ทำทุกวันให้เป็นวันที่มี..ความสุข
Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2553
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
28 มิถุนายน 2553
 
All Blogs
 
มือที่สาม .. ครบรอบแต่งงาน ปีที่ 7 *


















เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา วันที่ 26 มิ.ย เป็นวันพิเศษของเรา

ครบรอบวันแต่งงานมา 7 ปี ..

ทุกปีที่ผ่านมาไม่รู้สึกพิเศษอะไรมากเหมือนปีนี้

เพราะคู่เราก็ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันตลอด คำว่า " รัก "

เป็นสิ่งที่เรามีให้กันอยู่แล้วแสดงออกด้วยการกระทำในทุก ๆวัน

เหมือนคู่รักคนอื่น ๆ เช่น ทานข้าวด้วยกัน ดูทีวีรายการโปรดด้วยกัน

ไปเที่ยวที่ ๆเราอยากไป เอาใจใส่ซึ่งกันและกัน

ซึ่งป๊าดูแลเราสองคนแม่ลูกดีอยู่แล้ว ไม่เคยรู้สึกขาดหาย


.........................


แต่ 1 ปีที่ผ่านมานี้ ครอบครัวของเราเหมือน " เรือลำเล็กที่แจว

อยู่กลางทะเล แจวบ้างหยุดบ้าง ไม่รู้ทิศ เรือเลยไปไม่ถึงฝั่ง "

หวิดล่มกลางทะเล ถ้าเราไม่ช่วยกันแจว ....

จริง ๆ แล้วเป็นเรื่องที่ไม่อยากเล่าให้ใครรู้ อยากให้คนอื่นรับรู้

เพียงว่าครอบครัวเรารักกัน มีความสุขดี แต่ถ้าในความเป็นจริงแล้ว

ทุกครอบครัวย่อมมีปัญหาเกิดขึ้นได้ แค่ว่าเมื่อเกิดปัญหาขึ้นมา

เราควรรับมือกับมันอย่างไร ....


ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าสามีไม่ใช่คนเจ้าชู้ ออกจะอัธยาศัยดี

ชอบแทคแคร์ ช่วยเหลือ ช ญ เสมอเหมือนกันหมด

พูดจา " ครับผม" ตลอด ถ้าใครไม่เคยเจอคนลักษณะนี้เข้าใกล้

มาได้คุยได้รู้จัก อาจจะหวั่นไหวคิดว่า ป๊าเรามีใจให้แน่ หุ หุ

เหมือนที่เพิ่งประสบเหตุการณ์มาสด ๆร้อน ๆนี่เอง

เพราะไอ้ ครับผม.. ได้ครับ ของป๊านี่แหล่ะ หวิดเอาหัวเกือบแตก

หน้าแหกหมอไม่รับเย็บ ...555

คือมีผู้หญิงคนนึงส่งอีเมลล์มาหาสามีเราตลอด เราก็ไม่เคยได้เปิดอ่าน

มัวแต่คิดว่า " เสียมารยาท " ก็เห็นอยู่บ่อยส่งมาทุกวัน ส่งได้ส่งดี ..อีนี่

ก็ไม่ได้คิดอะไรก็เห็นอยู่ว่าป๊างานเยอะแค่ไหน ทั้งงานวิจัยเป็นเล่ม ๆ

ไหนจะเอางานที่โรงเรียนกับมาทำอีก เลยไม่เคยถาม ไม่เคยกวนใจ

เสาร์ - อาทิตย์ ก็เรียน ๆ ๆ กลับบ้านตรงเวลาทุกวัน ..

