Bloggang.com : Quaver : ผู้ชายมีอะไร... “คิมจุนซู”

ผู้ชายมีอะไร... “คิมจุนซู”

เราชอบคน ‘มีอะไร’

ชอบมอง ชอบดู ชอบฟัง จนกลายเป็นความสนใจที่จะรู้จัก

แล้วยิ่งชอบประเภทที่ยิ่งได้รู้จักแล้วก็ยิ่งน่าสนใจ...นี่ล่ะคือ “คนมีอะไรที่น่าสนใจ”

คิมจุนซู main vocal แห่งวง 2pM
ก็คือ “คนมีอะไรที่น่าสนใจ” ของเราในช่วงสองปีที่ผ่านมา

แรกเริ่มก็ตรงเสียงของซู กับเสียงแหบนิดๆในเทคนิคการอิมโพรไวส์ที่ทำให้ ‘หยุด’ ฟังได้ทุกครั้ง
สำหรับเราแล้วความเป็น “นักร้อง”ของซูเป็นเรื่องเด่นชัดที่สุด ยิ่งกับแนวนีโอโซลที่เจ้าตัวชื่นชอบเป็นส่วนตัวแล้วล่ะก็...ยิ่งเห็นแววความเป็นศิลปินของผู้ชายคนนี้ชัดเจน

ตั้งแต่ได้ดูคลิปในรายการ 1000 songs ที่ซูแอบกระซิบบอกเนื้อเพลง “bogoshipta” ขณะที่คุณร้อง แล้วจากนั้นก็ถึงคิวซูรับช่วงต่อร้องท่อนต่อมา เพลงนี้ล่ะที่ทำให้เราหลงเสียงซูเอาจริงๆจังๆ

...นั่นถือเป็นจุดเริ่มต้นให้เสิร์ชหาคลิปที่ซูร้องโคฟเวอร์ไว้ แล้วก็ต้อง “ทึ่ง” ทั้งๆที่ไม่ใช่ว่าร้องดั่งเทพอะไรนักหนาหรอก แรกๆน่ะชัดเลยด้วยซ้ำกับไอ้การยังคุมพลังเสียงของตัวเองไว้ไม่ลื่นไหล มากไปบ้างน้อยไปบ้าง..ซึ่งจะค่อนไปทางมากซะมากกว่าน้อย (ฮะ ฮะ ฮะ)

แต่ที่ทึ่งน่ะคือทึ่งเนื้อเสียง ผู้ชายอะไรมีเสียงที่ทำให้(ไม่อยากเหมาอ้าง)..เอาเป็นว่าตัวเราเองละกัน...ฟังแล้วใจสั่น ไม่มีคำอธิบายเพิ่ม เพราะด้วยมันอาจแค่เป็นเนื้อเสียงที่ถูกจริตก็เท่านั้น

ทึ่งอย่างที่สองคือทึ่งเทคนิค บอกได้เลยว่า “เก่งมาก” ในฐานะคนชอบฟังเพลงประเภทโซล อาร์แอนด์บี รู้เลยว่าซูน่ะทั้งฟังทั้งฝึกมาตลอด ไม่งั้นไม่มีทางทำได้ราวกับว่ามันคือส่วนหนึ่งในชีวิตแบบที่ซูทำได้หรอก การปล่อยลม การเอื้อน การหลบ การไถ วิธีการขยี้บางคำน่ะ ...ฟังแล้วต้องกรอ(ศัพท์บ่งบอกยุคสมัยจริงวุ้ย)ฟังกลับอีกหลายๆรอบด้วยความสงสัยว่าทำได้ไงน่ะ

อย่างตอนนั่งดูไลฟ์เพลงtried to waiting แล้วเจอลูกอิมโพรไวส์แบบไม่มีซ้ำกันสักไลฟ์ของซูเข้าไป ทำเอาต่อมอิจฉาทะลึ่งพรวด จะcoolอะไรขนาดนี่วะซูเอ๊ย~!

