เรื่องใหญ่ของฉัน เรื่องเล็กของเธอ
หวัดดีค่ะ ...เพื่อนๆ... หลังจากที่ปลาหายไปนานมากเหมือนกันเนอะ วันนี้ได้แวะมา....เขียน blog ซะทีเนอะ...เจงๆ ซาบซึ้งใจกับที่เพื่อนๆ แวะเข้ามาอวยพรวันเกิดให้ ปลา อ่า..เลย..ไม่อยากจะเปลี่ยนหน้า ..อิอิ
ช่วงเดือนที่ผ่านมาก็ไม่มีอะไรมากค่ะ ...ชีวิตดูวุ่นวายนิดหน่อย แต่ชิลๆ จัดการได้อย่างสบายมาก... เป็นกำลังใจให้ด้วยละกันเนอะ.....
ปีนี้ดวงไม่ค่อยดีอีกแล้วอ่า....เลือดตกยางออกในเดือนเกิดตัวเองเลย เห้อ...เรื่องแบบว่า ข้าพเจ้า ทำกับข้าว...แล้วหั่นหมูอยู่...ดันโดนมีดบาด.. โอ้...ตกใจทิ้งมีด...ไปล้างแผล...แบบว่าไงดีละ มันลงถึงกระดูกเลย ... ตกใจมาก .... คิดได้ดังนั้นปลาก็ รีบบึ่งรถไปหาหมอ เพราะรู้ว่ามันเรื่องใหญ่ แล้ว...มันไม่ใช่มีดบาดแบบที่เคยโดนบาดธรรมดา...กำเจง
พอไปถึงร้านหมอหน้าการไฟฟ้า....เห้อก็มันใกล้ที่สุดอ่าเนอะ... ไปถึง พยาบาลจอมโหดอีกแล้ว....ก็บอกให้นอนเตียง....แล้วถามมาว่า ทำไงให้มีดบาดเนี่ย...(น้ำเสียงแบบ เราฟังแล้วเซ็งหงะ) เอ่อ ...ก็มันโดนไปแล้ว บอกเค้าไปว่า ก็หั่นหมู ....นางพยาบาลคนเดิมพูดต่อ...เดี๋ยวอย่าลืมกลับไปกินละ...โอ้ยจะบ้าตาย ตอนนี้เปลี่ยนทันไหม เนี่ย ไปโรงพยาบาลที่ใกล้ๆเลยดีกว่า.... หมอมาถึง.....ดีใจๆ ฉันไม่ต้องอยู่กับพยาบาลแล้ว.... หมอมาถึงเล็งๆๆ แล้วก็เตรียม...เข็มกะไหม.....สยองเลยก็นะ เอาแระ โดนแน่ ถามหมอเพื่อความแน่ใจ... ต้องเย็บเหรอค่ะ ... คำตอบที่ได้กลับมา ...จี๊ดอีกแล้ว...ถ้าไม่เย็บก็ต้องตัดอ่า...โอ้ยมันจะขนาดนั้นเลยเหรอ...คนยิ่งกลัวๆ อยู่..เห้อ ค่ะ หมอจะทำไรก็ทำเถอะค่ะ คือเลือดหนูมันไหลไม่หยุดแล้วค่ะ ....คิดดังนั้น ...พยาบาลก็ถามมาว่า...น้องๆ กินยาไรมาเปล่าเนี่ย...เลือดมันไหลไม่หยุด....ทำไมมันเยอะขนาดนี้...(โอ้ยคิดในใจจะบ้าตาย) ตอบกลับไปว่า ...ไม่ค่ะ โดนมีดบาดแล้วมาเลยค่ะ ...เหรออืมเลือดมันเยอะนะ ....