แต่กลับมาก็จมอยู่ที่กองหนังสือ ไม่มีเวลาเล่นกับลูก หรือคุยกับเราเลย

... ไม่เป็นไร ..แค่หนึ่งปี เราคิด ชั้นจะให้เวลาเธอแค่หนึ่งปีเท่านั้น

เจ้ากองหนังสือ และ งานทั้งหลาย .. หลังจากนั้นชั้นและลูก


ขอสามี และ พ่อของลูกคืนได้มั้ย ..( นี่เราแอบอิจฉาหนังสือพวกนั้นเหรอ )


พฤติกรรมป๊าไม่เปลี่ยนเท่าไหร่ ปกติ ไม่มีโทรศัพท์สายแปลก ๆ เลย

เรากับลูกรู้สึกเหงา โดยเฉพาะลูกที่ติดป๊ามาก เราก็ได้แต่พยายาม

หาอะไรให้ลูกเล่นไปเรื่อย เพื่อที่เวลาเค้าเหงาจะได้ไม่ถามถึงป๊าบ่อย ๆ

เราขี้เกียจหาคำอธิบายแล้ว .. ไม่ไหวแล้ว

และวันนึง .. ก็บังเอิญเรานั่งเช็คเมลล์อยู่ เมลล์ของตัวเองน่ะ

แต่พอใส่รหัสเข้าไปทีไร มันก็จะขึ้นแต่เมลล์ของป๊า เราเองก็ งง ..

กดแล้วกดอีกมันก็เป็นหน้าจดหมายของป๊า มายั่วอยู่ตลอด

เหมือนจะบอกว่า ..." นี่เธอ ..อ่านชั้นซะทีซิ ชั้นช่วยเธอแล้วน่ะ "

เราก็ไล่อ่านไปเรื่อยแต่อ่านเฉพาะจดหมายที่เปิดแล้วเท่านั้น

ดูไปเรื่อย ๆ ส่วนใหญ่เป็นงานวิจัยทั้งนั้น ...แต่สะดุดอยู่ชื่อนึง

มันเยอะไป มันถี่ไป ..ชักจะมากไปเร่ะ ..ชื่ออีนี่

( ขออภัย .. เล่าให้เห็นถึงอารมณ์ตอนนั้น ชัด ๆ )

คิดว่าต้องไม่ธรรมดาซะแล้ว พอเปิดไปอีกเท่านั้นแหล่ะ เจอ !!

เจ็คพอตเลย .. มันเขียนพร่ำรำพันสารพัด งัดกลอนแปดมา

แต่งเองรึลอกใครมาก็ไม่รู้ แต่โครตเชยเลย เหมือนรุ่นพ่อแม่เราจีบกัน

แนวเพ้อฝัน ..ประมาณว่า รอเธออยู่ เฝ้ามอง เมื่อไหร่จะตกลงมารับรัก

แถมยังส่งรูปมาให้อีก .. เวรกรรม ยังเอาหน้ามาแปดเหลี่ยมมาหลอน

ชาวบ้านให้ขวัญผวาได้อีก ...เฮ้อ อารมณ์แรกน่ะ ปรี๊ดมากกกกก



.......................


ดันมีเสียงโทรศัพท์ เข้ามาพอดี ปิ๊บ ๆ ... ป๊าโทรมา ใจเราเหมือน

จะรีบปิดคอมพ์ กลัวป๊ารู้ว่ามาอ่านเมลล์เค้า แต่คิดอีกที ..ไม่ซิ

ต้องทำอะไรซักอย่าง .. รับสายก่อน " ด่าป๊ายับเลย .. ไม่เหลือซาก "

ไม่เคยด่าเลยง่ะ ป๊าถามกลับว่าอะไร ๆ มีอะไร ??

เรา " รีบกลับมาเลย .. มาคุยกัน .. มรึงตายแน่ "

ปกติเราไม่เคยพูดหยาบคายกัน แต่เรื่องนี้เย็นไม่ได้แล้ว

โกรธจัด ..หน้ามืด .. อารมณ์คือ ตายสถานเดียว

แหม .. เรารึไม่เคยสำรวจเล๊ย เรื่องเค้าน่ะ ไม่เคยยุ่ง ไม่เคยถาม

เพราะถ้ามีอะไรเข้ามา ป๊าจะเล่าเราเองทั้งหมด ไม่มีความลับต่อกัน

แต่นี่โกรธ ..มาก ซ่อนเร้น โดนแน่ !!!

