อวด 'อรีน่าทัวร์ 2011'
ในครึ่งปีหลังของปี 2012 กว่าจะได้ดูก็นานดีเนอะ...ว่าไหม
ดูจากรายละเอียดหลังกล่องแล้วคือวันแสดงที่ไซตามะตอนวันที่ 14 เดือนธันวาคม 2011 [กรี๊ดตอนเห็น เพราะ..............เมนซูคงเข้าใจ]
ตอนแรกก็คิดหนักอยู่เหมือนกันว่าจะซื้อดีไหม 100กว่าดอลเชียวนะ แต่ก็คิดไม่นานหรอก เพราะเราเป็นคนประเภทไม่คิด เอ๊ย ไม่ใช่
คือเป็นคนชอบสะสมงานคอนเสิร์ตอยู่แล้ว ชอบมากกว่าซื้ออัลบั้มเพลงซะอีก ฮะ ฮะ ฮะ
[ศิลปินได้ยินสะดุ้งเฮือกเป็นทิวแถว]
ยิ่งเป็นของเวอร์ขั่นญี่ปุ่นแล้วยิ่งคิดน้อยเข้าไปอีก
ถ้าใครชอบสะสมของพวกนี้คงซึ้งถึงคุณภาพงานของพี่ยุ่นเขาดี
ระบบภาพน่ะไม่เท่าไรหรอก แต่ไอ้ระบบเสียงนี่สิ
จากที่เราสะสมมา ส่วนตัวเลยว่าระบบบันทึกเสียงของญี่ปุ่นนี่กินขาดแม้กระทั่งแถบอเมริกาหรืออังกฤษเลยก็เหอะ
คือซาวด์ละเอียดเก็บยิบเก็บย่อย โน๊ตเรียงแถวกันเริงร่ามาก แถมมิกซ์ได้แบบจะฆ่าหูคนฟังเพลงกันเลย ดูแล้วประหนึ่งนั่งอยู่ในฮอลล์ระดับวีไอพีอะไรอย่างนั้น
เก็บเรื่องซาวด์ไว้ก่อน เรามาดูแพ็คเกจจิ้งกันก่อนละกัน สำหรับคนทำงานทางด้านศิลปะจะเข้าใจถึงความเนี้ยบงานแพคเกจจิ้งของคนญี่ปุ่น ถือเป็นตัวอย่างการเรียนการสอนเลย
ดีวีดีชุดนี้แม้จะไม่ใช่งานหรูหราฟู่ฟ่า แต่เป็นเรื่องของความปราณีตและเป็นเรื่องของคุณภาพล้วนๆที่มาพร้อมความงดงามในตัว เป็นแค่กล่องธรรมดาสี่เหลี่ยมธรรมดาก็จริงอยู่ แต่เมื่อมองถึงความเนี้ยบ ดูขอบ ดูสัน และการบรรจุหีบห่อที่พอดีไม่มีขาดเกิน (ชนิดที่ซื้อจากประเทศสาราขัณฑ์คุณต้องลุ้นต้องเลือกจนตาปูดก็ยังหาไอ้สมบูรณ์ไม่มีรอยตำหนิไม่ได้นั่นล่ะ)
ด้านในกล่องจะบรรจุสองส่วนคือกล่องใส่ดีวีดีและก็โฟโต้บุ๊ค ไม่เข้าใจว่าทำไมใส่แล้วมันพอดิบพอดีได้ขนาดนี้ พอยกเทมันก็จะไหลลงมาเนียนๆตกใส่มือพอดีแบบนั้น
ขอบอกเลยว่ามันคือความใส่ใจต่อผู้บริโภคแบบที่ทำให้เราตัดสินใจง่ายมากที่จะควักกระเป๋าโดยไม่เสียดายภายหลัง
ส่วนด้านในกล่องดีวีดีก็จะบรรจุดีวีดีสองแผ่น แยกฐานสองชั้น ล็อคอย่างดีชนิดไม่ต้องกลัวเจอรอยเล็บแมว ด้านในกล่องอีกด้านสอดโปสเตอร์พับเอาไว้ ...ซึ่งจะว่าไปนี่คือส่วนด้อยที่สุดของแพคเกจจิ้งแบบนี้จริงๆ
คนที่ไม่พับมุมตรงหนังสือคงเข้าใจความรู้สึกเรา รอยพับที่มันพาดไปตามหน้าตาผู้ชายหกคนมันทำเอาเราสะอึกฮึกใหญ่
เห็นรอยพับคงเข้าใจความรู้สึกเรา
จากนั้นก็มาเปิดโฟโต้บุ๊คดู
พูดตรงๆว่าตอนเห็นภาพแล้วก็ค่อนข้างผิดหวัง คือ...ถ้าเทียบว่านี่ของมืออาชีพใช่ไหม ระดับออสฟิสเชียลเชียวนะ แต่พอหันไปมองโฟโต้บุ๊คของแฟนคลับแล้ว...ดูแฟนเทคแล้ว....
