|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
The Graveyard Book - It's a jungle out there.
The Graveyard Book by Neil Gaiman
2009 Newbery Medal 2009 Hugo Best Novel
เรื่องนี้อ่านมาพักนึงแล้ว ผิดหวังตอนจบเล็กน้อย เลยไม่ได้เขียนรีวิว แต่เมื่อเช้าเปิดเครื่องมาได้ข่าวว่่าได้รางวัล Hugo รางวัลที่ยิ่งใหญ่สุดๆ ในโลกนิยายไซไฟ/แฟนตาซี (่ก่อนหน้านี้ก็ได้รางวัล Newbery รางวัลที่ยิ่งใหญ่สุดๆ ในโลกหนังสือเด็กมาแล้ว เหม่ แอบน่ากลัวนะเนี่ย)
ได้ข่าวแล้วก็ตื่นเต้น ตัดสินใจทวีตไปแสดงความยินดีกับคุณพี่คนเขียน หลังจากแอบตามเงียบๆ ในมุมมืดมาหลายเดือน คุณพี่ที่น่ารักก็ทวีตขอบคุณทุกคนรวมๆ กันกลับมาเป็นรอบที่สอง ก็เข้าใจแหละว่าคงเยอะมาก ตอบทีละคนไม่ไหว แต่คุณพี่จะรู้ไหมนะ ว่าตอนคุณน้องพิมพ์น่ะ ตัวเย็น ใจเต้น มือสั่น แก้มร้อนไปหมดเยย อ๊าาาาายยยยย
พี่นีล เกเมนคนเขียนนั้นเธอไม่ปิดบังเลย ว่าเธอได้แรงบันดาลใจในการเขียนเรื่องนี้มาจาก The Jungle Book (เมาคลีลูกหมาป่า) ของรัดยาร์ด คิปลิง (ไม่ใช่เจ้าของกระเป๋า แต่เจ้าของกระเป๋าจิ๊กชื่อแกไป ข้อมูลนี้ระบุอยู่ในหน้า FAQ ของแบรนด์)
โอ๊ย มันจะวงเล็บไปถึงไหนฟะ อ่ะ พี่นีลได้แรงบันดาลใจในการเขียนเรื่องนี้มาจาก The Jungle Book (เมาคลีลูกหมาป่า) ของรัดยาร์ด คิปลิง โปรดสังเกตชื่อเรื่อง
เรื่องเริ่มขึ้นที่ฉากการสังหารโหดในคืนหนึ่ง (โปรดอย่าลืมว่านี่เป็นหนังสือเด็ก... ได้นิวเบอรี่ด้วย... หึๆ) ครอบครัวเล็กๆ ครอบครัวหนึ่งถูกมือมีดเชือดตายคาบ้าน แต่ลูกชายคนสุดท้ายวัยหัดเดินเตาะแตะปีนลงจากเปลเดินเตร่ออกจากบ้านจนไปถึงสุสานเก่านอกเมือง
เหล่าวิญญาณในสุสานสงสารเด็กน้อย ผสมกับอาการคร่ำครวญของผีแม่เด็ก ก็เลยรับเลี้ยงเจ้าหนูไว้ มือมีดที่ตามมาจัดการก็โดนหลอกล่อให้นึกว่าเด็กไม่ได้อยู่ที่นี่ จนต้องกลับไปด้วยความผิดหวัง
เด็กน้อยตัวเล็กจำชื่อตัวเองไม่ได้ ทุกคนเลยตั้งชื่อให้ว่าโนบอดี้ เรียกสั้นๆ ว่าบ็อด ใช้นามสกุลโอเว่นส์ตามครอบครัววิญญาณอุปถัมภ์ (ที่น่ารักและฮามาก) มีป๋าไซลาส ที่ช่วยหลอกล่อมือมีดไป (และไม่ใช่วิญญาณ แต่เป็น...) เป็นผู้ปกครอง/ผู้พิทักษ์ และมีบรรดาวิญญาณอินทะเล็กช่วลมั่งมั่วมั่งในสุสานเป็นครู
ชีวิตเจ้าหนูบ็อดลัลล้าแฮปปี้อยู่ในสุสาน มีเพื่อนฝูงเป็นวิญญาณ พบปะมนุษย์เด็กที่หลงเข้ามาในสุสานบ้างนานๆ ที แล้วก็โดนลักพาตัวไปเมืองกูล (ghoul - ภูตหลุมศพ) อยู่ครั้งนึง
ฉากลักพาตัวไปเมืองกูลเนี่ย มันแทบจะยกฉากลักพาตัวไปเมืองลิงใน The Jungle Book มาเด๊ะๆ เลย คือเนื้อความมันไม่เหมือนกันเป๊ะๆ ทุกคำทุกประโยคหรอก แต่ลำดับความ ลักษณะฉาก อารมณ์ ความคิดความรู้สึก อะไรพวกนี้มันใช่หมด ชนิดที่ถ้ามีเด็กไทยเขียนอย่างนี้บ้าง มันต้องเป็นกระทู้แนะนำชัวร์
แต่ ข้อแรก The Jungle Book หมดอายุลิขสิทธิ์ไปนานแล้ว และข้อสอง ซึ่งสำคัญกว่ามากกกกกกกก คือในความเหมือนนั้น มันมีความไม่เหมือนอยู่