ป๊ากลับมาถึง เราไม่พูดพร่ำทำเพลง เอาแรงมาจากไหนก็ไม่รู้

ทั้งตบทั้งข่วนไม่ยั้งมือ ทำไปก็ร้องไห้ไปด้วย แต่ป๊า ...

ไม่โต้ตอบเราเลย ...ง่า หน้าป๊าแดงไปหมด ตรงขาเลือดไหลซิบ ๆ

แผลนับไม่ถ้วน ตาแดงก่ำ คงเจ็บ..มาก ( สงสาร ..สมน้ำหน้าปนกัน )


เมื่อใช้กำลังแล้วเห็นว่าคู่ต่อสู้ ไม่ยอมสู้ ( เสียว..อยู่เหมือนกัน )

เลยทำอารมณ์ตัวเองให้สงบ และ เริ่มเปิดฉากพูดคุยด้วยสันติวิธี

คำถาม ..มากมายที่หลุดจากปากเรา เราไม่สนอะไรทั้งนั้น

แค่บอกไปว่า .. " อะไรก็แล้วแต่ ..ที่เธอคิดจะทำ ..หรือทำอยู่ ได้โปรด

หยุด ? .. เธอจะหยุดเอง ..หรือให้ชั้นหยุดให้ .. เอาม่ะ "

..............ป๊าเงียบ ......ทำเหมือน ..เราบ้าไปเอง

ป๊าบอกป่วยการที่จะปฏิเสธ เพราะเราคิดเตลิดไปถึงไหนแล้ว

ใช่สิ ... เธอคงไม่บอกสาว ๆ พวกนั้นหรอกน่ะ ว่าเธอมีครอบครัวแล้ว

กลัวจะเสียคะแนนนิยมซิน่ะ .. ผิดกับชั้น ..ไปไหนก็พร่ำบ่น

ถึงสามี และลูกตลอด ..( ก็ชั้นรักของชั้นนิ )

นี่แหล่ะ ... ผู้ชาย

เรานั่งคิดทบทวนเรื่องของเราตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา คุยกันหมดเปลือก

ใช่ .. ลืมมองตัวเองเหมือนกัน พอเห็นว่าป๊าไม่มีเวลา เราก็ไม่เคยถาม

ไม่เคยใส่ใจ หารู้ไม่ ..ว่าป๊า ต้องการสิ่งนั้น

ลืมไปจริง ๆ ..มัวแต่คิดว่าเค้ายุ่ง .. เรากลับถอยห่าง จนไม่ใส่ใจเลย

เราผิดไปจริง ๆ สิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เค้าต้องการเรากลับมองไม่เห็น

มัวแต่คิดว่าตัวเองต้องการสิ่งนั้นสิ่งนี้ เป็นฝ่ายเรียกร้องอยู่ฝ่ายเดียว

จนเกือบมีคนยื่นมือมาทำหน้าที่แทนซะแล้ว .....

ขอโทษจริง ๆ ... เรานั่งเศร้ากับตัวเอง และสำนึกผิด

เราปล่อยให้เวลาตื่นเช้า ป๊านั่งทานกาแฟคนเดียวมานานแค่ไหน ..

เราปล่อยให้ป๊าทานมื้อเที่ยงคนเดียวมานานแค่ไหน ..

เราปล่อยให้ป๊านั่งปั่นงานคนเดียวกลางคืนโดยที่เราไม่เคยห่วงเลย

ว่าเค้าได้นอนตอนไหน เพราะเราหลับไปแล้ว ..

ไม่เคยถามว่าเป็นไงบ้าง ถึงไหนแล้ว เหนื่อยมั้ย พักผ่อนบ้างน่ะ

หิวมั้ย เอาอะไรรึป่าว ... ไม่เคยเลยจริง ๆ

ทำยังงี้ได้งัย .... ป๊าไม่เคยพูด แต่เราคิดเอง ป๊าคงเหงาอยู่เหมือนกัน



................