เฮ้อออออออออออออออ
ความจริงก็ไม่ค่อยชอบตั้งแต่ปกดีวีดีแล้วด้วยล่ะ ภาพไม่สวย สีสันก็ยิ่ง...เฮ้ยยยยย
แต่พอไปเปิดดูดีวีดีก็พอจะให้ความเข้าใจได้ แสงสีในคอนมันฟุ้งมาก มันยากกับการจับภาพจริงๆ ยิ่งวิธีการใช้แสงเลเซอร์ ใช้สีแรงๆตัดฉึบฉับมันก็ชวนให้สงสารตากล้องมากเป็นพิเศษ
ไม่รู้คุณกับซูคุยอะไรกัน....น่ารักดีเนอะ
โซโล่ของแฝด ใช้เลเซอร์ได้เจ๋งมาก เหมือนตัดผ่านเลย เจ๋งจริงๆ
ตัดต่อให้เห็นทั้งสองมุมสองคน ผู้กำกับภาพนี่เยี่ยมจนต้องยกนิ้วให้
ช่วงนี้จะเป็นช่วงพูดคุยเพื่อให้แฝดไปเปลี่ยนเสื้อหลังจากโซโล่
แทคก็จองMCตามเคย ซูก็วางมาดเหมือนเคย(เหมือนกัน)
ชานพูดผิดอะไรสักอย่างเลยต้องรีบขอขมา แต่ว่า.............
ผิดกับใครไม่ผิดไปผิดกับพี่ใหญ่จอมโวยวายอย่างซูก็เลยโดนสอยซะเลย
แถมยังหาเรื่องต่อ
นักเลงแดกู!
เพลง ครบรอบ 100 วัน ภาพสวยมากกกกกกกกกก
ไฟสะท้อนดวงตาราวกับน้ำตาล้อเล่นกับหัวใจ
เห็นสายตาของผู้ชายสองคนที่มองข้ามผ่านมาเจอกันไหม
รอยยิ้มแบบนี้...เป็นรอยยิ้มที่น่ารักมากจริงๆ การทอดสายตาลงแบบนี้...หัวใจกลายเป็นไอติมละลายกลางสายลม
ทิ้งความอิจฉาชนิดอยากขยี้แมวคามือ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ เรานั่งดูคอนนี้ไปสามรอบแล้วเพื่อพิสูจน์อะไรบางอย่าง เลยขอแนะนำให้ใช้หูฟัง แล้วคุณจะสัมผัสประสบการณ์ตรงของซาวด์เอนมืออาชีพ เสียงกระหึ่มของดนตรีแต่ไม่กลบเสียงร้อง แล้วมันพุ่งตรงใส่หน้าให้ความรู้สึกเหมือนนั่งดูคอนแถววีไอพีในฮอลล์อะไรประมาณนั้นเลย และขออวดหน่อยเห๊อะ กร๊ากกกก แบบว่าเค้าพูดฝากลมฝากฟ้าไปเกือบจะสองปีละว่าอยากได้หูฟังยี่ห้อหนึ่งนี่ล่ะ แต่โดนขัดตลอดว่าไม่ได้ชอบฟังเพลงฮิพฮอพสักหน่อยจะเอาหูฟังแบบนั้นไปทำเผือ ....แหม๋ ก็คนเค้าหลงเสียงเบสนี่หว่า ไม่ฟังฮิพฮอพแต่ก็เอาไว้ฟังลุงโบโน่ก็ได้นี่นา แล้วจู่ๆก็ได้ไอ้หูฟังนี่มาเป็นของขวัญ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า เราก็เลยเอามาเจิมดูอรีน่าทัวร์นี่ซะเลย เพราะอย่างที่รู้กันว่างานเพลงลุงผักน่ะ เน้นเบสเต็มๆ เบสเป็นลูกสาดใส่หน้า ยิ่งกับแสดงสดแบบนี้ยิ่งจัดหนัก ทั้งกลองเบส กีต้าร์เบส...มันคือสวรรค์คนรักเบสจริงๆนะครับผม แล้วงั้นพอเราใส่ให้ไอ้มอนสเตอร์นี่นะ...