|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ช่วงตั้งครรภ์ 1-3 เดือนแรก
เราตั้งใจที่จะมีลูกในปีนี้ (2553) มาก เพราะเคยแท้งเมื่อปีที่แล้ว (2552) คิดว่าจะเป็นผู้ชายก็ได้ ผู้หญิงก็ดี ลูกเรายังไงก็รัก
ในที่สุดเมื่อปลายเดือน ม.ค. ก็พบว่าขึ้น 2 ขีด ดีใจมาก ตอนนั้นยังจางมากอยู่ แต่ด้วยความที่อยากมีลูกและตื่นเต้น ซื้อที่ตรวจมาเยอะมาก แทบจะตรวจวันเว้นวันเลย เพราะว่าอดใจไม่ได้ แล้วก็พยายามมองขีดแบบเข้าข้างตัวเองมากกก จนมันชัดเข้มขึ้นเรื่อยๆ
พอแน่ใจว่าตั้งครรภ์จริงๆ เพื่อจะให้ชัวร์มากขึ้น ก็เลยไปเจ็บตัวให้หมอที่ รพ.กรุงเทพคริสเตียน (ใกล้ที่ทำงาน) เจาะเลือดตรวจฮอร์โมน ผลก็ออกมาว่าตั้งครรภ์จริง ก็ดีใจมากๆ แต่ยังไม่มากที่สุดเพราะว่ากลัวแท้งในช่วง 3 เดือนแรก
พอครบ 6 สัปดาห์ ก็ไปฝากครรภ์ที่ รพ.นนทเวช เพราะว่าอยู่ใกล้บ้าน เวลาใกล้คลอดจะได้เดินทางสะดวก ตอนท้องที่แล้วฝากครรภ์ที่ รพ.พระรามเก้า ไกลบ้านมาก รถติด เดินทางลำบก
พอทราบว่าตั้งครรภ์ก็แพ้ท้องทันที (เหมือนเดิม) โชคดีที่ฝากท้องใกล้บ้าน เพราะว่าแค่ขึ้นรถออกจากซอยในบ้านก็ทุกข์ทรมานมากแล้ว สำหรับคนแพ้ท้อง
อาการแพ้ท้องก็คล้ายๆคุณแม่ที่แพ้ทั่วไป คือ คลื่นไส้ ท้องอืด อาเจียน รู้สึกทรมานข้างในลึกๆ แบบบอกไม่ถูก ในคอก็รู้สึกมีรสชาดแปลกๆ กลางคืนก็นอนไม่หลับ
เหม็นกลิ่นหอมทุกอย่าง เช่น สบู่ แชมพู แป้ง ครีม น้ำหอม ฯลฯ พอได้กลิ่นยิ่งทรมาน เพราะฉนั้น ช่วงเวลาที่ต้องอาบน้ำเนี่ย จะเป็นอะไรที่ทรมานมากที่สุด มันผะอืดผะอมแบบทนไม่ได้ก็ต้องทน เพราะไม่รู้ว่าจะทำยังไง ไปหาหมอ ยาอะไรก็ช่วยไม่ได้จริงๆ ต้องรอให้พ้นช่วง 3-4 เดือนแรกเท่านั้น
ก็ต้องลางานบ้าง เพราะว่าไปทำงานไม่ไหว แต่เรื่องน้ำหนักก็ไม่มีลดลงเลย เพราะถึงแม้ว่าจะอาเจียน แต่ก็กินเข้าไปตลอดเวลา เนื่องจากคุณแม่มาดูแลเรื่องสุขภาพและอาหารให้เลยกินใหญ่เลย
ผลคือน้ำหนักเพิ่มขึ้นด้วยซ้ำ 555
Create Date : 17 ธันวาคม 2553 |
|
3 comments |
Last Update : 17 ธันวาคม 2553 18:11:50 น. |
Counter : 1785 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|