จากเมืองแห่งทะเลภูเขา สู่ทุ่งดอกกระเจียว

ความผิดพลาดอย่างร้ายแรงในลายเซ็นรูปของข้าพเจ้าบางภาพ ต้องเป็น อุทยานแห่งชาติไทรทอง เจ้าค่ะ ไม่ใช่ไทรงาม ขออภัยในความผิดพลาด กลัวว่าใครหลงเข้ามา จะได้รับข้อมูลไปผิดๆ

เริ่มต้นเดินทางอย่างไม่มีการวางแผนใดๆ ทั้งสิ้น นอกจากคำว่า พรุ่งนี้ ไปดูดอกกระเจียวที่ชัยภูมิ แก search หาแผนที่หน่อยนะ
เอาไงก็เอา...
เช้าวันอาทิตย์ที่ 22
เริ่มต้นสบายๆ 10 โมงนิดๆ จากเมืองเลย เมืองแห่งภูเขา สู่เมืองพญาแล ชัยภูมิ

สองสาวเริ่มต้นการเดินทางที่ไม่ดีนัก
ฉันลืมแผนที่ว่ะ
เออ ฉันก็ลืมกระติกน้ำ
เวล แต่ไม่ลืมผ้าห่มมาสองผืนนะ เผื่อไม่มีที่นอน
ยังดีมีเพื่อนร่วมทางเป็นชายหนุ่มอีก 1 คน ร่วมชะตากรรม (ป่านนี้ไม่รู้ไปนอนฝันหวานหรือผูกคอตายไปแล้ว)

ผานกเค้า ประตูหน้าของเมืองเลย



การเดินทางไม่ยากอย่างที่คิด ถึงแม้ว่า จะไม่มีแผนที่ ด้วยความจำอันน้อยนิดของข้าพเจ้า จึงพอจำลางๆ ว่า เริ่มที่ตัวจังหวัดชัยภูมิออกขวา เข้าถนนหมายเลข 225 เส้นไปนครสวรรค์ อช.ไทรทอง อยู่ราวๆ กม.ที่ 65
เฮ่อ....รอดปาย เนื่องจากมีป้ายบอกเป็นระยะ
ถึงแล้วจ้า...อุทยานแห่งชาติไทรทอง
ตกลงว่า จะนอนที่นี่ละ ไม่เลว ที่กางเต้นท์อยู่รอบบึงบัว บรรยากาศใช้ได้







มาถึงก็บ่ายแล้ว ไม่หวังอะไรกับทุ่งดอกกระเจียวมากนัก
อยากเห็นกับผาอ๋ำหดมากกว่า
จากที่พัก รถเก๋งเขาไม่อนุญาตให้ขึ้นไปทุ่งได้ เนื่องจากต้องขับรถผ่านธารน้ำเล็กๆ เหนือที่พัก ซึ่งปรากฎว่าโดนหลอก เพราะเมื่อขึ้นไป เราพบว่า เจ้า Jazz ยังขับผ่านได้เลย เฮ้อ
เขาให้เหมารถปิ๊กอัพเที่ยวละ 500 ตกลงเลยได้จ่ายไปคนละ 50 บาท

ตรงนี้ที่เขาว่า รถเก๋งผ่านไม่ได้ แค่นิดเดียว เสียเงินไป 150 บาท




นั่งทำหน้าลู่ลมไป 10 กม.ก็ถึงลานจอดรถ เพื่อลงไปสู่ทุ่งดอกกระเจียว ลัลลา อย่า...อย่าคิดว่าหมู ใส่รองเท้าส้นสูงกระโปรงบานไปนะเจ้าค่ะ กรุณาแต่งกายให้รัดกุม รองเท้าผ้าใบ เพื่อสุขภาพ เพราะคุณจะได้เดินขึ้นๆ ลงๆ ริมผา ร่วม 4 กม. และอย่าลืม ถือน้ำไปสักขวดกันน้ำลายเหนียวด้วย