ไม่มีคำพูดจากปากเราสองคนในวันรุ่งขึ้น มีแต่รอยยิ้มของป๊า

เห็นนั่งเอาแซมบัคมาทาแผลอยู่ ตายังแดง เราเห็นแผล ตกใจ ..

ถามป๊าว่า " ไปโดนไรมา " ... แหม โง่ได้อีก ถามไปได้

ป๊าแกล้งบอก " แมวข่วนน่ะ ..ไม่เป็นไร ..แต่แรงเธอเยอะจริง ๆ

เจ็บไปทั้งตัวเลย "

ลูกตื่นมาถาม " โห ..ป่าป๊าไปโดนอะไรมา ..น่ากลัวจัง "

เรา " ฮึ่ม ..นี่แค่เบาะ ๆนะ ถ้าเอาจริง เละเป็นโจ๊กแน่ !! "


..............



จัดการเสร็จไปแล้วหนึ่งราย เหลืออีกราย มันยังไม่รู้ชะตากรรมมันเลย

เปิดเมลล์ของป๊า ใช้วิธี ..ที่เบาที่สุด รักษามารยาทที่สุดแล้ว

ส่งรูปครอบครัวเป็นสิบ ๆรูป ให้มันตาสว่าง ว่าอีตาที่มรึงคลั่งไคล้

นักหนานั่น ... มันมีเจ้าของโว้ย เพื่อจะช่วยสงเคราะห์มรึงให้พ้นขุมนรก

ที่มรึงกำลังขุดอยู่นั่น เลิกขุดได้แล้ว ..ตอนนี้กรูเอาตรีนกลบให้มรึงหมดแล้ว

กรู ..ช่วยมรึงแล้วน่ะ ที่เหลือ มรึงต้องช่วยตัวมรึงเองแล้วล่ะ

ถ้าขืนยังโง่ รึ แกล้งโง่อยู่ล่ะก็ เตรียมหาวัดได้เลย

แต่ถ้ามรึงเห็นสภาพ คุณสามี กรูตอนนี้มรึงต้องวิ่งหนีกรู ไม่คิดชีวิตแน่

5555555555

ส่งให้มันสองฉบับพอหอมปากหอมคอ .. มันเยี่ยวราด ฝันสลาย

ตั้งแต่ฉบับแรกแล้วล่ะ .. ถ้าไม่ใช่มืออาชีพอ่ะน่ะ

แต่ถ้าเป็นอีพวกที่เกิดมาเพื่อเป็นมือที่ 3 ที่ 4 ประมาณว่าจะเอาให้ได้

ทั้ง ๆ ที่เป็นสามีชาวบ้านล่ะ พวกที่เข้าข้างตัวเองว่ามาที่หลังแล้วเสือก

บอกว่าเป็นรักแท้ ...ล่ะก็ มรึงเกิดมาอย่างไม่มีค่าเป็นแค่อสุจิที่วิ่งเร็ว

เท่านั้นเองไม่มีค่าความเป็นคนแม้แต่นิดเดียว .. พวกนี้ต้องตาย ๆไปซะ

แผ่นดินจะได้สูงขึ้น


ปรากฎว่าภายในคืนนั้นมันปิดเมลล์ หายวับไปเลย ..

วันสุดท้ายป๊าไปส่งงานวิจัย เรากับลูกไปด้วย กะว่าจะไปดูหน้า

นังแปดเหลี่ยมซะหน่อย แหม.. ไม่เจอเสียดายจริง ๆ


ลมพายุสงบแล้ว สถานการณ์คลี่คลาย ...


ตอนนี้ป๊าเรียนจบแล้ว ( จบซะที ) ชีวิตครอบครัวเรากลับมา

มีความสุขเหมือนเมื่อก่อน ป๊ามีเวลาให้เรากับลูก

มีเวลาพูดคุยกัน หยอกล้อกัน ทานข้าวพร้อมกัน

เอาใจใส่ดูแลกัน ...

