มาเยี่ยมโทฟูกับคุณแม่ค่ะ น่ารักจังเลย ลูกครึ่ง Westie ใช่ไหมคะ ใส่เสื้อสีชมพูสดอีกต่างหาก

อุ๊ย โทฟูจ๊ะ

เสื้อสีสดใสเชียวน๊า...

ซึ้งจัง

ซึ้งจัง

ฝากหนุนไปจุ๊บๆแล้วทิ้งตัวลงนั่งบนน้าเล็กอีกตัวจิ

น่ารัก

หมาจะโตมาเป็นยังไงก็ขึ้นกับคนเลี้ยงด้วยละป่าวคะ

น้าเล็กดูแลอย่างดี รักกันดูดดื่มจุ๊บๆขนาดนี้ ฟูก็ต้องโตมาเป็นหมาน่ารักอยู่แร้ววว

เวลา roxy ลนลานๆกลัวแม่หายทีไรก็สงสารทุกที ยิ่งเห็นแววตาตัดพ้อตอนหม่ามี๊จะออกไปข้างนอกนะ เศร้าสุดๆเลย....จริงๆออกไปใกล้ๆแป๊บเดียวเองอ้ะค่ะ


ฟูใส่เสื้อสีชมพูตัวนี้ขึ้นมากเลยค่ะ ตอนนี้เห็นแต่รูปน่ารักๆของฟู พอเห็นรูปตอนเด็กๆเทียบกันแล้วก็ อืมม ส่วนมากหมาสวยๆจะต้องขี้เหร่ตอนเด็กๆรึเปล่านะ

นล.ใช้คำเพราะอีกแร้ว .. สองปีที่มีกัน

ชอบหางฟูตอนเด็กๆ แครอทดีจิงๆค่ะ

นล.เอารูปโทฟูกลัวมาประกอบได้แบบ กั๊วกัว นะคะ เห็นภาพมากๆ 555

"ทุกวันนี้การใช้เวลาร่วมกับโทฟูคือช่วงเวลาที่แม่ได้เติมพลังให้แก่ชีวิต"

โทฟูกับเงา น่ารักค่ะ ชอบจัง

ดีใจกับ"สองปีที่มีกัน" ของนล.กับฟู้ด้วยนะคะ

แววตาและอารมณ์(ที่หลากหลาย)ของฟู้ ไม่เปลี่ยนไปจริงๆนิคะ

ตอนเด็กๆน่ารักสำหรับ มม ยังไง โตมาก็ยังน่าร๊ากกก
เหมียนเดิม อิอิ

เห็นด้วยกับตรงนี้ที่สุดเลย

......แน่นอนมันไม่ได้เกิดเพียงข้ามคืน ต้องใช้วันและเวลา แต่เราก็มีวันนี้.......




ฟู้ฟู๊ ขนข้างหน้าเหมือนผมม้าของ มม ตอนนี้เลยอ่ะ