ณ วันจบอย่างเป็นทางการ
 

เป็นคนนึงที่เรียนพร้อมเพื่อนแต่จบหลังแพทย์อีก เรียนไปด้วยทำงานไปด้วย คือที่บ้านไม่ได้ขัดสนไม่ได้จำเป็นต้องทำงาน แต่ชอบทำเอง และก็เกเรเองนั่นแล รวมถึงเหตุผลอื่นๆ กว่าจะจบรากเลือด
 

คิดมาตลอดว่ามันก็คงธรรมดาๆ ไม่ได้อินไม่ได้ภูมิใจกับปริญญาใบนี้มากขนาดนั้น ไม่ได้ต้องถ่ายรูป และก็คงไม่มีใครมาหา จะว่าเป็นคนไม่มีเพื่อนก็ได้

ขอค่าชุดครุยจากพี่ชาย พอได้ลองใส่ก็ชักจะภูมิใจนิดๆ ได้ตากล้องเป็นเพื่อนของเพื่อนมาถ่ายนอกรอบให้ฟรี รูปที่ได้มาคือสวยหมดทุกอย่างยกเว้นเรา 

ถึงวันซ้อมใหญ่แต่งหน้าเอง เพื่อนทำผมให้ เพื่อนสนิทมาเป็นตากล้องให้ฟรีในช่วงเช้า มีคนแวะมาหามากกว่าที่คิดหนึ่งในนั้นมีคนนึงที่รู้สึกพิเศษกับเค้ามาก ไม่ได้ติดต่อกันมานาน กรี๊ดในใจแบบดังมาก

วันรับจริงเพื่อนสนิท 2 คนมาช่วยแต่เช้า พี่ชายและเพื่อนพี่ที่เอ็นดูเรา พี่ที่ฝึกงาน พี่ที่ทำงาน พี่แถวบ้านที่ไม่ได้สนิทมากมายเจอกันก็ทักทายธรรมดามาพร้อมของขวัญที่เราชอบที่สุดคือการ์ดเขียนมือ คำอวยพรธรรมดาที่รู้สึกว่ามันอวยพรจากใจจริงๆ และโฟโต้อัลบั้ม คือประทับใจเองรู้สึกว่าเค้าใส่ใจมากจริงๆในการหาของขวัญมาให้เรา

แต่ที่สุดแล้วเราปลาบปลื้มมากกว่าที่คิดนะที่มีคนสละเวลาแวะมายินดีกับเราพร้อมของขวัญ ทั้งๆที่ไม่จำเป็นต้องมีเลยเราเกรงใจในของขวัญทุกชิ้น ดอกไม้ทุกช่อนี้มาก

ในวันจริงตากล้องคนเดิมถ่ายรูปให้เราจนนาทีสุดท้าย และรูปที่ได้คือสวยมาก ดูแลเราทุกอย่าง จบลงที่เราไปกินMkกับเพื่อนที่สนิทกันเหมือนครอบครัว มันเป็นวันที่เรามีความสุขอย่างแท้จริง ทุกคนหวังดีกับเราอย่างจริงใจ ยินดีกับเราด้วยใจจริง ไม่เคยนึกฝันเลยว่าเราจะมีวันนี้ได้ เป็นความสุขของเรามากจริงๆที่เรามีเพื่อนที่ดีมากขนาดนี้