วันที่ 26 มิ .ย ครบรอบวันแต่งงาน 7 ปีของเรา แต่เราคบกัน

ตั้งแต่อายุ 17 แล้วอ่ะ แบบว่าแก่แดดนิดนุง

ป๊าบอกว่าจำวันนั้นได้ เหมือนเพิ่งผ่านมาแค่ 2 - 3 ปีเอง

ดูมัน ... ก็ปากหวานอย่างนี้แหล่ะ ไม่ให้สาวชอบได้งัย +++

ป๊าซื้อกระเป๋าให้หนึ่งใบ ( ซื้อไว้ก่อนที่จะโดนเล็บมือนาง )

เอามาเซอร์ไพรส์วันเสาร์ สีน้ำตาล มาซะมืดเลย

ขอบคุณป๊ามาก ...ที่ยังรู้ว่าเราชอบและสะสมกระเป๋า

ขอบคุณ มัน คนนั้นมาก ที่ทำให้เรากลับมารักกันมากขึ้น

เราจะรู้ว่าเรารักกันมากแค่ไหน ก็ต่อเมื่อ มีคนกำลังจะมาแยกเราจากกัน

<<< ซึ่งชั้นไม่ยอมแน่ ๆ >>>

เป็นบทเรียนที่มีค่ามาก ถ้าไม่มีเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น

แล้วเราจะรู้ได้ไงว่า เราเองก็เย็นชากับเค้ามากไปจริง ๆ

สรุปแล้วไม่มีใครผิด แก๊สโซฮออล์ตะหากที่ผิด 555555







* สุดท้าย .... อยากบอกคนที่กำลังทำสิ่งชั่ว ๆ เหล่านี้อยู่

ว่า " คุณมาอย่างไม่มีค่า ก็จงจากไปอย่างไม่มีค่าเถอะค่ะ " *



ขอบคุณเพื่อน ๆที่แวะมาทักทายกันค่ะ

<< ใช้คำไม่สุภาพเยอะไปหน่อย ขอโทษเพื่อน ๆด้วยน่ะค่ะ >>


















Create Date : 28 มิถุนายน 2553
Last Update : 28 กรกฎาคม 2553 13:08:21 น. 15 comments
Counter : 888 Pageviews.

 


โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว วันที่: 28 มิถุนายน 2553 เวลา:13:37:07 น.  

 
สุดท้ายก้อ..happpy...ขอให้ happy ต่อไปนะคะ..


โดย: neenika วันที่: 28 มิถุนายน 2553 เวลา:13:46:36 น.  

 
เด็ดขาดมากค่ะ


โดย: kiwi (la_ongrat ) วันที่: 28 มิถุนายน 2553 เวลา:14:22:40 น.  

 
ต้องอย่างนี้แหละ


โดย: redclick วันที่: 28 มิถุนายน 2553 เวลา:15:32:10 น.  

 
นับถือๆๆๆ

แวะมาทักทายค่ะ


โดย: bigcat@nek วันที่: 28 มิถุนายน 2553 เวลา:19:31:47 น.  

 
โบอ่านเพลินเลย เจ๋งมากเลยค่ะ พี่นานา
ตอนนี้ก็กลับมาเหมือนเดิมแล้ว ขอให้มีความสุข มาก ๆ นะคะ รักกัน ๆ

เอามาฝากค่ะ ไว้แก้หิวยามดึก อิอิ



โดย: ชีวิตยังมีพรุ่งนี้เสมอ วันที่: 28 มิถุนายน 2553 เวลา:19:56:00 น.  

 

ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ
ชอบเห็นคนรักกัน
อยู่กันจนถือไม้เท้ายอดทองตะบองยอดเพชร


โดย: อุ้มสี วันที่: 28 มิถุนายน 2553 เวลา:20:59:53 น.  