ผาแรกๆ ที่เจอ ขอติดผาอ๋ำหดไว้ก่อน เนื่องจากอยู่กล้องอีกตัว และตากล้องที่เป็นชายไม่กล้าถ่ายให้ เนื่องจาก กลัวหด รูปนี้ น่าจะเป็นอีกมุมของผาอ๋ำหด



มุ่งต่อไป เพื่อดอกกระเจี๊ยว เอ้ย เจียว


ดอกไม้ระหว่างทาง มันคือ เอื้อง...เอื้องอะไรสักอย่าง





และ และ ดอกอะไรหว่า ไม่มีข้อมูล คล้ายๆ ดอกเทียน แต่สวยกว่า น่าทนุถนอมกว่า บานเป็นระยะๆ ให้ตากล้องจอมซนได้ถ่ายเอามัน



ราว 700 เมตร เจอแล้วจ้า ทุ่งกระเจียว ....




เดินต่ออีกหน่อย ได้เจอทุ่งที่สองงามกว่าทุ่งแรก (ไหมนะ?)




งามไหมเจ้าคะ บานอย่างระโหยโรยแรงท่ามกลางแดดตอนบ่ายสองโมง



นี่กระเจียวสีขาวค่ะ บานเป็นระยะๆ ไม่เป็นทุ่งอย่างสีจมปู



อีกนิดนึงน่านี่สีจมปูอ่อนๆ งามนะเจ้าคะ







ทางอุทยานทำทางเดินเป็นระยะ เพื่อไม่ให้นักท่องเที่ยวเดินย่ำไปทุ่งดอกไม้ จึงมีป้ายห้ามเข้าทุ่งเป็นระยะ เยี่ยมค่ะ





ได้เวลากลับที่พักแล้วจ้า ดูป้ายนึดนึง โหย เหนื่อยๆ เหมือนกันนะ ดีนะ ที่ไม่มีให้หด




ถ่ายใบไม้ มะลงมะแลงไปตามเรื่อง



กลับมาเช่าเต้นท์ ปรากฎว่าเต้นท์มี แต่ไม่มีเครื่องนอน เอาก็เอา โชคดีที่เราไม่ลืมผ้าห่มมาสองผืน หมอนก็เอาเสื้อแขนยาวหนุนเอา
เต้นท์ขนาดใหญ่ ราคา แค่ 300 บาท สุดคุ้ม แบ่งเป็นสองห้องได้ด้วย โอ่อ่าเจงๆ แต่เราเอาผนังกั้นห้องมาปูนอน เนื่องจากพื้นชื้นมาก ขาดเบาะรองและถุงนอน
ก่อนนอน จกไวน์กระชายดำมาซดคนละโฮกสองโฮก ปรากฎว่า ตะกายเต้นท์กันทั้งคืน ... เอิ๊กๆๆๆ

เช้าแล้วจ๊า ตั้งใจ ว่าจะตื่นแต่มืด เพื่อจะไปทันถ่ายทุ่งกระเจียวสวยงามที่ป่าหินงาม แต่กว่าจะจรลีจาก ไทรงามได้ ก็ 10 โมง ขึ้นไปเยี่ยมชม น้ำตกไทรทองนิดนึง

ห่างจากที่พักประมาณ 1 กม. รถถึง และเดินทางราว 400 เมตร แวะดูต้นกระบากพันปี





เปิดตัวครั้งแรกในบล๊อค เขิลวุ้ย!!




น่านั่งนะเจ้าคะ อดใจไม่ไหว



ถึงแล้ว น้ำตกไทรทอง เปิดตัวเป็นครั้งที่สองเจ้าคะ หน้าเริ่มด้าน



เขิลนะเนี้ย

จากนั้น เราก็มุ่งหน้าสู่ อช.ป่าหินงาม ทางหลวงหมายเลข 2354 ไฮไลต์ของทริปนี้ ดูว่า มะงุมมะหงาหราขนาดไหน บล๊อคต่อปาย ... ลัลล้า....

Create Date : 01 สิงหาคม 2550		3 comments
Last Update : 1 สิงหาคม 2550 21:18:08 น.
Counter : 1599 Pageviews.
Share Tweet