราะที่เวียดนามขับรถชิดขวา)





วิวข้างทางระหว่างทางมาดานัง มีทั้งบ้านเรือนผู้คน ภูเขา และทะเล (ถนนเรียบชายหาด)





และก็มีโรงงานอุตสาหกรรมและโกดัง (ก็ดานังเป็นเมืองท่าและอุตสาหกรรมนี่.)





นั่งรถตู้มา 1ชั่วโมงก็ถึงดานัง ... ก็เอาที่อยู่โรงแรมที่บอกในหนังสือที่หามาให้คนขับช่วยหาให้ .. แต่พอถึง ก็เจอปัญหาเพราะโรงแรมที่เขียนในหนังสือ(โลนลี่ แพลนแน็ต)เค้าปิดกิจการไปแล้ว กลายเป็นร้านอาหาร .. แต่โชคดีที่มีแผนสำรอง คือหาที่พักจากอินเตอร์เน็ตไว้อีก1แห่ง(หาจากเมืองฮอยอันก่อนมา) แล้วก็หาเจอจนได้ .. ก็เข้าไปติดต่อแล้วก็ได้ห้องพักตามที่ต้องการ (อยู่แค่คืนเดียวเอง..ไม่เรื่องมากอยู่แล้ว.. )





ที่พักที่ได้ก็อยู่ริมแม่น้ำ แถมได้ห้องเห็นวิวแม่น้ำด้วย .. เป็นห้องเตียงคู่ (แต่นอนเตียงละ2คนได้..) อยู่กัน4คน ราคา12USD (มีน้ำร้อนอาบ แอร์ TV..)

เก็บของเสร็จก็เริ่มออกเดินเที่ยว เพราะมีเวลาแค่1วัน พรุ่งนี้ก็จะขึ้นรถไฟกลับไปฮานอยแล้ว..





แค่ข้ามถนนหน้าโรงแรมที่พักก็ได้เดินถนนริมแม่น้ำเลย ..





เป็นถนนริมน้ำที่เค้าทำเอาไว้เป็นสวนสาธารณะ ... น่าเดินรับลมริมน้ำชื่นใจ



คล้ายๆกับริมแม่น้ำโขงของที่จังหวัดมุกดาหารบ้านเราเลย มีถนนคนเดินเลียบริมแม่น้ำแบบนี้แหละ (ตรงด่านตรวจคนเข้าเมืองแถวนั้นแหละ)



เดินรับลมจนถึงพิพิธภัณฑ์จามกันเลย .. (จริงๆก็ไม่ไกลจากที่พักนัก .. เดินแบบช้าๆทอดน่องก็ไม่ถึง10นาที)





ต้องข้ามถนนไปด้านหน้าทางเข้า .. (ขนาดมีทางม้าลาย ยังข้ามถนนยากเลย )





ก่อนเข้าก็ต้องซื้อตั๋วก่อนตามระเบียบเข้าชม .. ค่าเข้าที่นี่ก็ 30,000ด่อง

พอดีแยกเป็น2กลุ่ม กลุ่มนึงสนใจก็เข้าไปดู กับอีกกลุ่มไม่สนใจก็จะเดินไปที่อื่น แต่นัดเวลามาเจอกันตรงถนนริมแม่น้ำแถวๆพิพิธภัณฑ์ (เวลาปิดนั่นแหละ .. 5pm)

ทางเข้าพิพิธภัณฑ์ .....





แฮ่ม! กลุ่มพวกที่ไม่สนใจน้องโบ(ราณ)อย่างพวกเราก็ไปเดินดูอย่างอื่นแทน .. คุยกันแล้วว่าจะไปดูโบสถ์ของที่เมืองนี้กัน

ชื่อว่า Danang Cathedral หรือเรียกอีกชื่อว่า Rooster church



ใช้เวลาเดินจากพิพิธภัณฑ์จามประมาณ 10-15นาที



สาเหตุทีเรียกว่า Rooster Church (Rooster แปลว่าไก่) ... เพราะบนยอดโบสถ์มีเข็มทิศที่เป็นรูปไก่อยู่





ขยายให้ดูอีกภาพ ..





ไปนั่งพักกันตามเก้าอี้ที่อยู่ข้างโบสถ์





วันนี้ประตูโบสถ์ด้านหน้าไม่เปิด แต่ก็ยังมีประตูหลัง (ด้านซ้ายของภาพ) ให้คนเข้าได้อยู่ .. ซึ่งด้านข้างประตูเวลาเดินเข้ามาแล้วจะมีถ้ำจำลอง ซึ่งมีรูปปั้นพระแม่มารีอาอยู่





หลังจากนั่งกันสักพักใหญ่แล้ว ก็เดินตามถนนไปเรื่อยๆ สำรวจร้านอาหาร ร้านขายองและตลาดจนทั่วก่อนจะไปเจออีกกลุ่มตามที่นัดกันไว้ .. จนฝนก็เริ่มตกลงมา (อีกแล้ว.. ) ก็ต้องนั่งตากฝนรออีกกลุ่มที่เข้าไปดูพิพิธภัณฑ์จามออกมากัน .. แล้วก็ไปหาข้าวเย็นกินกัน ก่อนกลับไปโรงแรมนอน (ไปนั่งกินข้าวที่เป็นอาหารตักจานเดียว เค้าตักกับข้าวให้ 3-4อย่างราดข้าว + น้ำซุป1ถ้วย ราคา 10,000ด่อง .. ร้านนี้มีน้ำชาให้ด้วย .. กินมาที่อื่นๆไม่เคยมีน้ำให้เลย)

