ทางสายหมอก
ก่อนอื่นคงต้องออกตัวก่อนว่า blog นี้ เป็น blog ที่ระบายความในใจ ต้องขอโทษหากเพื่อนๆ เข้ามาแล้วจะรู้สึกเบื่อ มันคงเป็นทางที่เหลืออยู่ทางเดียวที่จะระบายได้ ก่อนหน้านี่เคยตั้งกระทู้เอาไว้ว่างานที่ทำอยู่มันไม่มีความสุขซะเลย เราเองจบมาด้านออกแบบ ได้ทำงานที่รักอยู่แค่ปีกว่าเอง หลังจากนั้นก็เจอพิษเศรษฐกิจเลยต้องหางานอะไรก็ได้ที่ขอแค่มีรายรับเข้ามาก็พอ ทำไปทำมาหัวหน้างานเริ่มเห็นว่าเรามีทักษะดีขึ้นๆ จนโปรโมทเป็นหัวหน้า และเราย้ายที่ทำงานเพื่ออัพเงินเดือน แน่นอนมันก็ต้องเป็นงานที่เรามีทักษะและประสบการณ์ สุดท้ายเราก็ได้อัพเงินเดือนและตำแหน่งตามลำดับ แต่ที่น่าตลกก็คือ ตอนที่เราสมัครเพื่อจะเปลี่ยนงาน เราสมัครงานในตำแหน่งที่เราอยากทำทั้งหมด ยกเว้นที่นี่ที่เดียวที่เราสมัครอย่างไม่ตั้งใจ และสุดท้ายก็ได้ ซึ่งเป็นบริษัทใหญ่แห่งหนึ่ง ที่บอกว่าเป็นบริษัทใหญ่นั้น ไม่ใช่ว่าจะดีอย่างที่หลายๆ คนคิดและเข้าใจ มีการเมืองมากมาย หากเพื่อนๆ จะจำได้ เราเคยตั้งกระทู้ว่า นักรบ ไร้ดาบ มิหนำซ้ำ เราเจอการเมืองกับคนมือขวาของนายอีก ถามว่าก่อนหน้านี้ที่ถึงแม้เราทำงานไม่ตรงกับที่เราเรียนมาเราก็มีความสุข เราเจอการเมืองมาบ้าง แต่ไม่หนักเท่านี้ นี่จึงเป็นอีกจุดหนึ่งที่ทำให้เราคิดว่า ถ้าเหนื่อยกาย เหนื่อยใจขนาดนี้นะ เราสู้ไปทำงานด้านที่เรารักและชอบดีกว่า แต่ด้วยภาระที่ต้องรับผิดชอบทุกเดือนๆ กับ งานในฝัน นั้นมันช่างดูสวนทางกันจัง เพราะเมื่อเราลองหันหลังกลับและมองย้อนไป กับประสบการณ์การทำงานทั้งหมด 7-8 ปี นั้น เรามีประสบการณ์ตรงกับงานที่เราอยากทำแค่ 1-2 ปีเท่านั้น เรายินดีที่จะถอยหลังลงมาและลดเงินเดือนนิดหน่อย เพื่อให้เราได้ทำงานที่เรารัก....หากแต่จะไม่มีภาระตัวนี้เข้ามาวนเวียนรอบตัวเรา อะไรหลายๆ อย่างมันคงคลี่คลายไปได้เร็ว หากไม่มีภาระตัวนี้เข้ามาเกี่ยวข้อง.....แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ เพราะนั่น คือ ความฝันของ พ่อ กับ แม่.... ณ วันนี้ก็ยังไม่รู้ว่าจะไปทางไหนดีเพราะ หมอกหนาจัง มองไม่เห็นทางเดินเลย...
Free TextEditor
Create Date : 02 สิงหาคม 2552 |
|
4 comments |
Last Update : 10 สิงหาคม 2555 12:19:18 น. |
Counter : 682 Pageviews. |
|
|
|
ขอเป็นกำลังใจให้เดินก้าวสู่หมอกหนาๆ นี้ เพื่อผ่านไปพบกับแสงสว่างในวันข้างหน้าให้ได้นะคะ