ตอนที่ได้เข้าไปอ่านกระทู้ที่มีการถามเมนซูกันว่าชอบที่ซูโคฟเวอร์เพลงไหนที่สุด
สำหรับตัวเองแล้วมีเพลงหนึ่งผลุดขึ้นมาทันที นั่นคือ “Empire State Of Mine” ที่ซูร้องไว้ตอนคอนเดี่ยวครั้งแรกของ2pmนั่นล่ะ

...ไอ้ที่ชอบที่สุดไม่ใช่แค่พลังเสียงแล้วก็อารมณ์ในเพลงนี้ของซูหรอกนะ แต่เป็นฝีมือการre-arrangeของซูต่างหาก ซูจัดการตกแต่งจนกลายเป็นเพลงของตัวเอง บ่งบอกเรื่องราวในชีวิตของตัวเอง

ยิ่งตรงการเปลี่ยนเนื้อตรงท่อนแรพเป็นทั้งภาษาอังกฤษแล้วอีกวันเป็นภาษาเกาหลีส่วนนั้นน่ะ ซูแรพได้บาดใจจริงๆพับผ่าเถอะ

อย่างแรกที่ชอบคือเนื้อเสียง งั้นอย่างต่อมาคืออะไรดีล่ะ

ตอนรู้จัก2pmใหม่ๆ ไม่ว่าใครก็น่าจะรู้สึกว่า ไอ้ผู้ชายโหลดต่ำคนนี้นี่(คิ คิ คิ)นี่เก็กเนอะ แต่เป็นเก็กที่ไม่ค่อยรอด หลุดได้ตลอด ก็เลยพานสังเกตเห็นอะไรอีกอย่างตามมาว่าซูนี่เป็นคน “น่าแกล้ง” มากที่สุด

คนน่าแกล้งนี่มันเป็นอย่างไรน่ะเหรอ ก็หนุ่มน้อยขี้โวยวายแบบซูนี่ล่ะ

...ก็คนที่แกล้งแล้วมีปฏิกิริยาโต้ตอบให้เห็นชัด ไม่โวยวายก็ต้องโอดครวญ สีหน้าน้ำเสียงออกมาหมดชวนให้แกล้งต่อชะมัด

ไอ้คนประเภทชอบสังเกตแบบเราก็เลยชอบมองตามมุมที่กล้องมักไม่ค่อยโฟกัส เลยเห็นอะไร อะไรเทือกนี้ผ่านตามาเป็นระยะ

ก็ทำให้รู้สึกว่าซูนี่ “มีอะไร” เยอะจังวุ้ย

เราไม่อยากย้ำ

เรื่องที่เมนซูต่างก็รู้กันแล้วอย่าง หนุ่มน้อยคนนี้ชอบหนีเที่ยวกลางคืนมาตั้งแต่เป็นเด็กฝึก ชอบเที่ยวจนต้องปีนหอจนตกลงมานอนแอ้กนั่นล่ะ แถมตะโกนบอกจินอุนไม่ให้บอกโจควอนเรื่องหนีเที่ยวอีกต่างหาก ประมาณว่าตอนหนีน่ะไม่กลัว แต่กลัวแค่ควอนจะรู้เท่านั้นเอง

หรืออย่างการเป็นเพื่อนที่มีนิสัยชอบตาม “เก็บ” ภาพสุดลับสุดหวง(อย่างตอนแก้ผ้าลงสระ

)ของบรรดาเพื่อนๆโดยไม่(ยอมให้)มีตัวเองติดอยู่ในนั้นด้วย ทำเอาหนุ่มบ่ายสองพากันสยองถึงความเจ๋งกะบ้ง(ล่วงหน้า)ถ้าหากว่าคอมพ์ของซูโดนแฮคในสักวันหนึ่ง

ภาพตัวเองริมสระละทำเป็นถ่ายอย่างดี..ชริ~!