 
เก่งมากค่ะ


โดย: tuk (คุณครูพยาบาล ) วันที่: 28 มิถุนายน 2553 เวลา:21:21:32 น.  

 
อ่านแล้วเห็นใจในช่วงแรกเลยค่ะ
แต่อ่านไปอ่านมาแล้วก็พบว่ายังมีความผูกพันให้เห็น
ดีใจกับครอบครัวมี่อบอุ่นด้วยอีกครั้งนะคะพี่


โดย: บ้านหวานเย็น วันที่: 28 มิถุนายน 2553 เวลา:22:05:03 น.  

 
สุดท้ายก้อ Happy ending
Happy 7th Anniversary ขอให้มีความสุขมากมายทั้งครอบครัวเลยน่ะค่ะ


โดย: jyst วันที่: 28 มิถุนายน 2553 เวลา:22:49:39 น.  

 
อะโห ... ยกนิ้วให้ในความเก่งกล้า เข้มแข็ง และอ่อนโยน



ฟ้าหลังฝน ย่อมสวยงามเสมอ ...

ขอบคุณนะคะที่เขียนบันทึกเรื่องราวที่ผ่านมา ...

อ่านแล้วย้อนดูตัวเองทันทีค่ะ ...

มีความสุขในทุกวันนะคะ ...




โดย: SonSmile วันที่: 29 มิถุนายน 2553 เวลา:10:19:08 น.  

 
แวะมาชวน...เพื่อนไปกินของอร่อยที่บ้านCalla ค่ะ


โดย: Calla Lily วันที่: 29 มิถุนายน 2553 เวลา:13:55:34 น.  

 
ทันที่ที่เน็ตเริ่มใช้งานได้(บ้าง) หลังจากผ่านการเคาะ ปะรอยผุ ไปบ้างแล้ว ผมก็เริ่มจะทักทายเพื่อนๆละนะ

สืบเนื่องจากเน็ตบ้านกระพ้มล้มมาหลายวันแล้ว ไม่อาจเข้าบล็อกใครได้เลย ระหว่างนั้นก็รื้อหนังสือเก่าๆมาอ่านจนตาแฉะไปเลย

เจอขำขันเล็กๆ ในนิตยสารรีดเดอร์ ไดเจสท์ ฉบับวันที่ 1 พฤษภาคม 2550 เห็นว่าเกี่ยวกับฟุตบอลโลกพอดี เลยเก็บเกี่ยวมาฝากแฟนๆบอลโลกทุกๆคน (แต่ว่าผมขออนุญาตนิตยสารดัดแปลงสักนิดหนึ่งนะตรงชื่อ..)

ไม่มีอะไรทำให้ “วิน” (พ่อตา)ของผมวอกแวกได้ โดยเฉพาะเวลามีถ่ายทอดฟุตบอลโลกทางโทรทัศน์

วันหนึ่งขณะพ่อตากับผม(ลูกเขย) นั่งดูบอลด้วยกัน แม่ยายก็ตะโกนมาจากในครัวว่า

“วิน มาไล่แมลงวันออกจากในครัวให้หน่อย”

(สืบเนื่องจากพ่อตาผมหูหนักข้างหนึ่งตั้งครึ่งกิโล อิ อิ จึงไม่ได้ยินที่แม่ยายเรียก) แม่ยายเลยเรียกผมแทน

“ติณ ลูกเขยคนเก่ง ไล่แมลงวันจากในครัวให้แม่หน่อย”

ผมตอบกลับแม่ยายไปในทันทีว่า “บอลกำลังมันชนิดห้ามกะพริบตา หาอะไรให้มันกินไปก่อนก็แล้วกันครับคุณแม่ยาย ทุเรียนก็มีนี่ 555”

(พรุ่งนี้อย่าลืมติดตามอ่านบล็อกใหม่นะ รับรองว่า “อร่อย” แน่นอน)

