Group Blog
 
 
ธันวาคม 2548
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
17 ธันวาคม 2548
 
All Blogs
 

ระยะทางขึ้นเขา Kinabalu 6 กม.แรก

ระยะทาง 6 กิโลเมตรแรก
(เริ่มเดินจากความสูงที่ 1866.4 ม.ถึงความสูงที่ 3272.7 ม.)

เดินไปก็ต้องร้องเพลงปลุกใจน้องสาวไป
พาน้องสาวอายุ 10 ขวบไปด้วย
น้องไม่เคยเที่ยวภูเขา ครั้งนี้เป็นครั้งแรก
โดนลูกนี้ไปก็กลายเป็นวันที่เลยร้ายที่สุดในชีวิตของน้องสาวไปเลย

กลุ่มที่ไปมี 11 คน
มีอายุ 40-60 ปี 3 คน
อายุ 30-40 ปี 2 คน
อายุ 20-30 ปี 1 คน
อายุ 10 ปี 1 คน อีก 4 เป็นวันรุ่น 17
แต่ช่วงที่เดินนี่ โดนทิ้ง 3 คน
คือสมาชิกในบ้านเราเองล้วนๆ แหล่ะ
(อายุ 40+ , 20+, 10 ปี)
555

เขาใช้เวลาเดินกัน 6 ชม.ออกพร้อมกัน
แต่เขาถึงตอน บ่าย 2
สมาชิกบ้านเรา เดิน 8 ชม. ถึงตอน 4 โมง
ใครเดินนานกว่ามาบอกกันบ้างละกัน
แต่ไม่น่าจะมีนานกว่านี้

8.15น. ออกเดินทาง จาก สนง นั่งรถไปที่เกตทิมโปฮอน

8.37น. ถึง Timpohon Gate เริ่มเดินทางได้
ก่อนถึง กม. 1 มีศาลาให้พักทำใจ 1 ศาลา
มีเขียนอะไรบรรยายไว้ ไม่ได้แวะ เลยไม่ได้อ่าน
ระหว่างทางมีน้ำตกให้ดู แต่เป็นน้ำตกจริงๆ
คือตกมาจากที่สูง เล่นไม่ได้

9.08 น. ถึง กม. 1 ป้ายจะบอกปักไว้ มีดอกไม้สวยๆ เยอะ สีม่วงๆ

9.36 น. ถึงศาลาพักที่ 2 ไม่ได้อ่านอะไรทั้งนั้น ไกด์ก็ไม่บอก เห็นเหมือนกันว่ามีป้ายแขวน แต่ไม่แรงจะอ่าน
ใจจะเข้าห้องน้ำ ก็ดิ่งเข้าห้องน้ำเลย
จะบอกให้ว่า ใครจะเข้าห้องน้ำ ต้องเดิน 2 รอบ
รอบที่ 1 เข้าไปหยิบแกลลอนน้ำออกมารองน้ำก่อน
รอบที่ 2 ถึงได้เข้าห้องน้ำกับน้ำ แค่ 1 แกลลอน
แนะนำ ควรมีทิชชู่เปียก ไปด้วยเพื่อความชัวร์ เผื่อน้ำหมด
แล้วยังไม่เสร็จธุระ
ไปถึงแต่ละศาลาที่พักไม่ต้องถามไกด์เลยว่าห้องน้ำอยู่ไหน เพราะจะมีกลิ่นนำทางเอง เชื่อเรา เพราะเป็นอย่างนี้ทุกศาลา คือสามารถเดาทิศห้องน้ำได้อย่างแม่นยำ

9.56 น. ถึง กม. ที่ 1.5 ทางเดินจะถูกเป็นขั้นบันได
เดินได้ทรมานใจสาวมาก โดยเฉพาะขาลง
เริ่มเห็นหม้อข้าวหม้อแกงลิงแล้ว
แต่ขนาดยังเล็กอยู่


10.21 น. ถึง กม. ที่ 2 ฝนเริ่มพรำๆ ต้องใส่เสื้อกันฝน
แนะนำ ควรมีหมวกใส่ข้างในด้วย เพื่อไม่ให้น้ำฝนโดนหน้า
มีดอกไม้ป่าสีเหลือง ลักษณะดอกเหมือนลิลลี่ น่ะ ไม่ได้ถ่ายรูป เพราะฝนตก ในป่ามองลงไป มีดอกไม้เยอะมาก
อีกดอกไม้ที่เด่นๆ คือดอกสีแดงๆ ไกด์บอกชื่อมาเป็นภาษามาเลย์ ตะลึงไปเลย เพราะฟังไม่เข้าใจ

10.34น. ถึงศาลาพักที่ 3 หยุดใส่กางเกงกันฝนเพิ่ม เริ่มตกหนักละ ไม่อยากเปียก เพราะต้องเดินอีกไกล ยิ่งเดินขึ้นเขาฝนมันยิ่งหนาว
น้องสาวบอกอยากกลับบ้าน

10.51 น. ถึง กม. 2.5 น้องสาวถามว่า ถึงหรือยัง

11.++น. ถึง กม. ที่ 3 (ตัวเลขมันราง เพราะกระดาษมันเปียกฝน) ให้กำลังใจน้องสาวไปว่า ครึ่งทางแล้ว
บ่นใหญ่เลย เดินมาตั้งนานแค่ครึ่งทาง
แนะนำให้น้องกางผ้าพลาสติกกันฝนนอนรอตรงนี้
แล้ว พรุ่งนี้พี่สาวกับพ่อจะแวะมารับ
น้องสาวเลยบอกว่าไม่ได้หรอกเดี๋ยวลิงมาลักพาตัวจะทำไง
พี่สาวต้องร้องไห้เพราะขากลับมาไม่เจอ
(ไกด์บอกว่ามีเขาลูกนี้ลิงแต่มันกลัวคน)