หรืออย่างผู้ชายตลกโดยธรรมชาติอย่างจุนผู้พี่ทำเป็นบ่นไม่เข้าใจโฮจังจุนผู้น้องผู้อยากไต่เต้าเข้าวงการ(ตลก) ไปว่า

“นายจะอยากตลกอะไรนักหนา(ฟะ!) [สู้การทำเท่ เก็กท่า(แล้วหลุดผั๊วะเอามันได้ทุกครั้ง)อย่างพิ่ดีกว่านะ...โฮเอ๊ย~!]”

หรืออย่างเป็นผู้ชายประเภทคิดว่าตัวเอง “เซ็กซี่” ตอนกระโดดเชือก (ตูก็เพิ่งเคยได้ยินว่ามีคนเซ็กซี่ได้ด้วยการกระโดดเชือก)

หรืออย่างเป็นผู้ชายโหลดต่ำจนต้องหากางเกงชั้นในสีแมทช์กับกางเกงชั้นนอก ด้วยการขัดขึ้นมาหน้าตาชื่นว่ากางเกงชั้นใน “สีม่วง” น่ะหาไม่ยากนะครับผม ผม(ซู)ยังมีกับเขาตั้งตัวนึงเล้ย(จะเอาไว้แมทช์กับกางเกงสีม่วง...หึ หุ หึ

)

หรืออีกอย่างตรงการไม่ค่อยมีสมญานามกับใครเขา แต่ก็เปิดเผยมาว่าตอนเด็กๆมีคนเรียกตัวเองว่า “พังซงแมน” (ผู้ประกาศข่าว) ทำเอาโฮจังแซวจนสะท้านไปตามกันว่า

พวกเขา(ก็เพื่อนๆในวงกันเองนี่ล่ะ)เพิ่งเคยได้ยินเป็นครั้งแรก แถมยังสงสัยไปอีกว่า “พี่เขา(ซู)ตั้งให้ตัวเองหรือเปล่า!?”

...ความเชื่อถือในตัวซูจากสายตาเพื่อนๆนี่มันติดลบขนาดนี้เลยหรือฟะ! ฮะ ฮะ ฮะ

มีบทสัมภาษณ์หนึ่งถามมาว่าข้อดีของซูคืออะไร

...เพื่อนๆในวงต่างพากันแกล้งซูด้วยการบอกไม่มี คิดไม่ออก อ้อ! ยกเว้นคุณผู้ใจดีตอบว่า ข้อดีของซูคือร้องเพลงเก่งมาก

งั้นสำหรับตัวเราเองแล้วเมื่อนึกถึงข้อดีของซู...คืออะไร~

เรากลับไปนึกถึงการตอบสัมภาษณ์ของซูในสองเหตุการณ์

เหตุการณ์แรกตอน X-Concert เป็นคอนเสิร์ตประเภทที่เรียกว่าคอนเสิร์ตกองโจร แฟนคลับจะรู้ล่วงหน้าไม่นานว่าวงของตัวเองจะเล่นที่ไหน เมื่อไร

ตอนนั้นเป็นช่วงอัลบั้ม dont stop cant stop หรือพูดอีกอย่างคือหลังเหตุการณ์เจบอมนั่นเอง

การไม่กลับมาของเจย์หรือจะเป็นการกลับมาไม่ได้ ทำให้มีดที่เคยพุ่งเป้าไปยังเจย์หันทิศทางกลับมาที่สมาชิกที่เหลือของ2pm

ซูพูดไว้ว่า เขาไม่รู้ว่าเหตุการณ์เหล่านั้นผิดพลาดมาตั้งแต่ตรงไหน เริ่มต้นที่จุดใด

...นี่คือครั้งแรกที่เราเห็นหัวใจอันแสนอ้างว้างของซู(และอาจรวมถึงสมาชิกที่เหลือทุกคน)

ส่วนเหตุการณ์ที่สองคือก่อนจบรายการวิทยุ ฮีชอล(SJ)บอกให้ฝากอะไรถึงสมาชิกในวงที่รู้สึกอยากขอบคุณ

คำพูดครั้งนั้นของซูทำเราอึ้งไปนานและจำฝังใจจนถึงทุกวันนี้ทุกครั้งที่นึกถึงซู และเป็นวินาที่ที่รู้ตัวเลยว่าตกลงไปในหลุมที่ซูดักเอาไว้ลึกลงกว่าเดิม(อีกแล้ว)