เราก็ไม่เคยอ่าน The Jungle Book ฉบับเต็มหรอกนะ แต่ตอนเด็กๆ เคยอ่านฉบับย่อ ซึ่งเข้าใจว่าน่าจะเก็บความสำคัญๆ มาครบ ก็เลยพอจะมองเห็นว่าที่ทางของฉากนี้ในหนังสือสองเล่มมันไม่เหมือนกัน สิ่งที่มันจะส่งต่อไปฉากอื่นก็ต่างกัน จำไม่ได้ว่าฉากลิงส่งผลอะไรไปตอนท้ายของเรื่องโน้นหรือเปล่า แต่มันกลายเป็นประเด็นสำคัญมากในตอนท้ายของเรื่องนี้ นี่คือข้อหนึ่งที่ทำให้ "แรงบันดาลใจ" และการ "บูชาครู" ต่างไปจาก "ก๊อป" และทำให้พี่นีลกลายเป็นนักเขียนระดับซูเปอร์สตาร์ และถูกเรียกว่า The King of Allusion แทนที่จะถูกรุมด่ากลางบอร์ด
อ่ะ ต่อๆ ทุกอย่างก็สุขสันต์หรรษาดี จนกระทั่งวันหนึ่งเจ้าบ็อดมันเกิดอยากไปโรงเรียน ซึ่งทุกคน เอ๊ย ตน ก็ไม่อยากให้ไปหรอก เพราะแน่ใจว่าต้องมีเรื่องยุ่งยากตามมาชัวร์ ซึ่งก็เป็นจริงตามนั้น แม้จะซักซ้อมเป็นอย่างดี ใช้ทั้งมนต์เบี่ยงเบนความสนใจอะไรต่างๆ เพื่อใ้ห้นั่งเรียนได้โดยไม่มีใครมาสนใจแล้ว เจ้าบ็อดก็ยังอุตส่าห์เปิดเผยตัวออกไปจนได้ เพราะทนเห็นคนอื่นถูกรังแกไม่ไหว แหม่ ได้ใจป้าจริงๆ ลูกเอ๊ย
แม้จะจัดการเด็กเปรตได้ (อันที่จริงอยากให้ส่งมันไปห้องวิทย์ใน 20th Century Boys มากกว่าว่ะ) แต่ก็ด้วยความวุ่นวายและยากลำบาก แถมความลับก็ถูกเปิดเผย และคนอ่านก็ได้เรียนรู้ว่าคนนี่มันร้ายกว่าผี แถมยังมีพวกมือมีดที่ตามฆ่าพระเอกของเราอีกล่ะ โอ้ สนุกสิครับ
แม้จะบ่นว่าตอนจบน่าผิดหวังไปหน่อย แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันเหมาะสมดีแล้ว จะเบี่ยงไปเป็นอย่างอื่นก็ไม่ได้ แล้วก่อนจะถึงตอนจบ ดีฮั้นก็อ่านแล้ว high มาตลอดเรื่อง อาจจะน้อยใจ แต่ไม่มีอะไรจะติได้ ให้สี่ดาวครึ่งฮับ ****1/2
ความยากจำไม่ได้อ่ะ อ่านนานแล้ว อย่างไรก็แล้วแต่ สำหรับคนที่จะอ้าปากถามว่ามีแปลไทยไหม ขออุ๊บอิ๊บบอกว่า งานหนังสือปลายปีนี้น่าจะได้อ่านกันแน่ ถ้าไม่ได้ก็ไม่ใช่ความผิดของเรา (ฮา) ไปถามแม่บุญธรรมเจ้าบ็อด (อยู่แถวๆ นี้แหละ) ดูเอาเอง หรือไม่ก็รองานต้นปีหน้าแล้วกัน เอิ๊ก
อ่ะ แล้วก็แถม คุณพ่อเจ้าบ็อดอ่านหนังสือทั้งเล่มให้ฟัง ดูแล้วอย่าเข้าใจผิดว่่าดีฮั้นชอบที่หน้าตาหรือเสื้อหนัง ถึงจะหล่อ แต่ถ้าเขียนหนังสือไม่เอาอ่าว ดีฮั้นก็เอาซ่งติงถรีบหน้าได้ง่ายๆ ฮ่ะ
Create Date : 10 สิงหาคม 2552 |
|
12 comments |
Last Update : 11 สิงหาคม 2552 14:04:55 น. |
Counter : 1005 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: poser IP: 58.11.1.241 10 สิงหาคม 2552 22:26:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทินา IP: 81.111.167.185 11 สิงหาคม 2552 5:46:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่ไก่ 11 สิงหาคม 2552 11:41:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: อ๋อย IP: 58.8.121.219 15 สิงหาคม 2552 13:26:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: bookmark IP: 58.147.94.130 27 สิงหาคม 2552 15:12:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: แพนด้ามหาภัย IP: 121.4.64.220 6 กันยายน 2552 16:25:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทินา 16 ตุลาคม 2552 18:30:28 น. |
|
|
|
|
|
|
the grinning cheshire cat
|
|
|
|
|
|