ฮือ บระเจ้า(โจ๊กด้วยเอ้า) เบสไล่มาเป็นลูก ละเอียดไม่กินเสียงอื่นด้วยนะ แถมประสานกับซาวด์เอฟเฟคพริ้งมากครับผม ใจเวลานั่งฟังนั่งดูนี่เต้นตูมตามทั้งภาพทั้งเสียง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพลงDSCS ซาวด์แน่นมากทั้งกลองทั้งเบส แถมการตัดต่อก็สุดยอดให้ความรู้สึกหึกเหิมราวกับจะออกรบกันทั้งกองทัพ แต่ใช่ว่าเพลงบัลลาดนิ่มๆจะไม่เพราะนะ ซาวด์กีต้าร์ ซาวด์เปียโนนี่ไล่เมโลดี้แบบชัดกิ๊ง ถ้าหลับตาฟังนี่เหมือนจะสัมผัสได้เลย เสียงซูนี่แบบเหมือนกับจะจับไลน์เส้นสากๆบางๆได้เลย ลอยไล่เหมือนมากระซิบกระซาบข้างหู ยิ่งเสียงเวลาแทคแรพนะ โห..! ความทุ้มต่ำระดับเคียงเบสเลยครับ ใจสะเทือนกันเลยทีเดียว แล้วทั้งคุณ อูยอง จุนโฮ ชาน ใช่ว่าไม่เพราะนะ ซาวด์เอนจับเสียงทุกคนแน่นมาก ไม่มีการโดดเลย เก่งจริงๆ และพอมาเรื่องตาดู มุมกล้องและการตัดต่อทุกเพลง ขอย้ำว่าการแสดงทุกเพลงออกมาราวกับMVดีๆทุกเพลง เราซูฮกให้กับผู้กำกับภาพ ตากล้อง ทีมตัดต่อของทีมงานญี่ปุ่นจริงๆ โดยเฉพาะเพลงB2U มัน....มันอิโรติกมากครับผม มากชนิดเราไม่ขอนั่งดูกับใครอ่ะ เขินว่ะ หน้างี้ร้อนผ่าวหมด แต่คิดว่ามีการเซพเพื่อไม่ให้ดีวีดีนี้ต้องติดเรต ก็เลยเซ็นเซอร์ด้วยตัวเองด้วยการเบลอเป็นระยะ แต่ภาพก็ยังสวยและไม่สะดุดอารมณ์อยู่ดี พูดแล้วต้องกลับไปดูอีก(หลาย)รอบ กร๊ากกกกกกกก และขอปิดที่ไฮไลท์ที่อยากเห็นชัดๆมาตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว ไอ้ทะเลสีชมพูของซูนี่ล่ะ เพลง hanarete itemo
เห็นความดีใจของซูก๋าที่ปิดไม่อยู่เลย น่ารักดีเนอะ และขอพูดท่อนaท่อนแรกที่แทคร้องเปิดหน่อยเถอะครับผม เคยได้ยินไหมที่เขาว่าถ้าเปิดเพลงมาแล้วดึงคนไม่อยู่ เพลงนั้นก็จบเลย แล้วแทคทำได้จริงๆนะ กับการร้องเพลง กับการใช้เสียงทุ้มนุ่มที่ฟังแล้วทำให้ใจเกิดอุ่นขึ้นกะทันหันแบบนั้น ร้องปุ๊บดึงใจไปปั๊บเลย [จะไม่ฮิตโน๊ตก็นิดหน่อยนะ...ช่างมันเต๊อะ] ทำไมเป็นผู้ชายที่เท่ทั้งเสียงทั้งแววตาทั้ง....ตัวแบบนี้ฟุ้ย เฮ้ออออ เพ้อขนาดกับเสียงแทค เสียดายจริงๆที่เพลง thank you เขาไม่ได้ตัดเอาที่บุโดกังตอนทำทะเลสีเขียวมาไว้ให้ เลยอดเห็นสีหน้าเหมียวๆที่อ้อล้อว่าไม่ใช่วันเกิดตัวเองสักกาหน่อยแบบนั้น แต่มีภาพ....TK ก็พอปลอบใจได้...จริงไหม ขออวดแค่นี้ละกัน ส่วนอีกแผ่นที่เป็นแฟนแคมระดับออสฟิสเชียลคนละสองเพลง อาจจะ...อาจจะเอามาแซวตามมา โฮะ โฮะ โฮะ ไม่ว่าเมื่อไร....พวกเราก็2pMครับผม ด้งเอ๊ยด้ง
Create Date : 16 มิถุนายน 2555 |
|
12 comments |
Last Update : 17 มิถุนายน 2555 0:08:07 น. |
Counter : 4157 Pageviews. |
|
|
|
มีลางสังหรณ์แล้วว่าจะได้อ่าน อิอิอิ ไม่ผิดหวัง
อิจฉา เมื่อไรดีวีดีจะมาถึงเนี้ยยยย อยากดู ฟตบ.
เสียดายไม่มีภาพทะเลสีเขียวของแมวยักษ์
อยากเห็นพี่แทคย้มฟันไม่หุบ 5555
อืมมมม รูปสุดท้าย ด้งคะ ที่บ้านเรียกแย่งซีนเพื่อนนะคะ