โลกนี้กว้างใหญ่ แต่ไม่เกินใจเรา.
Group Blog
 
 
มกราคม 2549
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
16 มกราคม 2549
 
All Blogs
 

ล่องแดนลาว ตอนที่ 8 อำลา

นิสัยส่วนตัวของผมอย่างหนึ่งที่แก้ไม่หาย คือเวลาเดินทางมักจะเลือกทางไปเส้นหนึ่ง และจะเลือกเดินทางกลับอีกเส้นหนึ่ง.

ผมเข้าลาวทางด้านทิศเหนือ และวางแผนจะออกจากลาวไปทางจังหวัดหนองคาย.

ที่วังเวียง มีร้านให้จองตั๋วรถกลับกรุงเทพได้หลายวิธี เส้นทางหนึ่งที่น่าสนใจคือทางรถไฟ ซึ่งจะออกจากหนองคายหนึ่งทุ่มตรง มาถึงกรุงเทพก็เช้าพอดี.

แต่น่าเสียดายที่ใคร ๆ ก็อยากนั่งรถไฟก็เลยไม่มีที่นั่งเหลือ.

อีกเส้นหนึ่งที่สะดวกดีเหมือนกัน คือรถบัสวีไอพี เวียงจันทน์ กรุงเทพ ซึ่งปลายทางอยู่ที่ถนนข้าวสาร.

ผมเลือกซื้อตั๋วรถแบบนี้ในราคา 650 บาทไทย แต่ต้องซื้อตั๋วรถอีกใบเพื่อเดินทางไปเวียงจันทน์ก่อน ในราคาสองร้อยบาท.

ถนนไปสู่เวียงจันทน์ ไม่ค่อยมีภูเขาสูงเหมือนเส้นหลวงพระบาง ระหว่างทางก็มีวิวสวย ๆ ตรงเสี้ยวหนึ่งของอ่างเก็บน้ำเขื่อนน้ำงึมให้ดูด้วย.

รถวีไอพีราคาสองร้อยบาท สภาพดูดีแต่แอร์เสีย ก็เลยต้องเปิดหน้าต่างรับลมมาตลอดทาง.

ใกล้ถึงเวียงจันทน์ ผู้คนเริ่มมากขึ้น ในที่สุดก็เข้าสู่เมืองหลวงแห่งประเทศลาว.

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมมาเวียงจันทน์ สิบกว่าปีที่แล้ว เวียงจันทน์แทบจะไม่มีผู้คนเดินให้เห็นขวักไขว่ รถราก็น้อย ส่วนใหญ่เป็นรถใช้แล้วจากญี่ปุ่น และก็รถบรรทุกทหารที่ทำจากรัสเซีย.

แต่เวียงจันทน์ในวันนี้ ผู้คนขวักไขว่ มีการสร้างศูนย์การค้าใหญ่โตเกิดขึ้นมากมาย รถราก็มากขึ้น ที่สำคัญส่วนใหญ่เป็นรถใหม่อายุไม่เกินสามปีทั้งนั้น บ่งบอกให้เห็นว่าในรอบสามสี่ปีที่ผ่านมา คนลาวรวยขึ้นอย่างก้าวกระโดดด้วยผลของการเปิดประเทศเพื่อรับนักท่องเที่ยว.

ลาวเปลี่ยนไป ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องที่ดีขึ้นรึเปล่า เพราะหลายอย่างที่เราเคยประทับใจกับความเป็นธรรมชาติของคนลาวในเรื่องความเป็นอยู่ง่าย ๆ ความมีน้ำใจ โอบอ้อมอารี นั้นส่วนใหญ่มักจะหายไปเมื่อกระแสทุนนิยมหลั่งไหลเข้ามา.

ด่านข้ามพรมแดนตรงสะพานมิตรภาพ เนืองแน่นไปด้วยผู้คน ทั้งหัวดำหัวแดง ที่พรั่งพรูเข้ามาและหลั่งไหลออกไป จนในทุกวันนี้ ด่านจะปิดหลังสี่ทุ่ม มีเวลาเหลือเฟือให้นักท่องเที่ยวไม่ต้องรีบร้อนเดินทางมากนัก.

รถข้ามสะพาน ก็เปลี่ยนเลนกลับมาชิดฝั่งซ้าย เป็นสิ่งที่บ่งบอกว่าเรามาถึงเมืองไทยแล้ว.

แต่คงอีกไม่นานหรอกที่เราจะได้ข้ามไปยังฝั่งซ้ายแม่น้ำโขง และเดินทางแบบชิดขวาอีกครั้ง เพราะเมืองลาวยังมีอะไร อะไร ให้ค้นหาอีกมากมาย.

แม้ว่ามันจะเริ่มเปลี่ยนแปลงไปตามกระแสโลกไปแล้วก็ตาม.




 

Create Date : 16 มกราคม 2549
2 comments
Last Update : 23 มกราคม 2549 2:15:23 น.
Counter : 1095 Pageviews.

 

โลกมันเปลี่ยนแปลง วัฒนธรรมไม่ได้อยู่กับที่ มันก็เลยต้องเปลี่ยนตามไป ที่ลาวก็เช่นกัน คนไทยไปเที่ยวที่นั่นเพราะเห็นว่ายังมีอะไรที่เป็นพื้นบ้าน อยู่อาศัยแบบพึ่งพาธรรมชาติ แต่ไม่รู้ตัวหรอกครับว่าการที่เขารับรู้สิ่งต่างที่นักท่องเที่ยวพกพาเข้าไป มันก็ทำให้เขาคิดอยากจะเปลี่ยนแปลงในทางวัตถุมากขึ้น ใครบ้างละครับไม่อยากสบาย
นี่ไม่ได้พูดขึ้นมาเองนะครับ แต่เป็นคำบอกเล่าจากปากของคนลาวตอนที่ผมเข้าไปแถวเมืองเงิน หงสา ท่าซ่วง

ผมคิดว่าถ้าจะไปหลวงพระบาง ผมก็จะไปทางเหนือแล้วออกทางหนองคายเหมือนกันครับ อยากดูชีวิตคนลาว น่าสนุกดีนะครับ

 

โดย: T_Ang 16 มกราคม 2549 11:44:29 น.  

 

อยากไป อยากไป..........

 

โดย: NU JA IP: 202.69.140.30 6 กุมภาพันธ์ 2549 14:36:11 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


LittleTiger
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add LittleTiger's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.