|
Location :
เลย Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
บล๊อกแก้งค์คือส่วนหนึ่งของชีวิต บันทึกเรื่องราวต่างๆ ที่ได้พบเจอ ได้ทำ หรือได้รู้สึกอยากระบาย เหตุการณ์ต่างๆ ซึ่งอาจจะลืมเลือนไปได้จากความทรงจำ เขียนไม่เก่ง แต่อยากเขียน หลายเรื่องไม่น่าสนใจ หากแต่ตอนที่บันทึก มันคือความรู้สึกแท้จริง ณ ตอนนั้น และไม่อยากให้มันเลือนหายไปกับกาลเวลา
|
|
|
|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
นกเล็กๆ ในหัวใจของฉัน
เพิ่งกลับมาจาก กทม. เหนื่อยจัง... อยากเขียนอะไรตั้งมากมาย แต่ก็จะเป็นการประจาน หรือซ้ำเติมตัวเองไปซะเปล่าๆ เอาเป็นว่า ตอนไป ไปอย่างเริงร่า ไปอย่างมีความหวัง นกเล็กๆ ร้องเพลงในหัวใจอย่างร่าเริง
อนิจจา แค่เพียง สองปี ที่จาก กทม. ไป ฉันกลายเป็นสาวบ้านนอก ที่ไปให้คนเมืองกรุงเหยียบย่ำศักดิ์ศรีแทบไม่เหลือเกียรติยศใดๆ กทม.รังเกียจฉันขนาดนี้แล้วหรือ
ตอนกลับ ฉันได้ยินเสียงนกเล็กๆ สะอื้นเบาๆ ออกมา มันบอกว่า ได้สูญเสีย สูญเสียความรู้สึกดีๆ ที่เคยมีให้ใครสักคนหนึ่ง ฉันปลอบมันไปว่า เอาเถอะ มันก็แค่ความรู้สึก ตอนนี้มันอ่อนแอ แต่ไม่นานมันก็แข็งแรงเหมือนเดิม มันอาจจะหายไปสักส่วนหนึ่ง มันก็แค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น ที่อาจทำให้เราเดินเสียหลักไปบ้าง ทำให้หัวใจได้กระตุก ทำให้เราได้รู้ว่า จริงๆ แล้ว โลกนี้ยังมีคนอีกหลายประเภท ที่เราไม่เคยรู้จัก ไม่เข้าใจ และไม่มีวันจะเข้าใจ เมื่อเสียมันไปแล้ว ไม่อาจเอาคืน ก็ฝากเขาไว้ซะ ก็แค่นั้น จะมัวไปพิรี้พิไร ให้คนอื่นเขาสมเพชเวทนา ช่างน่าขัน เจ้านกเล็กๆ มันคงจะพอเข้าใจ เสียงสะอื้นจึงดังแผ่วๆ ไป ฉันเข้าใจมันดี ความหวังกับการรอคอย เมื่อโดนหักหลังพร้อมๆ กันทั้งคู่ มันก็ย่อมเจ็บปวดเป็นธรรมดา หัวใจไม่ใช่หินผา จะได้ไม่รู้สึกรู้สาอะไร ฉันเข้าใจ พร้อมจะให้เวลา และรอคอยว่า เมื่อไหร่เจ้านกเล็กๆ จะร้องเพลงได้อย่างเริงร่าอีกครั้ง
Create Date : 24 กันยายน 2550 |
Last Update : 24 กันยายน 2550 21:53:51 น. |
|
0 comments
|
Counter : 404 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|