คุณหมอ เอายาชามาซิ... เอาแล้ว....ไม่ชอบอ่าฉีดยา ไม่ชอบๆๆ ตอนนี้จะบรรยายว่าตอนฉีดยามันเหมือนทิ่มไปที่กระดูกด้วย...เจ็บยิ่งกว่าโดนมีดบาดอีก.....โอ้ยยย หมอบอกว่ามันจะเจ็บ แต่อย่ากรี๊ดนะ...เอาๆเข้าไปอ่าหมอ ดันมีอารมณ์ขันอีกเนอะ ..หน้าปลาหนะซีดแล้ว เห็นเข็มเนี่ย ฉีดไปหนึ่งเข็ม...หมอค่ะ..มันไม่ชา...ขออีกคะ ...ตอนนี้หนูกลัวหมอเย็บหนูเจ็บแระค่ะ ...เลยได้มาอีกหนึ่งเข็ม น้ำตาเล็ดค่ะ...โห ....ปวดไปถึงกระดูกเลยตอนฉีด... พอพักหนึ่งหมอมาจับๆ ชายัง หมอค่ะ ขออีกแปปนะค่ะ ...คือว่ามันรู้สึกเจงๆ หมอ บอกว่า เย็บเลย ตอนนี้เจ็บนิดเดียวแล้วละ ...และ แล้วหมอก็เริ่มดำเนินการเย็บๆๆๆๆๆ โดนไปซะ สี่เข็ม....โหความรู้สึก แต่ละ เข็มที่แทงลงไป...เจ็บหงะ ทำไมมันยังเจ็บอยู่นะ...เห้อๆๆ พอเย็บเสร็จ ...คุณพยาบาลถามว่า...ใช้บัตรอะไร...ประกันสังคมค่ะ อ๋อ แต่มีบัตรประกันอุบัติเหตุด้วยนะค่ะ... แต่ไม่ได้หยิบกระเป๋าเงินมาหงะ หยิบแค่กระเป๋าบัตรมา ...ด้วยความซวย กระเป๋าเงิน ATM อยู่บนรถตาบุ๊ต ...ตาบุ๊คอยู่สวนพลู ....เห้อ ...แต่พี่ค่ะ หนูมีบัตรเครดิต ..นะ...พี่ก็บอกว่า ไม่มีระบบ อ้าว กำ เวร....คิดไปคิดมา ....เอ่อดีเนอะ โทรศัพท์ ก็ไม่ได้เอามา ให้มันได้แบบนี้ดิ ...สุดยอดอ่า มีเงินติดตัวประมาณ ร้อยก่าบาท ...งั้นใช้ประกันสังคมก็ได้ค่ะ ......หนูไม่อยากรอให้พี่เอาเงินมาให้ ...แบบว่าปวด..มากแล้ว พักหนึ่ง อ้าวหนูใช้เถอะ เราจ่ายค่าประกันไปแล้ว...ใช้เถอะ ...อ้าวกำ.... ก็บอกว่าไม่มีเงินสด...อะไรของเค้าหงะ .....พักหนึ่งตกลงกันได้
ไปๆมาๆ ก็บอกว่า เจ็ดวันตัดไหมนะ .... อ่อ ค่ะ แต่ไม่ได้นัดล้างแผลเลย...กำ คงคิดว่าเรารู้ แต่เราไม่รู้อ่า..ตาบุ๊คเลยรับอาสาพาไปล้างมันทุดวัน...เพราะบอกว่า ไม่เอาแล้ว ล้างแผล ขอความนิ่มนวลหน่อยนะ ...เสียเงินเถอะ ...ตกลงกันได้ว่า โอเค ล้างแผลตัดไหม เสียเงินเองก็ได้...บอกคำเดียวว่าเข็ดอ่า....
หลังจากซวย ก็มีซวย ซับซ้อนอีก .....แต่เอาเถอะ ....ช่างมัน เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาได้ไปบ้านนนทภูมิด้วย....เดี๋ยวจะเอารูปลง พร้อมประชาสัมพันธ์ ซะหน่อย....
Create Date : 10 เมษายน 2551 |
|
9 comments |
Last Update : 20 เมษายน 2551 17:53:22 น. |
Counter : 798 Pageviews. |
|
|
|
** มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงนะจ้า **
ขอให้แผลหายเร็วๆๆน๊า