วันรุ่งขึ้นก็แยกเป็น2กลุ่มแล้ว อีกกลุ่มจะไปเว้(เช้า 8.30am) และค้างอีก1คืนเพื่อจะหารถต่อไปสวรรณเขต ข้ามไปทางลาวบาว เข้าไทยทางมุกดาหาร (กลับก่อนเพราะลางานมาได้แค่นั้น..) .. ส่วนพวกเราอีกกลุ่มก็จะขึ้นรถไฟกลับฮานอยวันนี้ตอนบ่ายโมงตรง (รถไฟออก 1pm) และอยู่ที่เวียดนามต่ออีก 5วัน เที่ยวแถวฮานอย

ยังมีเวลาเหลืออีกครึ่งวันก็ไปเดินเล่นกันอีกรอบ .. โชคดีที่โรงแรมที่พวกเราพักกันอยู่ใกล้กับร้านอาหารที่กินและตลาด .. เดินไปจนเจอของดีดีที่นี่เข้า



เมื่อวานเดินผ่านโดยไม่เห็นได้ไงไม่รู้ รู้แต่ว่าสวยจริงๆ



เชื่อหรือไม่ว่ารูปภาพที่เห็นนี้ทำจากด้ายปักลงบนผ้า .. ซึ่งจริงแล้วคนที่เคยไปเที่ยวมาแล้ว จะบอกว่าสามารถไปหาดูหรือซื้อได้ทั่วๆไปจากฮานอย .... ขอตอบว่าจริง ที่สามารถหาซื้อและดูได้ง่ายๆจากฮานอย แต่ขอบอกว่าที่นี่ (ร้านนี้ที่ดานัง) เขาทำ(ปัก)ได้สวยกว่าที่ไปเห็นที่อื่นๆ และราคาเรียกว่าถูกมากเมื่อเทียบกับฝีมือ ความสวยของภาพ เช่นบางภาพเห็นเค้าติดราคาที่ 100,000ด่อง (ประมาณ 250บาท.. ไม่รวมกรอบรูป) สวยกว่ามากๆและฝีมือละเอียดกว่าที่ขายในฮานอย (ภาพที่ปักจะมีมิติ แสงเงา ความนุ่มนวลของภาพ ดูเหมือนมีชีวิตมากและเส้นด้ายที่ปักจะละเอียด .. ที่อื่นๆที่เห็นจะดูเหมือนปักเป็นภาพแข็งๆง่ายๆไม่มีแสงเงาและมิติเลย และด้ายที่ปักลงแต่ละเข็มจะหยาบกว่าเยอะ)



บางภาพสวยมาก (เราชอบ..มาก) แต่เค้าไม่ติดราคา เลยไม่กล้าถาม แต่ขอเค้าถ่ายรูปมาแทน .. เค้าก็ใจดีให้ถ่ายรูป และก็ยิ้มแย้มต้อนรับด้วย

หลังจากดูเสร็จที่ร้านนี้ก็ไปหาข้าวเที่ยงทานกันก่อนจะcheck outที่พัก เพื่อขึ้นรถแท็กซี่ไปสถานีรถไฟ ..

ให้โรงแรมโทรเรียกแท็กซี่ให้ .. ก่อนขึ้นรถก็ถามก่อนเลยว่าเท่าไร คนขับตอบแบบน่าเกลียดมากว่า 4USD ซึ่งแพงกว่าราคาที่สืบมาได้ว่าแค่ 2USD (ถามกับคนดูแลโรงแรมเมื่อวานแล้ว) ..พวกเราเลยทำว่าจะไม่ขึ้น เพราะต้องการให้เค้ากดมิเตอร์แทนเพื่อความยุติธรรม .. จนคนขับยอมตามเรา .. นั่งรถไปสถานีรถไฟแค่ประมาณ 5นาทีเองจากโรงแรม มิเตอร์ก็ขึ้นแค่ 25,000ด่อง (ไม่ถึง 2USD เลย!!) เลยได้ราคาถูกกว่าที่เค้าบอกมาอีก .. มาอยู่เวียดนามตั้งหลายวันแล้ว แถมทำการบ้านมาดี มีรึจะเสียรู้แบบง่ายๆ )

ถึงสถานีรถไฟ 12.30pm นั่งรอจนเค้าประกาศเรียกให้ขึ้นรถได้ (มีบอกเป็นภาษาอังกฤษด้วย..) .. รถไฟก็ออกตรงเวลาบ่ายโมงตรงแป๊ะ .. ซึ่งถ้าใครนาฬิกาไม่ตรง มีสิทธิตกรถไฟที่เวียดนามนี้ได้ง่ายๆเลย




 

Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2550
0 comments
Last Update : 13 กุมภาพันธ์ 2550 22:49:12 น.
Counter : 3661 Pageviews.


Lop'ster
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




.. ในโลกไหนเลยมีที่สุด หากแม้นมีที่สุด
ไยมิใช่หมายถึงความสะดุดหยุดอยู่กับที่ ...


Friends' blogs
[Add Lop'ster's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.