ซูบอกออกมาว่า เขาขอฝากถึงสมาชิกทุกคนใน 2pm ว่า

‘the truth will win,the truth will always win’

พี่ชายคนนี้ออกปาก ‘ขอโทษ’ น้องๆในฐานะที่ตัวเขาเองเป็นพี่ใหญ่ในวงแต่กลับไม่สามารถหาคำพูดอันอ่อนโยนพอที่จะปลอบใจน้องๆได้เลยเมื่อพวกเราตกอยู่ในช่วงเวลาที่ยากลำบาก

ลูกผู้ชายคนนี้ขอยืนยันว่าพวกเขาทุกคนต่างก็แสดงตัวตนอันแท้จริงออกมาให้ทุกคนได้รู้จักเสมอมา

และร้องขอต่อความโหดร้ายจากโลกภายนอกว่า

“ไม่ว่าเมื่อไรความจริงก็จะเป็นผ่ายได้รับชัยชนะเสมอ โปรดปล่อยให้พวกเรา 2pm ได้ยืดหยัดอยู่ด้วยกันเถอะครับ”

“Since the truth always win , let the six of us stand together”

ข้อดีของคิมจุนซูคืออะไรน่ะเหรอ

สำหรับเราแล้วก็คือสิ่งนี้

หัวใจแสนอ่อนโยนของซู

สุขสันต์วันเกิดจ้ะ ไม่ขออะไรให้ซู แต่จะขอจากซู...ขอให้ซูและเพื่อนทุกคนทั้งหกหนุ่ม

‘2pM Stand Together’

[ แม้อาจจะมีวันที่ต้องล้มลุกคลุกคลานกันบ้าง...ก็ตามเถอะนะ

]

Create Date : 15 มกราคม 2554

Last Update : 15 มกราคม 2554 14:07:47 น.

3 comments

Counter : 4346 Pageviews.

แงงงงง เสียดายที่ยังไม่ได้ชอบนักร้องเกาหลี ไม่งั้นจะได้อ่านบล๊อคคุณคิวมัน ๆ เหมือนเวลาอ่าน AF

จะทำใจให้ชอบคงยาก เพราะเรามันหูไม่ถึง ฟังเพลงที่การแปลความ จากสมอง ไม่ได้ฟังจากดนตรีเพลง และหัวใจ

ไม่ไร ๆ อีกไม่กี่เดือนก็เจอกันอีกแล้วเนอะ ^^

โดย: for Family

วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:17:19:59 น.

ชอบเรืองราวที่คุณเขียนถึงซูมากๆ ค่ะ
อ่านแล้วทั้งฮา และซาบซึ้งจริงๆ
รู้สึกว่าเด็กๆ มีความผูกพันธ์กันมากมาย
แม้ว่าเค้าจะไม่ค่อยได้พูดอะไรอย่างนี้
ให้กันและกันฟังซักเท่าไหร่..
แต่เราจะเห็นได้จากการกระทำ
การแสดงออกของเด็กๆ ที่มีให้แก่กันเสมอค่ะ

รู้สึกจริงๆ ว่าที่น้องๆ ชอบแซวจุนซูเพราะ
จุนซูมีลักษณะของคนน่าแกล้งจริงๆ ค่ะ
อย่างนึงเพราะจุนซูเป็นที่รักของน้องๆ นะคะ
แกล้งเท่าไหร่จุนซูได้แต่โวยวายๆ ไปตามเรื่อง
แต่ไม่เคยเคืองเลยซักที...

โดย: fon_wanan

วันที่: 17 มกราคม 2554 เวลา:7:31:42 น.

อ่านแล้วยังรู้สึกหลงรักซูขึ้นมาด้วยเลย..

อุอุ..แต่จริง ๆ ก็หล่อยกวงนะเนี่ย งื้อออ

โดย: i'm not superman

วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:10:23:14 น.