11.47น. พักศาลาหายเหนื่อยออกเดินทางต่อ ศาลานี้มีกระรอกด้วย ที่แน่ๆ 3 ตัว
ตั้งใจจะมาจิ๊ก ชอคโกแลต ของพ่อที่กินค้างแล้ววางไว้ ไปเติมน้ำ
เลยใจอ่อนโยนถั่วไปให้กิน
(คำนวณแล้วว่า ถั่วคงถูกกว่าชอคโกแลตแท่งนั้น)

12.17น. ถึง กม.ที่ 3.5
กำลังใจ(ให้ตัวเอง) เริ่มมา
เดินเลยครึ่งทาง

12.47น. ถึง กม. ที่ 4
เลยมาหน่อย กำลังก่อสร้างที่พักเพิ่มเติม
ไม่รู้ว่าอีกนานไม๊กว่าจะเสร็จ
เพราะยังไม่เห็นรูปร่างอะไรเลย

13.52น. ถึง กม.ที่ 4.5
เดินไปอีกหน่อยจะมีหม้อข้าวหม้อแกงลิงขนาดใหญ่กว่า บัตรเอทีเอ็ม มีเยอะมาก เห็นได้จากข้างทาง แล้วอีกทีก็ต้องเดินออกไปข้างทางนิดหน่อย เข้าไปดูในดงหม้อข้าวหม้อแกงลิง (pitcher plan)

14.20น. ถึง ศาลาพักที่ 5
ทางขึ้นศาลานี้เป็นลานหิน ไม่ลื่นแต่ถ้าพลาดหรือทรงตัวไม่ดี ก็ได้เล่นกระดานลื่นฟรีแน่ๆ พ้นเนินตรงนี้ไปก็ ถึงเจอศาลา
จังหวะฝนหยุดตกพอดีด้วย เรากับน้องสาวเลยนั่งด้านนอก รับลมเย็นๆ ดี ผ่อนคลายหน้าบูดๆ ได้หน่อย
ระหว่างพักก็ต้องนั่งเชียร์ให้น้องเดินต่อ
บอกให้รู้ว่ายิ่งก้าวเดินก็ยิ่งใกล้

14.35น. ถึง กม.ที่ 5
น้องเริ่มโยเย สุดฤทธิ์..นี่คือบทลงโทษของเราที่เลี้ยงน้องแบบสบายเกินไป คนนี้ พี่ๆ พ่อแม่ ประคบประหงมกันสุดฤทธิ์
(ลูกหลง ห่างจากเรา 18 ปี)

15.20น. ออกจากศาลาที่6 เป็นศาลาสุดท้ายก่อนถึงที่พัก
ศาลานี้ กระรอกตัวอ้วนๆ กลมๆ ตรึม ก่อนหน้านี้ก็มีแต่ว่าน้อย
เข้าใกล้คนมากกว่าที่แรกอีกเราถืออยู่ถั่วที่มือ ยังวิ่งเข้ามาเกือบถึงมือเราเลย
เราเองซะอีกยังใจไม่กล้ายื่นให้จากมือเลย กลัวโดนกัด

16.15 น. ถึงที่พัก ลาบันราตา
เดินเข้าไปนี่ ทุกสายตาหันมามอง
แล้วที่สำคัญ เรารู้จักเกือบหมดเลย
เพราะระหว่างพักศาลาหรือว่าระหว่างทางจะทักทายคุยกัน
แล้วในที่สุดเขาก็เดินแซงเราไปหมด
555
ทั้งๆ ที่เริ่มเดินเช้ากว่าเพื่อน แต่ก็ถึงหลังสุด


กับรูปยอดเขาค่ะ





 

Create Date : 17 ธันวาคม 2548
5 comments
Last Update : 16 มีนาคม 2550 3:42:28 น.
Counter : 820 Pageviews.

 

ได้ยินมานานแล้ว
คินาบาลูเนี่ย

เพิ่งรู้ว่าอยู่มาเลเซีย

 

โดย: PADAPA--DOO 17 ธันวาคม 2548 10:45:31 น.  

 

ฟังดูท่าทางเหนื่อยเหมือนกันนะคะเนี่ย

 

โดย: Fruit_tea (Fruit_tea ) 17 ธันวาคม 2548 21:57:40 น.  

 

ทำงานอยู่มาเลเซียเหรอครับ... แวะเข้ามาทักทาย

 

โดย: spirit IP: 58.147.51.132 15 มิถุนายน 2549 16:23:36 น.  

 

เป็นการออกกำลังกายที่ดีมากๆ นะคะ

 

โดย: tiara (แม่เจ้าเกาทัณฑ์) IP: 61.47.109.251 10 พฤศจิกายน 2549 21:11:09 น.  

 

โอ้เย้...มันเหนื่อยมั๊กๆ

 

โดย: jiemjiam IP: 124.120.9.39 4 กรกฎาคม 2550 11:40:18 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


@little pixie@
Location :
Bandar Sunway Malaysia

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




Friends' blogs
[Add @little pixie@'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.