เจอแล้ว..คนใจร้อน (ตัวจริง) ให้ทั้งเล็บมือนางกับป๊า ดีนะที่ไม่ให้ใบเล็บครุฑกับใบชะพลู ถ้าเป็นอย่างนั้น โก้จะแถมแป้งกับกุ้งให้ด้วย เอาไปทำเบือทอดให้ป๊ากิน 555

ขอชมว่าสามีเป็นคนน่ารักมาก ใจเย็น สมกับที่เป็นครู ชีวิตครอบครัวก็ละเอียดอ่อนอย่างนี้แหละ (ประสบการณ์ผ่านมา 19 ปี สอนไว้)

บางครั้ง ผู้หญิงจะไม่ค่อยเข้าใจสิ่งนั้น ว่าผู้ชายนะ ...ชอบเสมอ เราควรจูนเข้าหากันให้ได้ แล้วครอบครัวจะมีความสุขตลอดไป

สรุปว่าที่อ่านไป น่าเห็นใจป๊าจริงๆ

แน่ะ..เข้าข้างเพศเดียวกันอีก ห้ามโกรธนา น้องนา


โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 29 มิถุนายน 2553 เวลา:16:26:42 น.  

 
กรี๊ดดดดแอบเห็นหน้าคนสวยที่โปรไฟล์ ชอบค่ะสวยมากๆๆ กร๊ีดดดดไม่ได้แวะมาหานานคิดถึงจังเลย

บล็อกนี้ชอบมากๆ เลยค่ะคุณนานา ได้อารมณ์เหมือนดูหนังเหมือนอ่านหนังสือคิตามได้อารมณ์เป็นฉากๆ เลย ของๆ ใครๆ ก็หวง เราไม่ตำหนิหรอกค่ะว่าแรงไปเป็นใคร ณ ตอนนั้นมันก็ปรี๊ดดด เป็นเราเรอะ เอาไฟลนไข่เลยนะนั่น อ้าวซาดิสย์อีกแระ แอร๊ยยย แต่นับถือความใจเย็นแะน่ารักเข้าอกเข้าใจสามีคุณมากๆ เลยค่ะ และอีกอย่างคุณนานาก็ไม่ได้ว่าเค้าแค่ฝ่ายเดียวยังรู้จักมองจุดบกพร่องของเราเองอีกด้วย ตุ๊กตานับถือเลยนะคะ ดีใจที่เรื่องลงเอยด้วยดีไล่สัมภเวสีผีเกาะครอบครัวออกไปได้ ขอให้เข้มแข็งและรักกันตลอดไปมีความสุขมากๆ และ Happy Aniversary ค่ะ จุ๊บๆ


โดย: Thairabian วันที่: 29 มิถุนายน 2553 เวลา:18:13:05 น.  

 
มันก็แค่อดีต อย่าไปใส่ใจเลยค่ะ

ปัจจุบันและอนาคตคือสิ่งที่สำคัญกับเรามากที่สุด

ดีที่กลับมาเข้าใจและรักกันมากขึ้น ไม่ทำให้เรื่องที่ผ่านมากลับมาทำร้ายเรา

ไม่มีใครมีความสุขอยู่ได้ตลอดเวลาหรอกค่ะ ชีวิตมันก้อสุขทุกข์ ผสมกันไปเนอะ

สู้ๆค่ะ ครอบครัวเราสำคัญที่สุด...^_^


โดย: รักนายต้นกล้า วันที่: 29 มิถุนายน 2553 เวลา:18:48:16 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

เขาพิงกัน
Location :
ภูเก็ต Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




^ ^ บล็อกนี้เอาไว้บันทึกเรื่องราวต่าง ๆที่เกิดขึ้น
มีทั้งเรื่องกิน เรื่องเที่ยว และเรื่องของผู้ชาย
2 คนที่เข้ามาในชีวิต ซึ่งไม่สามารถขาดคนใด
คนนึงไปได้....เพราะเค้าคือคนที่เรารักมากที่สุด
รักเธอ .. ทั้งสองคน ^ ^
Friends' blogs
[Add เขาพิงกัน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.